Boşanmaya karar vermek ve verememek arasında

Canim benim hep affetmissiniz.
Engellemenin bile onemsenmiyir nasılsa affedeceksiniz.
İki ağlayacak yine bir şekilde kandıracak sizi.
Ciddi şekilde sizi kaybettiğine emin olsun.
Ama bu şüphe hiç gecmeyecek.
Evet artik onemsemiyor. Eskiden boyle davranmazdi. Engelledim mi mesela işten arardi. İliskimiz hep calkantiliydi dogru. Yorumlarda bahsetmistim bundan. Kimisine gore boyle iliskiler saglikli gelmeyebilir belki ama tarzimiz buydu biraz da. Artik eskisi gibi çalkantı kaldirmiyor. İlk tanistigimizdaki insanlar da degiliz 3 yil onceki ya da 5 yil onceki de degiliz. Bu surecte neredeyse 10 yil geçti zaten. Fakulteyi bitirdik, is bulduk, ise alistik, evlendik, egeden dogudaya atandik, hep beraberdik. Uzulsek de sevinsek de beraberdik. Ama bu yaza kadar bana boyle uzgun hissettirmemistii hic. Gene affederdim. Yazin 1 ay sonra gelip cok uzgunum, hata yaptim, hic guzel gecmedi tatil zaten, hep seni dusundum dediginde de affettim. Hazirdim affetmeye. Ama sonrasi malum. Fisler falan. Aldatma yoksa bile bu hisleri bana yasattigi icin affedemeyecegimi düşünüyorum artik.
 

Bencede 1 ay free olmak icin bilerek mesafe koymus. Hesap sorunca agliyor, sormasan uzak duruyor. Evli olup bekar gibi takılmak istiyor.
Simdi şöyle ben sunu yapin bunu yapin diyemem. Cunku o yaz tatilinde bana soguk davransa burnundan getirirdim adamin. Fişleri buldugumda da aglasa da kavga ederdim.

Bi yorumda pazar gunu döner yazmissiniz. Pazar gunu gelirse eve almayin. Eminim siz olsaniz ne arkadaşınızla 1 ay tatil yapmanıza musade ederdi ne de haber vermeden donmenize.
 
Ne yapacaksınız peki? Bence açık açık her şeyi konuşmakta fayda var açık iletişim önemli bu durumda

Yallah huyu var mı
 
İnsallah 4 ay aglamakla biter seneye bu zamanlar cok daha guzel hislerle, ailemin yanina atanmış ve yuzumun guldugu hayaller kurmaya basladim bile. Hayatimi mahvetmek istemiyorum. 10 yila yakin zamanimi verdim, karsiliginda 3 aydir yasagidigim üzüntü beni ne hale getirdi. Ailem bilse bu halimi nasil uzulur, ortaligi ayaga kaldirir onu da mahvederler. Ne yasadiklarimi sezdirdim onlara ne de üzüntümü...
 
Niye bu süreci uzatıyorsunuz? Evet düşünülebilir, bazi kavgalarimizda benim de aklıma acaba bu büyük bir sorun mu bosanmali miyiz nasıl çözebiliriz vs diye sorular geliyor. Ama bu aldatma ve çocuğunuz yok, düşünmeye bile ihtiyacınız yok yani.
Kendinizi o kadar güzel ifade etmişsiniz ki, sakinlestiginizi ve artık mantiginizin devreye girdiğini seziyorum.
Bu adamla hiç konusmayin bile gelmesini beklemeyin. Engelini kaldırın (tabi o da sizi engellemediyse) ve arayarak her şeyi öğrendiğinizi, her şeyin sebebini çözdüğünüzü ve artık bu evliliğin son bulduğunu söyleyin. Artık avukatlarimizi gorussun, kıyafetlerini kapının önüne koyuyorum diyin. Kapının da kilidini değiştirin. Üzerinizden bir yük kalkacak emin olun. Eşiniz sizi düpedüz, haince, acımasızca ve karaktersizce aldatıyor. Sizin doğum gününüzde siz yalnızken başka bir kadına yemek ismarladigindan emin olabilirsiniz.
Lütfen dik durun, siz de bu kadar iletisimsiz kalıp ona sinirlenmediginize göre siz de sevmiyorsunuz, sesini duymak isteyip merak etmiyorsunuz. Sizinki alışkanlık ve egececek. En azından asilce ayrılın ki aklında asaletiniz yer edinsin ki bır daha hayatı boyunca kimseyi uzemesin
 
İnsallah oyle olur. Simdi gulemiyorum ama ilerde gulebilirim belki. Ben gercekten sevmiştim, bir gun belki gercekten sevilirim de bilemiyorum. Unuturum o dogum günü akşamını, daha guzel kutlamalarim da olur elbet. Aşksiz olur belki ama yalansiz bir hayatim olur, o telefonda ne var diye endiselenmedigim, hic uyumadan gecirdigim gecelerden sonra ise gitmedigim ve her anini uzulmedigim gunlerim olur.
 
Max 1 ay süreceğine eminim. Önünüzdeki bu negatif ruh emici gidince tüm kapıların size açıldığını görmeye baslayacaksiniz.
 
Evet, 1 ay benim dirdirimla(!) ugrasmaktansa kafasina gore takilmak icin mesafe koydugunu dusundum ben de, aynen. Buna üzüldüm, ama bosanacak kadar mesele etmemistim. Mesele etmemem de yanlis, bunu sonradan fark ettim. Olaylari yasarken dogru degerlendiremedim. O zaman, sadece üzüldüm ve surece biraktim.
Fisleri buldugumda, o agladiginda cok kavga ettim. Ama bir yere varamadim.
1 aylik donemi ben ona yasatsaydim ne olurdu, su anda dusunemiyorum gercekten. Ne dusunurdu, ne hissederdi? Tahmin yurutemiyorum. Ama cumartesi gunku hazirlanip kacar gibi gidisinden pek de umursamayip burdaki duzenini 6-7 ay daha surdurup tayin doneminde ipleri koparabilicegini soyelyebilirim. Aklima bu geliyor.
 
Ne yapacaksınız peki? Bence açık açık her şeyi konuşmakta fayda var açık iletişim önemli bu durumda

Yallah huyu var mı
Yok, yallah yapmaz. Git dersin gitmez, o zaman bunu duzelt dersin duzeltmez. Oyle eylemsizdir tavrı. Ben de bir kez daha açıkça sormayi, inkar etmesi halinde bu supheyle evlilige devam etmeyecegimi soylemeyi dusunuyorum.
 

Siz cok sakinsiniz. Tepkilerinizi sessiz kalarak veriyorsunuz. Sonuc olarak sizin sessizliginizi esiniz kendi lehine kullanıp suistimal ediyor. Sizde kafanizda suphelerle yaşıyorsunuz. Esiniz vermek istediginiz mesaji gormezden geliyor. 6 7 ayi birakin artik. Barisacaksaniz bile once tartışın. Herseyin farkinda oldugunuzu, buna tahammulunuzun kalmadigini bagira bagira soyleyin. Ayni sekilde ben tatile gidebilir miyim diye sorun bakalim. Iliskilerde bazen yuzlesme gerekir. Esiniz bu yuzlesmeden ya aglayarak ya da "abartiyosun, buyutuyosun, bence bi sorun yok, kuruntu ediyorsun" gibi tepkiler vererek kacmaya calisirsa o zaman net bosanmayi düşünün derim
 
Bunun bir surec oldugunu ve uzatmamam gerektigini cumartesi günü fark ettim. Gozumle gormedim ama hislerim cok kuvvetli ve davranislari supheleri uzerine cekiyor.
Dogum gunumde o donmustu, burdaydi, ben isten cikip yalniz kalmak ve onu gormemek icin eve gelmemistim. Cicek almis, pasta, yemek, icecek falan evde kutlama hazırlamış. Bir de uzun not birakmis çiçeğe. Eve gelince gördüm ama bana uzuntuden baska bir sey hissetirmedi bu yaptıkları. Benim aklima kazinan aglamamaya cabalayarak tantuniyi yutmaya calistigim anlar.
İletisimsiz kalabiliyorum artik, çünkü ofkeliyim. Yazin da ofkeliydim.
İnsallah dediginiz gibi sadece aliskanliktir, bunu simdi ayirt edemiyorum, sanki cok asikmisim da bunun karsiliginda aldatilmisim gibi hissediyorum, zamanla geçer insallah bu hisler
 
Max 1 ay süreceğine eminim. Önünüzdeki bu negatif ruh emici gidince tüm kapıların size açıldığını görmeye baslayacaksiniz.
Amin bu süreci atlatip normal insanlar gibi yasabilmeyi umit ediyorum. En hayirlisini bulup guzel gunlere ilerlerim insallah. Kavgasiz, üzüntüsüz, belki tek duze ve sakin, ic huzuru olan.
 
Yorumunuzu cok yerinde buldum. Ben gerçekten susarak tavir alan, sakin ve sogukkanli denilebilecek bir insanim. Tabiri caizse masaya yumruk vurmaktansa once masadan kalkarim. O yumrugu vurmamak için sabrederim, son noktaya kadar dayanirim. Son nokta cumartesi sabahti iste. Aylarca dayandim.
Barismamiza pek ihtimal veremiyorum artik. Olsa bile bundan sonra eksik, noksan bir evlilik devam eder. Ama dediginiz gibi son kez konusmayi deneyecegim. Haklisiniz, gene ne aldatmasi, sacmaliyorsun, ne guven meseleymis asamiyorsun gibi laflar ederse bosanacagim. Edeceginden de eminim. İnsallah evet aldattim pismanim der de icimdeki suphe silinerek onume bakabilirim Bunu da soyleyecegim ona, on yila yakin beraberligimiz var, bilmeyi cok gorme bana diyecegim.
 
Evliliğiniz benim eski evliliğime benziyor. Kafasına göre takılan bir adam ve karşısındakine trip atmaktan başka bir tepki veremeyen bir kadın. Eşinizin yerinde olsam sizi ciddiye almam. Adama doğru düzgün bir tepkiniz bile yok. Alışmış istediğini yapmaya ve kavga çıkınca sizi bir şekilde ikna edebileceğini öğrenmiş. İki aydır telefonuna bakamadığınıza göre eşiniz üzerinde hiçbir gücünüz yok. Yalnız bu tripler, kavgalar insanı öyle bir yıpratıyor ki biriniz mecburen bitirmek zorunda kalırsınız bu evliliği ve çocuk olmadan bunu yapabilirsiniz umarım.
 
Susarak tepki alınmaz, bir sorun varsa eşinizi karşınıza alır isteklerinizi, beklentilerinizi konuşursunuz, anlaşamazsanız önünüze bakarsınız. Eşinizin de sizin de tepkileriniz normal değil.
 
Cok dogru malesef. Uzulerek gordum ve yasadim dediklerinizi. Yiprandim. Cocugumuz yok, bizim bir cocugumuz olmasini cok istiyorduk, yani oyle konusuyorduk. Simdi onun ve benim cocuk sahibi olmak istedigimizi konustugumuz zamanlarda, durust olmadan konusmus olabilecegini bile dusunuyorum, icinde bulundugumuz durum neticesinde laf salatasi yapmis olabilir tabii. İliskimize dair inancim yerle bir oldu çünkü.
 
Çocuk olunca sizi garantiye aldığını düşünecek. Benim ilk çocukta şiddet ikinci çocukta aldatma başladı. Sizin aldatma daha çocuk yokken başlamış, kurtulun bu adamdan.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…