- 10 Haziran 2023
- 777
- 2.062
Şimdi konuyu okudum,cidden biri sanki boğazıma yapışmış gibi hissettim.
İnsan nefes alamıyor okurken bile...
Şimdi konuyu okudum,cidden biri sanki boğazıma yapışmış gibi hissettim.Benimde inanılmaz modumu düşürdü. Kadını köle gibi kullan, hem hayatına hem parasına çök, birde bilmem nerenin sultanı gibi beğenme...kendisi ne b.ksa?
Gerçekten saflıktan değil. Muhatabım öyle biri ki , evde silahı var mesleğinden dolayı, ve ne yapacağını kestirmeyeceğim bir insan kendisi . Öfkelendiği zaman saçmalıyor . Kendim ve çocuklarım adına temkinli davranmaya çalışıyorum . Olabildiğince sakince bitirelim istiyorum. Hepimizin akıl ve beden sağlığı içinLütfen kendinizi ve çocuklarınızı düşünün. Birikim ile de bir şey aldırın, boşanacaksanız öyle boşanın. Parayı birine gönderse puf uçar gider ama be şey alırsanız onu da paylaşmak zorunda kalır. Daha emin adımlarla, kendinizi ve çocuklarınızı düşünerek ilerlemelisiniz. Çocuklar kimde kalacaksa evde de o kalmalı bence, ha yok ben evden çıkmam diyorsa da ev ve eşyalar satılıp bölüşülmeli. Ben sizi çok saf düşünceler içinde buldum, biraz gözünüzü açın lütfen.
Anlaşmalı olduğunda her türlü boşanma kabul olmaz mı ama ?Size tavsiyem tartismalari sesli kaydedin.
Ben şuan bosanma asamasindayim. Avukat diyor ki
Tanık ve kanıta bakıyorlar.
Öyle nette yazdığı gibi yok " psikolojik şiddet, baskı vs vs " hikaye diyor
Çekişmeliye bindirmeme sebeplerimden ilki arada çocuklar olacak ve bazen onda bazen bende kalacaklar . Aramızın iyi olarak kalması çocuklarımın psikolojik sağlığı açısından da en iyisi olacak . İkincisi ise eşim gerçekten öfkelendiği zaman saçma sapan hareketler yapıyor . Evde silah olması , beni bu konuda ürkütüyor . Mesela bugün dedi ki sen başkasıyla evlenirsen ben çıldırırım falan dedi . Ben de sinirlendim kendisine kimse kimsenin hayatına ayrıldıktan sonra karışamaz falan diye. Sonra düşünüyorum bu adamla en yumuşak nasıl ayrılırsam o kadar iyi . Gurur yapıp işi çekişmeliye dökersem ne yapacağı belli olmaz . Yıllar önce şiddetli tartışmıştık silahını kendi kafasına götürüyordu , inan hangi boku alırsa alsın yeter ki beni normal bir şekilde bıraksın havasındayım. İçimde hee şeyi bitirdim hiçbir şey kalmadı , sadece içimde korku var , her odaya girdiğinde eline bakıyorum bir şey var mı diye , o derece paronayak oldum .
O aşamaya geldiğimizde eğer öyle şeyler sezinlersem mutlaka dediğiniz gibi yapacağım , çok teşekkürlerkendiniz ve çocuklarınız için korunma ve gözetim altında çocukları ile görüşmesini talep etmek haklarınız arasında. insan ömrü çok uzun değil. kendi ömrünüzden yiyorsunuz.
Anlaşmalı değilAnlaşmalı olduğunda her türlü boşanma kabul olmaz mı ama ?
Merhaba canım. Bende 2 yıl oldu bosanali. Hemen hemen sebepler benziyor. Narsist diyorum ben benimkine artık. Para delisi olurlar ben 3 yıl evli kaldım. 18 aylikti bebeğim. 2 yılda ancak sürtüsmeler bitti diyebilirim. Daha uzatsaydim senelerimi verseydim belki de geçen yıllara üzülecektim. Bende senin gibi para verirsen iyi para vermezsen seni işlevsiz pasif görüyorlar. Neyse bosandik herseye sorun çıkardı boşanmak.istem3di ama gram buna uygun şeyler yapmadı. 2 yıldır evlenelim deyip dururdu ancak kesti ümidi. Evlenelim deyip çocuğun hiç bir masraflarına katkısı yoktu şans verdim göreyim dedim . Cocuk kreşe gidiyor gram destek yok. Para yok der hep. Oysa bosaninca koşa koşa gitti ev aldı. Bunlar genelde parayı seviyorlar. Seviyordum ben onca kötülüğe rağmen düzelse denerdim belki ama yok. Çok zor dönemler. Alışkanlıklar yeni hayat vs. Ama o açılardan geçiyorsun. Hala oluyor ki oğlum keşke babası ile ayrı olmasaydı. Ama.yapacak.hic bisey yok asla.degismiyorlar. hakkında hayırlısı olsun. Yüzün hep gülsünMerhaba hanımlar . Ben 31 yaşında 2 çocuklu (3ve 6 yaş ) bir öğretmenim . Eşimle tam 10 yıldır evliyiz . Üni son sınıfta hangi akılla bilmiyorum ama evlendim , son birkaç yıldır da aşırı anlaşmazlıklarımız var. Kendisi sürekli beni eleştiren bir insan , ne anneliğimi beğenir ne ev hanımlığımı, ne dw yaptığım işi önemser. Küçüklü büyüklü bir sürü sıkıntılarımız var aslında ama insan bazen anlatmaya bile yoruluyor . Bir kaç tanesinden bahsetmek gerekirse , en büyük sorunlardan biri maaş olayı . Sürekli benden daha çok bekler benim maaş günümü . Kendisi se memur , parayı savurmaz öyle ama istiyor ki sürekli elde avuçta ne varsa biriktirelim . Çok şükür evimiz var arabamız var birikim de var ama hee maaş günü ne kadar fazla verirsem kendisine o kadar iyiyim . Atıyorum 40 bin maaş yatmıştır , ben ödemeleri yaptıktan sonra kendime 3-4 bin ayırıyorum kendisine de 20 bin falan gönderiyorum , direk tepkisi şu oluyor :” sadece bu kadar mı atacaksın , daha fazla atsana , ne yaptın ki bu ay “ falan filan . 9 yıllık memurum kendi paramın o ay cebimde kaldığını hiç görmedim . Sürekli kendisine hesap vermem gerekiyor . Zaten okurken ne sıkıntılarla okudum, insan istiyor ki rahat edeyim biraz maaşımla ama yok , koca evi de seni sıkıyor . En son geçen ay dedim ki bu ay maaşım bende kalsın , ben kendim biriktireceğim dedim . Adam kafayı yedi , hopladı zıpladı , “paramı vereceksin , banane “ dedi. Ben şok oldum sözüne . Sanki birey değil de kendisinin kölesiyim . Bir başka problem de acayip eleştirir beni , antidepresan da kullanıyorum onun yüzünden , son aylarda ilacın bende güzel etkileri olmuştu , kendimle inanılmaz barışık biri olmuştum . İşte diyetisyene , lazere , cilt bakımlarına falan gitmeye başladım , saçlarımı boyadım (ki sadece evlenirken boyamıştım ) , ev içindeki giyimime daha dikkat ettim ve kendisini cinsel olarak çok daha arzuladım . Ona göre gecelikler vs aldım . Ancak kendisinin tepkisi çok farklı oldu bunlara . Her gittiğim yerde direk arkamdan Arar:” yine mi oraya gittin , çabuk eve gel , bugün gidemezsin , ne zaman bitecek bu saçmalıklar “ gibi gibi laflar etti durdu . Saç boyama ettiği ilk laf şu oldu : “ bk gibi olmuş “. Hee sabah uykumdan feragat edip yürüyüşe çıkardım o bile kendisine batmaya başladı . Kısaca istiyor ki sürekli evde oturayım bir şey yapmayayım . Ama ben 30 yıldır ilk defa bu kadar iyi hissetmiştim kendimi . O halim de zatwn uzun sürmedi kendisinin yüzünden , eski depresif halime döndüm tekrar . Kendisine bakan kadın öldü gitti , içimde bir şey koptu artık. Özgüvenimi düşürüyor , anlaşamıyoruz ve içimde kendisine karşı zerre kadar yine sevgi , muhabbet yok. Kaç gündür düşündüm taşındım , beynim sulandı resmen ama sonunda kararımı verdim boşanmak istiyorum dedim kendisine . Ki daha önce boşanma mevzuları çok geçti aramızda bizim . Şimdi de kendisi kabul etmek istemiyor . Ben iyi anlaşarak boşanmak derdindeyim çünkü arada ortak noktamız olan çocuklar var. İletişimimiz olacak mecbur . Ama dünden beridir 10 tane öneriyle gelip gidiyor bana . Bir şans daha versem bile inanın içimde zerre sevgi yok hatta tiksinti var. Ben nasıl devam edebilirim ki diyorum sonra. Hele cinsel anlamda şu an benim için ızdırap . Bunu nereye kadar sürdürebilirim ki diyorum . Yuvamın yıkılmasını ben de istemem ama yıllardır zaten çocuklarım için hep istemediğim bir evliliğe katlandım . Birkaç defa şiddet de oldu hatta . Yazmadığım çok şey var . Ama özünde ben kendisinden fazlasıyla soğumuş bir insanım artık. Çocuklarım ara ara bende ara ara onda kalsın siye düşündüm , kendisi şimdiki evde oturmaya devam etsin eşyalarla , ben yemi eve çıkıp her şeyi sıfırdan alıp düzenimi oluştururum diye düşünüyorum. Kendisine ve okuluma yakın bir ev olacak zaten . Yeter ki kafam rahat etsin artık diyorum . Çok uzun yazdım hakkınızı helal edin , ben bu süreci yaşamış hanımlardan destek istiyorum , acaba büyük bir pişmanlık yaşar mıyım ileride ? Çocuklarım çok etkilenir mi bu süreçten ? (Pedagoga da götüreceğim zaten süreci kolay atlatmaları için ). Lütfen bana akıl verin , bir çıkmazdayım, ayrılmayı çok istiyorum ama pişman olmaktan korkuyorum .
Ayrılmamak istemesi para veren konfor sağlayan birisniz . Bu tarzlar böyle maalesef.Anlaşmalı değil
Çekişmeli olacak. Eşim ayrılmak istemiyor
Merhaba hanımlar . Ben 31 yaşında 2 çocuklu (3ve 6 yaş ) bir öğretmenim . Eşimle tam 10 yıldır evliyiz . Üni son sınıfta hangi akılla bilmiyorum ama evlendim , son birkaç yıldır da aşırı anlaşmazlıklarımız var. Kendisi sürekli beni eleştiren bir insan , ne anneliğimi beğenir ne ev hanımlığımı, ne dw yaptığım işi önemser. Küçüklü büyüklü bir sürü sıkıntılarımız var aslında ama insan bazen anlatmaya bile yoruluyor . Bir kaç tanesinden bahsetmek gerekirse , en büyük sorunlardan biri maaş olayı . Sürekli benden daha çok bekler benim maaş günümü . Kendisi se memur , parayı savurmaz öyle ama istiyor ki sürekli elde avuçta ne varsa biriktirelim . Çok şükür evimiz var arabamız var birikim de var ama hee maaş günü ne kadar fazla verirsem kendisine o kadar iyiyim . Atıyorum 40 bin maaş yatmıştır , ben ödemeleri yaptıktan sonra kendime 3-4 bin ayırıyorum kendisine de 20 bin falan gönderiyorum , direk tepkisi şu oluyor :” sadece bu kadar mı atacaksın , daha fazla atsana , ne yaptın ki bu ay “ falan filan . 9 yıllık memurum kendi paramın o ay cebimde kaldığını hiç görmedim . Sürekli kendisine hesap vermem gerekiyor . Zaten okurken ne sıkıntılarla okudum, insan istiyor ki rahat edeyim biraz maaşımla ama yok , koca evi de seni sıkıyor . En son geçen ay dedim ki bu ay maaşım bende kalsın , ben kendim biriktireceğim dedim . Adam kafayı yedi , hopladı zıpladı , “paramı vereceksin , banane “ dedi. Ben şok oldum sözüne . Sanki birey değil de kendisinin kölesiyim . Bir başka problem de acayip eleştirir beni , antidepresan da kullanıyorum onun yüzünden , son aylarda ilacın bende güzel etkileri olmuştu , kendimle inanılmaz barışık biri olmuştum . İşte diyetisyene , lazere , cilt bakımlarına falan gitmeye başladım , saçlarımı boyadım (ki sadece evlenirken boyamıştım ) , ev içindeki giyimime daha dikkat ettim ve kendisini cinsel olarak çok daha arzuladım . Ona göre gecelikler vs aldım . Ancak kendisinin tepkisi çok farklı oldu bunlara . Her gittiğim yerde direk arkamdan Arar:” yine mi oraya gittin , çabuk eve gel , bugün gidemezsin , ne zaman bitecek bu saçmalıklar “ gibi gibi laflar etti durdu . Saç boyama ettiği ilk laf şu oldu : “ bk gibi olmuş “. Hee sabah uykumdan feragat edip yürüyüşe çıkardım o bile kendisine batmaya başladı . Kısaca istiyor ki sürekli evde oturayım bir şey yapmayayım . Ama ben 30 yıldır ilk defa bu kadar iyi hissetmiştim kendimi . O halim de zatwn uzun sürmedi kendisinin yüzünden , eski depresif halime döndüm tekrar . Kendisine bakan kadın öldü gitti , içimde bir şey koptu artık. Özgüvenimi düşürüyor , anlaşamıyoruz ve içimde kendisine karşı zerre kadar yine sevgi , muhabbet yok. Kaç gündür düşündüm taşındım , beynim sulandı resmen ama sonunda kararımı verdim boşanmak istiyorum dedim kendisine . Ki daha önce boşanma mevzuları çok geçti aramızda bizim . Şimdi de kendisi kabul etmek istemiyor . Ben iyi anlaşarak boşanmak derdindeyim çünkü arada ortak noktamız olan çocuklar var. İletişimimiz olacak mecbur . Ama dünden beridir 10 tane öneriyle gelip gidiyor bana . Bir şans daha versem bile inanın içimde zerre sevgi yok hatta tiksinti var. Ben nasıl devam edebilirim ki diyorum sonra. Hele cinsel anlamda şu an benim için ızdırap . Bunu nereye kadar sürdürebilirim ki diyorum . Yuvamın yıkılmasını ben de istemem ama yıllardır zaten çocuklarım için hep istemediğim bir evliliğe katlandım . Birkaç defa şiddet de oldu hatta . Yazmadığım çok şey var . Ama özünde ben kendisinden fazlasıyla soğumuş bir insanım artık. Çocuklarım ara ara bende ara ara onda kalsın siye düşündüm , kendisi şimdiki evde oturmaya devam etsin eşyalarla , ben yemi eve çıkıp her şeyi sıfırdan alıp düzenimi oluştururum diye düşünüyorum. Kendisine ve okuluma yakın bir ev olacak zaten . Yeter ki kafam rahat etsin artık diyorum . Çok uzun yazdım hakkınızı helal edin , ben bu süreci yaşamış hanımlardan destek istiyorum , acaba büyük bir pişmanlık yaşar mıyım ileride ? Çocuklarım çok etkilenir mi bu süreçten ? (Pedagoga da götüreceğim zaten süreci kolay atlatmaları için ). Lütfen bana akıl verin , bir çıkmazdayım, ayrılmayı çok istiyorum ama pişman olmaktan korkuyorum .
O zaman hakkında hayırlısı olsun. Birikim yaptiginizi da unutma. Gerekirse dekontlarla her ay gönderdiğin paraları kanitlarsin. Umarım çok mutlu olursun
Leş herif bosanin gitsinMerhaba hanımlar . Ben 31 yaşında 2 çocuklu (3ve 6 yaş ) bir öğretmenim . Eşimle tam 10 yıldır evliyiz . Üni son sınıfta hangi akılla bilmiyorum ama evlendim , son birkaç yıldır da aşırı anlaşmazlıklarımız var. Kendisi sürekli beni eleştiren bir insan , ne anneliğimi beğenir ne ev hanımlığımı, ne dw yaptığım işi önemser. Küçüklü büyüklü bir sürü sıkıntılarımız var aslında ama insan bazen anlatmaya bile yoruluyor . Bir kaç tanesinden bahsetmek gerekirse , en büyük sorunlardan biri maaş olayı . Sürekli benden daha çok bekler benim maaş günümü . Kendisi se memur , parayı savurmaz öyle ama istiyor ki sürekli elde avuçta ne varsa biriktirelim . Çok şükür evimiz var arabamız var birikim de var ama hee maaş günü ne kadar fazla verirsem kendisine o kadar iyiyim . Atıyorum 40 bin maaş yatmıştır , ben ödemeleri yaptıktan sonra kendime 3-4 bin ayırıyorum kendisine de 20 bin falan gönderiyorum , direk tepkisi şu oluyor :” sadece bu kadar mı atacaksın , daha fazla atsana , ne yaptın ki bu ay “ falan filan . 9 yıllık memurum kendi paramın o ay cebimde kaldığını hiç görmedim . Sürekli kendisine hesap vermem gerekiyor . Zaten okurken ne sıkıntılarla okudum, insan istiyor ki rahat edeyim biraz maaşımla ama yok , koca evi de seni sıkıyor . En son geçen ay dedim ki bu ay maaşım bende kalsın , ben kendim biriktireceğim dedim . Adam kafayı yedi , hopladı zıpladı , “paramı vereceksin , banane “ dedi. Ben şok oldum sözüne . Sanki birey değil de kendisinin kölesiyim . Bir başka problem de acayip eleştirir beni , antidepresan da kullanıyorum onun yüzünden , son aylarda ilacın bende güzel etkileri olmuştu , kendimle inanılmaz barışık biri olmuştum . İşte diyetisyene , lazere , cilt bakımlarına falan gitmeye başladım , saçlarımı boyadım (ki sadece evlenirken boyamıştım ) , ev içindeki giyimime daha dikkat ettim ve kendisini cinsel olarak çok daha arzuladım . Ona göre gecelikler vs aldım . Ancak kendisinin tepkisi çok farklı oldu bunlara . Her gittiğim yerde direk arkamdan Arar:” yine mi oraya gittin , çabuk eve gel , bugün gidemezsin , ne zaman bitecek bu saçmalıklar “ gibi gibi laflar etti durdu . Saç boyama ettiği ilk laf şu oldu : “ bk gibi olmuş “. Hee sabah uykumdan feragat edip yürüyüşe çıkardım o bile kendisine batmaya başladı . Kısaca istiyor ki sürekli evde oturayım bir şey yapmayayım . Ama ben 30 yıldır ilk defa bu kadar iyi hissetmiştim kendimi . O halim de zatwn uzun sürmedi kendisinin yüzünden , eski depresif halime döndüm tekrar . Kendisine bakan kadın öldü gitti , içimde bir şey koptu artık. Özgüvenimi düşürüyor , anlaşamıyoruz ve içimde kendisine karşı zerre kadar yine sevgi , muhabbet yok. Kaç gündür düşündüm taşındım , beynim sulandı resmen ama sonunda kararımı verdim boşanmak istiyorum dedim kendisine . Ki daha önce boşanma mevzuları çok geçti aramızda bizim . Şimdi de kendisi kabul etmek istemiyor . Ben iyi anlaşarak boşanmak derdindeyim çünkü arada ortak noktamız olan çocuklar var. İletişimimiz olacak mecbur . Ama dünden beridir 10 tane öneriyle gelip gidiyor bana . Bir şans daha versem bile inanın içimde zerre sevgi yok hatta tiksinti var. Ben nasıl devam edebilirim ki diyorum sonra. Hele cinsel anlamda şu an benim için ızdırap . Bunu nereye kadar sürdürebilirim ki diyorum . Yuvamın yıkılmasını ben de istemem ama yıllardır zaten çocuklarım için hep istemediğim bir evliliğe katlandım . Birkaç defa şiddet de oldu hatta . Yazmadığım çok şey var . Ama özünde ben kendisinden fazlasıyla soğumuş bir insanım artık. Çocuklarım ara ara bende ara ara onda kalsın siye düşündüm , kendisi şimdiki evde oturmaya devam etsin eşyalarla , ben yemi eve çıkıp her şeyi sıfırdan alıp düzenimi oluştururum diye düşünüyorum. Kendisine ve okuluma yakın bir ev olacak zaten . Yeter ki kafam rahat etsin artık diyorum . Çok uzun yazdım hakkınızı helal edin , ben bu süreci yaşamış hanımlardan destek istiyorum , acaba büyük bir pişmanlık yaşar mıyım ileride ? Çocuklarım çok etkilenir mi bu süreçten ? (Pedagoga da götüreceğim zaten süreci kolay atlatmaları için ). Lütfen bana akıl verin , bir çıkmazdayım, ayrılmayı çok istiyorum ama pişman olmaktan korkuyorum .
Böyle şeyler demesinin sebebi narsist bi pislik olması ondan tiksinmis olabilecegini akil bile edemiyor baska sebepler arıyor. Ben de 6 yıllık iliski sonrasi nişanlandigim narsist pislikle iliskimi antidepresanin vermis oldugu rahatlik ve kararlilik sayesinde bitirdim. Ne sovlar neler yapti ama eninde sonunda igrenc karakterini gosterdi hep. Sadece tiksinmistim ve en ufak bir his kalmamisti icimde dogru seyi yaptigimdan emin oldugum bir his vardis sadece. Bundan kurtulmak hayatimda verdiğim en en en dogru kararmış şükürler olsun. Simdi harika biriyle evliyimÖyle bir kararlılık var ki içimde , bana diyor ki sana büyü mü yapıldı , sonra dedi senin aklını çelen başka bir adam mı var . Bu laflara rağmen çok kararlıyım , rabbim sanki içime onun rahatlığını koymuş. İlacın sa çok etkisi var bu psikolojide olmamda . Olabildiğince kararımdan vazgeçmek istemiyorum. Desteğe ihtiyaç duyuyorum , çünkü çevremde bir kişi bile beni onaylamayacak biliyorum .
Evet büyük pişmanlık yaşarsınız ama evi eşyaları ona bıraktığınız için. Bırakın o gitsin çocuklarla zor olur sizin için taşınmak .Ya sizin için söylemiyorum ama neden bi insan kendi maaşını küçük çocuk gibi eşine verir bu forumda okudukça şok oluyorum . Sizin aklınız fikriniz var hesap kitap biliyorsunuz neden sizde birikmiyor para ? Cahil de değilsiniz neden bi erkekte birikiyor paralar ? O paraları da alın ondan dava sürecinde belirtin . Adam siz güzelleşip özgüven duyduğunuzu fark edince kudurmuş ondan bu yaptıkları. Sizi sizden çok düşünen yoktur olmaz da . Ama siz giderek en büyük kötülüğü yapıyorsunuz kendinize .Merhaba hanımlar . Ben 31 yaşında 2 çocuklu (3ve 6 yaş ) bir öğretmenim . Eşimle tam 10 yıldır evliyiz . Üni son sınıfta hangi akılla bilmiyorum ama evlendim , son birkaç yıldır da aşırı anlaşmazlıklarımız var. Kendisi sürekli beni eleştiren bir insan , ne anneliğimi beğenir ne ev hanımlığımı, ne dw yaptığım işi önemser. Küçüklü büyüklü bir sürü sıkıntılarımız var aslında ama insan bazen anlatmaya bile yoruluyor . Bir kaç tanesinden bahsetmek gerekirse , en büyük sorunlardan biri maaş olayı . Sürekli benden daha çok bekler benim maaş günümü . Kendisi se memur , parayı savurmaz öyle ama istiyor ki sürekli elde avuçta ne varsa biriktirelim . Çok şükür evimiz var arabamız var birikim de var ama hee maaş günü ne kadar fazla verirsem kendisine o kadar iyiyim . Atıyorum 40 bin maaş yatmıştır , ben ödemeleri yaptıktan sonra kendime 3-4 bin ayırıyorum kendisine de 20 bin falan gönderiyorum , direk tepkisi şu oluyor :” sadece bu kadar mı atacaksın , daha fazla atsana , ne yaptın ki bu ay “ falan filan . 9 yıllık memurum kendi paramın o ay cebimde kaldığını hiç görmedim . Sürekli kendisine hesap vermem gerekiyor . Zaten okurken ne sıkıntılarla okudum, insan istiyor ki rahat edeyim biraz maaşımla ama yok , koca evi de seni sıkıyor . En son geçen ay dedim ki bu ay maaşım bende kalsın , ben kendim biriktireceğim dedim . Adam kafayı yedi , hopladı zıpladı , “paramı vereceksin , banane “ dedi. Ben şok oldum sözüne . Sanki birey değil de kendisinin kölesiyim . Bir başka problem de acayip eleştirir beni , antidepresan da kullanıyorum onun yüzünden , son aylarda ilacın bende güzel etkileri olmuştu , kendimle inanılmaz barışık biri olmuştum . İşte diyetisyene , lazere , cilt bakımlarına falan gitmeye başladım , saçlarımı boyadım (ki sadece evlenirken boyamıştım ) , ev içindeki giyimime daha dikkat ettim ve kendisini cinsel olarak çok daha arzuladım . Ona göre gecelikler vs aldım . Ancak kendisinin tepkisi çok farklı oldu bunlara . Her gittiğim yerde direk arkamdan Arar:” yine mi oraya gittin , çabuk eve gel , bugün gidemezsin , ne zaman bitecek bu saçmalıklar “ gibi gibi laflar etti durdu . Saç boyama ettiği ilk laf şu oldu : “ bk gibi olmuş “. Hee sabah uykumdan feragat edip yürüyüşe çıkardım o bile kendisine batmaya başladı . Kısaca istiyor ki sürekli evde oturayım bir şey yapmayayım . Ama ben 30 yıldır ilk defa bu kadar iyi hissetmiştim kendimi . O halim de zatwn uzun sürmedi kendisinin yüzünden , eski depresif halime döndüm tekrar . Kendisine bakan kadın öldü gitti , içimde bir şey koptu artık. Özgüvenimi düşürüyor , anlaşamıyoruz ve içimde kendisine karşı zerre kadar yine sevgi , muhabbet yok. Kaç gündür düşündüm taşındım , beynim sulandı resmen ama sonunda kararımı verdim boşanmak istiyorum dedim kendisine . Ki daha önce boşanma mevzuları çok geçti aramızda bizim . Şimdi de kendisi kabul etmek istemiyor . Ben iyi anlaşarak boşanmak derdindeyim çünkü arada ortak noktamız olan çocuklar var. İletişimimiz olacak mecbur . Ama dünden beridir 10 tane öneriyle gelip gidiyor bana . Bir şans daha versem bile inanın içimde zerre sevgi yok hatta tiksinti var. Ben nasıl devam edebilirim ki diyorum sonra. Hele cinsel anlamda şu an benim için ızdırap . Bunu nereye kadar sürdürebilirim ki diyorum . Yuvamın yıkılmasını ben de istemem ama yıllardır zaten çocuklarım için hep istemediğim bir evliliğe katlandım . Birkaç defa şiddet de oldu hatta . Yazmadığım çok şey var . Ama özünde ben kendisinden fazlasıyla soğumuş bir insanım artık. Çocuklarım ara ara bende ara ara onda kalsın siye düşündüm , kendisi şimdiki evde oturmaya devam etsin eşyalarla , ben yemi eve çıkıp her şeyi sıfırdan alıp düzenimi oluştururum diye düşünüyorum. Kendisine ve okuluma yakın bir ev olacak zaten . Yeter ki kafam rahat etsin artık diyorum . Çok uzun yazdım hakkınızı helal edin , ben bu süreci yaşamış hanımlardan destek istiyorum , acaba büyük bir pişmanlık yaşar mıyım ileride ? Çocuklarım çok etkilenir mi bu süreçten ? (Pedagoga da götüreceğim zaten süreci kolay atlatmaları için ). Lütfen bana akıl verin , bir çıkmazdayım, ayrılmayı çok istiyorum ama pişman olmaktan korkuyorum .
Cok üzüldüm durumunuza. Hem psikolojik hem ekonomik hem de fiziksel şiddete maruz kalmışsınız. Boşanirsaniz hangi konuda pişman olacağınızdan endise ediyorsunuz ? Bence gerçek anlamda bir terapiye ihtiyacını, varMerhaba hanımlar . Ben 31 yaşında 2 çocuklu (3ve 6 yaş ) bir öğretmenim . Eşimle tam 10 yıldır evliyiz . Üni son sınıfta hangi akılla bilmiyorum ama evlendim , son birkaç yıldır da aşırı anlaşmazlıklarımız var. Kendisi sürekli beni eleştiren bir insan , ne anneliğimi beğenir ne ev hanımlığımı, ne dw yaptığım işi önemser. Küçüklü büyüklü bir sürü sıkıntılarımız var aslında ama insan bazen anlatmaya bile yoruluyor . Bir kaç tanesinden bahsetmek gerekirse , en büyük sorunlardan biri maaş olayı . Sürekli benden daha çok bekler benim maaş günümü . Kendisi se memur , parayı savurmaz öyle ama istiyor ki sürekli elde avuçta ne varsa biriktirelim . Çok şükür evimiz var arabamız var birikim de var ama hee maaş günü ne kadar fazla verirsem kendisine o kadar iyiyim . Atıyorum 40 bin maaş yatmıştır , ben ödemeleri yaptıktan sonra kendime 3-4 bin ayırıyorum kendisine de 20 bin falan gönderiyorum , direk tepkisi şu oluyor :” sadece bu kadar mı atacaksın , daha fazla atsana , ne yaptın ki bu ay “ falan filan . 9 yıllık memurum kendi paramın o ay cebimde kaldığını hiç görmedim . Sürekli kendisine hesap vermem gerekiyor . Zaten okurken ne sıkıntılarla okudum, insan istiyor ki rahat edeyim biraz maaşımla ama yok , koca evi de seni sıkıyor . En son geçen ay dedim ki bu ay maaşım bende kalsın , ben kendim biriktireceğim dedim . Adam kafayı yedi , hopladı zıpladı , “paramı vereceksin , banane “ dedi. Ben şok oldum sözüne . Sanki birey değil de kendisinin kölesiyim . Bir başka problem de acayip eleştirir beni , antidepresan da kullanıyorum onun yüzünden , son aylarda ilacın bende güzel etkileri olmuştu , kendimle inanılmaz barışık biri olmuştum . İşte diyetisyene , lazere , cilt bakımlarına falan gitmeye başladım , saçlarımı boyadım (ki sadece evlenirken boyamıştım ) , ev içindeki giyimime daha dikkat ettim ve kendisini cinsel olarak çok daha arzuladım . Ona göre gecelikler vs aldım . Ancak kendisinin tepkisi çok farklı oldu bunlara . Her gittiğim yerde direk arkamdan Arar:” yine mi oraya gittin , çabuk eve gel , bugün gidemezsin , ne zaman bitecek bu saçmalıklar “ gibi gibi laflar etti durdu . Saç boyama ettiği ilk laf şu oldu : “ bk gibi olmuş “. Hee sabah uykumdan feragat edip yürüyüşe çıkardım o bile kendisine batmaya başladı . Kısaca istiyor ki sürekli evde oturayım bir şey yapmayayım . Ama ben 30 yıldır ilk defa bu kadar iyi hissetmiştim kendimi . O halim de zatwn uzun sürmedi kendisinin yüzünden , eski depresif halime döndüm tekrar . Kendisine bakan kadın öldü gitti , içimde bir şey koptu artık. Özgüvenimi düşürüyor , anlaşamıyoruz ve içimde kendisine karşı zerre kadar yine sevgi , muhabbet yok. Kaç gündür düşündüm taşındım , beynim sulandı resmen ama sonunda kararımı verdim boşanmak istiyorum dedim kendisine . Ki daha önce boşanma mevzuları çok geçti aramızda bizim . Şimdi de kendisi kabul etmek istemiyor . Ben iyi anlaşarak boşanmak derdindeyim çünkü arada ortak noktamız olan çocuklar var. İletişimimiz olacak mecbur . Ama dünden beridir 10 tane öneriyle gelip gidiyor bana . Bir şans daha versem bile inanın içimde zerre sevgi yok hatta tiksinti var. Ben nasıl devam edebilirim ki diyorum sonra. Hele cinsel anlamda şu an benim için ızdırap . Bunu nereye kadar sürdürebilirim ki diyorum . Yuvamın yıkılmasını ben de istemem ama yıllardır zaten çocuklarım için hep istemediğim bir evliliğe katlandım . Birkaç defa şiddet de oldu hatta . Yazmadığım çok şey var . Ama özünde ben kendisinden fazlasıyla soğumuş bir insanım artık. Çocuklarım ara ara bende ara ara onda kalsın siye düşündüm , kendisi şimdiki evde oturmaya devam etsin eşyalarla , ben yemi eve çıkıp her şeyi sıfırdan alıp düzenimi oluştururum diye düşünüyorum. Kendisine ve okuluma yakın bir ev olacak zaten . Yeter ki kafam rahat etsin artık diyorum . Çok uzun yazdım hakkınızı helal edin , ben bu süreci yaşamış hanımlardan destek istiyorum , acaba büyük bir pişmanlık yaşar mıyım ileride ? Çocuklarım çok etkilenir mi bu süreçten ? (Pedagoga da götüreceğim zaten süreci kolay atlatmaları için ). Lütfen bana akıl verin , bir çıkmazdayım, ayrılmayı çok istiyorum ama pişman olmaktan korkuyorum .
Başta hata yapmışsınız niye maaşınızı eline veriyosunuz onun getirip vermesi lazım hayırdır cilt bakıma ve saç boyamaya mı gidicek her ay rolleri mi değiştirdiniz ?Merhaba hanımlar . Ben 31 yaşında 2 çocuklu (3ve 6 yaş ) bir öğretmenim . Eşimle tam 10 yıldır evliyiz . Üni son sınıfta hangi akılla bilmiyorum ama evlendim , son birkaç yıldır da aşırı anlaşmazlıklarımız var. Kendisi sürekli beni eleştiren bir insan , ne anneliğimi beğenir ne ev hanımlığımı, ne dw yaptığım işi önemser. Küçüklü büyüklü bir sürü sıkıntılarımız var aslında ama insan bazen anlatmaya bile yoruluyor . Bir kaç tanesinden bahsetmek gerekirse , en büyük sorunlardan biri maaş olayı . Sürekli benden daha çok bekler benim maaş günümü . Kendisi se memur , parayı savurmaz öyle ama istiyor ki sürekli elde avuçta ne varsa biriktirelim . Çok şükür evimiz var arabamız var birikim de var ama hee maaş günü ne kadar fazla verirsem kendisine o kadar iyiyim . Atıyorum 40 bin maaş yatmıştır , ben ödemeleri yaptıktan sonra kendime 3-4 bin ayırıyorum kendisine de 20 bin falan gönderiyorum , direk tepkisi şu oluyor :” sadece bu kadar mı atacaksın , daha fazla atsana , ne yaptın ki bu ay “ falan filan . 9 yıllık memurum kendi paramın o ay cebimde kaldığını hiç görmedim . Sürekli kendisine hesap vermem gerekiyor . Zaten okurken ne sıkıntılarla okudum, insan istiyor ki rahat edeyim biraz maaşımla ama yok , koca evi de seni sıkıyor . En son geçen ay dedim ki bu ay maaşım bende kalsın , ben kendim biriktireceğim dedim . Adam kafayı yedi , hopladı zıpladı , “paramı vereceksin , banane “ dedi. Ben şok oldum sözüne . Sanki birey değil de kendisinin kölesiyim . Bir başka problem de acayip eleştirir beni , antidepresan da kullanıyorum onun yüzünden , son aylarda ilacın bende güzel etkileri olmuştu , kendimle inanılmaz barışık biri olmuştum . İşte diyetisyene , lazere , cilt bakımlarına falan gitmeye başladım , saçlarımı boyadım (ki sadece evlenirken boyamıştım ) , ev içindeki giyimime daha dikkat ettim ve kendisini cinsel olarak çok daha arzuladım . Ona göre gecelikler vs aldım . Ancak kendisinin tepkisi çok farklı oldu bunlara . Her gittiğim yerde direk arkamdan Arar:” yine mi oraya gittin , çabuk eve gel , bugün gidemezsin , ne zaman bitecek bu saçmalıklar “ gibi gibi laflar etti durdu . Saç boyama ettiği ilk laf şu oldu : “ bk gibi olmuş “. Hee sabah uykumdan feragat edip yürüyüşe çıkardım o bile kendisine batmaya başladı . Kısaca istiyor ki sürekli evde oturayım bir şey yapmayayım . Ama ben 30 yıldır ilk defa bu kadar iyi hissetmiştim kendimi . O halim de zatwn uzun sürmedi kendisinin yüzünden , eski depresif halime döndüm tekrar . Kendisine bakan kadın öldü gitti , içimde bir şey koptu artık. Özgüvenimi düşürüyor , anlaşamıyoruz ve içimde kendisine karşı zerre kadar yine sevgi , muhabbet yok. Kaç gündür düşündüm taşındım , beynim sulandı resmen ama sonunda kararımı verdim boşanmak istiyorum dedim kendisine . Ki daha önce boşanma mevzuları çok geçti aramızda bizim . Şimdi de kendisi kabul etmek istemiyor . Ben iyi anlaşarak boşanmak derdindeyim çünkü arada ortak noktamız olan çocuklar var. İletişimimiz olacak mecbur . Ama dünden beridir 10 tane öneriyle gelip gidiyor bana . Bir şans daha versem bile inanın içimde zerre sevgi yok hatta tiksinti var. Ben nasıl devam edebilirim ki diyorum sonra. Hele cinsel anlamda şu an benim için ızdırap . Bunu nereye kadar sürdürebilirim ki diyorum . Yuvamın yıkılmasını ben de istemem ama yıllardır zaten çocuklarım için hep istemediğim bir evliliğe katlandım . Birkaç defa şiddet de oldu hatta . Yazmadığım çok şey var . Ama özünde ben kendisinden fazlasıyla soğumuş bir insanım artık. Çocuklarım ara ara bende ara ara onda kalsın siye düşündüm , kendisi şimdiki evde oturmaya devam etsin eşyalarla , ben yemi eve çıkıp her şeyi sıfırdan alıp düzenimi oluştururum diye düşünüyorum. Kendisine ve okuluma yakın bir ev olacak zaten . Yeter ki kafam rahat etsin artık diyorum . Çok uzun yazdım hakkınızı helal edin , ben bu süreci yaşamış hanımlardan destek istiyorum , acaba büyük bir pişmanlık yaşar mıyım ileride ? Çocuklarım çok etkilenir mi bu süreçten ? (Pedagoga da götüreceğim zaten süreci kolay atlatmaları için ). Lütfen bana akıl verin , bir çıkmazdayım, ayrılmayı çok istiyorum ama pişman olmaktan korkuyorum .
boşanmış ve yeniden bir evlilik yapmış biri olarak yorumluyorum. boşandigimda oğlum 10 kızim 11 yaşındaydı. anlattıklarinin daha ağırı vardı eşimde. Ben boşaninca çocuklarim zaman zaman ağladiginda çok pişman olmuştum. Yıllar geçti evlendim harika bi eşim var ama mutlulugu yasayamiyorum. Oysaki cocuklarim da eşimi çok seviyor hatta babalarindan daha çok. Ama eşimin ailesi maddi manevi eşimi dışladı aşagiladi benimle evlendigi için çünkü o hic evlilik yapmamiştı. Bakın şu an eşimi seviyor ve onunla mutlu olmama rağmen diyorum ki kurtarilacagi varsa asla boşanmayın çok zor boşanmiş kadın olmak.Merhaba hanımlar . Ben 31 yaşında 2 çocuklu (3ve 6 yaş ) bir öğretmenim . Eşimle tam 10 yıldır evliyiz . Üni son sınıfta hangi akılla bilmiyorum ama evlendim , son birkaç yıldır da aşırı anlaşmazlıklarımız var. Kendisi sürekli beni eleştiren bir insan , ne anneliğimi beğenir ne ev hanımlığımı, ne dw yaptığım işi önemser. Küçüklü büyüklü bir sürü sıkıntılarımız var aslında ama insan bazen anlatmaya bile yoruluyor . Bir kaç tanesinden bahsetmek gerekirse , en büyük sorunlardan biri maaş olayı . Sürekli benden daha çok bekler benim maaş günümü . Kendisi se memur , parayı savurmaz öyle ama istiyor ki sürekli elde avuçta ne varsa biriktirelim . Çok şükür evimiz var arabamız var birikim de var ama hee maaş günü ne kadar fazla verirsem kendisine o kadar iyiyim . Atıyorum 40 bin maaş yatmıştır , ben ödemeleri yaptıktan sonra kendime 3-4 bin ayırıyorum kendisine de 20 bin falan gönderiyorum , direk tepkisi şu oluyor :” sadece bu kadar mı atacaksın , daha fazla atsana , ne yaptın ki bu ay “ falan filan . 9 yıllık memurum kendi paramın o ay cebimde kaldığını hiç görmedim . Sürekli kendisine hesap vermem gerekiyor . Zaten okurken ne sıkıntılarla okudum, insan istiyor ki rahat edeyim biraz maaşımla ama yok , koca evi de seni sıkıyor . En son geçen ay dedim ki bu ay maaşım bende kalsın , ben kendim biriktireceğim dedim . Adam kafayı yedi , hopladı zıpladı , “paramı vereceksin , banane “ dedi. Ben şok oldum sözüne . Sanki birey değil de kendisinin kölesiyim . Bir başka problem de acayip eleştirir beni , antidepresan da kullanıyorum onun yüzünden , son aylarda ilacın bende güzel etkileri olmuştu , kendimle inanılmaz barışık biri olmuştum . İşte diyetisyene , lazere , cilt bakımlarına falan gitmeye başladım , saçlarımı boyadım (ki sadece evlenirken boyamıştım ) , ev içindeki giyimime daha dikkat ettim ve kendisini cinsel olarak çok daha arzuladım . Ona göre gecelikler vs aldım . Ancak kendisinin tepkisi çok farklı oldu bunlara . Her gittiğim yerde direk arkamdan Arar:” yine mi oraya gittin , çabuk eve gel , bugün gidemezsin , ne zaman bitecek bu saçmalıklar “ gibi gibi laflar etti durdu . Saç boyama ettiği ilk laf şu oldu : “ bk gibi olmuş “. Hee sabah uykumdan feragat edip yürüyüşe çıkardım o bile kendisine batmaya başladı . Kısaca istiyor ki sürekli evde oturayım bir şey yapmayayım . Ama ben 30 yıldır ilk defa bu kadar iyi hissetmiştim kendimi . O halim de zatwn uzun sürmedi kendisinin yüzünden , eski depresif halime döndüm tekrar . Kendisine bakan kadın öldü gitti , içimde bir şey koptu artık. Özgüvenimi düşürüyor , anlaşamıyoruz ve içimde kendisine karşı zerre kadar yine sevgi , muhabbet yok. Kaç gündür düşündüm taşındım , beynim sulandı resmen ama sonunda kararımı verdim boşanmak istiyorum dedim kendisine . Ki daha önce boşanma mevzuları çok geçti aramızda bizim . Şimdi de kendisi kabul etmek istemiyor . Ben iyi anlaşarak boşanmak derdindeyim çünkü arada ortak noktamız olan çocuklar var. İletişimimiz olacak mecbur . Ama dünden beridir 10 tane öneriyle gelip gidiyor bana . Bir şans daha versem bile inanın içimde zerre sevgi yok hatta tiksinti var. Ben nasıl devam edebilirim ki diyorum sonra. Hele cinsel anlamda şu an benim için ızdırap . Bunu nereye kadar sürdürebilirim ki diyorum . Yuvamın yıkılmasını ben de istemem ama yıllardır zaten çocuklarım için hep istemediğim bir evliliğe katlandım . Birkaç defa şiddet de oldu hatta . Yazmadığım çok şey var . Ama özünde ben kendisinden fazlasıyla soğumuş bir insanım artık. Çocuklarım ara ara bende ara ara onda kalsın siye düşündüm , kendisi şimdiki evde oturmaya devam etsin eşyalarla , ben yemi eve çıkıp her şeyi sıfırdan alıp düzenimi oluştururum diye düşünüyorum. Kendisine ve okuluma yakın bir ev olacak zaten . Yeter ki kafam rahat etsin artık diyorum . Çok uzun yazdım hakkınızı helal edin , ben bu süreci yaşamış hanımlardan destek istiyorum , acaba büyük bir pişmanlık yaşar mıyım ileride ? Çocuklarım çok etkilenir mi bu süreçten ? (Pedagoga da götüreceğim zaten süreci kolay atlatmaları için ). Lütfen bana akıl verin , bir çıkmazdayım, ayrılmayı çok istiyorum ama pişman olmaktan korkuyorum .
Uzun uzun yazmissiniz. Adam resmen sizi sömürmüs. 40 bin lira maaş ile kocası asgari ücretli çalışan ev hanımları gibi hayat yasamissiniz. Maaşın ev geçindirme kısmını ortak tutarsınız.Gerisi sizin paranız. Dursun bankada paranız. Birdaha asla tekrar evlenirseniz de paranızın hepsini vermeyin.Merhaba hanımlar . Ben 31 yaşında 2 çocuklu (3ve 6 yaş ) bir öğretmenim . Eşimle tam 10 yıldır evliyiz . Üni son sınıfta hangi akılla bilmiyorum ama evlendim , son birkaç yıldır da aşırı anlaşmazlıklarımız var. Kendisi sürekli beni eleştiren bir insan , ne anneliğimi beğenir ne ev hanımlığımı, ne dw yaptığım işi önemser. Küçüklü büyüklü bir sürü sıkıntılarımız var aslında ama insan bazen anlatmaya bile yoruluyor . Bir kaç tanesinden bahsetmek gerekirse , en büyük sorunlardan biri maaş olayı . Sürekli benden daha çok bekler benim maaş günümü . Kendisi se memur , parayı savurmaz öyle ama istiyor ki sürekli elde avuçta ne varsa biriktirelim . Çok şükür evimiz var arabamız var birikim de var ama hee maaş günü ne kadar fazla verirsem kendisine o kadar iyiyim . Atıyorum 40 bin maaş yatmıştır , ben ödemeleri yaptıktan sonra kendime 3-4 bin ayırıyorum kendisine de 20 bin falan gönderiyorum , direk tepkisi şu oluyor :” sadece bu kadar mı atacaksın , daha fazla atsana , ne yaptın ki bu ay “ falan filan . 9 yıllık memurum kendi paramın o ay cebimde kaldığını hiç görmedim . Sürekli kendisine hesap vermem gerekiyor . Zaten okurken ne sıkıntılarla okudum, insan istiyor ki rahat edeyim biraz maaşımla ama yok , koca evi de seni sıkıyor . En son geçen ay dedim ki bu ay maaşım bende kalsın , ben kendim biriktireceğim dedim . Adam kafayı yedi , hopladı zıpladı , “paramı vereceksin , banane “ dedi. Ben şok oldum sözüne . Sanki birey değil de kendisinin kölesiyim . Bir başka problem de acayip eleştirir beni , antidepresan da kullanıyorum onun yüzünden , son aylarda ilacın bende güzel etkileri olmuştu , kendimle inanılmaz barışık biri olmuştum . İşte diyetisyene , lazere , cilt bakımlarına falan gitmeye başladım , saçlarımı boyadım (ki sadece evlenirken boyamıştım ) , ev içindeki giyimime daha dikkat ettim ve kendisini cinsel olarak çok daha arzuladım . Ona göre gecelikler vs aldım . Ancak kendisinin tepkisi çok farklı oldu bunlara . Her gittiğim yerde direk arkamdan Arar:” yine mi oraya gittin , çabuk eve gel , bugün gidemezsin , ne zaman bitecek bu saçmalıklar “ gibi gibi laflar etti durdu . Saç boyama ettiği ilk laf şu oldu : “ bk gibi olmuş “. Hee sabah uykumdan feragat edip yürüyüşe çıkardım o bile kendisine batmaya başladı . Kısaca istiyor ki sürekli evde oturayım bir şey yapmayayım . Ama ben 30 yıldır ilk defa bu kadar iyi hissetmiştim kendimi . O halim de zatwn uzun sürmedi kendisinin yüzünden , eski depresif halime döndüm tekrar . Kendisine bakan kadın öldü gitti , içimde bir şey koptu artık. Özgüvenimi düşürüyor , anlaşamıyoruz ve içimde kendisine karşı zerre kadar yine sevgi , muhabbet yok. Kaç gündür düşündüm taşındım , beynim sulandı resmen ama sonunda kararımı verdim boşanmak istiyorum dedim kendisine . Ki daha önce boşanma mevzuları çok geçti aramızda bizim . Şimdi de kendisi kabul etmek istemiyor . Ben iyi anlaşarak boşanmak derdindeyim çünkü arada ortak noktamız olan çocuklar var. İletişimimiz olacak mecbur . Ama dünden beridir 10 tane öneriyle gelip gidiyor bana . Bir şans daha versem bile inanın içimde zerre sevgi yok hatta tiksinti var. Ben nasıl devam edebilirim ki diyorum sonra. Hele cinsel anlamda şu an benim için ızdırap . Bunu nereye kadar sürdürebilirim ki diyorum . Yuvamın yıkılmasını ben de istemem ama yıllardır zaten çocuklarım için hep istemediğim bir evliliğe katlandım . Birkaç defa şiddet de oldu hatta . Yazmadığım çok şey var . Ama özünde ben kendisinden fazlasıyla soğumuş bir insanım artık. Çocuklarım ara ara bende ara ara onda kalsın siye düşündüm , kendisi şimdiki evde oturmaya devam etsin eşyalarla , ben yemi eve çıkıp her şeyi sıfırdan alıp düzenimi oluştururum diye düşünüyorum. Kendisine ve okuluma yakın bir ev olacak zaten . Yeter ki kafam rahat etsin artık diyorum . Çok uzun yazdım hakkınızı helal edin , ben bu süreci yaşamış hanımlardan destek istiyorum , acaba büyük bir pişmanlık yaşar mıyım ileride ? Çocuklarım çok etkilenir mi bu süreçten ? (Pedagoga da götüreceğim zaten süreci kolay atlatmaları için ). Lütfen bana akıl verin , bir çıkmazdayım, ayrılmayı çok istiyorum ama pişman olmaktan korkuyorum .