Boşanmaya 1 adım kala

İkinizde haksızsınız zorla güzellik olmaz zorla birbirinize Ailenizi sevdiremezsiniz çok fazla zıtlaşmışsınız kendinizden çok aile düşünür olmuşsunuz keşke ikinizde ailelerinizin yanında kalsaydınız.Eşinizi niye zorla Ailenizin yanına götürüyorsunuz seni bırakıp gezeyim demiş niye illa iki üç saat ayıp olur yanımda kal diyorsun surat yapacağını bile bile ne gerek var ben Ailemi kendim görürüm oda nereye giderse gitsin asla zorlamam bu evlilik birinizden biri alttan almadığı müddetçe sürmez bide illa Ailenden özür dilemesini istiyorsun zoraki yaptırdığın şeyden ne zevk alacaksın nekadar tatmin olacaksın ikinizde kafayı yemişsiniz ikinizinde şu Aile meselelerini bırakıp kendinizin aile olması lazım.
 
Eşimiz de haksız ama siz de normal değilsiniz. Ben bunaldım sizin ailenizden. Adamı tahrik ettiğiniz noktalar da olmuş. Biraz ortamı yumuşatabileceğiniz noktaları elinizin tersiyle iyibermişssiniz kök aileniz elbet kıymetli ama kendi kurduğunuz aileyi henüz idrak edememişsiniz gibi. Sizi kırmak için deüil farkındalık oluşturmak için söylüyorum.
 
Daha ileri boyutu yaptığın yemeği beğenmeyip seni aşağlıyacak anasını yüceltecek, özgüvenin zamanla bitecek
 
Cevapları okumadım, bir sürü beğenmedim geleceğini de biliyorum. Ben de ailemin tek kızıyım, babam da vefat etti. Annemle ilişkimin nasıl olduğunu az çok anlarsınız.
Ben sizi çok sabırlı buldum. Patlama noktanız çok ileride gerçekten. Şahsen ben olsam annemi arayıp bağırıp çağıran adama neler neler yapardım. O noktadan sonra aile birliği zaten benim için biterdi. Burası dağ başı mı diyen de olacaktir elbet ama söz konusu annem olunca evet dağ başı ve ben de bir ayıyım. Adam mesajlasmanizdan bile rahatsız olmuş. Ona ne? Ona ne ya? Kendi anası hayatında bir kere bile iyi uykular oğlum diye yanağından opmediyse bu sizin suçunuz mu? İnsan sevinir, karım ne güzel bir aileden gelmiş sevilmiş, beni de doğru sever der.
 
E
Merhaba kızlar
Konum uzun olabilir elimden geldiğince kısa tutmaya çalışıcam
Bunu buraya yazmak istiyorum belki birgün konuma geri döner "iyi ki bitirmişim" derim..
Ben 2 yıllık evliyim. Evliliğimin başından beri eş ailesiyle ve dolayısıyla eşimle de sorun yaşayan biriyim. Kvde de görümce de dibimde oturuyorlar. Zaten uzakta olsam hiçbir şey böyle olmazdı buna çok eminim. Eş ailesi türlü haksızlıklar yaptı zamanında eşimle kavgalar ettik bir keresinde evi terkettiğim bile oldu 10gün kadar.

Sonrasında evine dön diye yalvardı dönmüyorum dedim geldi özür diledi benden ailemden ve döndüm ama ona tekrar ısınmam baya zaman aldı. Aileme 2saat uzaklıkta oturuyordum her zaman görüşemiyorduk zaten. Ailemin tek çocuğuyum özellikle annemle telefondan iletişimimizi koparmadık. Tabiki koparmıcam canım o benim.

Gel zaman git zaman eş ailesi yine haksızlıklar yaptılar bize eşim tam destek oldu annesine beni savundu diye annesi oğlum sen ne ara döndün böyle dedi :) bağırdı çağırdı gitti aylarca görüşmedik ve evliliğimin en huzurlu zamanlarıydı. Bnm eşim ailesinin yaptıkları haricinde hiçbir şeyi unutmayan bir insan. Ailesi görümceye ilgi yağdırır eşimi işleri düştüklerinde ararlar bu da bunu aile kavramı sanar.

Neyse ipler hep gergindi, anlatsam roman olur. Biz boşanalım da evimizi kiraya verip ordan da kira alalım kafasında bi ablası var şimdiye kadar komşularım daha yakındı bana onlar hep elalem gibiydi. Ben patladım artık birgün aileme herşeyi anlattım kaldıramıyorum artık dedim. Ailem her zaman ne karar verdiysem yanımda durdular hiçbir şekilde beni dolduracak sözler söylemediler. Neyse bi süre daha geçti aileme gitmiştik annem her zaman yemekleri fazla fazla yapar kızım kaplara koyayım yarın da yersiniz der evime geldiğinde tencereyle sarma getirir market alışverişi yapar ayda yılda bi geliyorlar zaten. İstemesem de yaparlardı hep.

Bu eşime hep ters geldi getirmesinler etmesinler oraya gittiğimizde annen yemek koymasın gibi tartışmalar oluyordu aramızda. Bende tek kızıyım içinden geliyor kırayım mı alayım sen yeme diyordum. Cidden çoksa da ya buzluğa atıyordum ya da anasına komsuya ikram ediyordum annemi de kırmamış oluyordum. Kendi annesi hep ablasına yağdırıyordu o da bunu içerliyor benim ailemin getirdiklerine laf yapıyordu. Ben kimseden birşey istemiyordum kim ne yaparsa yapsın evimin huzuruna bakıyordum ama eşime rahat batıyordu.


Birgün yine annemlere gideceğimiz zaman bana dedi şimdiden diyorum birşey getirme eve. O an aşırı öfkelendim annemlere gittik ve annem yine şunlardan koyayım mı bende kapların vardı zaten dedi bende hayır anne x istemiyor dedim direkt ve ordan konu açıldı ve ben sonra kendimi tutamayarak artık arada kalmaktan bunaldığımı bıktığımı söyledim babam da bunları mı dert ediyorsunuz geçinmeye mi gönlünüz yok tarzında konuştu ben kriz geçirdim resmen eşime karşı ağzıma ne geliyorsa saydım onun yüzünden ailemin evime gelesi bile kalmamıştı ama hep oğlum oğlum lafı düşmezdi ağızlarından. Çok yemek seçerdi ve annem hep onun yiyeceği tarzda şeyleri hazırlardı. Nankördü basbayağı..

Çok kavgalar ettim çok bitirmek istedim hep ya sabır dedim ailesine yine insan gibi davrandım bir kez kötü söz söylemedim
En son ki olay ise annemle rutinimiz vardır sabah günaydın yazarız öğlen ben ararım 5dk konuşuruz akşam da iyi akşamlar canlarım yazar sonra da iyi geceler yazar bu kadar. Birkaç kez bizim bu kötü kavgalarımızdan sonra annem akşam msj atmıştı tlf şarjdaydı bakmamıştım o da yine kavga ettik sanıp aramıştı ve eş kişisi buna çok bozuldu sevgili gibi msjlaşıyorsunuz vs diye burnumdan getirdi. Bende sanane sana batan ne kadın merak etmiş SA NA NEE diye bağırdım artık içimde ona karşı anlık nefret oluşuyordu.

Annemle iletişimime bile laf eder olmuştu. Onun akrabasının düğününe gittik birkaç gün geçti bu haftasonu annemlere gidelim mi dedim tamam dedi ertesi gün kahvaltı yaparken hazırlanıp çıkalım dedim seni bırakırım biraz marketleri dolaşırım dedi bende dedim zaten 2 3 saat oturcaz ayıp olur öyle gitmen. Sıkılıyorum dedi bende senin ailende sıkılıyorum ama ayıp olmasın diye uyum sağlıyorum dedim daha geçen ailenle (2 hafta önce) görüştük benim akrabamın düğününe gittik diye hemen kendi tarafına gitmek için plan yapıyorsun dedi şok oldum aklımın ucundan bile geçmemişti böyle hesap kitap. Senin aileni ne kadar görüyorsak benimkine de o kadar gidiyorsun dedi yoo senin aileni haftada 3 4 görüyoruz benim ailemi ayda hatta 2 ayda bir dedim. Sen gelinsin tabi benim annemi hep görcen dedi. (Sanki anası bana bayılıyor bende ona bitiyorum) Ben senin şoförün değilim dedi.

Aşırı sinirlendim gelmezsen gelme kendim giderim dedim gidip sırt çantama birkaç parça birşey koymaya başladım artık sabrım taşmıştı bu kadar kötü niyetli biriyle duramazdım. Geldi çantamı fırlattı telefonumu aldı bunu ben aldım şimdi git nereye gidiyorsan dedi. Gittim ver telfnmu dedim bağrıştık resmen delirmiş gibiydi bi ağzından köpük çıkmadığı kalmıştı.

Apartman koridoruna çıktık ablası hemen müdahele etti şimdiye kadar sesimi çıkarmadım ama yeter anlaşamıyorsanız boşanın vs iyice körükledi sonra anası babası geldi bende dedim böyle böyle ailemle iletişim kurmam bile ona batıyor falan. Babası dedi görüşcek tabi vs bana dedi ailene birşey anlatma burda kalsın çözün hazırlanın gidin gelin hadi dedi anası da zaten siz baştan anlaşamıyordunuz dedi eve çıktık ben hazırlandım bu da hazırlandı arabaya indi aradı açmadım eve çıktı bırak çantayı dedi hayır senle gelmicem dedim iyi arabayı geri koyuyorum otobüsle git dedi ben bi hışım indim çıktım durağa gidiyordum arabayla arkamdan geldi biner misin bin şuraya bak rezil oluyoruz dedi binmiyorum dedim bir iki daha söyledi binmiyorum sen rezil ettin zaten defol dedim söylendi küfretti bastı gitti babası aradı ailene anlatma selam söyle vs vs dedi

Aileme gittim annemi aramış annem efendim oğlum diye açmış o da o sinirle alın kızınızı 3 5 yıl kalsın orda demiş söylenmiş annem daha birşey diyemeden kapatmış tlfnu sonra msj atmış anneme bu olanların sebebi sensin diye! Fıttırdım resmen! birkaç gün sonra yazdı ne düşünüyorsun napcam bilmiyorum diye cvp vermedim sonra aradı açmadım egosu incindi gel al eşyalarını yoksa atcam balkondan demeye başladı bende saydırdım buna at bakalım sen zararlı çıkarsın sen şeytanmışsın sen adam olmazsın vs vs bir sürü kavga ettik.

Yazma dedim zaten heryerden engellemiştim sms atıyordu. Bi yazıp söylendi bi yazıp evine dön hiç mi özlemedin mutfağını evini dedi ben tersleyince yine al eşyalarını tatile gidicem dedi 1 saat sonra gel konuşalım dedi. Senin kalbin kararmış istemiyorum dedim yine öfkelendi sonra özledim seni dedi. Böyle dengesiz narsist diyebileceğim hareketleri oldu. Gelip ailemden özür dileyeceksin önce dedim özür dilencek brşey yok dedi tepem attı senden nefret ediyorum sen hatanı anlamayacak kadar kafasız basit birisin yazdım artık psikolojim bozulmuştu bi bağırıyordum msjlarda bi söyleniyordum sonra da dedim sakince yazayım yok o da olmadı

Böyle böyle 1 hafta geçti gel bi yerde buluşup konuşalım sonra yine annenlere git demeye başladı kabul etmedim resmen buraya gelmeye yüzü yoktu sonra hazırlan gelip seni alcam dedi özür dilcek misin ailemden dedim tabi dedi. Noldu ne değişti düne kadar direniyordun dedim ben sizin ayağınıza egonuz için gelmiyorum evliliğime saygımdan geliyorum dedi defol o zaman hiç gelme dedim yine öyle karşılıklı ağzımızı bozduk en son. Benim artık başım değil beynim ağrıyor kızlar bi işim yok tutunacağım bi çocuğum da olmadı hayatımı ona adayacağım. Bomboş hissediyorum araftayım bilmiyorum benim ailemi çok üzdü ona o kadar kinliyim ki evliliği mahvettiği için onu Allah'a havale ediyorum..
Evet eşinizin tuhaf hareketleri var ama durağa kadar geldiğinde binmeliydiniz bence annenlere inip sakince konuşmalıydınız çünkü ikiniz de çok gerginmissiniz. Bir de evliliğim için özür dileyecegim demiş buna da çok sert tepki vermişsiniz. Bazen erkekler gurur yapabiliyor. Hakkınızda hayırlısı olsun böyle çok agresif tavırları varsa birlesseniz bile sakin çocuk yapmayın bikac sene. Bir de ne olursa olsun görümce ve kayinvalideye aranızın bozuk olduğunu pek yansıtmayın tavsiyem. Bazı kv ve grmce seviniyor maalesef.
 
Kendi hatamı öğrenebilir miyim dışardan bi göz olarak ne düşündünüz
karşı taraf da hatalı hatta belki daha çok, ama seninkileri söyleyeyim.

Annenle rutininiz annenin seni kontrol etmesi. Saygı duyarım ama bu böyle. Vereceğin cevaplara göre kavga ettiniz mi etmediniz mi onları anlıyor.

Tartışma 2 kişi arasında olur siz hep başkalarının yanında yapmışsınız. Birinin sizin kavganıza katılmasını istemiyorsanız onların yanında tartışmamalısınız. Annenize her şeyi anlatıyor gibi duruyorsunuz (öyle olmasa bile) bu da eşinizi annenize karşı doldurmuş. Aileniz yanında kavga çıkarmanız çok yanlış.

Aşk biter saygı kalır. Sizde önce saygı bitmiş. Maalesef çoğu erkek hödük olduğu için ilişkide saygıyı korumak bize düşüyor. İlk başta sen saygılı olacaksın sonra bak ben öyle yapmıyorum deyip ona öğreteceksin . Öğreniyorlar

Çocuğun yok ailen arkanda bakma geriye boşa gitsin düzelmez dönmez burdan geri. Bir dahaki sefere bu evliliğinde yaptığın hataları yapma. Saygıyı mutlaka koru
 
Kendi hatamı öğrenebilir miyim dışardan bi göz olarak ne düşündünüz
Çok fevrisiniz bir de sizi rencide etmek için söylemiyorum yanlış anlamayın ama sizin sözleriniz ve davranışlarınızda baya baya egolu. yani eşinize dediğiniz kadar sizde aynı davranışları ve egoyu sergilemişsiniz.
Hakkınızda hayırlısı olsun.
 
Merhaba kızlar
Konum uzun olabilir elimden geldiğince kısa tutmaya çalışıcam
Bunu buraya yazmak istiyorum belki birgün konuma geri döner "iyi ki bitirmişim" derim..
Ben 2 yıllık evliyim. Evliliğimin başından beri eş ailesiyle ve dolayısıyla eşimle de sorun yaşayan biriyim. Kvde de görümce de dibimde oturuyorlar. Zaten uzakta olsam hiçbir şey böyle olmazdı buna çok eminim. Eş ailesi türlü haksızlıklar yaptı zamanında eşimle kavgalar ettik bir keresinde evi terkettiğim bile oldu 10gün kadar.

Sonrasında evine dön diye yalvardı dönmüyorum dedim geldi özür diledi benden ailemden ve döndüm ama ona tekrar ısınmam baya zaman aldı. Aileme 2saat uzaklıkta oturuyordum her zaman görüşemiyorduk zaten. Ailemin tek çocuğuyum özellikle annemle telefondan iletişimimizi koparmadık. Tabiki koparmıcam canım o benim.

Gel zaman git zaman eş ailesi yine haksızlıklar yaptılar bize eşim tam destek oldu annesine beni savundu diye annesi oğlum sen ne ara döndün böyle dedi :) bağırdı çağırdı gitti aylarca görüşmedik ve evliliğimin en huzurlu zamanlarıydı. Bnm eşim ailesinin yaptıkları haricinde hiçbir şeyi unutmayan bir insan. Ailesi görümceye ilgi yağdırır eşimi işleri düştüklerinde ararlar bu da bunu aile kavramı sanar.

Neyse ipler hep gergindi, anlatsam roman olur. Biz boşanalım da evimizi kiraya verip ordan da kira alalım kafasında bi ablası var şimdiye kadar komşularım daha yakındı bana onlar hep elalem gibiydi. Ben patladım artık birgün aileme herşeyi anlattım kaldıramıyorum artık dedim. Ailem her zaman ne karar verdiysem yanımda durdular hiçbir şekilde beni dolduracak sözler söylemediler. Neyse bi süre daha geçti aileme gitmiştik annem her zaman yemekleri fazla fazla yapar kızım kaplara koyayım yarın da yersiniz der evime geldiğinde tencereyle sarma getirir market alışverişi yapar ayda yılda bi geliyorlar zaten. İstemesem de yaparlardı hep.

Bu eşime hep ters geldi getirmesinler etmesinler oraya gittiğimizde annen yemek koymasın gibi tartışmalar oluyordu aramızda. Bende tek kızıyım içinden geliyor kırayım mı alayım sen yeme diyordum. Cidden çoksa da ya buzluğa atıyordum ya da anasına komsuya ikram ediyordum annemi de kırmamış oluyordum. Kendi annesi hep ablasına yağdırıyordu o da bunu içerliyor benim ailemin getirdiklerine laf yapıyordu. Ben kimseden birşey istemiyordum kim ne yaparsa yapsın evimin huzuruna bakıyordum ama eşime rahat batıyordu.


Birgün yine annemlere gideceğimiz zaman bana dedi şimdiden diyorum birşey getirme eve. O an aşırı öfkelendim annemlere gittik ve annem yine şunlardan koyayım mı bende kapların vardı zaten dedi bende hayır anne x istemiyor dedim direkt ve ordan konu açıldı ve ben sonra kendimi tutamayarak artık arada kalmaktan bunaldığımı bıktığımı söyledim babam da bunları mı dert ediyorsunuz geçinmeye mi gönlünüz yok tarzında konuştu ben kriz geçirdim resmen eşime karşı ağzıma ne geliyorsa saydım onun yüzünden ailemin evime gelesi bile kalmamıştı ama hep oğlum oğlum lafı düşmezdi ağızlarından. Çok yemek seçerdi ve annem hep onun yiyeceği tarzda şeyleri hazırlardı. Nankördü basbayağı..

Çok kavgalar ettim çok bitirmek istedim hep ya sabır dedim ailesine yine insan gibi davrandım bir kez kötü söz söylemedim
En son ki olay ise annemle rutinimiz vardır sabah günaydın yazarız öğlen ben ararım 5dk konuşuruz akşam da iyi akşamlar canlarım yazar sonra da iyi geceler yazar bu kadar. Birkaç kez bizim bu kötü kavgalarımızdan sonra annem akşam msj atmıştı tlf şarjdaydı bakmamıştım o da yine kavga ettik sanıp aramıştı ve eş kişisi buna çok bozuldu sevgili gibi msjlaşıyorsunuz vs diye burnumdan getirdi. Bende sanane sana batan ne kadın merak etmiş SA NA NEE diye bağırdım artık içimde ona karşı anlık nefret oluşuyordu.

Annemle iletişimime bile laf eder olmuştu. Onun akrabasının düğününe gittik birkaç gün geçti bu haftasonu annemlere gidelim mi dedim tamam dedi ertesi gün kahvaltı yaparken hazırlanıp çıkalım dedim seni bırakırım biraz marketleri dolaşırım dedi bende dedim zaten 2 3 saat oturcaz ayıp olur öyle gitmen. Sıkılıyorum dedi bende senin ailende sıkılıyorum ama ayıp olmasın diye uyum sağlıyorum dedim daha geçen ailenle (2 hafta önce) görüştük benim akrabamın düğününe gittik diye hemen kendi tarafına gitmek için plan yapıyorsun dedi şok oldum aklımın ucundan bile geçmemişti böyle hesap kitap. Senin aileni ne kadar görüyorsak benimkine de o kadar gidiyorsun dedi yoo senin aileni haftada 3 4 görüyoruz benim ailemi ayda hatta 2 ayda bir dedim. Sen gelinsin tabi benim annemi hep görcen dedi. (Sanki anası bana bayılıyor bende ona bitiyorum) Ben senin şoförün değilim dedi.

Aşırı sinirlendim gelmezsen gelme kendim giderim dedim gidip sırt çantama birkaç parça birşey koymaya başladım artık sabrım taşmıştı bu kadar kötü niyetli biriyle duramazdım. Geldi çantamı fırlattı telefonumu aldı bunu ben aldım şimdi git nereye gidiyorsan dedi. Gittim ver telfnmu dedim bağrıştık resmen delirmiş gibiydi bi ağzından köpük çıkmadığı kalmıştı.

Apartman koridoruna çıktık ablası hemen müdahele etti şimdiye kadar sesimi çıkarmadım ama yeter anlaşamıyorsanız boşanın vs iyice körükledi sonra anası babası geldi bende dedim böyle böyle ailemle iletişim kurmam bile ona batıyor falan. Babası dedi görüşcek tabi vs bana dedi ailene birşey anlatma burda kalsın çözün hazırlanın gidin gelin hadi dedi anası da zaten siz baştan anlaşamıyordunuz dedi eve çıktık ben hazırlandım bu da hazırlandı arabaya indi aradı açmadım eve çıktı bırak çantayı dedi hayır senle gelmicem dedim iyi arabayı geri koyuyorum otobüsle git dedi ben bi hışım indim çıktım durağa gidiyordum arabayla arkamdan geldi biner misin bin şuraya bak rezil oluyoruz dedi binmiyorum dedim bir iki daha söyledi binmiyorum sen rezil ettin zaten defol dedim söylendi küfretti bastı gitti babası aradı ailene anlatma selam söyle vs vs dedi

Aileme gittim annemi aramış annem efendim oğlum diye açmış o da o sinirle alın kızınızı 3 5 yıl kalsın orda demiş söylenmiş annem daha birşey diyemeden kapatmış tlfnu sonra msj atmış anneme bu olanların sebebi sensin diye! Fıttırdım resmen! birkaç gün sonra yazdı ne düşünüyorsun napcam bilmiyorum diye cvp vermedim sonra aradı açmadım egosu incindi gel al eşyalarını yoksa atcam balkondan demeye başladı bende saydırdım buna at bakalım sen zararlı çıkarsın sen şeytanmışsın sen adam olmazsın vs vs bir sürü kavga ettik.

Yazma dedim zaten heryerden engellemiştim sms atıyordu. Bi yazıp söylendi bi yazıp evine dön hiç mi özlemedin mutfağını evini dedi ben tersleyince yine al eşyalarını tatile gidicem dedi 1 saat sonra gel konuşalım dedi. Senin kalbin kararmış istemiyorum dedim yine öfkelendi sonra özledim seni dedi. Böyle dengesiz narsist diyebileceğim hareketleri oldu. Gelip ailemden özür dileyeceksin önce dedim özür dilencek brşey yok dedi tepem attı senden nefret ediyorum sen hatanı anlamayacak kadar kafasız basit birisin yazdım artık psikolojim bozulmuştu bi bağırıyordum msjlarda bi söyleniyordum sonra da dedim sakince yazayım yok o da olmadı

Böyle böyle 1 hafta geçti gel bi yerde buluşup konuşalım sonra yine annenlere git demeye başladı kabul etmedim resmen buraya gelmeye yüzü yoktu sonra hazırlan gelip seni alcam dedi özür dilcek misin ailemden dedim tabi dedi. Noldu ne değişti düne kadar direniyordun dedim ben sizin ayağınıza egonuz için gelmiyorum evliliğime saygımdan geliyorum dedi defol o zaman hiç gelme dedim yine öyle karşılıklı ağzımızı bozduk en son. Benim artık başım değil beynim ağrıyor kızlar bi işim yok tutunacağım bi çocuğum da olmadı hayatımı ona adayacağım. Bomboş hissediyorum araftayım bilmiyorum benim ailemi çok üzdü ona o kadar kinliyim ki evliliği mahvettiği için onu Allah'a havale ediyorum..
Gercekten cok uzuldum ama cocugunun olmamasi iyi olmus bile diyebilirim cunku babasi ayri annesi ayri cocuk ortada kalabilirdi yada cocuk icin mutsuz bir evlilik surdurebilirdin bir iş bul ve ayaklarin uzerinde dur esin belliki annesinin ve kardesinin doldurusuyla hareket ediyor boyle insanlar evliliklerini mahvediyor ya esinle konus diycem ama iki gun sonra yine ayni doldurusa gelecek kimse karisamaz senin ailenle konusmana cok sinir oldum
 
Merhaba kızlar
Konum uzun olabilir elimden geldiğince kısa tutmaya çalışıcam
Bunu buraya yazmak istiyorum belki birgün konuma geri döner "iyi ki bitirmişim" derim..
Ben 2 yıllık evliyim. Evliliğimin başından beri eş ailesiyle ve dolayısıyla eşimle de sorun yaşayan biriyim. Kvde de görümce de dibimde oturuyorlar. Zaten uzakta olsam hiçbir şey böyle olmazdı buna çok eminim. Eş ailesi türlü haksızlıklar yaptı zamanında eşimle kavgalar ettik bir keresinde evi terkettiğim bile oldu 10gün kadar.

Sonrasında evine dön diye yalvardı dönmüyorum dedim geldi özür diledi benden ailemden ve döndüm ama ona tekrar ısınmam baya zaman aldı. Aileme 2saat uzaklıkta oturuyordum her zaman görüşemiyorduk zaten. Ailemin tek çocuğuyum özellikle annemle telefondan iletişimimizi koparmadık. Tabiki koparmıcam canım o benim.

Gel zaman git zaman eş ailesi yine haksızlıklar yaptılar bize eşim tam destek oldu annesine beni savundu diye annesi oğlum sen ne ara döndün böyle dedi :) bağırdı çağırdı gitti aylarca görüşmedik ve evliliğimin en huzurlu zamanlarıydı. Bnm eşim ailesinin yaptıkları haricinde hiçbir şeyi unutmayan bir insan. Ailesi görümceye ilgi yağdırır eşimi işleri düştüklerinde ararlar bu da bunu aile kavramı sanar.

Neyse ipler hep gergindi, anlatsam roman olur. Biz boşanalım da evimizi kiraya verip ordan da kira alalım kafasında bi ablası var şimdiye kadar komşularım daha yakındı bana onlar hep elalem gibiydi. Ben patladım artık birgün aileme herşeyi anlattım kaldıramıyorum artık dedim. Ailem her zaman ne karar verdiysem yanımda durdular hiçbir şekilde beni dolduracak sözler söylemediler. Neyse bi süre daha geçti aileme gitmiştik annem her zaman yemekleri fazla fazla yapar kızım kaplara koyayım yarın da yersiniz der evime geldiğinde tencereyle sarma getirir market alışverişi yapar ayda yılda bi geliyorlar zaten. İstemesem de yaparlardı hep.

Bu eşime hep ters geldi getirmesinler etmesinler oraya gittiğimizde annen yemek koymasın gibi tartışmalar oluyordu aramızda. Bende tek kızıyım içinden geliyor kırayım mı alayım sen yeme diyordum. Cidden çoksa da ya buzluğa atıyordum ya da anasına komsuya ikram ediyordum annemi de kırmamış oluyordum. Kendi annesi hep ablasına yağdırıyordu o da bunu içerliyor benim ailemin getirdiklerine laf yapıyordu. Ben kimseden birşey istemiyordum kim ne yaparsa yapsın evimin huzuruna bakıyordum ama eşime rahat batıyordu.


Birgün yine annemlere gideceğimiz zaman bana dedi şimdiden diyorum birşey getirme eve. O an aşırı öfkelendim annemlere gittik ve annem yine şunlardan koyayım mı bende kapların vardı zaten dedi bende hayır anne x istemiyor dedim direkt ve ordan konu açıldı ve ben sonra kendimi tutamayarak artık arada kalmaktan bunaldığımı bıktığımı söyledim babam da bunları mı dert ediyorsunuz geçinmeye mi gönlünüz yok tarzında konuştu ben kriz geçirdim resmen eşime karşı ağzıma ne geliyorsa saydım onun yüzünden ailemin evime gelesi bile kalmamıştı ama hep oğlum oğlum lafı düşmezdi ağızlarından. Çok yemek seçerdi ve annem hep onun yiyeceği tarzda şeyleri hazırlardı. Nankördü basbayağı..

Çok kavgalar ettim çok bitirmek istedim hep ya sabır dedim ailesine yine insan gibi davrandım bir kez kötü söz söylemedim
En son ki olay ise annemle rutinimiz vardır sabah günaydın yazarız öğlen ben ararım 5dk konuşuruz akşam da iyi akşamlar canlarım yazar sonra da iyi geceler yazar bu kadar. Birkaç kez bizim bu kötü kavgalarımızdan sonra annem akşam msj atmıştı tlf şarjdaydı bakmamıştım o da yine kavga ettik sanıp aramıştı ve eş kişisi buna çok bozuldu sevgili gibi msjlaşıyorsunuz vs diye burnumdan getirdi. Bende sanane sana batan ne kadın merak etmiş SA NA NEE diye bağırdım artık içimde ona karşı anlık nefret oluşuyordu.

Annemle iletişimime bile laf eder olmuştu. Onun akrabasının düğününe gittik birkaç gün geçti bu haftasonu annemlere gidelim mi dedim tamam dedi ertesi gün kahvaltı yaparken hazırlanıp çıkalım dedim seni bırakırım biraz marketleri dolaşırım dedi bende dedim zaten 2 3 saat oturcaz ayıp olur öyle gitmen. Sıkılıyorum dedi bende senin ailende sıkılıyorum ama ayıp olmasın diye uyum sağlıyorum dedim daha geçen ailenle (2 hafta önce) görüştük benim akrabamın düğününe gittik diye hemen kendi tarafına gitmek için plan yapıyorsun dedi şok oldum aklımın ucundan bile geçmemişti böyle hesap kitap. Senin aileni ne kadar görüyorsak benimkine de o kadar gidiyorsun dedi yoo senin aileni haftada 3 4 görüyoruz benim ailemi ayda hatta 2 ayda bir dedim. Sen gelinsin tabi benim annemi hep görcen dedi. (Sanki anası bana bayılıyor bende ona bitiyorum) Ben senin şoförün değilim dedi.

Aşırı sinirlendim gelmezsen gelme kendim giderim dedim gidip sırt çantama birkaç parça birşey koymaya başladım artık sabrım taşmıştı bu kadar kötü niyetli biriyle duramazdım. Geldi çantamı fırlattı telefonumu aldı bunu ben aldım şimdi git nereye gidiyorsan dedi. Gittim ver telfnmu dedim bağrıştık resmen delirmiş gibiydi bi ağzından köpük çıkmadığı kalmıştı.

Apartman koridoruna çıktık ablası hemen müdahele etti şimdiye kadar sesimi çıkarmadım ama yeter anlaşamıyorsanız boşanın vs iyice körükledi sonra anası babası geldi bende dedim böyle böyle ailemle iletişim kurmam bile ona batıyor falan. Babası dedi görüşcek tabi vs bana dedi ailene birşey anlatma burda kalsın çözün hazırlanın gidin gelin hadi dedi anası da zaten siz baştan anlaşamıyordunuz dedi eve çıktık ben hazırlandım bu da hazırlandı arabaya indi aradı açmadım eve çıktı bırak çantayı dedi hayır senle gelmicem dedim iyi arabayı geri koyuyorum otobüsle git dedi ben bi hışım indim çıktım durağa gidiyordum arabayla arkamdan geldi biner misin bin şuraya bak rezil oluyoruz dedi binmiyorum dedim bir iki daha söyledi binmiyorum sen rezil ettin zaten defol dedim söylendi küfretti bastı gitti babası aradı ailene anlatma selam söyle vs vs dedi

Aileme gittim annemi aramış annem efendim oğlum diye açmış o da o sinirle alın kızınızı 3 5 yıl kalsın orda demiş söylenmiş annem daha birşey diyemeden kapatmış tlfnu sonra msj atmış anneme bu olanların sebebi sensin diye! Fıttırdım resmen! birkaç gün sonra yazdı ne düşünüyorsun napcam bilmiyorum diye cvp vermedim sonra aradı açmadım egosu incindi gel al eşyalarını yoksa atcam balkondan demeye başladı bende saydırdım buna at bakalım sen zararlı çıkarsın sen şeytanmışsın sen adam olmazsın vs vs bir sürü kavga ettik.

Yazma dedim zaten heryerden engellemiştim sms atıyordu. Bi yazıp söylendi bi yazıp evine dön hiç mi özlemedin mutfağını evini dedi ben tersleyince yine al eşyalarını tatile gidicem dedi 1 saat sonra gel konuşalım dedi. Senin kalbin kararmış istemiyorum dedim yine öfkelendi sonra özledim seni dedi. Böyle dengesiz narsist diyebileceğim hareketleri oldu. Gelip ailemden özür dileyeceksin önce dedim özür dilencek brşey yok dedi tepem attı senden nefret ediyorum sen hatanı anlamayacak kadar kafasız basit birisin yazdım artık psikolojim bozulmuştu bi bağırıyordum msjlarda bi söyleniyordum sonra da dedim sakince yazayım yok o da olmadı

Böyle böyle 1 hafta geçti gel bi yerde buluşup konuşalım sonra yine annenlere git demeye başladı kabul etmedim resmen buraya gelmeye yüzü yoktu sonra hazırlan gelip seni alcam dedi özür dilcek misin ailemden dedim tabi dedi. Noldu ne değişti düne kadar direniyordun dedim ben sizin ayağınıza egonuz için gelmiyorum evliliğime saygımdan geliyorum dedi defol o zaman hiç gelme dedim yine öyle karşılıklı ağzımızı bozduk en son. Benim artık başım değil beynim ağrıyor kızlar bi işim yok tutunacağım bi çocuğum da olmadı hayatımı ona adayacağım. Bomboş hissediyorum araftayım bilmiyorum benim ailemi çok üzdü ona o kadar kinliyim ki evliliği mahvettiği için onu Allah'a havale ediyorum..
Bütün yazdıklarını okudum ve bu kadar olayları nasıl abarttınız ikinizde anlayamadım.Sizin eşiniz hatalı olabilir ama siz de sütten çıkmış ak kaşık hiç değilsiniz.İnsan eşine biraz saygılı olur ne biçim konuşmuşsun öyle.Annenle madem yazışmanı kıskanıyor yada kızıyor neyse geç odanda bir yerde yaz madem batıyor adama belli etme bu kadar basit ayyy içim şiştiii
 
Evi terkettiğimde kaldım 10 gün
Şimdiye kadar hiç aileme gidip günlerce kalmadım
Ayda 1 ailemi göremeyeğim ama kvyi haftada 3 4 göreceğim bana yazık değil mi?
Ozamn aynı yerde oturacağın adamla baştan evlenmeyecektin öyle değil mi.Evleniyorsunuz anlaşıyorsunuz sonra erkeğin burnundan getiriyorsunuz
 
Bende öyle düşünüyorum :) hiç bağ yok zaten öyle kanatlarının altına alma durumları vs. Benim ailemin ilgisinin onu rahatsız ettiğinin çok farkındayım zaten
Adamcağız kıskansın keşke onunda ailesi ilgi gösterseydi ne var bundaki adamcağızın suçu ne.Ki o ilgi görmediği için sen onu kıskançlıkla suçlamayıp ona daha ilgi gösterseydin emin ol o da seni daha çok severdi .İyi ki sizin aileniz daha iyi ,adam napsın ailesini kendimi seçiyor ?
 
Merhaba kızlar
Konum uzun olabilir elimden geldiğince kısa tutmaya çalışıcam
Bunu buraya yazmak istiyorum belki birgün konuma geri döner "iyi ki bitirmişim" derim..
Ben 2 yıllık evliyim. Evliliğimin başından beri eş ailesiyle ve dolayısıyla eşimle de sorun yaşayan biriyim. Kvde de görümce de dibimde oturuyorlar. Zaten uzakta olsam hiçbir şey böyle olmazdı buna çok eminim. Eş ailesi türlü haksızlıklar yaptı zamanında eşimle kavgalar ettik bir keresinde evi terkettiğim bile oldu 10gün kadar.

Sonrasında evine dön diye yalvardı dönmüyorum dedim geldi özür diledi benden ailemden ve döndüm ama ona tekrar ısınmam baya zaman aldı. Aileme 2saat uzaklıkta oturuyordum her zaman görüşemiyorduk zaten. Ailemin tek çocuğuyum özellikle annemle telefondan iletişimimizi koparmadık. Tabiki koparmıcam canım o benim.

Gel zaman git zaman eş ailesi yine haksızlıklar yaptılar bize eşim tam destek oldu annesine beni savundu diye annesi oğlum sen ne ara döndün böyle dedi :) bağırdı çağırdı gitti aylarca görüşmedik ve evliliğimin en huzurlu zamanlarıydı. Bnm eşim ailesinin yaptıkları haricinde hiçbir şeyi unutmayan bir insan. Ailesi görümceye ilgi yağdırır eşimi işleri düştüklerinde ararlar bu da bunu aile kavramı sanar.

Neyse ipler hep gergindi, anlatsam roman olur. Biz boşanalım da evimizi kiraya verip ordan da kira alalım kafasında bi ablası var şimdiye kadar komşularım daha yakındı bana onlar hep elalem gibiydi. Ben patladım artık birgün aileme herşeyi anlattım kaldıramıyorum artık dedim. Ailem her zaman ne karar verdiysem yanımda durdular hiçbir şekilde beni dolduracak sözler söylemediler. Neyse bi süre daha geçti aileme gitmiştik annem her zaman yemekleri fazla fazla yapar kızım kaplara koyayım yarın da yersiniz der evime geldiğinde tencereyle sarma getirir market alışverişi yapar ayda yılda bi geliyorlar zaten. İstemesem de yaparlardı hep.

Bu eşime hep ters geldi getirmesinler etmesinler oraya gittiğimizde annen yemek koymasın gibi tartışmalar oluyordu aramızda. Bende tek kızıyım içinden geliyor kırayım mı alayım sen yeme diyordum. Cidden çoksa da ya buzluğa atıyordum ya da anasına komsuya ikram ediyordum annemi de kırmamış oluyordum. Kendi annesi hep ablasına yağdırıyordu o da bunu içerliyor benim ailemin getirdiklerine laf yapıyordu. Ben kimseden birşey istemiyordum kim ne yaparsa yapsın evimin huzuruna bakıyordum ama eşime rahat batıyordu.


Birgün yine annemlere gideceğimiz zaman bana dedi şimdiden diyorum birşey getirme eve. O an aşırı öfkelendim annemlere gittik ve annem yine şunlardan koyayım mı bende kapların vardı zaten dedi bende hayır anne x istemiyor dedim direkt ve ordan konu açıldı ve ben sonra kendimi tutamayarak artık arada kalmaktan bunaldığımı bıktığımı söyledim babam da bunları mı dert ediyorsunuz geçinmeye mi gönlünüz yok tarzında konuştu ben kriz geçirdim resmen eşime karşı ağzıma ne geliyorsa saydım onun yüzünden ailemin evime gelesi bile kalmamıştı ama hep oğlum oğlum lafı düşmezdi ağızlarından. Çok yemek seçerdi ve annem hep onun yiyeceği tarzda şeyleri hazırlardı. Nankördü basbayağı..

Çok kavgalar ettim çok bitirmek istedim hep ya sabır dedim ailesine yine insan gibi davrandım bir kez kötü söz söylemedim
En son ki olay ise annemle rutinimiz vardır sabah günaydın yazarız öğlen ben ararım 5dk konuşuruz akşam da iyi akşamlar canlarım yazar sonra da iyi geceler yazar bu kadar. Birkaç kez bizim bu kötü kavgalarımızdan sonra annem akşam msj atmıştı tlf şarjdaydı bakmamıştım o da yine kavga ettik sanıp aramıştı ve eş kişisi buna çok bozuldu sevgili gibi msjlaşıyorsunuz vs diye burnumdan getirdi. Bende sanane sana batan ne kadın merak etmiş SA NA NEE diye bağırdım artık içimde ona karşı anlık nefret oluşuyordu.

Annemle iletişimime bile laf eder olmuştu. Onun akrabasının düğününe gittik birkaç gün geçti bu haftasonu annemlere gidelim mi dedim tamam dedi ertesi gün kahvaltı yaparken hazırlanıp çıkalım dedim seni bırakırım biraz marketleri dolaşırım dedi bende dedim zaten 2 3 saat oturcaz ayıp olur öyle gitmen. Sıkılıyorum dedi bende senin ailende sıkılıyorum ama ayıp olmasın diye uyum sağlıyorum dedim daha geçen ailenle (2 hafta önce) görüştük benim akrabamın düğününe gittik diye hemen kendi tarafına gitmek için plan yapıyorsun dedi şok oldum aklımın ucundan bile geçmemişti böyle hesap kitap. Senin aileni ne kadar görüyorsak benimkine de o kadar gidiyorsun dedi yoo senin aileni haftada 3 4 görüyoruz benim ailemi ayda hatta 2 ayda bir dedim. Sen gelinsin tabi benim annemi hep görcen dedi. (Sanki anası bana bayılıyor bende ona bitiyorum) Ben senin şoförün değilim dedi.

Aşırı sinirlendim gelmezsen gelme kendim giderim dedim gidip sırt çantama birkaç parça birşey koymaya başladım artık sabrım taşmıştı bu kadar kötü niyetli biriyle duramazdım. Geldi çantamı fırlattı telefonumu aldı bunu ben aldım şimdi git nereye gidiyorsan dedi. Gittim ver telfnmu dedim bağrıştık resmen delirmiş gibiydi bi ağzından köpük çıkmadığı kalmıştı.

Apartman koridoruna çıktık ablası hemen müdahele etti şimdiye kadar sesimi çıkarmadım ama yeter anlaşamıyorsanız boşanın vs iyice körükledi sonra anası babası geldi bende dedim böyle böyle ailemle iletişim kurmam bile ona batıyor falan. Babası dedi görüşcek tabi vs bana dedi ailene birşey anlatma burda kalsın çözün hazırlanın gidin gelin hadi dedi anası da zaten siz baştan anlaşamıyordunuz dedi eve çıktık ben hazırlandım bu da hazırlandı arabaya indi aradı açmadım eve çıktı bırak çantayı dedi hayır senle gelmicem dedim iyi arabayı geri koyuyorum otobüsle git dedi ben bi hışım indim çıktım durağa gidiyordum arabayla arkamdan geldi biner misin bin şuraya bak rezil oluyoruz dedi binmiyorum dedim bir iki daha söyledi binmiyorum sen rezil ettin zaten defol dedim söylendi küfretti bastı gitti babası aradı ailene anlatma selam söyle vs vs dedi

Aileme gittim annemi aramış annem efendim oğlum diye açmış o da o sinirle alın kızınızı 3 5 yıl kalsın orda demiş söylenmiş annem daha birşey diyemeden kapatmış tlfnu sonra msj atmış anneme bu olanların sebebi sensin diye! Fıttırdım resmen! birkaç gün sonra yazdı ne düşünüyorsun napcam bilmiyorum diye cvp vermedim sonra aradı açmadım egosu incindi gel al eşyalarını yoksa atcam balkondan demeye başladı bende saydırdım buna at bakalım sen zararlı çıkarsın sen şeytanmışsın sen adam olmazsın vs vs bir sürü kavga ettik.

Yazma dedim zaten heryerden engellemiştim sms atıyordu. Bi yazıp söylendi bi yazıp evine dön hiç mi özlemedin mutfağını evini dedi ben tersleyince yine al eşyalarını tatile gidicem dedi 1 saat sonra gel konuşalım dedi. Senin kalbin kararmış istemiyorum dedim yine öfkelendi sonra özledim seni dedi. Böyle dengesiz narsist diyebileceğim hareketleri oldu. Gelip ailemden özür dileyeceksin önce dedim özür dilencek brşey yok dedi tepem attı senden nefret ediyorum sen hatanı anlamayacak kadar kafasız basit birisin yazdım artık psikolojim bozulmuştu bi bağırıyordum msjlarda bi söyleniyordum sonra da dedim sakince yazayım yok o da olmadı

Böyle böyle 1 hafta geçti gel bi yerde buluşup konuşalım sonra yine annenlere git demeye başladı kabul etmedim resmen buraya gelmeye yüzü yoktu sonra hazırlan gelip seni alcam dedi özür dilcek misin ailemden dedim tabi dedi. Noldu ne değişti düne kadar direniyordun dedim ben sizin ayağınıza egonuz için gelmiyorum evliliğime saygımdan geliyorum dedi defol o zaman hiç gelme dedim yine öyle karşılıklı ağzımızı bozduk en son. Benim artık başım değil beynim ağrıyor kızlar bi işim yok tutunacağım bi çocuğum da olmadı hayatımı ona adayacağım. Bomboş hissediyorum araftayım bilmiyorum benim ailemi çok üzdü ona o kadar kinliyim ki evliliği mahvettiği için onu Allah'a havale ediyorum..
Eşiniz gelişimini tamamlayamamış,kompleks sahibi gibi geldi bana.Evlenmeyi nasıl becermiş bu kişiliğiyle çok şaşırdım.Eşini seviyorsan aileside yapıcı ve saygılıysa sana daha belanı mı isteyip birde tavır koyuyorsun👎😠Size ve ailenize hiç saygısı ,sevgisi yokmuş ben onu anladım tüm yazdıklarınızdan😔
 
Kendi hatamı öğrenebilir miyim dışardan bi göz olarak ne düşündünüz
okuduğum kadarıyla eşin seni ailenden kıskanıyor ailende tek çocuk olmandan dolayı belki biraz fazla üzerine düşüyor olabilir ki bunu normal görürüm benimde tek kızım var açık ve net eşin seni ailenden kıskanıyor
 
Canim bastan asagi okudum , son durumun nedir? Ailene bukadar saygisizlik özellikle sana saygisizlik etmesi kötü dahada kötüsü aranizda saygi yok böyle yerde sevgi hic olamaz zaten o erkek analari varya Allah onlari tepe taklak etsin erkek anasi kendini herzaman bisey sanar.. benimde bi dönem huzurum kalmamisti cok sükür toparladik allahtan biz yurt disindayiz yoksa extra bir savas verecektim oralarda.. esin narsist davranis sergilesede eşinin annesinden kaynaklanan bir durum belliki kiskanclik ediyodur anasi fitliyor üstüne saliyor senin doldurup ama cok yanlis cok hemde bence boşanmalisin buraya bosuna yazmissin kuzum annen baban hayatta en büyük zenginlik biliyorum kolay degil ama bu adam degismez imkani yok anasinin egitemedigini sen egitemezsin katır kadar erkek adam iyikide cocugun yok yoksa senle beraber o rezilligi cekcekti hayirlisi buymuş işede girersin herşeyde hayatta mümkün yeterki kendini böyle bir hayata hapis etme eziyet yani sinirlerinle oynar az cok bana tanidik geldi bu davranislar evliligmin basinda böyle sürtüşmeler oluyordu cok tanidik hemde eşin annesine uydukca bunlar devam eder.. umarim iyisindir
 
Aile terapisine giderseniz lütfen bunu sorun. Yetişkin evlenmiş bir kadının annesiyle her gün, hem de 3 kez iletişim kurması normal mi? Buraya fikir almak için yazdınız ama yorumları da kabul etmiyorsunuz. Herkesin annesi babası yaşlı başlı, herkesin çocuğu evleniyor ama günde 3 kez mesajlaşmıyor. Bu sağlıklı ve normal değil. Hadi günde bir kez ararsın iyiler mi her şey yolunda mı kontrol edersin ama 3 kez normal bir davranış değil. Ayda bir iki yiyecek vermesi de sorun değil ama her gittiğinizde elinize kap kacak tutuşturmaması lazım. Siz bunu iyi niyet olarak görüyorsunuz ama eşiniz kendini yetersiz buluyordur. Ben evime bakamıyor muyum, yiyeceğimizi içeceğimizi sağlamıyor muyum da annesi yiyecek veriyor diye bileniyordur.

Kendinizde hata görmeyip hep karşı tarafı suçlamayın. Aile apartmanında oturmayı kabul etmek demek her gün eş ailesiyle muhatap olmak demektir. Bilememişsiniz tamam ama artık biliyorsunuz. Ya taşınırız ya ayrılırız diye rest çekin, annen isterse kamyonun önüne atlamayıp altına girsin taşınıyoruz bitti deyin. Eşimin ailesi şunu yaptı bunu söyledi diyenlere cevap belli. Eş ailesinde değil eşte arayacaksınız çözümü. Ama sizin evliliğinizi uzun ömürlü görmüyorum. Çünkü sadece eşiniz değil siz de aile olduğunuzun farkında değilsiniz. Sadece aynı evde yaşıyorsunuz.
Ne alakası var herkesin aile dinamiği farklı annesiyle gün içinde 2-3 kez konuşmasında ne var ne kadar saçma bi düşünce. Benimde görümcelerim kv ile her gün gün içinde kaç kere görüntülü konuşuyorlar hemde yarım saat 1 saat uzun uzun. Görümcemin teki sürekli yanına gidiyor devamlı yanına gittiği halde görüntülü konuşuyorlar. Ben ise ailemle akşamları konusurz kısa kısadır. Bunda anormal bişey yok siz sık sık konuşmuyorsunuz diye başkalarının konuşması anormal olmuyor. Herkesin aile iletişimi aynı olacak diye bişey yok
 
Merhaba kızlar
Konum uzun olabilir elimden geldiğince kısa tutmaya çalışıcam
Bunu buraya yazmak istiyorum belki birgün konuma geri döner "iyi ki bitirmişim" derim..
Ben 2 yıllık evliyim. Evliliğimin başından beri eş ailesiyle ve dolayısıyla eşimle de sorun yaşayan biriyim. Kvde de görümce de dibimde oturuyorlar. Zaten uzakta olsam hiçbir şey böyle olmazdı buna çok eminim. Eş ailesi türlü haksızlıklar yaptı zamanında eşimle kavgalar ettik bir keresinde evi terkettiğim bile oldu 10gün kadar.

Sonrasında evine dön diye yalvardı dönmüyorum dedim geldi özür diledi benden ailemden ve döndüm ama ona tekrar ısınmam baya zaman aldı. Aileme 2saat uzaklıkta oturuyordum her zaman görüşemiyorduk zaten. Ailemin tek çocuğuyum özellikle annemle telefondan iletişimimizi koparmadık. Tabiki koparmıcam canım o benim.

Gel zaman git zaman eş ailesi yine haksızlıklar yaptılar bize eşim tam destek oldu annesine beni savundu diye annesi oğlum sen ne ara döndün böyle dedi :) bağırdı çağırdı gitti aylarca görüşmedik ve evliliğimin en huzurlu zamanlarıydı. Bnm eşim ailesinin yaptıkları haricinde hiçbir şeyi unutmayan bir insan. Ailesi görümceye ilgi yağdırır eşimi işleri düştüklerinde ararlar bu da bunu aile kavramı sanar.

Neyse ipler hep gergindi, anlatsam roman olur. Biz boşanalım da evimizi kiraya verip ordan da kira alalım kafasında bi ablası var şimdiye kadar komşularım daha yakındı bana onlar hep elalem gibiydi. Ben patladım artık birgün aileme herşeyi anlattım kaldıramıyorum artık dedim. Ailem her zaman ne karar verdiysem yanımda durdular hiçbir şekilde beni dolduracak sözler söylemediler. Neyse bi süre daha geçti aileme gitmiştik annem her zaman yemekleri fazla fazla yapar kızım kaplara koyayım yarın da yersiniz der evime geldiğinde tencereyle sarma getirir market alışverişi yapar ayda yılda bi geliyorlar zaten. İstemesem de yaparlardı hep.

Bu eşime hep ters geldi getirmesinler etmesinler oraya gittiğimizde annen yemek koymasın gibi tartışmalar oluyordu aramızda. Bende tek kızıyım içinden geliyor kırayım mı alayım sen yeme diyordum. Cidden çoksa da ya buzluğa atıyordum ya da anasına komsuya ikram ediyordum annemi de kırmamış oluyordum. Kendi annesi hep ablasına yağdırıyordu o da bunu içerliyor benim ailemin getirdiklerine laf yapıyordu. Ben kimseden birşey istemiyordum kim ne yaparsa yapsın evimin huzuruna bakıyordum ama eşime rahat batıyordu.


Birgün yine annemlere gideceğimiz zaman bana dedi şimdiden diyorum birşey getirme eve. O an aşırı öfkelendim annemlere gittik ve annem yine şunlardan koyayım mı bende kapların vardı zaten dedi bende hayır anne x istemiyor dedim direkt ve ordan konu açıldı ve ben sonra kendimi tutamayarak artık arada kalmaktan bunaldığımı bıktığımı söyledim babam da bunları mı dert ediyorsunuz geçinmeye mi gönlünüz yok tarzında konuştu ben kriz geçirdim resmen eşime karşı ağzıma ne geliyorsa saydım onun yüzünden ailemin evime gelesi bile kalmamıştı ama hep oğlum oğlum lafı düşmezdi ağızlarından. Çok yemek seçerdi ve annem hep onun yiyeceği tarzda şeyleri hazırlardı. Nankördü basbayağı..

Çok kavgalar ettim çok bitirmek istedim hep ya sabır dedim ailesine yine insan gibi davrandım bir kez kötü söz söylemedim
En son ki olay ise annemle rutinimiz vardır sabah günaydın yazarız öğlen ben ararım 5dk konuşuruz akşam da iyi akşamlar canlarım yazar sonra da iyi geceler yazar bu kadar. Birkaç kez bizim bu kötü kavgalarımızdan sonra annem akşam msj atmıştı tlf şarjdaydı bakmamıştım o da yine kavga ettik sanıp aramıştı ve eş kişisi buna çok bozuldu sevgili gibi msjlaşıyorsunuz vs diye burnumdan getirdi. Bende sanane sana batan ne kadın merak etmiş SA NA NEE diye bağırdım artık içimde ona karşı anlık nefret oluşuyordu.

Annemle iletişimime bile laf eder olmuştu. Onun akrabasının düğününe gittik birkaç gün geçti bu haftasonu annemlere gidelim mi dedim tamam dedi ertesi gün kahvaltı yaparken hazırlanıp çıkalım dedim seni bırakırım biraz marketleri dolaşırım dedi bende dedim zaten 2 3 saat oturcaz ayıp olur öyle gitmen. Sıkılıyorum dedi bende senin ailende sıkılıyorum ama ayıp olmasın diye uyum sağlıyorum dedim daha geçen ailenle (2 hafta önce) görüştük benim akrabamın düğününe gittik diye hemen kendi tarafına gitmek için plan yapıyorsun dedi şok oldum aklımın ucundan bile geçmemişti böyle hesap kitap. Senin aileni ne kadar görüyorsak benimkine de o kadar gidiyorsun dedi yoo senin aileni haftada 3 4 görüyoruz benim ailemi ayda hatta 2 ayda bir dedim. Sen gelinsin tabi benim annemi hep görcen dedi. (Sanki anası bana bayılıyor bende ona bitiyorum) Ben senin şoförün değilim dedi.

Aşırı sinirlendim gelmezsen gelme kendim giderim dedim gidip sırt çantama birkaç parça birşey koymaya başladım artık sabrım taşmıştı bu kadar kötü niyetli biriyle duramazdım. Geldi çantamı fırlattı telefonumu aldı bunu ben aldım şimdi git nereye gidiyorsan dedi. Gittim ver telfnmu dedim bağrıştık resmen delirmiş gibiydi bi ağzından köpük çıkmadığı kalmıştı.

Apartman koridoruna çıktık ablası hemen müdahele etti şimdiye kadar sesimi çıkarmadım ama yeter anlaşamıyorsanız boşanın vs iyice körükledi sonra anası babası geldi bende dedim böyle böyle ailemle iletişim kurmam bile ona batıyor falan. Babası dedi görüşcek tabi vs bana dedi ailene birşey anlatma burda kalsın çözün hazırlanın gidin gelin hadi dedi anası da zaten siz baştan anlaşamıyordunuz dedi eve çıktık ben hazırlandım bu da hazırlandı arabaya indi aradı açmadım eve çıktı bırak çantayı dedi hayır senle gelmicem dedim iyi arabayı geri koyuyorum otobüsle git dedi ben bi hışım indim çıktım durağa gidiyordum arabayla arkamdan geldi biner misin bin şuraya bak rezil oluyoruz dedi binmiyorum dedim bir iki daha söyledi binmiyorum sen rezil ettin zaten defol dedim söylendi küfretti bastı gitti babası aradı ailene anlatma selam söyle vs vs dedi

Aileme gittim annemi aramış annem efendim oğlum diye açmış o da o sinirle alın kızınızı 3 5 yıl kalsın orda demiş söylenmiş annem daha birşey diyemeden kapatmış tlfnu sonra msj atmış anneme bu olanların sebebi sensin diye! Fıttırdım resmen! birkaç gün sonra yazdı ne düşünüyorsun napcam bilmiyorum diye cvp vermedim sonra aradı açmadım egosu incindi gel al eşyalarını yoksa atcam balkondan demeye başladı bende saydırdım buna at bakalım sen zararlı çıkarsın sen şeytanmışsın sen adam olmazsın vs vs bir sürü kavga ettik.

Yazma dedim zaten heryerden engellemiştim sms atıyordu. Bi yazıp söylendi bi yazıp evine dön hiç mi özlemedin mutfağını evini dedi ben tersleyince yine al eşyalarını tatile gidicem dedi 1 saat sonra gel konuşalım dedi. Senin kalbin kararmış istemiyorum dedim yine öfkelendi sonra özledim seni dedi. Böyle dengesiz narsist diyebileceğim hareketleri oldu. Gelip ailemden özür dileyeceksin önce dedim özür dilencek brşey yok dedi tepem attı senden nefret ediyorum sen hatanı anlamayacak kadar kafasız basit birisin yazdım artık psikolojim bozulmuştu bi bağırıyordum msjlarda bi söyleniyordum sonra da dedim sakince yazayım yok o da olmadı

Böyle böyle 1 hafta geçti gel bi yerde buluşup konuşalım sonra yine annenlere git demeye başladı kabul etmedim resmen buraya gelmeye yüzü yoktu sonra hazırlan gelip seni alcam dedi özür dilcek misin ailemden dedim tabi dedi. Noldu ne değişti düne kadar direniyordun dedim ben sizin ayağınıza egonuz için gelmiyorum evliliğime saygımdan geliyorum dedi defol o zaman hiç gelme dedim yine öyle karşılıklı ağzımızı bozduk en son. Benim artık başım değil beynim ağrıyor kızlar bi işim yok tutunacağım bi çocuğum da olmadı hayatımı ona adayacağım. Bomboş hissediyorum araftayım bilmiyorum benim ailemi çok üzdü ona o kadar kinliyim ki evliliği mahvettiği için onu Allah'a havale ediyorum..
Çok uzun ama sen de suçlusun
İdare edememiş gibisin parça parça okuduklarımdan
 
X