Aslında iyi olmuş boşverin. Bahane vermeyin eline, çocuğu ile ilgilensin, yarın çocuğu büyüyüp kendini kurtarınca ben babanım diye önüne çıkmayı bilirler, öyle bedava babalık yok bunlara, eşşek gibi ilgilenecek, o yoluk da çöpsüz üzüm aldım sanmasın. Bişeyler olur zaten kokar ortalık, sizden olmasın yine.Evet çok güzel planlarım vardı ama baktım ki ben bişeyler yaptıkça kendimi toparlayamıyorum. Olaylar daha da büyüyor ve ben iyice yıpranıyorum. En güzeli boşvermek dedim. Okul ve sülaleye duyurduğum yanıma kar kaldı sadece. Artık ilahi adalete bırakıyorum. Çünkü ben uğraştıkça hırsını çocuktan alıyor. Çocuğu arayıp sormuyor. Oğlum da maalesef etkileniyor bundan
Haklısınız. Kendimi böyle daha iyi hissediyorum. Ortalık yeterince koktu zaten ama bunlar çok yüzsüz çıktı. Bu arada kadın hala boşanmadı ve haremini gayet güzel idare ediyorAslında iyi olmuş boşverin. Bahane vermeyin eline, çocuğu ile ilgilensin, yarın çocuğu büyüyüp kendini kurtarınca ben babanım diye önüne çıkmayı bilirler, öyle bedava babalık yok bunlara, eşşek gibi ilgilenecek, o yoluk da çöpsüz üzüm aldım sanmasın. Bişeyler olur zaten kokar ortalık, sizden olmasın yine.
Adam biliyordur kumasını hiç merak etmeyin.Haklısınız. Kendimi böyle daha iyi hissediyorum. Ortalık yeterince koktu zaten ama bunlar çok yüzsüz çıktı. Bu arada kadın hala boşanmadı ve haremini gayet güzel idare ediyor
Adam biliyordur kumasını hiç merak etmeyin.Bu gözler neler gördü.
Her şey olabilir değil, her şey oluyor valla.olabilir vallahi. Ama ben kadını taktir ediyorum. Hem çalış, hem çocuğuna bak hem de 2 adamı idare et zor iş.
Haklısınız aynen öyle oluyor. O değilde ben hala kendime hayret ediyorum. 17 yıl mal gibi benim eşim çok karakterlidir diye düşünmüşüm. Resmen boynuzlu bir pez.... nkle 17 yılımı devirmişim. Benim salaklığım da takdire şayanHer şey olabilir değil, her şey oluyor valla.Eskisinden çok daha cüretkar oluyor hem de.
Nasıl iyi rol yapıyorlar,hiç mi suphelenmediniz,size karşı ilgili miydi anlamadınızHaklısınız aynen öyle oluyor. O değilde ben hala kendime hayret ediyorum. 17 yıl mal gibi benim eşim çok karakterlidir diye düşünmüşüm. Resmen boynuzlu bir pez.... nkle 17 yılımı devirmişim. Benim salaklığım da takdire şayan
Gayet ilgiliydi. İhmal etmezdi. Ama adam aşık oldu arkadaşının karısına, hem de sırılsıklamNasıl iyi rol yapıyorlar,hiç mi suphelenmediniz,size karşı ilgili miydi anlamadınız
Cok guzel bir son olmus darisi basima sizinle ayni Durumdayız ben daha yolun basindayim her daim güçlü kalinBen de boşandım 2015'te , ağır psikolojik şiddet görüyordum. Aynı zamanda fiziksel şiddet ve özgürlüğümden yoksun bırakılma da vardı. Beş parasız boşandım, bir kuruş vermedi adam, kendini işsiz gösterdi öyle olmadığı halde (boşanırken maddiyatınızın olmaması sonraki süreci zor bir hale getiriyor), aile evine döndüm.
Ailem beni ve çocuğumu istemedi, sonra beni kabul ettiler ama çocuğumu babasına vermemi istediler. Ben de aile evini terkettim.
Açlık da çektim yokluk da. Ama hiç başımı eğmedim, hep gülümsedim gururlu durdum dışarda, düşman sevindirmedim.
Akraba, konu komşu, en yakın dostum dediklerim kına yaktılar ben boşanınca sevinçlerinden, başkalarının üzüntüsüyle mutlu oluyor bazı kıskançlar.
Boşanmış kadın diye heveslenmeye çalışan abazalar da çok oldu, özellikle evli erkeklerden, hiç birine yüz vermedim, o dönem hatta tepkilerim çok sert oldu. Üzüldüm bu bakış açısıyla yargılandığım için, sonra "amannn cahillik ve düşük iq problemleri bunlardaki" dedim geçti gitti.
Eski eş ve ailesi de bu arada haraket ve baskılar yaptılar, sindirme çalışmaları beni.
Veeee sonuç, bütün bunlar beni çok üzdü bir o kadar da hırslandırdı, ben dedim, herkese inat kaybetmeyeceğim, ben başaracağım, en iyi halim en güzel halim en başarılı halim olacağım, kıskançları düşmanları güldürmeyeceğim, ben başaracağım.
Şuan evimi ve arabamı aldım,ilk bekarlık kiloma düştüm, güzelleştim, ailemle barıştım harika bir ilişkim var onlarla. Bir sürü kısmetim de var, dostlarım arkadaşlarım da, insan ilişkilerimi geliştirmek için de çalıştım. Kendimi içten dışa dıştan içe baştan yarattım, bunun için terapidir vs her çözüme koştum. Daha da devam ediyorum.
Gelmek istediğim asıl nokta burası da değil, daha iyileri de olacak, ben bir karar verdim ve mutluluğu seçtim. Boşandığım için kına yakanlar, eski eş, boşanmış kadını kolay gören açlar vs de benim başarılarımı görüp, ağlayarak günlüklerine yazsınlar :)
Hem de arkadaşının karısı,kimseye güven olmaz cidden.Arkadasinin haberi var mı bu aşktanGayet ilgiliydi. İhmal etmezdi. Ama adam aşık oldu arkadaşının karısına, hem de sırılsıklam
İnanın hiç bilmiyorum. Haberi ya yok, ya da yokmuş gibi yapıyor. Anlamaması için ileri derece saf olması lazım.Hem de arkadaşının karısı,kimseye güven olmaz cidden.Arkadasinin haberi var mı bu aşktan
Tesekur ederim canim Aminn❤
Peki ne yaptin? Kazanabildi mi güvenini ?Burada bende zaman geçiriyorum konu okuyurum, yorum yapıyorum ama görüyorum ki cesaret etmek oldukça zor çoğu kadınlarda.
Benimde problemim sorunlarım var elbette boşanacak dertmi diye kafama takıyorum zaman zaman.
Öyle zor(Muş) gibi geliyor ki boşanmış kadın olmak tabikide zordur..
Pisikolojik&fiziksel şiddeti, ihaneti, küfürü ve hakareti yaşayıp mutsuzluğa katlanmaktansa boşanmak daha sağlıklı bir karar elbette bunun için boşanmaya karar vermek zor geliyor bu konuda fikrirleriniz neler.
Ben yaptım pişman değilim hayatım daha güzel oldu diyen kadınların hikayelerini okusak burada. Neler yaşayıp boşandınız hayatınız daha güzel oldu mu?
Birinin hayatına dokunmak için mesela tabiki isteyen yazabilir boşanma pisikolojisi ve sonrası nasıl bir süreç okumak isterim yorumları.Herkese teşekkür ederim okuduğunuz için.Konumu güncellemek istiyorum eşimin 2 aydır bı kadınla yazıştığını konuştuğunu gördüm. İnkar etmedi sen işle çocukla ilgiliydin konuşma ihtiyacı hissettim sadece sohbet ettik desede her konuşma 40 dakika en az kadın buna canım diyor eşim ona çikolataları beğendin mi tatlım yazmış. Yoğun iş temposu var eşimin evde hiçbir iş beklemem yemek yediği tabağı bile ben toplarım. Hiçbir görevi yok evde çocuğun dersini ben yaptırırım işin yoğun derim. Başka kadınla saatlerce sohbet etmesini o sohbetin ona iyi gelmesini hazmedemiyorum.. eve gelmeden önce hep dakikalarca onunla konuşmuş günlerce.. Başka kadının sohbeti ona iyi gelmesi çok canımı yakıyor. Aldatmadım görüşmedim buluşmadım diyor sonuçta konuşması da sadakati etkiliyor. Çikolata yollamış çok kötü bir gün geçirdi diye yolladım diyor. Off of çok değersiz hissediyorum kendimi. Böyle bişey yaşasaydınız ne yapardınız? Bana karşı soğuktu zaten 1 yıldır falan ama böyle bişey tahmin etmezdim hiç. Şimdi ilgili pişman ama içimde kırılan güvenim le nasıl yaparım bilmiyorum şans ver affetme hemen ama zaman ver kazanacağım güvenini ,, bunu atlatacağız diyor. Affetmedim ama zaman verdim böyle bişey atlatılır mı. Kaybedilen güven geri kazanılır mı? Bitap durumdayım şu anda.. Karışık yazmış olabilirim kusura bakmayın ellerim titriyor hala çünkü.
Yanlış anlamayın suyu bulandırmak istemem ama merak ettiğim için soruyorum.Ben de boşandım 2015'te , ağır psikolojik şiddet görüyordum. Aynı zamanda fiziksel şiddet ve özgürlüğümden yoksun bırakılma da vardı. Beş parasız boşandım, bir kuruş vermedi adam, kendini işsiz gösterdi öyle olmadığı halde (boşanırken maddiyatınızın olmaması sonraki süreci zor bir hale getiriyor), aile evine döndüm.
Ailem beni ve çocuğumu istemedi, sonra beni kabul ettiler ama çocuğumu babasına vermemi istediler. Ben de aile evini terkettim.
Açlık da çektim yokluk da. Ama hiç başımı eğmedim, hep gülümsedim gururlu durdum dışarda, düşman sevindirmedim.
Akraba, konu komşu, en yakın dostum dediklerim kına yaktılar ben boşanınca sevinçlerinden, başkalarının üzüntüsüyle mutlu oluyor bazı kıskançlar.
Boşanmış kadın diye heveslenmeye çalışan abazalar da çok oldu, özellikle evli erkeklerden, hiç birine yüz vermedim, o dönem hatta tepkilerim çok sert oldu. Üzüldüm bu bakış açısıyla yargılandığım için, sonra "amannn cahillik ve düşük iq problemleri bunlardaki" dedim geçti gitti.
Eski eş ve ailesi de bu arada haraket ve baskılar yaptılar, sindirme çalışmaları beni.
Veeee sonuç, bütün bunlar beni çok üzdü bir o kadar da hırslandırdı, ben dedim, herkese inat kaybetmeyeceğim, ben başaracağım, en iyi halim en güzel halim en başarılı halim olacağım, kıskançları düşmanları güldürmeyeceğim, ben başaracağım.
Şuan evimi ve arabamı aldım,ilk bekarlık kiloma düştüm, güzelleştim, ailemle barıştım harika bir ilişkim var onlarla. Bir sürü kısmetim de var, dostlarım arkadaşlarım da, insan ilişkilerimi geliştirmek için de çalıştım. Kendimi içten dışa dıştan içe baştan yarattım, bunun için terapidir vs her çözüme koştum. Daha da devam ediyorum.
Gelmek istediğim asıl nokta burası da değil, daha iyileri de olacak, ben bir karar verdim ve mutluluğu seçtim. Boşandığım için kına yakanlar, eski eş, boşanmış kadını kolay gören açlar vs de benim başarılarımı görüp, ağlayarak günlüklerine yazsınlar :)
Evden ayrıldım, zaman geçti, barışma talepleri oldu, ben de barıştım, zaman içinde oldu bir günde değil tabiki. Birbirimize gittik geldik, ben onları yemeğe davet ettim bazen, süreç içinde barışmamız oldu, açık açık özür dilemediler, ben de sözle özür beklemedim zaten onlar benim ailem. Et tırnaktan ayrılmaz durumu oldu. Zaman geçince ben de değiştim, ailem de değişti. Boşanma travmasını ailem de o zamanlar yaşamış bunu farkettim. Yani boşanan kişi de bir travma yaşıyor, ailesi de bir travma yaşıyor bazen, en azından bizde öyle oldu. Benim aileme boşanma olayı çok ağır geldi, benden zor atlattılar benim boşanmamı sanki. Zaman her şeyi değiştirdi, sağlıklı düşünmeye başladılar. Geçmişten bahsetmiyoruz şuan ailemle, o günleri kapattık. Sadece şunu anladım, sen güçlü olunca herkes yanında, sen düşünce kimse yanında olmuyor, o yüzden ezik büzük durmayı bıraktım, ben güçlenince ailem dahil herkes yanımda oldu.Yanlış anlamayın suyu bulandırmak istemem ama merak ettiğim için soruyorum.
Sizi ve çocuğunuzu istemeyen ailenizle sonradan nasıl barıştınız?
Çok sevindim sizin adınıza,çok mutlu olun inşallah bundan sonra.Evden ayrıldım, zaman geçti, barışma talepleri oldu, ben de barıştım, zaman içinde oldu bir günde değil tabiki. Birbirimize gittik geldik, ben onları yemeğe davet ettim bazen, süreç içinde barışmamız oldu, açık açık özür dilemediler, ben de sözle özür beklemedim zaten onlar benim ailem. Et tırnaktan ayrılmaz durumu oldu. Zaman geçince ben de değiştim, ailem de değişti. Boşanma travmasını ailem de o zamanlar yaşamış bunu farkettim. Yani boşanan kişi de bir travma yaşıyor, ailesi de bir travma yaşıyor bazen, en azından bizde öyle oldu. Benim aileme boşanma olayı çok ağır geldi, benden zor atlattılar benim boşanmamı sanki. Zaman her şeyi değiştirdi, sağlıklı düşünmeye başladılar. Geçmişten bahsetmiyoruz şuan ailemle, o günleri kapattık. Sadece şunu anladım, sen güçlü olunca herkes yanında, sen düşünce kimse yanında olmuyor, o yüzden ezik büzük durmayı bıraktım, ben güçlenince ailem dahil herkes yanımda oldu.
Boşandıktan sonra, depresyona giremedim ağlayamadım, başımı omzuna yaslayacak kimseyi bulamadım ailem de dahil arkadaşlarım da. Kimse beni nazlamadı yani, yapsınlar isterdim. Çevremin tepkisi “düştün mü bir tekme de biz vuralım” oldu, düşmemeyi öğrendim böylece. Düşersem de kendi kendimi teselli edip yaralarımın geçmesini tek başıma bekledim, yaralar geçince de herkes geliyor. O dönemler derdimi dinleyen dost sandığım kişiler bile olaya magazin dedikodu olarak bakıyorlardı, ya da “oh bizim başımıza gelmedi” diye seviniyorlardı, ben de dert anlatmayı bıraktım, bazen musluğu açıp suya konuştum bazen koltuğa anlatım sıkıntım olunca :) , geçti hepsi sonra.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?