• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Boşanmaktan başka çarem var mı?

canım kusura bakma bazı arkadaşlar hep boşan şiddet uygulamış bunun devamı gelir dediler ya ben hamileyim dediğimde senin dalga geçerek iyi olmuş dediğini sandım yani sen dövsede çekiyorsun bu adamı çocuk da yaparsın dayak da yersin diye düşündüğünü hissettim bi an

canım okuduğum kadarıyla bunları kimse değil sen düşünüyosun.şu anda hem gururun kırılmış hem özgüvenini yitirmişsin.bu böyle giderse çok daha fazla yıpranırsın.kocan bu! önce kocanı kabullen gelsin yalvarsın vs. vs. gibi beklentilerin var hala doğal olarak ama adam seni dövmüş ve pişmanda değil.ona göre boşansanda boşanmasanda şu adama yaslanmaya çalışmaktan ondan medet ummaktan vazgeçmek ve çocuğun için onurlu bir hayat kurmak zorundasın.bu hayatıda güçlü olarak kurabilirsin ancak.biliyorum söylemesi kolay diyeceksin ama yaşamak bazen bu! tek başına ayakları üstünde durmak! çoğu kadın evlide olsa emin ol böyle yaşıyor çünkü bir laf var:

"ağaca güvenme çürür, adama güvenme ölür" burada ölmeyi mecazi anlamda da düşünebiliriz.şiddet uygulayan bir adama yaslanamayacağına göre bu lafı şiar edin kendine ve beklentini azalt
 
teyzem kızmak için aramış benden habersiz küstüm ona da bu çocuğu tek başına yapmadı aldıracaksa da yanında olman gerekir demiş

sen artık bir şey yapma bence. bu hareketinden pişman olmadan birleşirsen daha zor günler yaşayacaksın gibi geliyor arkadaşım. biraz zamana bırak. tevekkül et. hayırlısını dile. illa devam etsin deme hayırlısı neyse o olsun de.
 
Kızlar burası yeri değil biliyorum ama sizinle dertleşmek istiyorum eşim bana hiç ilgi göstermiyor beni hiç anlamıyor bana vakit ayırmıyor tam bir odun ne yapcam ben ya:26:

Bazı insanların kişilikleri öyledir haticecim severler ama belli etmeyi sevmezler. Son zamanlarda mı böyle oldu yoksa hep mi böyleydi bilmiyorum ama bence bunu çok dert etme çünkü yanında olan birinin bulunması bile güzel bi şey bence. Ben bu konuda konuşacak en son insanım tavsiye vermem ne derece doğru bilmiyorum. Arada belki de sen ona ilgi göstermelisin ondan beklemek yerine. Onun zevklerine, isteklerine göre davranmalısın belki.

27 mayısta sen bunu yazmıştın, ben de bu cevabı vermiştim sana. şimdi neler neler yaşamışsın ben pek önemsememişim o yazdığını. ben tecrübeli değilim belki ama az çok erkeklerin neyi sevdiğini, neyi sevmediğini biliyorum. hep söylerim, ben asla erkek olmak istemezdim diye. çünkü bi kadına aşık olmak, bi kadınla evlenmek istemezdim. çünkü kadınların geneli senin gibi davranır. sinirlenince üstüne gider, istediğini yaptırmak için ısrar eder, kaprisli olur. ama eğer bir erkek olsaydım ne olursa olsun vurmazdım. demek istediğim iki taraf da suçlu aslında. ben babamın ikinci eşiyle ne kavgalarına şahit oldum. benim babam normalde hep güleryüzlü, esprili, eğlenceli bir adamdır ama kavga ettikleri zaman o kadına vurabiliyor. 5 yaşında kardeşim var, kulaklarını tıkayıp yanıma sokuluyor. ben de güldürmeye çalışıyorum onu. ama ertesi sabah hiçbi şey olmamış gibi devam ediyorlar hayatlarına. çünkü o evlendiği kadın babama çok aşık. hemen unutuyor yaptığını ve alttan alıp barışıyor. babam da kadının konuyu uzatmadığını görünce aynı şekilde hiçbi şey olmamış gibi davranıyor. erkekleri tanıdığım kadarıyla şunu söyleyebilirim, ciddi konuları konuşmayı, bu ilişki nereye gidiyor gibi lafları, bi olayın uzatılmasını, kapris yapılmasını sevmiyolar. aslında kavgadan sonra sen de alttan alıp barışmaya çalışsaydın, onun siniri geçtikten ve bu konu tamamen kapandıktan bi süre sonra bu konuyu tekrar açıp bidaha vurmaması için terapiste gitmeyi yada söz vermesini vs isteseydin daha iyi olabilirdi. ama şu durumda kaç gündür ayrısınız ve nasıl düzeltebilirsin bilmiyorum. ona kızgınsın ama hala seviyorsun ve dönmesini istiyorsun anladığım kadarıyla. bunu istiyorsan çok fazla üstüne gitme, arama. senden ses çıkmayınca mutlaka merak eder diye düşünüyorum. sonuçta hamilesin. merak edip seninle konuşursa tatlı dille konuş ki tekrar terslemesin. biraz kendini onun yerine koy ve neden hoşlanmayacağını, neyi yapmanı istemeyeceğini düşün. sen onu mutlu edersen o da seni edecektir. unutma ki erkekler kadınlar kadar anlayışlı, mantıklı, ve sorunu çözmek için çabalayan kişiler olamayabiliyorlar. Kocanı savunmuyorum, normal zamanlarda da ilgisiz bi adammış. Ama bi erkek böyle davranıyorsa ya başkasına aşık olduğu için senden soğumuştur, yada sen çok üstüne gittiğin için bıkmıştır. Erkeğin hareketlerini, tavrını karşısındaki kadın belirler. Eğer gerçekten istersen onu parmağında oynatabilirsin. Onun bu tavrını farkında olmadan sen oluşturmuşsundur. Düzeltmek de senin elinde. Sadece biraz gözyaşlarını silip mantıklı düşün. Çok uzun uzun yazdım ama başlıktaki yorumlardan hiç hoşlanmadım. Hiç kimse yapıcı yorumlar yapmamış. Çoğu kişi boşanmanı söyleyip kocanı suçlamış. Böyle davranmak yerine evliliğini kurtarman için yardımcı olabilirlerdi. Benden bu kadar. Sana bu kadar tavsiye verdim ama umarım ben evlendiğimde de aynısını uygulayıp başarılı olabilirim.
 
yani şimdi biz burda yazılanlar kadar konuya hakim olabiliyoruz
aranızda neler yaşandı neler oldu bitti siz daha iyi bilirsiniz
çocuklar kavga ortamından çok etkileniyorlar evet
ama anne-baba ayrı olunca da tam bir ortada kalmışlık yaşıyorlar
annenin yanında olsa babadan mahrum babanın yanında kalsa anneden mahrum
Allah yardımcın olsun gerçekten aşağı tükürsen sakal yukarı tükürsen bıyık

benim annem babam bosanmadi ama evde kavga gurultu pek eksik olmazdi...
tartismasalar bile bir huzursuzluk kesin olurdu...
ayrilsalardi eminim ben ve ablalarim cok daha huzurlu olurduk...
huzursuz ortamda yetismek, anneden ya da babadan uzakta yetismekten daha kotu...
 
teyzem kızmak için aramış benden habersiz küstüm ona da bu çocuğu tek başına yapmadı aldıracaksa da yanında olman gerekir demiş

teyzenize kustunuz mu?
bence tam tersi, esinize cevabini verdigi icin gidip alnindan opmelisiniz teyzenizi...
esiniz kendini ne saniyor Allah askina?
bu ne hava bu ne piskinlik...
hem siddet uygula hem de boyle bundan bir sey cikmaz vs. gibi laflar et...
ne duygusuz ne dusuncesiz biri ya...
hamile oldugunuzu soylediginiz halde bir yaniniza bile gelmiyor...
telefonda konusunca da aldir diyor...
bence etrafinizdaki insanlarin soylediklerine biraz kulak verin...ailenizin ve teyzenizin yani...
 
ben bu bebeği ne yapacağım nasıl aldırırım nasıl yapabilirim böyle bişeyi konuştum aradım bugün onu önce bana inanmadı eve dönmesi için yalan söylediğimi düşünmüş sonra da umursamaz bir halde aldır dedi
hayat ne kadar ağır geliyor bazı zamanlar göz yaşlarım kurudu ağlamaktan neden yaşıyorum bunları ben bu neyin cezası isyan edesim var

haticem sana o kadar kanım ısınmıştı ki içten seviyorum seni evt arkadaşım dediğin gibi hayat o kadar zor ki bazen istediğimiz gibi hersey yolunda gitmiyor :( bizim yorum yapmamız çok yanlış en doğru kararı sen vericeksin bende seningibi gençken kendime çok güvenmiyordum şöyle olsa boşanırım diyordum ama öyle olmuyor sabretmeyi öğreniyoruz evlilik sandığımız kadar kolay değilmiş birde boşanmış ve çocukla hayatla baş edebilecekmisin ailen yanında destekçimi hepsini artı ve eksileri ile tart ama bana kalırsa kocan denen herifte bırak sevgiyi saygı falanda kalmamış boşanmasanda uzun süre o eve gitme annende kal burnunu sürt...
 
Canım eşinin değişeceğini hiç sanmıyorum.. Eşe bir kere el kalktımı devamı gelir...
Bence eşinin pisikolojik sorunları var.. Tedavi olması gerek.. Sen çalışıyormusun.. Eğer bir iş varsa ve ailende yanındaysa bu evliliği sürdürüp kendine eziyet etme... Sanada çocuğada yazık.. Sanki böyle devam ettiğinde çocuğun için iyi olur zatentme
 
Arkadaşlar eşimle barıştık terapiste gitmeyi kabul etti o da çok zor günler geçirmiş hiçbir yere sığamamış bana vurmamak için kendiyle ne kadar mücadele ettiğini anlattı başka bir odaya sakinleşmek için gidiyormuş bense üstüne üstüne gidiyordum benim de hatalarım çok bazen o kadar ısrarcı olabiliyorum ki kendimi tanıyamıyorum ama ne olursa olsun hiç hakkı yok vurmaya bu sorunu birlikte aşacağız inş psikiyatr yardımıyla ben de bundan sonra delirtene kadar üstüne gitmemeye çalışacağım bebeği aldırmamı istemiyor artık uzun uzun konuştuk ama ben bu ikinci çocuğu istemiyorum aldırmaya da korkuyorum günah olduğu için hayırlısı olsun artık bi karar vermem gerekecek
bu zor zamanlarımda desteğiniz ve yanımda olduğunuz için çok teşekkür ederim hepinize
 
Benim annemle babamın bir özelliği var, biri sinirliyse konuşursa diğeri susar.
İkisi de konuşsa kavga edicekler ama bir taraf sinirli de olsa diğeri konuşurken susar.
Ben eşler arasında çok ileri gidilmemesini düşünüyorum, herkesin bir sınırı var ve bazı erkekler sinirlerine hakim olamayıp o anda eşi de karşılık verirse şiddet uyguluyor.
Kesinlikle şiddet taraftarı değilim ama eşiniz sinirliyse çok üzerine gitmeyin.
İyi özellikleri daha ağır basılıyorsa biraz alttan almaktan birşey olmaz.
Benim eşim çok sinirli değildir ama ben ne kadar kızgın da olsam aşırı üzerine gitmem, hakaret etmem, ailesi hakkında aşırı derecede eleştirici konuşmam.
Tabi ben de zaman zaman ailesini onu eleştiriyorum ama ileri gitmiyorum sonuçta onun ailesi.
Eşim kavga ettiğimiz zaman daha fazla üzülüyor, boynu bükülüyor resmen yıkılıyor.
Herşey zamanla rayına oturuyor ilk başlarda onun da hataları olsa da zamanla farkına varıyor.
Düzeltmeye çalışıyor önemli olan bu.
Hiçbir sorun tarşışma anında çözülmez, hiç açık oturumlarda karşılıklı tartışmalarda birinin diğerine hak verdiğini fikrini değiştirdiğini gördünüz mu? Ben görmedim.
Fikirlerinizi düzgün bir dille, açıkça, sinirlenmeden sakin sakin anlatın.

27 mayısta sen bunu yazmıştın, ben de bu cevabı vermiştim sana. şimdi neler neler yaşamışsın ben pek önemsememişim o yazdığını. ben tecrübeli değilim belki ama az çok erkeklerin neyi sevdiğini, neyi sevmediğini biliyorum. hep söylerim, ben asla erkek olmak istemezdim diye. çünkü bi kadına aşık olmak, bi kadınla evlenmek istemezdim. çünkü kadınların geneli senin gibi davranır. sinirlenince üstüne gider, istediğini yaptırmak için ısrar eder, kaprisli olur. ama eğer bir erkek olsaydım ne olursa olsun vurmazdım. demek istediğim iki taraf da suçlu aslında. ben babamın ikinci eşiyle ne kavgalarına şahit oldum. benim babam normalde hep güleryüzlü, esprili, eğlenceli bir adamdır ama kavga ettikleri zaman o kadına vurabiliyor. 5 yaşında kardeşim var, kulaklarını tıkayıp yanıma sokuluyor. ben de güldürmeye çalışıyorum onu. ama ertesi sabah hiçbi şey olmamış gibi devam ediyorlar hayatlarına. çünkü o evlendiği kadın babama çok aşık. hemen unutuyor yaptığını ve alttan alıp barışıyor. babam da kadının konuyu uzatmadığını görünce aynı şekilde hiçbi şey olmamış gibi davranıyor. erkekleri tanıdığım kadarıyla şunu söyleyebilirim, ciddi konuları konuşmayı, bu ilişki nereye gidiyor gibi lafları, bi olayın uzatılmasını, kapris yapılmasını sevmiyolar. aslında kavgadan sonra sen de alttan alıp barışmaya çalışsaydın, onun siniri geçtikten ve bu konu tamamen kapandıktan bi süre sonra bu konuyu tekrar açıp bidaha vurmaması için terapiste gitmeyi yada söz vermesini vs isteseydin daha iyi olabilirdi. ama şu durumda kaç gündür ayrısınız ve nasıl düzeltebilirsin bilmiyorum. ona kızgınsın ama hala seviyorsun ve dönmesini istiyorsun anladığım kadarıyla. bunu istiyorsan çok fazla üstüne gitme, arama. senden ses çıkmayınca mutlaka merak eder diye düşünüyorum. sonuçta hamilesin. merak edip seninle konuşursa tatlı dille konuş ki tekrar terslemesin. biraz kendini onun yerine koy ve neden hoşlanmayacağını, neyi yapmanı istemeyeceğini düşün. sen onu mutlu edersen o da seni edecektir. unutma ki erkekler kadınlar kadar anlayışlı, mantıklı, ve sorunu çözmek için çabalayan kişiler olamayabiliyorlar. Kocanı savunmuyorum, normal zamanlarda da ilgisiz bi adammış. Ama bi erkek böyle davranıyorsa ya başkasına aşık olduğu için senden soğumuştur, yada sen çok üstüne gittiğin için bıkmıştır. Erkeğin hareketlerini, tavrını karşısındaki kadın belirler. Eğer gerçekten istersen onu parmağında oynatabilirsin. Onun bu tavrını farkında olmadan sen oluşturmuşsundur. Düzeltmek de senin elinde. Sadece biraz gözyaşlarını silip mantıklı düşün. Çok uzun uzun yazdım ama başlıktaki yorumlardan hiç hoşlanmadım. Hiç kimse yapıcı yorumlar yapmamış. Çoğu kişi boşanmanı söyleyip kocanı suçlamış. Böyle davranmak yerine evliliğini kurtarman için yardımcı olabilirlerdi. Benden bu kadar. Sana bu kadar tavsiye verdim ama umarım ben evlendiğimde de aynısını uygulayıp başarılı olabilirim.

Aslında ikimiz de aynı şeyi söylemek istemişiz, ben biraz dolaylı bir şekilde anlatmışım çünkü bu hassas bir konu. Kimse kimsenin üzerine fazla gitmemeli, yoksa karşısındaki kişiyi yanlış yönlere saptırır.
Benim ablamın çok sinirli, baskıcı bir karakteri vardır, küçükken ablam kızkardeşime sofraya oturduğu zaman ellerini yıkadın mı diye birden sertçe sorardı kızkardeşim donar evet derdi yıkamasa bile, bazen de ne karışıyorsun gibisinden şeyler söylerdi.
Kızkardeşim normalde yalan söyleyen bir insan değildir, beyaz yalan bile söylemez çok iyi bilirim ama onun gibi bir insanı bile yalan söylemeye zorluyordu.
Halbuki kardeşim ellerini yıkadın mı yıkamadıysan hadi yıka öyle gel dese hiç birşey olmayacak gidip yıkıcak.
Ben de sakin bir insanım, öyle kimseyle kavga etmişliğim yoktur ama hayatta tahammül edemediğim tek kişi ablam, çünkü ufacık bir şeyde birden bağırmaya, hakarat etmeye başlar insana baskı yapar sürekli. Eşinin harcadığı kuruşu bile bilecek öyle biri, ondan habersiz ailesine tek kuruş verse kıyametleri kopartır, öyle beddualar eder ki ben korkarım.
Erkek değilim dayak olayına da karşıyım ama erkek olsaydım ablam gibi biriyle evlenseydim ya katil olurdum ya tamarhanelik.
Benim gibi bir insanı bile çıldırttı, bir kez o kadar üstüme geldi ki yemek yiyorduk örtüyü masadan çekip yere fırlattım, bütün tabaklar bardaklar kırıldı.
Bunları ilk kez anlatıyorum sebebiyse bu davranışların ne kadar yanlış olduğunu göstermek.
 
Canım eşinin değişeceğini hiç sanmıyorum.. Eşe bir kere el kalktımı devamı gelir...
Bence eşinin pisikolojik sorunları var.. Tedavi olması gerek.. Sen çalışıyormusun.. Eğer bir iş varsa ve ailende yanındaysa bu evliliği sürdürüp kendine eziyet etme... Sanada çocuğada yazık.. Sanki böyle devam ettiğinde çocuğun için iyi olur zatentme[/QUOT

canım benım oyle olmaya bılırde 2yılık evlıydık neden dolayı hatırlamıyorum bıle bazen oyle cekılmez oluyorumkı ben bıle bılıyorum yanii ...eşimle tartışmıştık bana el kaldırmıştı o ilk ve son oldu. suan 8.yılımızı dolduruyoruz bana bır fiske bıle vurmadı iyi ve kötü herşeyimizle bir birimizi seviyoruz sinirli olan kimse onun sakınlemesi için öbür taraf susuyor ortamı terkedıyoruz mesala ben sinirliysem eşim gidip yatıyor veya ben diyer odaya gıdıyorum yada susuyorum. zaten sabaha hıc bırsey olmamıs gıbı devam edıyoruz hayatımıza...
 
Karşılık verdim boş durmadım ama çok gücüm yetmedi sanki öyle darp izi morluk falan yok canım acıdı ama şiddetin azı çoğu olmaz değil mi her türlü iğrenç gurur kırıcı

doktora öğrencisiyim ben bunun eğitimle ne alakası var çok yanlış düşünüyorsun umarım benim hissettiklerimi yaşadıklarımı tecrübe etmezsin insan sevince bazen öyle fedakarlık yapabiliyor ki eşim çocuğumun babası yaşanmışlıklar var bu 3 yıl dayaktan ibaret değil ya hem karşılık verdim ona altta kalmadım hakaret de ettim kızgınlıkla daha önce hiç telafuz etmediğim sözleri söyledim hiç saygı kalmadı aramızda bu tartışmada

Arkadaşlar eşimle barıştık terapiste gitmeyi kabul etti o da çok zor günler geçirmiş hiçbir yere sığamamış bana vurmamak için kendiyle ne kadar mücadele ettiğini anlattı başka bir odaya sakinleşmek için gidiyormuş bense üstüne üstüne gidiyordum benim de hatalarım çok bazen o kadar ısrarcı olabiliyorum ki kendimi tanıyamıyorum ama ne olursa olsun hiç hakkı yok vurmaya bu sorunu birlikte aşacağız inş psikiyatr yardımıyla ben de bundan sonra delirtene kadar üstüne gitmemeye çalışacağım bebeği aldırmamı istemiyor artık uzun uzun konuştuk ama ben bu ikinci çocuğu istemiyorum aldırmaya da korkuyorum günah olduğu için hayırlısı olsun artık bi karar vermem gerekecek
bu zor zamanlarımda desteğiniz ve yanımda olduğunuz için çok teşekkür ederim hepinize

Canım, inşallah bundan sonra herşey daha güzel olur. Terapisti hiç ihmal etmeyin. Artık eşinden şiddet görmenin etkisi mi, başka şey mi bilemem ama sen de (zaten farkındasın) pek kendine hakim olamaz olmuşsun.

Hamileliğin tam belli oldu mu, doktora falan gittin mi? Yani sırf o testler kesin sonucu veriyor mu bilemiyorum o açıdan sordum. Aldırma konusu çok zor bir karar, ama eşinle mutabık kalmayacağın birşey yaptırman doğru olmaz düşüncesindeyim.
 
Arkadaşlar eşimle barıştık terapiste gitmeyi kabul etti o da çok zor günler geçirmiş hiçbir yere sığamamış bana vurmamak için kendiyle ne kadar mücadele ettiğini anlattı başka bir odaya sakinleşmek için gidiyormuş bense üstüne üstüne gidiyordum benim de hatalarım çok bazen o kadar ısrarcı olabiliyorum ki kendimi tanıyamıyorum ama ne olursa olsun hiç hakkı yok vurmaya bu sorunu birlikte aşacağız inş psikiyatr yardımıyla ben de bundan sonra delirtene kadar üstüne gitmemeye çalışacağım bebeği aldırmamı istemiyor artık uzun uzun konuştuk ama ben bu ikinci çocuğu istemiyorum aldırmaya da korkuyorum günah olduğu için hayırlısı olsun artık bi karar vermem gerekecek
bu zor zamanlarımda desteğiniz ve yanımda olduğunuz için çok teşekkür ederim hepinize

Canım benim o kadar sevindimm kiiii.. Benim yazdıklarımı mutlaka dikkate al çünkü ben biraz erkekler gibi düşünen bi kızım. onların ne hissettiğini az çok anlayabiliyorum. Bebek konusunda da en doğru kararı ortak bi şekilde vermenizi diliyorum.
 
ipekcim yazdıkların aklımda canım çok mantıklı inş yapabilirim teşekkür ederim
pakize ben de seni çok sevdim arada gireceğim yine takıma bakmaya tatilden dön de sen
aliye sağol tatlım yazdıkların için

destek olan herkese teşekkürler karar verdim bebeğimi doğuracağım Allahın verdiği cana ben kıyamam bu bebek bize şans getirir inş
 
Arkadaşlar eşimle barıştık terapiste gitmeyi kabul etti o da çok zor günler geçirmiş hiçbir yere sığamamış bana vurmamak için kendiyle ne kadar mücadele ettiğini anlattı başka bir odaya sakinleşmek için gidiyormuş bense üstüne üstüne gidiyordum benim de hatalarım çok bazen o kadar ısrarcı olabiliyorum ki kendimi tanıyamıyorum ama ne olursa olsun hiç hakkı yok vurmaya bu sorunu birlikte aşacağız inş psikiyatr yardımıyla ben de bundan sonra delirtene kadar üstüne gitmemeye çalışacağım bebeği aldırmamı istemiyor artık uzun uzun konuştuk ama ben bu ikinci çocuğu istemiyorum aldırmaya da korkuyorum günah olduğu için hayırlısı olsun artık bi karar vermem gerekecek
bu zor zamanlarımda desteğiniz ve yanımda olduğunuz için çok teşekkür ederim hepinize

bundan sonra hep mutlu olun, aynı hataları yapmayın inşallah...
bebişiniz size uğur getirsin.
sonsuz sevgiler...
cok mutlu oldum senin adına gercekten:52::52::52:
 
küçücük yavrunuzun hatrına inş düzelir herşey .bütün evliliklerin bi dönüm noktası mutlaka vardır umarım siz orda takılmaz yolunuza devam edersiniz.
 
Boşan demek kolaydır. Kocanı en iyi sen tanıyorsun. Aile terapistine gitseniz önce belki düzelir. Seviyorsan mücadele et. Belki bir sorunu vardır, hatasını görmesini sağlayabilirsin.
 
bence iliskinizi duzeltip evliligi surdurmeyi garantiye almadan bebek sahibi olmayin, sonra anlasamaz ve yine bosanmak isterseniz bu cocuga yazik olacak...
siddet var isin icinde...
ne kadar ustune giderseniz gidin, el kaldirmamasi gerek...
hepimiz sinirleniyoruz fakat siddete basvurmuyoruz...
bu bebegi dunyaya getirmek konusunu iyi dusunmelisiniz...
 
Son düzenleme:
hayırlı olur inşallah arkadaşım. ben biliyordum zaten barışacağınızı :)

evet biliyordun canım teşekkür ederim ben boşanmsak istemediğim için benim gayretimle barıştık tabi o kadar inat bir insan ki hiç duygularını belli etmiyor ama barıştıktan sonra ne kadar üzüldüğünü acı çektiğini anlattı hatta kamera almış internet üzerinden çalışan gizlice eve ya da dış kapıya yerleştirip bizim ne yaptığımızı izleyecekmiş meraktan ölmüş gururdan da aramamış anlaşılan eve almadığıma da çok bozulmuş ne bileyim iyi taraflarını görmek istiyorum galiba sevdiğim için canım tatlı bişeyler istedi gece gece gitti dışardan buldu geldi aslında o da beni çok seviyor ama benim beklentilerim çok yüksek romantik olsun benden izinsiz adım atmasın ben onun üstüne gitmezsem o geliyor dediğime kavga etmeden güzellikle anlatabildiğimde
 
Back