- 12 Ağustos 2022
- 33
- 27
- 31
-
- Konu Sahibi cokoprenss
- #1
Merhaba kızlar
Konum uzun olabilir elimden geldiğince kısa tutmaya çalışıcam
Bunu buraya yazmak istiyorum belki birgün konuma geri döner "iyi ki bitirmişim" derim..
Ben 2 yıllık evliyim. Evliliğimin başından beri eş ailesiyle ve dolayısıyla eşimle de sorun yaşayan biriyim. Kvde de görümce de dibimde oturuyorlar. Zaten uzakta olsam hiçbir şey böyle olmazdı buna çok eminim. Eş ailesi türlü haksızlıklar yaptı zamanında eşimle kavgalar ettik bir keresinde evi terkettiğim bile oldu 10gün kadar.
Sonrasında evine dön diye yalvardı dönmüyorum dedim geldi özür diledi benden ailemden ve döndüm ama ona tekrar ısınmam baya zaman aldı. Aileme 2saat uzaklıkta oturuyordum her zaman görüşemiyorduk zaten. Ailemin tek çocuğuyum özellikle annemle telefondan iletişimimizi koparmadık. Tabiki koparmıcam canım o benim.
Gel zaman git zaman eş ailesi yine haksızlıklar yaptılar bize eşim tam destek oldu annesine beni savundu diye annesi oğlum sen ne ara döndün böyle dedi :) bağırdı çağırdı gitti aylarca görüşmedik ve evliliğimin en huzurlu zamanlarıydı. Bnm eşim ailesinin yaptıkları haricinde hiçbir şeyi unutmayan bir insan. Ailesi görümceye ilgi yağdırır eşimi işleri düştüklerinde ararlar bu da bunu aile kavramı sanar.
Neyse ipler hep gergindi, anlatsam roman olur. Biz boşanalım da evimizi kiraya verip ordan da kira alalım kafasında bi ablası var şimdiye kadar komşularım daha yakındı bana onlar hep elalem gibiydi. Ben patladım artık birgün aileme herşeyi anlattım kaldıramıyorum artık dedim. Ailem her zaman ne karar verdiysem yanımda durdular hiçbir şekilde beni dolduracak sözler söylemediler. Neyse bi süre daha geçti aileme gitmiştik annem her zaman yemekleri fazla fazla yapar kızım kaplara koyayım yarın da yersiniz der evime geldiğinde tencereyle sarma getirir market alışverişi yapar ayda yılda bi geliyorlar zaten. İstemesem de yaparlardı hep.
Bu eşime hep ters geldi getirmesinler etmesinler oraya gittiğimizde annen yemek koymasın gibi tartışmalar oluyordu aramızda. Bende tek kızıyım içinden geliyor kırayım mı alayım sen yeme diyordum. Cidden çoksa da ya buzluğa atıyordum ya da anasına komsuya ikram ediyordum annemi de kırmamış oluyordum. Kendi annesi hep ablasına yağdırıyordu o da bunu içerliyor benim ailemin getirdiklerine laf yapıyordu. Ben kimseden birşey istemiyordum kim ne yaparsa yapsın evimin huzuruna bakıyordum ama eşime rahat batıyordu.
Birgün yine annemlere gideceğimiz zaman bana dedi şimdiden diyorum birşey getirme eve. O an aşırı öfkelendim annemlere gittik ve annem yine şunlardan koyayım mı bende kapların vardı zaten dedi bende hayır anne x istemiyor dedim direkt ve ordan konu açıldı ve ben sonra kendimi tutamayarak artık arada kalmaktan bunaldığımı bıktığımı söyledim babam da bunları mı dert ediyorsunuz geçinmeye mi gönlünüz yok tarzında konuştu ben kriz geçirdim resmen eşime karşı ağzıma ne geliyorsa saydım onun yüzünden ailemin evime gelesi bile kalmamıştı ama hep oğlum oğlum lafı düşmezdi ağızlarından. Çok yemek seçerdi ve annem hep onun yiyeceği tarzda şeyleri hazırlardı. Nankördü basbayağı..
Çok kavgalar ettim çok bitirmek istedim hep ya sabır dedim ailesine yine insan gibi davrandım bir kez kötü söz söylemedim
En son ki olay ise annemle rutinimiz vardır sabah günaydın yazarız öğlen ben ararım 5dk konuşuruz akşam da iyi akşamlar canlarım yazar sonra da iyi geceler yazar bu kadar. Birkaç kez bizim bu kötü kavgalarımızdan sonra annem akşam msj atmıştı tlf şarjdaydı bakmamıştım o da yine kavga ettik sanıp aramıştı ve eş kişisi buna çok bozuldu sevgili gibi msjlaşıyorsunuz vs diye burnumdan getirdi. Bende sanane sana batan ne kadın merak etmiş SA NA NEE diye bağırdım artık içimde ona karşı anlık nefret oluşuyordu.
Annemle iletişimime bile laf eder olmuştu. Onun akrabasının düğününe gittik birkaç gün geçti bu haftasonu annemlere gidelim mi dedim tamam dedi ertesi gün kahvaltı yaparken hazırlanıp çıkalım dedim seni bırakırım biraz marketleri dolaşırım dedi bende dedim zaten 2 3 saat oturcaz ayıp olur öyle gitmen. Sıkılıyorum dedi bende senin ailende sıkılıyorum ama ayıp olmasın diye uyum sağlıyorum dedim daha geçen ailenle (2 hafta önce) görüştük benim akrabamın düğününe gittik diye hemen kendi tarafına gitmek için plan yapıyorsun dedi şok oldum aklımın ucundan bile geçmemişti böyle hesap kitap. Senin aileni ne kadar görüyorsak benimkine de o kadar gidiyorsun dedi yoo senin aileni haftada 3 4 görüyoruz benim ailemi ayda hatta 2 ayda bir dedim. Sen gelinsin tabi benim annemi hep görcen dedi. (Sanki anası bana bayılıyor bende ona bitiyorum) Ben senin şoförün değilim dedi.
Aşırı sinirlendim gelmezsen gelme kendim giderim dedim gidip sırt çantama birkaç parça birşey koymaya başladım artık sabrım taşmıştı bu kadar kötü niyetli biriyle duramazdım. Geldi çantamı fırlattı telefonumu aldı bunu ben aldım şimdi git nereye gidiyorsan dedi. Gittim ver telfnmu dedim bağrıştık resmen delirmiş gibiydi bi ağzından köpük çıkmadığı kalmıştı.
Apartman koridoruna çıktık ablası hemen müdahele etti şimdiye kadar sesimi çıkarmadım ama yeter anlaşamıyorsanız boşanın vs iyice körükledi sonra anası babası geldi bende dedim böyle böyle ailemle iletişim kurmam bile ona batıyor falan. Babası dedi görüşcek tabi vs bana dedi ailene birşey anlatma burda kalsın çözün hazırlanın gidin gelin hadi dedi anası da zaten siz baştan anlaşamıyordunuz dedi eve çıktık ben hazırlandım bu da hazırlandı arabaya indi aradı açmadım eve çıktı bırak çantayı dedi hayır senle gelmicem dedim iyi arabayı geri koyuyorum otobüsle git dedi ben bi hışım indim çıktım durağa gidiyordum arabayla arkamdan geldi biner misin bin şuraya bak rezil oluyoruz dedi binmiyorum dedim bir iki daha söyledi binmiyorum sen rezil ettin zaten defol dedim söylendi küfretti bastı gitti babası aradı ailene anlatma selam söyle vs vs dedi
Aileme gittim annemi aramış annem efendim oğlum diye açmış o da o sinirle alın kızınızı 3 5 yıl kalsın orda demiş söylenmiş annem daha birşey diyemeden kapatmış tlfnu sonra msj atmış anneme bu olanların sebebi sensin diye! Fıttırdım resmen! birkaç gün sonra yazdı ne düşünüyorsun napcam bilmiyorum diye cvp vermedim sonra aradı açmadım egosu incindi gel al eşyalarını yoksa atcam balkondan demeye başladı bende saydırdım buna at bakalım sen zararlı çıkarsın sen şeytanmışsın sen adam olmazsın vs vs bir sürü kavga ettik.
Yazma dedim zaten heryerden engellemiştim sms atıyordu. Bi yazıp söylendi bi yazıp evine dön hiç mi özlemedin mutfağını evini dedi ben tersleyince yine al eşyalarını tatile gidicem dedi 1 saat sonra gel konuşalım dedi. Senin kalbin kararmış istemiyorum dedim yine öfkelendi sonra özledim seni dedi. Böyle dengesiz narsist diyebileceğim hareketleri oldu. Gelip ailemden özür dileyeceksin önce dedim özür dilencek brşey yok dedi tepem attı senden nefret ediyorum sen hatanı anlamayacak kadar kafasız basit birisin yazdım artık psikolojim bozulmuştu bi bağırıyordum msjlarda bi söyleniyordum sonra da dedim sakince yazayım yok o da olmadı
Böyle böyle 1 hafta geçti gel bi yerde buluşup konuşalım sonra yine annenlere git demeye başladı kabul etmedim resmen buraya gelmeye yüzü yoktu sonra hazırlan gelip seni alcam dedi özür dilcek misin ailemden dedim tabi dedi. Noldu ne değişti düne kadar direniyordun dedim ben sizin ayağınıza egonuz için gelmiyorum evliliğime saygımdan geliyorum dedi defol o zaman hiç gelme dedim yine öyle karşılıklı ağzımızı bozduk en son. Benim artık başım değil beynim ağrıyor kızlar bi işim yok tutunacağım bi çocuğum da olmadı hayatımı ona adayacağım. Bomboş hissediyorum araftayım bilmiyorum benim ailemi çok üzdü ona o kadar kinliyim ki evliliği mahvettiği için onu Allah'a havale ediyorum..
Konum uzun olabilir elimden geldiğince kısa tutmaya çalışıcam
Bunu buraya yazmak istiyorum belki birgün konuma geri döner "iyi ki bitirmişim" derim..
Ben 2 yıllık evliyim. Evliliğimin başından beri eş ailesiyle ve dolayısıyla eşimle de sorun yaşayan biriyim. Kvde de görümce de dibimde oturuyorlar. Zaten uzakta olsam hiçbir şey böyle olmazdı buna çok eminim. Eş ailesi türlü haksızlıklar yaptı zamanında eşimle kavgalar ettik bir keresinde evi terkettiğim bile oldu 10gün kadar.
Sonrasında evine dön diye yalvardı dönmüyorum dedim geldi özür diledi benden ailemden ve döndüm ama ona tekrar ısınmam baya zaman aldı. Aileme 2saat uzaklıkta oturuyordum her zaman görüşemiyorduk zaten. Ailemin tek çocuğuyum özellikle annemle telefondan iletişimimizi koparmadık. Tabiki koparmıcam canım o benim.
Gel zaman git zaman eş ailesi yine haksızlıklar yaptılar bize eşim tam destek oldu annesine beni savundu diye annesi oğlum sen ne ara döndün böyle dedi :) bağırdı çağırdı gitti aylarca görüşmedik ve evliliğimin en huzurlu zamanlarıydı. Bnm eşim ailesinin yaptıkları haricinde hiçbir şeyi unutmayan bir insan. Ailesi görümceye ilgi yağdırır eşimi işleri düştüklerinde ararlar bu da bunu aile kavramı sanar.
Neyse ipler hep gergindi, anlatsam roman olur. Biz boşanalım da evimizi kiraya verip ordan da kira alalım kafasında bi ablası var şimdiye kadar komşularım daha yakındı bana onlar hep elalem gibiydi. Ben patladım artık birgün aileme herşeyi anlattım kaldıramıyorum artık dedim. Ailem her zaman ne karar verdiysem yanımda durdular hiçbir şekilde beni dolduracak sözler söylemediler. Neyse bi süre daha geçti aileme gitmiştik annem her zaman yemekleri fazla fazla yapar kızım kaplara koyayım yarın da yersiniz der evime geldiğinde tencereyle sarma getirir market alışverişi yapar ayda yılda bi geliyorlar zaten. İstemesem de yaparlardı hep.
Bu eşime hep ters geldi getirmesinler etmesinler oraya gittiğimizde annen yemek koymasın gibi tartışmalar oluyordu aramızda. Bende tek kızıyım içinden geliyor kırayım mı alayım sen yeme diyordum. Cidden çoksa da ya buzluğa atıyordum ya da anasına komsuya ikram ediyordum annemi de kırmamış oluyordum. Kendi annesi hep ablasına yağdırıyordu o da bunu içerliyor benim ailemin getirdiklerine laf yapıyordu. Ben kimseden birşey istemiyordum kim ne yaparsa yapsın evimin huzuruna bakıyordum ama eşime rahat batıyordu.
Birgün yine annemlere gideceğimiz zaman bana dedi şimdiden diyorum birşey getirme eve. O an aşırı öfkelendim annemlere gittik ve annem yine şunlardan koyayım mı bende kapların vardı zaten dedi bende hayır anne x istemiyor dedim direkt ve ordan konu açıldı ve ben sonra kendimi tutamayarak artık arada kalmaktan bunaldığımı bıktığımı söyledim babam da bunları mı dert ediyorsunuz geçinmeye mi gönlünüz yok tarzında konuştu ben kriz geçirdim resmen eşime karşı ağzıma ne geliyorsa saydım onun yüzünden ailemin evime gelesi bile kalmamıştı ama hep oğlum oğlum lafı düşmezdi ağızlarından. Çok yemek seçerdi ve annem hep onun yiyeceği tarzda şeyleri hazırlardı. Nankördü basbayağı..
Çok kavgalar ettim çok bitirmek istedim hep ya sabır dedim ailesine yine insan gibi davrandım bir kez kötü söz söylemedim
En son ki olay ise annemle rutinimiz vardır sabah günaydın yazarız öğlen ben ararım 5dk konuşuruz akşam da iyi akşamlar canlarım yazar sonra da iyi geceler yazar bu kadar. Birkaç kez bizim bu kötü kavgalarımızdan sonra annem akşam msj atmıştı tlf şarjdaydı bakmamıştım o da yine kavga ettik sanıp aramıştı ve eş kişisi buna çok bozuldu sevgili gibi msjlaşıyorsunuz vs diye burnumdan getirdi. Bende sanane sana batan ne kadın merak etmiş SA NA NEE diye bağırdım artık içimde ona karşı anlık nefret oluşuyordu.
Annemle iletişimime bile laf eder olmuştu. Onun akrabasının düğününe gittik birkaç gün geçti bu haftasonu annemlere gidelim mi dedim tamam dedi ertesi gün kahvaltı yaparken hazırlanıp çıkalım dedim seni bırakırım biraz marketleri dolaşırım dedi bende dedim zaten 2 3 saat oturcaz ayıp olur öyle gitmen. Sıkılıyorum dedi bende senin ailende sıkılıyorum ama ayıp olmasın diye uyum sağlıyorum dedim daha geçen ailenle (2 hafta önce) görüştük benim akrabamın düğününe gittik diye hemen kendi tarafına gitmek için plan yapıyorsun dedi şok oldum aklımın ucundan bile geçmemişti böyle hesap kitap. Senin aileni ne kadar görüyorsak benimkine de o kadar gidiyorsun dedi yoo senin aileni haftada 3 4 görüyoruz benim ailemi ayda hatta 2 ayda bir dedim. Sen gelinsin tabi benim annemi hep görcen dedi. (Sanki anası bana bayılıyor bende ona bitiyorum) Ben senin şoförün değilim dedi.
Aşırı sinirlendim gelmezsen gelme kendim giderim dedim gidip sırt çantama birkaç parça birşey koymaya başladım artık sabrım taşmıştı bu kadar kötü niyetli biriyle duramazdım. Geldi çantamı fırlattı telefonumu aldı bunu ben aldım şimdi git nereye gidiyorsan dedi. Gittim ver telfnmu dedim bağrıştık resmen delirmiş gibiydi bi ağzından köpük çıkmadığı kalmıştı.
Apartman koridoruna çıktık ablası hemen müdahele etti şimdiye kadar sesimi çıkarmadım ama yeter anlaşamıyorsanız boşanın vs iyice körükledi sonra anası babası geldi bende dedim böyle böyle ailemle iletişim kurmam bile ona batıyor falan. Babası dedi görüşcek tabi vs bana dedi ailene birşey anlatma burda kalsın çözün hazırlanın gidin gelin hadi dedi anası da zaten siz baştan anlaşamıyordunuz dedi eve çıktık ben hazırlandım bu da hazırlandı arabaya indi aradı açmadım eve çıktı bırak çantayı dedi hayır senle gelmicem dedim iyi arabayı geri koyuyorum otobüsle git dedi ben bi hışım indim çıktım durağa gidiyordum arabayla arkamdan geldi biner misin bin şuraya bak rezil oluyoruz dedi binmiyorum dedim bir iki daha söyledi binmiyorum sen rezil ettin zaten defol dedim söylendi küfretti bastı gitti babası aradı ailene anlatma selam söyle vs vs dedi
Aileme gittim annemi aramış annem efendim oğlum diye açmış o da o sinirle alın kızınızı 3 5 yıl kalsın orda demiş söylenmiş annem daha birşey diyemeden kapatmış tlfnu sonra msj atmış anneme bu olanların sebebi sensin diye! Fıttırdım resmen! birkaç gün sonra yazdı ne düşünüyorsun napcam bilmiyorum diye cvp vermedim sonra aradı açmadım egosu incindi gel al eşyalarını yoksa atcam balkondan demeye başladı bende saydırdım buna at bakalım sen zararlı çıkarsın sen şeytanmışsın sen adam olmazsın vs vs bir sürü kavga ettik.
Yazma dedim zaten heryerden engellemiştim sms atıyordu. Bi yazıp söylendi bi yazıp evine dön hiç mi özlemedin mutfağını evini dedi ben tersleyince yine al eşyalarını tatile gidicem dedi 1 saat sonra gel konuşalım dedi. Senin kalbin kararmış istemiyorum dedim yine öfkelendi sonra özledim seni dedi. Böyle dengesiz narsist diyebileceğim hareketleri oldu. Gelip ailemden özür dileyeceksin önce dedim özür dilencek brşey yok dedi tepem attı senden nefret ediyorum sen hatanı anlamayacak kadar kafasız basit birisin yazdım artık psikolojim bozulmuştu bi bağırıyordum msjlarda bi söyleniyordum sonra da dedim sakince yazayım yok o da olmadı
Böyle böyle 1 hafta geçti gel bi yerde buluşup konuşalım sonra yine annenlere git demeye başladı kabul etmedim resmen buraya gelmeye yüzü yoktu sonra hazırlan gelip seni alcam dedi özür dilcek misin ailemden dedim tabi dedi. Noldu ne değişti düne kadar direniyordun dedim ben sizin ayağınıza egonuz için gelmiyorum evliliğime saygımdan geliyorum dedi defol o zaman hiç gelme dedim yine öyle karşılıklı ağzımızı bozduk en son. Benim artık başım değil beynim ağrıyor kızlar bi işim yok tutunacağım bi çocuğum da olmadı hayatımı ona adayacağım. Bomboş hissediyorum araftayım bilmiyorum benim ailemi çok üzdü ona o kadar kinliyim ki evliliği mahvettiği için onu Allah'a havale ediyorum..
Son düzenleme: