Çok teşekkür ederim
Çok teşekkür ederimBazı insanların hayata 1-0 önde başladığı doğru. Ama doğuştan sahip olmadığımız imkanlara kendi çabamızla da ulaşabiliriz. Aileler maddi gücü el verdiğince çocuğuna destek olmalı katılıyorum ama yetemedikleri yerde suçu onlara atmak doğru değil. Yavru kuş büyüyene kadar onu annesi besler, büyüyünce kuş yuvadan uçar ve kendi başının çaresine bakmak zorundadır. Doğanın kanunu bu. Zaten aileniz de ne yazık ki baskıcı ve anlayışsızmış. Yani artık onlara bel bağlamayın. Bu hayat sizin, dilediğiniz gibi yaşamak için adım atın.
Bence bu depresif moddan çıkın çünkü yerinizde saymaktan başka bir işe yaramayacak. Güzel bir bölümden mezun olmuşsunuz biraz daha çaba ile bir iş bulabilirsiniz. Kendi paranızı kazandıkça da aşama aşama hedeflerinizi gerçekleştirirsiniz. Kendinize inanmak ve çabalamaktan başka çareniz yok. Hayatın kendisi bir mücadele. Pes edip oturmakla hiç bir şeyi değiştiremezsiniz.
İstanbul için ne mi yaptım oturup ders çalıştım test çözdüm evdeki kavgalara rağmen bir yandan ağlar bir yandan çalışırdım keşke bizim evde birgün yaşama şansınız olsa böyle yargısız infaz yapmazdiniz yazıkHayaller İstanbul, gerçekler Kars.
Peki İstanbul için ne yaptın ?
Hayal kurdun.
Gerisi ?
Boş.
Sızlanmak, aileyi suçlamak nasılsa bedava
Çok teşekkür ederim inanın çok zor bir ailem var hiçbirini sevmiyorum bana yaptıklarından yaşattıklarindan dolayıBen sizin için çok üzüldüm. Ailenizin size çizdiği dar sınırlar içinde kalmışsınız bunca yıl. Farkındalığa varacağınız yaslardasiniz, kurban psikolojisinden çıkın. Evet şu an ayrı bir eve çıkmak için maaşınız yetmez ama o evdeyken çalışmaya başlayın, aynı zamanda geliştirin kendinizi, arkadaşların soyledikleri doğru, gelişime acik bir mesleginiz var. Kaybettiklerinize odaklanmayi birakin, kazanmaya çalışın biraz.
Hoşuna giden bir tane alıp evde deneyebilirsin. Belki de benim gibi, bu ne ya böyle, hissi olur. Nasıl hissettireceğini giymeden bilemezsin. Her şeyden önce kendi hayatınıza bir an evvel odaklanmanız lazım. Giyimin yaşı yok, göbek yapmadığınız sürece, 40 ta da giyilir her şey, hatta daha iyi bile durur. Ama kariyer öyle değil malesef. Gelecek konusunda zamanınız daralıyor.Ben hiç giyemedim ki içimde ukdedir
Benim arkadaşımda İtalya’ya tatile gitti, bu yıl içinde ki sanırım 5 yada 6. Tatile gidişi.Herkese merhaba.Ağlarken ve dertlesecek kimseyi bulamadığım için burada buldum kendimi ben 27 yaşındayım bu dünyaya çok cahil beni hiç sevmeyen bir ailede doğdum ablamlar ve abimin dayaklari kötu davranmaları ile büyüdüm okul hayatımda çok zorbaliklarla geçti .Liseyi bitirene kadar canım çıktı en büyük hayalim İstanbul'da okuyup istediğim gibi giyinip gezmekti çünkü ailem çok baskiciydi baskılarla büyüdüm iki sene mezuna kaldım sonra üniversite kazandım ama sadece bir dönem okudum o bölümü veterinerlik bana uygun olmadığı için bıraktım tekrar aile evine döndüm babam inada bindi 3 sene sonra ikna ederek tekrardan sınava girip fizyoterapi kazandım aileme yakın doğuda bir şehirde okudum hayatım çok zor oldu hep hayalim İstanbul'da okumak giyinip gezmekti ama bakıyorum benden 4 yaş küçük arkadaşım vardı o sadece istedi çalışmadı özel üniversiteye gönderdi babası gitti okudu bitirdi şimdi hem geziyor hem para kazanıyor online mesleği .Ben o kadar çok dua etmeme çabalamama rağmen neden hiçbir dileğim olmadı çok canım yanıyor 7 senedir antidepresan kullanıyorum geçen sene mezun oldum iş bulamıyorum ben gereğinden fazla acı çektim neden kaderim böyle ki
Kpssden 60 aldım sonraki sınav 2 sene sonraBölüm bitti anladığım kadarıyla. Kpss çalışın. Neden isyanlar. Ama İstanbula gitmeyin. Kira vs gezecek para kalmaz. Sadece gezmeye gidersiniz
İşte sorun bu yaşlandım ve istediklerimi giyemeden gezemeden yaslandimlise -ünv. döneminde crop , mini etek, şort önemli olabilir ama artık 27 yaş önüne bakma zamanı bence. İstanbul’u kazanamamışsınız ama okudugunuz okul ve bölümlerden de memnun değilsiniz. Aileniz sizce size tamam kızım Kars’a gitme ist özel oku der miydi demezdi. Elde durumla ne yapabileceğinizi düşünmeniz lazım. Mesleğinizi elinize alsanız maddi imkanınız olsa gidip gezersiniz. Hepimizin bizden daha iyi ya da daha zor şartlarda arkadasları var. Önemli olan kendi şartlarında en iyisi olmak. Hiç okula gönderilmeyen kızlar da var ona bakarsanız. Bir yerden başlamanız lazım ahla vahla olmaz. Düşünce yapınızı acil değiştirmelisiniz.
EKpss mi normal kpss mi. Keşke hırs yapıp çok çalışsaydınız. Motivasyon kaynağınız da var.Kpssden 60 aldım sonraki sınav 2 sene sonra
Evet vardı fiziksel engelim tam yürüyemiyorumBen seni hatırlıyorum. Fiziksel bir engelin de vardı değil mi? E kpss ye mi giriyorsun, uzun vadede nasıl bir planın var? İşin anahtarı maaşlı ise girmek kardeşim, sonrası paran olduktan sonra ağa da sensin paşa da. İstersen kursa gider dil öğrenir yurtdışında çalışırsın, istersen ek eğitim alır ek iş yapar ayrı eve çıkacak para biriktirirsin. Hepsi için ilk sart ise girmek.
Ekpss çalıştım aslında ama atanacak puanı alamadımEKpss mi normal kpss mi. Keşke hırs yapıp çok çalışsaydınız. Motivasyon kaynağınız da var.
Doğuştan bı rahatsizlikmi var bacaklarindaEvet vardı fiziksel engelim tam yürüyemiyorum
Çok teşekkür ederimİstanbul bana göre sadece gezip görülecek bir şehir
Asla yaşayamam o kaosta
Yaşınız çok genç isteklerinize ulaşmak için
Mesleğiniz de gayet iyi, istediğiniz şehirde iş bulursunuz
Boşuna üzmeyin kendinizi
Birazcık çaba ile herşey gönlünüzce olur
Rehabilitasyonlara basvurdun mu ? Özel hasta bulabilirsin. Zaten fizyoterapistler özel hastadan gelirinin çoğunu kazanır.Herkese merhaba.Ağlarken ve dertlesecek kimseyi bulamadığım için burada buldum kendimi ben 27 yaşındayım bu dünyaya çok cahil beni hiç sevmeyen bir ailede doğdum ablamlar ve abimin dayaklari kötu davranmaları ile büyüdüm okul hayatımda çok zorbaliklarla geçti .Liseyi bitirene kadar canım çıktı en büyük hayalim İstanbul'da okuyup istediğim gibi giyinip gezmekti çünkü ailem çok baskiciydi baskılarla büyüdüm iki sene mezuna kaldım sonra üniversite kazandım ama sadece bir dönem okudum o bölümü veterinerlik bana uygun olmadığı için bıraktım tekrar aile evine döndüm babam inada bindi 3 sene sonra ikna ederek tekrardan sınava girip fizyoterapi kazandım aileme yakın doğuda bir şehirde okudum hayatım çok zor oldu hep hayalim İstanbul'da okumak giyinip gezmekti ama bakıyorum benden 4 yaş küçük arkadaşım vardı o sadece istedi çalışmadı özel üniversiteye gönderdi babası gitti okudu bitirdi şimdi hem geziyor hem para kazanıyor online mesleği .Ben o kadar çok dua etmeme çabalamama rağmen neden hiçbir dileğim olmadı çok canım yanıyor 7 senedir antidepresan kullanıyorum geçen sene mezun oldum iş bulamıyorum ben gereğinden fazla acı çektim neden kaderim böyle ki
Mentalite anlamında on sene geriden geliyorsunuz herhalde. 27 yaşında birinin kurduğu cümleye bak. Aileniz yine de okumanıza fırsat vermiş. Önce beğenmemişsiniz bölümünüzü, eve dönmüşsünüz. O ara baskıyla evlendirebilirlerdi sizi. Ama ikna edip tekrar okumaya başlamışsınız. Siz fırsatları değerlendirememişsiniz ki. İstanbul’da bir bölüm kazanmak artık çok da zor bir şey değil.Evet hayalim crop mini etek şort bunları giymekti