- 18 Şubat 2016
- 263
- 80
- 13
- 36
- Konu Sahibi acilaricinde
- #1
Hayatımın aşkını bulmuştum. Deliler gibi seviyordum
Oda beni seviyordu. Mutluyduk. Aşk gerçekten varmış ve ben onu bulmuştum.
Üniversite bitti o kendi şehrine ben kendi şehrime. ama yine de gorusuruyorduk. Ben is bulmuş calismaya başlamıştım o daha küçük bir sehirdeydi hala is bulamamışti. İş bulup düzenini kurmadan evlenmwyecegimiz diyordu ben ona işsiz gucsuzken de raziydim. deli gibi seviyordum
Neyse bir gün babam beni evlendirmek istediğini söyledi utandım hayatım da başka biri var diyemedim ne aptalim
Anneme anlattım sevdiğim var dedim babama söyle.
Sevgilimle ayrıldık ama barisirdik bir daha beni arama dedim ilk defa. Sadece bir anlık kizginlikla. Telefonumu kapattım sirket hattını kullanmaya başladım. Numarayı bilmiyordu. 3 gün sonra hattimi açtım ve hiçbir mesaj yok. O zamanlar msn vardı oradan da silip engellenmiştim tekrar eklemek istemedim. Mail kutum da boştu. Sok olmuştum. Hattimi tekrar kapattım kızıp. Çöp catanliga devam ediyor babam. Bana birini bulmuş evlen diyor bilmiyorum dedim. Neden böyle yaptım bilmiyorum. Tanıyorum adamı hiçbir his yok bende değerlendirmeye dahi almamisim. Neden sessiz kaldım ama önce ailesini tanımak istiyorum dedi babam ve aileler tanıştı. Bana dank etmeye başladı. Kız kardeşime aşık olduğum kişinin yanına gidecegimi ve beni neden aramadigini sorucam beni ikna etsin istiyorum dedim eğer Umdugum gibi olmazsa ona evleneceğim diyeceğim dedim. Bana engel oldu. Dedi ki herseyi ona anlattım ve senden nefret etti. Neden dedim neden yaptın bunu. Bilmeye hakkı vardı hala seni bekliyordu salak gibi dedi. İki kere yikildim o an. Eni bekliyormus ve benden nefret etmiş ama beni hiç aramadi kafam çok karıştı. Kardesimle o günkü kavgam tam 2 yıl sürdü 2 yıl konuşmadık. Hayatımı mafetmisti o gün ki dunyami yıktı. Gidemedim Sevdiğimin yanına bakamazdim yüzüne. Ve bir baktım evlendim resmen tokat vuruldu yüzüme ne yaptım gerçekten evlendimmi ben istemeye bile gerek gormediler beni babam direk vermişti zaten adet yerini de bulmadi yalandan da istemediler evleneceğim kişi sanki ben vaz gecmeyeyim diye acele ediyordu 8 ayda herşey tamamdı. Bir daha onun adını almadım ağzıma ama kalbimden de atamadim. Geçer sandım geçmedi biter dedim bitmedi bazen de büyüdü büyüdü. Eşimle kavga ettim onu düşünerek ağladım keşke o gelse acimi dindirse dedim kocama hiçbir zaman aşık olamadım. 6 yıl oldu sevdiğimi gormeyeli ama hala aklımda yüzü elleri tırnakları bile
Ailemden bu sebepten nefret ettim. 20 yaşındaydım neden beni evlendirmek istediniz. Çok hata yaptım ve hepsine zemini siz hazırladıniz. Hep düşünüyorum neden kadermi? benim kizlarim benim istediğim kişi ile evlenebilir ancak dedi oda belasını buldu şimdi eşim ailemle gorusmuyor bile.bende belami buldum gece yıldızlara bakıyorum gökyüzünü izlemeyi çok severdi belki şimdi aynı şeyi goruoruzdur diyorum hep hayallerim de o var.o bilmesede her yıl onun doğum gününü pastayı onun yerine keserek kutluyorum. Onu hala seviyorum.
Geçen arkadaşım geldi ondan bahsetti ilk defa konu açıldı.
Nasıl yaptın severken nasıl bıraktın dedi. O kahroldu hala kendine gelemedi psikolojik destek gördü şehir değiştirdi olmadı. Hala seni sayikliyor bunu bana neden yaptı diyor dedi. Kalbim yerinden çıkacaktı uzun süre cevap veremedim. Nasıl yani o beni mi dusunuyormus hala hala beni mi seviyormus. Neden beni aramamis? Oysa beni çok aramış mesaj atmış ama mesajlar 2 gün içinde iletilmezse zaten gitmiyormus. Yanıma gelecekken kız kardeşim gelme evlenecek demiş o kardeşime bilerek ben soylettim diye düsünüp kahrolmus. Beynimden vuruldugum an o andır ve hala kendimi toparlayamiyorum bugün onunla evli olabilirdim bugün mutlu olabilirdim
Eşime ihanet ediyorum belki onun bana ettiği gibi. Ama artık umrunda değil ben bunu onu üzmek için bile bile yapmıyorum o ise beni bile isteye çok üzdü. Ben sadece artık mutlu olmak istiyorum ama bu imkansız. Ve şimdi bir kızım var . Kızlar analarinin kaderini yaşar derler. Yasamasin ben kızımı zorla evlendirmeyecegim ben mutluluğu elimden kaçırdım o sıkı sıkı tutsun istiyorum Allahim seven herkesi kavuştur sun ben kavuşmasam bile şimdi canım çok yanıyor bu acı dinmedi dinmeyecek kendimi asla affetmeyecegim.
Edit: amacım bosanip sevdiğim kişiye gitmek değil.
Oda beni seviyordu. Mutluyduk. Aşk gerçekten varmış ve ben onu bulmuştum.
Üniversite bitti o kendi şehrine ben kendi şehrime. ama yine de gorusuruyorduk. Ben is bulmuş calismaya başlamıştım o daha küçük bir sehirdeydi hala is bulamamışti. İş bulup düzenini kurmadan evlenmwyecegimiz diyordu ben ona işsiz gucsuzken de raziydim. deli gibi seviyordum
Neyse bir gün babam beni evlendirmek istediğini söyledi utandım hayatım da başka biri var diyemedim ne aptalim
Anneme anlattım sevdiğim var dedim babama söyle.
Sevgilimle ayrıldık ama barisirdik bir daha beni arama dedim ilk defa. Sadece bir anlık kizginlikla. Telefonumu kapattım sirket hattını kullanmaya başladım. Numarayı bilmiyordu. 3 gün sonra hattimi açtım ve hiçbir mesaj yok. O zamanlar msn vardı oradan da silip engellenmiştim tekrar eklemek istemedim. Mail kutum da boştu. Sok olmuştum. Hattimi tekrar kapattım kızıp. Çöp catanliga devam ediyor babam. Bana birini bulmuş evlen diyor bilmiyorum dedim. Neden böyle yaptım bilmiyorum. Tanıyorum adamı hiçbir his yok bende değerlendirmeye dahi almamisim. Neden sessiz kaldım ama önce ailesini tanımak istiyorum dedi babam ve aileler tanıştı. Bana dank etmeye başladı. Kız kardeşime aşık olduğum kişinin yanına gidecegimi ve beni neden aramadigini sorucam beni ikna etsin istiyorum dedim eğer Umdugum gibi olmazsa ona evleneceğim diyeceğim dedim. Bana engel oldu. Dedi ki herseyi ona anlattım ve senden nefret etti. Neden dedim neden yaptın bunu. Bilmeye hakkı vardı hala seni bekliyordu salak gibi dedi. İki kere yikildim o an. Eni bekliyormus ve benden nefret etmiş ama beni hiç aramadi kafam çok karıştı. Kardesimle o günkü kavgam tam 2 yıl sürdü 2 yıl konuşmadık. Hayatımı mafetmisti o gün ki dunyami yıktı. Gidemedim Sevdiğimin yanına bakamazdim yüzüne. Ve bir baktım evlendim resmen tokat vuruldu yüzüme ne yaptım gerçekten evlendimmi ben istemeye bile gerek gormediler beni babam direk vermişti zaten adet yerini de bulmadi yalandan da istemediler evleneceğim kişi sanki ben vaz gecmeyeyim diye acele ediyordu 8 ayda herşey tamamdı. Bir daha onun adını almadım ağzıma ama kalbimden de atamadim. Geçer sandım geçmedi biter dedim bitmedi bazen de büyüdü büyüdü. Eşimle kavga ettim onu düşünerek ağladım keşke o gelse acimi dindirse dedim kocama hiçbir zaman aşık olamadım. 6 yıl oldu sevdiğimi gormeyeli ama hala aklımda yüzü elleri tırnakları bile
Ailemden bu sebepten nefret ettim. 20 yaşındaydım neden beni evlendirmek istediniz. Çok hata yaptım ve hepsine zemini siz hazırladıniz. Hep düşünüyorum neden kadermi? benim kizlarim benim istediğim kişi ile evlenebilir ancak dedi oda belasını buldu şimdi eşim ailemle gorusmuyor bile.bende belami buldum gece yıldızlara bakıyorum gökyüzünü izlemeyi çok severdi belki şimdi aynı şeyi goruoruzdur diyorum hep hayallerim de o var.o bilmesede her yıl onun doğum gününü pastayı onun yerine keserek kutluyorum. Onu hala seviyorum.
Geçen arkadaşım geldi ondan bahsetti ilk defa konu açıldı.
Nasıl yaptın severken nasıl bıraktın dedi. O kahroldu hala kendine gelemedi psikolojik destek gördü şehir değiştirdi olmadı. Hala seni sayikliyor bunu bana neden yaptı diyor dedi. Kalbim yerinden çıkacaktı uzun süre cevap veremedim. Nasıl yani o beni mi dusunuyormus hala hala beni mi seviyormus. Neden beni aramamis? Oysa beni çok aramış mesaj atmış ama mesajlar 2 gün içinde iletilmezse zaten gitmiyormus. Yanıma gelecekken kız kardeşim gelme evlenecek demiş o kardeşime bilerek ben soylettim diye düsünüp kahrolmus. Beynimden vuruldugum an o andır ve hala kendimi toparlayamiyorum bugün onunla evli olabilirdim bugün mutlu olabilirdim
Eşime ihanet ediyorum belki onun bana ettiği gibi. Ama artık umrunda değil ben bunu onu üzmek için bile bile yapmıyorum o ise beni bile isteye çok üzdü. Ben sadece artık mutlu olmak istiyorum ama bu imkansız. Ve şimdi bir kızım var . Kızlar analarinin kaderini yaşar derler. Yasamasin ben kızımı zorla evlendirmeyecegim ben mutluluğu elimden kaçırdım o sıkı sıkı tutsun istiyorum Allahim seven herkesi kavuştur sun ben kavuşmasam bile şimdi canım çok yanıyor bu acı dinmedi dinmeyecek kendimi asla affetmeyecegim.
Edit: amacım bosanip sevdiğim kişiye gitmek değil.
Son düzenleme:
