Boşanmak ya da ömür boyu mutsuzluk mu ?

azranur5556 .!.:

Merhabalar , çok zor bir anımda buraya üye olmaya ve size derdimi açmaya karar verdim. Genelde okurdum buradaki konuları kendi sıkıntılarıma benzer insanlar neler yapmış uzaktan okurdum sadece, ama artık karar vermeliyim bende..
Kısa anlatmaya çalışacağım harika bir aileye sahibim annem babam çok özeller gerçi herkes için öyledir yani evlenmeden önce ben herkesin annesi babası benimkiler gibi sanıyordum en azından.. eşimin ailesi ve dengesizlikleriyle tanışmadan önce!
ailem bana 24yaşıma kadar hep destek oldu en güzel eğitimleri almamısağladılar üniversiteyi bitirip mühendis oldum. Sonra eşimle tanıştım 1yol kadar görüştük sonrasında evlendik. Sevgiliyken ve nişanlıylen herşey güzeldi, en azından bana göre çünkü annem ve anne tarafım eşimi baştan veri istemiyorlardı ama ben Üzülmeyeyim diye çokta müdahale etmediler. Annemle aramızda anne kız bağından da öte bir bağ Var bende annem benim evlenmemi istemiyor aslında eşimde bir sorun yok diye düşünüyordum.. taa kii kına günümüze kadar.O gün eşimin daha önce evlenip boşandığını öğrendim ama kendimi o an evlenmeye mecbr hissettim bu onun suçu değildi herkesin başına gelebilirdi diye düşündüm onuyarı yolda bırakmak istemedim ve çok seviyordum..
evlendik ilk gün bana şiddet uygulamaya başladı. Babamın ağzından küfür duymayan ben türlü küfürler duymaya başladım. Sonrasında özür diledi düğün stresi dedi ve barıştık.. ve hemen hamile kaldım lütfen buna rağmen neden hamile kaldın demeyin hayat tecrübem yoktu bilmiyordum şiddetin küfrün devam edeceğini o ilk ve sondu diye düşündüm..
hamileyken sudan sebeplerle (neden bıçağı yıkamadın, neden bana soru soruyorsun, veya kavga ederken neden bana cevap veriyorsun) diye diye dayak yedim ( ona göre bu dayak değil o beni dçvse ben yaşayamazmışım)
Kızım doğdu bu arasa ben şehir dışına evlenmiştim tayinimiz çıktı iyice uzağa geldik eşim sözleşmeli kamu personeli
Kızım doğmadan önce çalışıyordum o doğunca işten de çıktım yapayalnız kaldım..
kalabalıklarla arkadaşlarla akrabalarla dolu hayatımdan eser kalmadı sadece kızım var şuan gerçi onun tek tırnağı herkese bedel..
Bu arada eşimin evlenmeden önce yaptığı 70-80 bin TL kredi borcu varmış bunu da evlenince öğrendim 3 yoldur borç ödüyoruz yeni bitti. Yeri geldi ekmekle gün geçirdik ama bunlar için asla ağzımı açmadım bu arada güzel günlerimiz de olmadı değil, bende evden satış yapmaya başladım maddi olarak biraz toparladık birikim yapmaya başladık biz zordaylen bize asla yanaşmayan eşimin ailesi şuan internetten kendileri için hediyeler beğenip bize link atıyorlar bende korktuğum için alıyorum.. hayatım korkuyla geçiyor eski özgüvenli hakimden eser yok. Aile de bana kim ne derse desin ağzımı açamıyorum eşim birşey der diye
Çok uzun oldu farkındayım ama bunu da yazmak istiyorum bi gün paramızın olmadığı zamanlar kızımın bezi bitti kv deydik o gün 20 TL para verdi bize bez alalım diye bende çocukla ilgilenirken düşürmüşüm onu eşim eve gelip beni tekme tokat dövdü herkesim yanında onlar ayırmaya çalıştı ama.. gözüm hifema diye birşey oldu 2 hafta görmedim kör oldum.. yani anlayacağınız iyiken iyi (ben salağa yatıp herieyr tamam dersem o sürekli görümcelerimle sabahtan akşama kadar abartmıyorum telefonla konuşurken ben buna laf yapmazsam ailemi pek aramaz ve her saniye evi temizlersem ) çok iyiyiz . Yoksa dayak ve küfür
Yazmakla bitiremem sanırım olanları sürekli ama sürekli sudan sebeplerle dayak yiyorum küfür zaten eksil olmuyor sanırım artık yetti çünkü kızım büyüdü ve ben onun karşısında dayak yemek istemiyorum çünkü ben artık anneyim!
eşimden de soğudumhatta nefret ediyorum ve pişmanım evlendiğim için,ona belli etmeye çalışıyorum ayrılmak istediğimi ama korkuyorum da ailemin yanına gidersem onlara zarar verir ya kızımı alırsa benden çünkü bazen öyle söylüyor kadın sığınmaya da gitmek istemiyorum. Dua ediyorum allaha sürekli nolur bana akıl verin ben artık eski ben değilim hayatımla ilgili karar bile veremeyecek durumdayım3 yıldır cehenneöi yaşıyorum

Genişletmek için tıkla...

Bloss .!.:

Böyle tiplerin zaten ayrıldıktan sonra çocuk da umurlarında olmaz iki gün sonra başka biri arayışına girerler.

Genişletmek için tıkla...

azranur5556 .!.:

Merhabalar , çok zor bir anımda buraya üye olmaya ve size derdimi açmaya karar verdim. Genelde okurdum buradaki konuları kendi sıkıntılarıma benzer insanlar neler yapmış uzaktan okurdum sadece, ama artık karar vermeliyim bende..
Kısa anlatmaya çalışacağım harika bir aileye sahibim annem babam çok özeller gerçi herkes için öyledir yani evlenmeden önce ben herkesin annesi babası benimkiler gibi sanıyordum en azından.. eşimin ailesi ve dengesizlikleriyle tanışmadan önce!
ailem bana 24yaşıma kadar hep destek oldu en güzel eğitimleri almamısağladılar üniversiteyi bitirip mühendis oldum. Sonra eşimle tanıştım 1yol kadar görüştük sonrasında evlendik. Sevgiliyken ve nişanlıylen herşey güzeldi, en azından bana göre çünkü annem ve anne tarafım eşimi baştan veri istemiyorlardı ama ben Üzülmeyeyim diye çokta müdahale etmediler. Annemle aramızda anne kız bağından da öte bir bağ Var bende annem benim evlenmemi istemiyor aslında eşimde bir sorun yok diye düşünüyordum.. taa kii kına günümüze kadar.O gün eşimin daha önce evlenip boşandığını öğrendim ama kendimi o an evlenmeye mecbr hissettim bu onun suçu değildi herkesin başına gelebilirdi diye düşündüm onuyarı yolda bırakmak istemedim ve çok seviyordum..
evlendik ilk gün bana şiddet uygulamaya başladı. Babamın ağzından küfür duymayan ben türlü küfürler duymaya başladım. Sonrasında özür diledi düğün stresi dedi ve barıştık.. ve hemen hamile kaldım lütfen buna rağmen neden hamile kaldın demeyin hayat tecrübem yoktu bilmiyordum şiddetin küfrün devam edeceğini o ilk ve sondu diye düşündüm..
hamileyken sudan sebeplerle (neden bıçağı yıkamadın, neden bana soru soruyorsun, veya kavga ederken neden bana cevap veriyorsun) diye diye dayak yedim ( ona göre bu dayak değil o beni dçvse ben yaşayamazmışım)
Kızım doğdu bu arasa ben şehir dışına evlenmiştim tayinimiz çıktı iyice uzağa geldik eşim sözleşmeli kamu personeli
Kızım doğmadan önce çalışıyordum o doğunca işten de çıktım yapayalnız kaldım..
kalabalıklarla arkadaşlarla akrabalarla dolu hayatımdan eser kalmadı sadece kızım var şuan gerçi onun tek tırnağı herkese bedel..
Bu arada eşimin evlenmeden önce yaptığı 70-80 bin TL kredi borcu varmış bunu da evlenince öğrendim 3 yoldur borç ödüyoruz yeni bitti. Yeri geldi ekmekle gün geçirdik ama bunlar için asla ağzımı açmadım bu arada güzel günlerimiz de olmadı değil, bende evden satış yapmaya başladım maddi olarak biraz toparladık birikim yapmaya başladık biz zordaylen bize asla yanaşmayan eşimin ailesi şuan internetten kendileri için hediyeler beğenip bize link atıyorlar bende korktuğum için alıyorum.. hayatım korkuyla geçiyor eski özgüvenli hakimden eser yok. Aile de bana kim ne derse desin ağzımı açamıyorum eşim birşey der diye
Çok uzun oldu farkındayım ama bunu da yazmak istiyorum bi gün paramızın olmadığı zamanlar kızımın bezi bitti kv deydik o gün 20 TL para verdi bize bez alalım diye bende çocukla ilgilenirken düşürmüşüm onu eşim eve gelip beni tekme tokat dövdü herkesim yanında onlar ayırmaya çalıştı ama.. gözüm hifema diye birşey oldu 2 hafta görmedim kör oldum.. yani anlayacağınız iyiken iyi (ben salağa yatıp herieyr tamam dersem o sürekli görümcelerimle sabahtan akşama kadar abartmıyorum telefonla konuşurken ben buna laf yapmazsam ailemi pek aramaz ve her saniye evi temizlersem ) çok iyiyiz . Yoksa dayak ve küfür
Yazmakla bitiremem sanırım olanları sürekli ama sürekli sudan sebeplerle dayak yiyorum küfür zaten eksil olmuyor sanırım artık yetti çünkü kızım büyüdü ve ben onun karşısında dayak yemek istemiyorum çünkü ben artık anneyim!
eşimden de soğudumhatta nefret ediyorum ve pişmanım evlendiğim için,ona belli etmeye çalışıyorum ayrılmak istediğimi ama korkuyorum da ailemin yanına gidersem onlara zarar verir ya kızımı alırsa benden çünkü bazen öyle söylüyor kadın sığınmaya da gitmek istemiyorum. Dua ediyorum allaha sürekli nolur bana akıl verin ben artık eski ben değilim hayatımla ilgili karar bile veremeyecek durumdayım3 yıldır cehenneöi yaşıyorum

Genişletmek için tıkla...

azranur5556 .!.:

Merhabalar , çok zor bir anımda buraya üye olmaya ve size derdimi açmaya karar verdim. Genelde okurdum buradaki konuları kendi sıkıntılarıma benzer insanlar neler yapmış uzaktan okurdum sadece, ama artık karar vermeliyim bende..
Kısa anlatmaya çalışacağım harika bir aileye sahibim annem babam çok özeller gerçi herkes için öyledir yani evlenmeden önce ben herkesin annesi babası benimkiler gibi sanıyordum en azından.. eşimin ailesi ve dengesizlikleriyle tanışmadan önce!
ailem bana 24yaşıma kadar hep destek oldu en güzel eğitimleri almamısağladılar üniversiteyi bitirip mühendis oldum. Sonra eşimle tanıştım 1yol kadar görüştük sonrasında evlendik. Sevgiliyken ve nişanlıylen herşey güzeldi, en azından bana göre çünkü annem ve anne tarafım eşimi baştan veri istemiyorlardı ama ben Üzülmeyeyim diye çokta müdahale etmediler. Annemle aramızda anne kız bağından da öte bir bağ Var bende annem benim evlenmemi istemiyor aslında eşimde bir sorun yok diye düşünüyordum.. taa kii kına günümüze kadar.O gün eşimin daha önce evlenip boşandığını öğrendim ama kendimi o an evlenmeye mecbr hissettim bu onun suçu değildi herkesin başına gelebilirdi diye düşündüm onuyarı yolda bırakmak istemedim ve çok seviyordum..
evlendik ilk gün bana şiddet uygulamaya başladı. Babamın ağzından küfür duymayan ben türlü küfürler duymaya başladım. Sonrasında özür diledi düğün stresi dedi ve barıştık.. ve hemen hamile kaldım lütfen buna rağmen neden hamile kaldın demeyin hayat tecrübem yoktu bilmiyordum şiddetin küfrün devam edeceğini o ilk ve sondu diye düşündüm..
hamileyken sudan sebeplerle (neden bıçağı yıkamadın, neden bana soru soruyorsun, veya kavga ederken neden bana cevap veriyorsun) diye diye dayak yedim ( ona göre bu dayak değil o beni dçvse ben yaşayamazmışım)
Kızım doğdu bu arasa ben şehir dışına evlenmiştim tayinimiz çıktı iyice uzağa geldik eşim sözleşmeli kamu personeli
Kızım doğmadan önce çalışıyordum o doğunca işten de çıktım yapayalnız kaldım..
kalabalıklarla arkadaşlarla akrabalarla dolu hayatımdan eser kalmadı sadece kızım var şuan gerçi onun tek tırnağı herkese bedel..
Bu arada eşimin evlenmeden önce yaptığı 70-80 bin TL kredi borcu varmış bunu da evlenince öğrendim 3 yoldur borç ödüyoruz yeni bitti. Yeri geldi ekmekle gün geçirdik ama bunlar için asla ağzımı açmadım bu arada güzel günlerimiz de olmadı değil, bende evden satış yapmaya başladım maddi olarak biraz toparladık birikim yapmaya başladık biz zordaylen bize asla yanaşmayan eşimin ailesi şuan internetten kendileri için hediyeler beğenip bize link atıyorlar bende korktuğum için alıyorum.. hayatım korkuyla geçiyor eski özgüvenli hakimden eser yok. Aile de bana kim ne derse desin ağzımı açamıyorum eşim birşey der diye
Çok uzun oldu farkındayım ama bunu da yazmak istiyorum bi gün paramızın olmadığı zamanlar kızımın bezi bitti kv deydik o gün 20 TL para verdi bize bez alalım diye bende çocukla ilgilenirken düşürmüşüm onu eşim eve gelip beni tekme tokat dövdü herkesim yanında onlar ayırmaya çalıştı ama.. gözüm hifema diye birşey oldu 2 hafta görmedim kör oldum.. yani anlayacağınız iyiken iyi (ben salağa yatıp herieyr tamam dersem o sürekli görümcelerimle sabahtan akşama kadar abartmıyorum telefonla konuşurken ben buna laf yapmazsam ailemi pek aramaz ve her saniye evi temizlersem ) çok iyiyiz . Yoksa dayak ve küfür
Yazmakla bitiremem sanırım olanları sürekli ama sürekli sudan sebeplerle dayak yiyorum küfür zaten eksil olmuyor sanırım artık yetti çünkü kızım büyüdü ve ben onun karşısında dayak yemek istemiyorum çünkü ben artık anneyim!
eşimden de soğudumhatta nefret ediyorum ve pişmanım evlendiğim için,ona belli etmeye çalışıyorum ayrılmak istediğimi ama korkuyorum da ailemin yanına gidersem onlara zarar verir ya kızımı alırsa benden çünkü bazen öyle söylüyor kadın sığınmaya da gitmek istemiyorum. Dua ediyorum allaha sürekli nolur bana akıl verin ben artık eski ben değilim hayatımla ilgili karar bile veremeyecek durumdayım3 yıldır cehenneöi yaşıyorum

Genişletmek için tıkla...

azranur5556 .!.:

Evet çünkü hayatım boyunca Tokat bile yemedim ben şuan böyle olmak zoruma gidiyor..

Genişletmek için tıkla...

azranur5556 .!.:

Merhabalar , çok zor bir anımda buraya üye olmaya ve size derdimi açmaya karar verdim. Genelde okurdum buradaki konuları kendi sıkıntılarıma benzer insanlar neler yapmış uzaktan okurdum sadece, ama artık karar vermeliyim bende..
Kısa anlatmaya çalışacağım harika bir aileye sahibim annem babam çok özeller gerçi herkes için öyledir yani evlenmeden önce ben herkesin annesi babası benimkiler gibi sanıyordum en azından.. eşimin ailesi ve dengesizlikleriyle tanışmadan önce!
ailem bana 24yaşıma kadar hep destek oldu en güzel eğitimleri almamısağladılar üniversiteyi bitirip mühendis oldum. Sonra eşimle tanıştım 1yol kadar görüştük sonrasında evlendik. Sevgiliyken ve nişanlıylen herşey güzeldi, en azından bana göre çünkü annem ve anne tarafım eşimi baştan veri istemiyorlardı ama ben Üzülmeyeyim diye çokta müdahale etmediler. Annemle aramızda anne kız bağından da öte bir bağ Var bende annem benim evlenmemi istemiyor aslında eşimde bir sorun yok diye düşünüyordum.. taa kii kına günümüze kadar.O gün eşimin daha önce evlenip boşandığını öğrendim ama kendimi o an evlenmeye mecbr hissettim bu onun suçu değildi herkesin başına gelebilirdi diye düşündüm onuyarı yolda bırakmak istemedim ve çok seviyordum..
evlendik ilk gün bana şiddet uygulamaya başladı. Babamın ağzından küfür duymayan ben türlü küfürler duymaya başladım. Sonrasında özür diledi düğün stresi dedi ve barıştık.. ve hemen hamile kaldım lütfen buna rağmen neden hamile kaldın demeyin hayat tecrübem yoktu bilmiyordum şiddetin küfrün devam edeceğini o ilk ve sondu diye düşündüm..
hamileyken sudan sebeplerle (neden bıçağı yıkamadın, neden bana soru soruyorsun, veya kavga ederken neden bana cevap veriyorsun) diye diye dayak yedim ( ona göre bu dayak değil o beni dçvse ben yaşayamazmışım)
Kızım doğdu bu arasa ben şehir dışına evlenmiştim tayinimiz çıktı iyice uzağa geldik eşim sözleşmeli kamu personeli
Kızım doğmadan önce çalışıyordum o doğunca işten de çıktım yapayalnız kaldım..
kalabalıklarla arkadaşlarla akrabalarla dolu hayatımdan eser kalmadı sadece kızım var şuan gerçi onun tek tırnağı herkese bedel..
Bu arada eşimin evlenmeden önce yaptığı 70-80 bin TL kredi borcu varmış bunu da evlenince öğrendim 3 yoldur borç ödüyoruz yeni bitti. Yeri geldi ekmekle gün geçirdik ama bunlar için asla ağzımı açmadım bu arada güzel günlerimiz de olmadı değil, bende evden satış yapmaya başladım maddi olarak biraz toparladık birikim yapmaya başladık biz zordaylen bize asla yanaşmayan eşimin ailesi şuan internetten kendileri için hediyeler beğenip bize link atıyorlar bende korktuğum için alıyorum.. hayatım korkuyla geçiyor eski özgüvenli hakimden eser yok. Aile de bana kim ne derse desin ağzımı açamıyorum eşim birşey der diye
Çok uzun oldu farkındayım ama bunu da yazmak istiyorum bi gün paramızın olmadığı zamanlar kızımın bezi bitti kv deydik o gün 20 TL para verdi bize bez alalım diye bende çocukla ilgilenirken düşürmüşüm onu eşim eve gelip beni tekme tokat dövdü herkesim yanında onlar ayırmaya çalıştı ama.. gözüm hifema diye birşey oldu 2 hafta görmedim kör oldum.. yani anlayacağınız iyiken iyi (ben salağa yatıp herieyr tamam dersem o sürekli görümcelerimle sabahtan akşama kadar abartmıyorum telefonla konuşurken ben buna laf yapmazsam ailemi pek aramaz ve her saniye evi temizlersem ) çok iyiyiz . Yoksa dayak ve küfür
Yazmakla bitiremem sanırım olanları sürekli ama sürekli sudan sebeplerle dayak yiyorum küfür zaten eksil olmuyor sanırım artık yetti çünkü kızım büyüdü ve ben onun karşısında dayak yemek istemiyorum çünkü ben artık anneyim!
eşimden de soğudumhatta nefret ediyorum ve pişmanım evlendiğim için,ona belli etmeye çalışıyorum ayrılmak istediğimi ama korkuyorum da ailemin yanına gidersem onlara zarar verir ya kızımı alırsa benden çünkü bazen öyle söylüyor kadın sığınmaya da gitmek istemiyorum. Dua ediyorum allaha sürekli nolur bana akıl verin ben artık eski ben değilim hayatımla ilgili karar bile veremeyecek durumdayım3 yıldır cehenneöi yaşıyorum

Genişletmek için tıkla...

azranur5556 .!.:

Merhabalar , çok zor bir anımda buraya üye olmaya ve size derdimi açmaya karar verdim. Genelde okurdum buradaki konuları kendi sıkıntılarıma benzer insanlar neler yapmış uzaktan okurdum sadece, ama artık karar vermeliyim bende..
Kısa anlatmaya çalışacağım harika bir aileye sahibim annem babam çok özeller gerçi herkes için öyledir yani evlenmeden önce ben herkesin annesi babası benimkiler gibi sanıyordum en azından.. eşimin ailesi ve dengesizlikleriyle tanışmadan önce!
ailem bana 24yaşıma kadar hep destek oldu en güzel eğitimleri almamısağladılar üniversiteyi bitirip mühendis oldum. Sonra eşimle tanıştım 1yol kadar görüştük sonrasında evlendik. Sevgiliyken ve nişanlıylen herşey güzeldi, en azından bana göre çünkü annem ve anne tarafım eşimi baştan veri istemiyorlardı ama ben Üzülmeyeyim diye çokta müdahale etmediler. Annemle aramızda anne kız bağından da öte bir bağ Var bende annem benim evlenmemi istemiyor aslında eşimde bir sorun yok diye düşünüyordum.. taa kii kına günümüze kadar.O gün eşimin daha önce evlenip boşandığını öğrendim ama kendimi o an evlenmeye mecbr hissettim bu onun suçu değildi herkesin başına gelebilirdi diye düşündüm onuyarı yolda bırakmak istemedim ve çok seviyordum..
evlendik ilk gün bana şiddet uygulamaya başladı. Babamın ağzından küfür duymayan ben türlü küfürler duymaya başladım. Sonrasında özür diledi düğün stresi dedi ve barıştık.. ve hemen hamile kaldım lütfen buna rağmen neden hamile kaldın demeyin hayat tecrübem yoktu bilmiyordum şiddetin küfrün devam edeceğini o ilk ve sondu diye düşündüm..
hamileyken sudan sebeplerle (neden bıçağı yıkamadın, neden bana soru soruyorsun, veya kavga ederken neden bana cevap veriyorsun) diye diye dayak yedim ( ona göre bu dayak değil o beni dçvse ben yaşayamazmışım)
Kızım doğdu bu arasa ben şehir dışına evlenmiştim tayinimiz çıktı iyice uzağa geldik eşim sözleşmeli kamu personeli
Kızım doğmadan önce çalışıyordum o doğunca işten de çıktım yapayalnız kaldım..
kalabalıklarla arkadaşlarla akrabalarla dolu hayatımdan eser kalmadı sadece kızım var şuan gerçi onun tek tırnağı herkese bedel..
Bu arada eşimin evlenmeden önce yaptığı 70-80 bin TL kredi borcu varmış bunu da evlenince öğrendim 3 yoldur borç ödüyoruz yeni bitti. Yeri geldi ekmekle gün geçirdik ama bunlar için asla ağzımı açmadım bu arada güzel günlerimiz de olmadı değil, bende evden satış yapmaya başladım maddi olarak biraz toparladık birikim yapmaya başladık biz zordaylen bize asla yanaşmayan eşimin ailesi şuan internetten kendileri için hediyeler beğenip bize link atıyorlar bende korktuğum için alıyorum.. hayatım korkuyla geçiyor eski özgüvenli hakimden eser yok. Aile de bana kim ne derse desin ağzımı açamıyorum eşim birşey der diye
Çok uzun oldu farkındayım ama bunu da yazmak istiyorum bi gün paramızın olmadığı zamanlar kızımın bezi bitti kv deydik o gün 20 TL para verdi bize bez alalım diye bende çocukla ilgilenirken düşürmüşüm onu eşim eve gelip beni tekme tokat dövdü herkesim yanında onlar ayırmaya çalıştı ama.. gözüm hifema diye birşey oldu 2 hafta görmedim kör oldum.. yani anlayacağınız iyiken iyi (ben salağa yatıp herieyr tamam dersem o sürekli görümcelerimle sabahtan akşama kadar abartmıyorum telefonla konuşurken ben buna laf yapmazsam ailemi pek aramaz ve her saniye evi temizlersem ) çok iyiyiz . Yoksa dayak ve küfür
Yazmakla bitiremem sanırım olanları sürekli ama sürekli sudan sebeplerle dayak yiyorum küfür zaten eksil olmuyor sanırım artık yetti çünkü kızım büyüdü ve ben onun karşısında dayak yemek istemiyorum çünkü ben artık anneyim!
eşimden de soğudumhatta nefret ediyorum ve pişmanım evlendiğim için,ona belli etmeye çalışıyorum ayrılmak istediğimi ama korkuyorum da ailemin yanına gidersem onlara zarar verir ya kızımı alırsa benden çünkü bazen öyle söylüyor kadın sığınmaya da gitmek istemiyorum. Dua ediyorum allaha sürekli nolur bana akıl verin ben artık eski ben değilim hayatımla ilgili karar bile veremeyecek durumdayım3 yıldır cehenneöi yaşıyorum

Genişletmek için tıkla...

azranur5556 .!.:

Geçinmek asla derdim değil ben bakarım kızıma sadece ben ilk adımı attıktan sonraki süreçten ve çocuğum ileride büyüdüğünde babasız gibi büyürse vicdan azabı çekmekten korkuyorum

Genişletmek için tıkla...

azranur5556 .!.:

Geçinmek asla derdim değil ben bakarım kızıma sadece ben ilk adımı attıktan sonraki süreçten ve çocuğum ileride büyüdüğünde babasız gibi büyürse vicdan azabı çekmekten korkuyorum

Genişletmek için tıkla...

azranur5556 .!.:

Biliyorum.. sadece onların yanına boşanıp öyle gitmek istiyorum tüm bağımız kopsun kimse kimseyle muhatap olmasın çünkü babam dayanamaz biliyorum

Genişletmek için tıkla...

azranur5556 .!.:

Çok teşekkür ederim tuhaf bir durum önceden bende çok çok sinirlenirdim Bırakın dövmeyi sövmeyi karısına bağıran kocalara bile dayanamazdım, hayat çok garip. Çıkacağım artık bu girdaptan az kaldı inanıyorum

Genişletmek için tıkla...

azranur5556 .!.:

Merhabalar , çok zor bir anımda buraya üye olmaya ve size derdimi açmaya karar verdim. Genelde okurdum buradaki konuları kendi sıkıntılarıma benzer insanlar neler yapmış uzaktan okurdum sadece, ama artık karar vermeliyim bende..
Kısa anlatmaya çalışacağım harika bir aileye sahibim annem babam çok özeller gerçi herkes için öyledir yani evlenmeden önce ben herkesin annesi babası benimkiler gibi sanıyordum en azından.. eşimin ailesi ve dengesizlikleriyle tanışmadan önce!
ailem bana 24yaşıma kadar hep destek oldu en güzel eğitimleri almamısağladılar üniversiteyi bitirip mühendis oldum. Sonra eşimle tanıştım 1yol kadar görüştük sonrasında evlendik. Sevgiliyken ve nişanlıylen herşey güzeldi, en azından bana göre çünkü annem ve anne tarafım eşimi baştan veri istemiyorlardı ama ben Üzülmeyeyim diye çokta müdahale etmediler. Annemle aramızda anne kız bağından da öte bir bağ Var bende annem benim evlenmemi istemiyor aslında eşimde bir sorun yok diye düşünüyordum.. taa kii kına günümüze kadar.O gün eşimin daha önce evlenip boşandığını öğrendim ama kendimi o an evlenmeye mecbr hissettim bu onun suçu değildi herkesin başına gelebilirdi diye düşündüm onuyarı yolda bırakmak istemedim ve çok seviyordum..
evlendik ilk gün bana şiddet uygulamaya başladı. Babamın ağzından küfür duymayan ben türlü küfürler duymaya başladım. Sonrasında özür diledi düğün stresi dedi ve barıştık.. ve hemen hamile kaldım lütfen buna rağmen neden hamile kaldın demeyin hayat tecrübem yoktu bilmiyordum şiddetin küfrün devam edeceğini o ilk ve sondu diye düşündüm..
hamileyken sudan sebeplerle (neden bıçağı yıkamadın, neden bana soru soruyorsun, veya kavga ederken neden bana cevap veriyorsun) diye diye dayak yedim ( ona göre bu dayak değil o beni dçvse ben yaşayamazmışım)
Kızım doğdu bu arasa ben şehir dışına evlenmiştim tayinimiz çıktı iyice uzağa geldik eşim sözleşmeli kamu personeli
Kızım doğmadan önce çalışıyordum o doğunca işten de çıktım yapayalnız kaldım..
kalabalıklarla arkadaşlarla akrabalarla dolu hayatımdan eser kalmadı sadece kızım var şuan gerçi onun tek tırnağı herkese bedel..
Bu arada eşimin evlenmeden önce yaptığı 70-80 bin TL kredi borcu varmış bunu da evlenince öğrendim 3 yoldur borç ödüyoruz yeni bitti. Yeri geldi ekmekle gün geçirdik ama bunlar için asla ağzımı açmadım bu arada güzel günlerimiz de olmadı değil, bende evden satış yapmaya başladım maddi olarak biraz toparladık birikim yapmaya başladık biz zordaylen bize asla yanaşmayan eşimin ailesi şuan internetten kendileri için hediyeler beğenip bize link atıyorlar bende korktuğum için alıyorum.. hayatım korkuyla geçiyor eski özgüvenli hakimden eser yok. Aile de bana kim ne derse desin ağzımı açamıyorum eşim birşey der diye
Çok uzun oldu farkındayım ama bunu da yazmak istiyorum bi gün paramızın olmadığı zamanlar kızımın bezi bitti kv deydik o gün 20 TL para verdi bize bez alalım diye bende çocukla ilgilenirken düşürmüşüm onu eşim eve gelip beni tekme tokat dövdü herkesim yanında onlar ayırmaya çalıştı ama.. gözüm hifema diye birşey oldu 2 hafta görmedim kör oldum.. yani anlayacağınız iyiken iyi (ben salağa yatıp herieyr tamam dersem o sürekli görümcelerimle sabahtan akşama kadar abartmıyorum telefonla konuşurken ben buna laf yapmazsam ailemi pek aramaz ve her saniye evi temizlersem ) çok iyiyiz . Yoksa dayak ve küfür
Yazmakla bitiremem sanırım olanları sürekli ama sürekli sudan sebeplerle dayak yiyorum küfür zaten eksil olmuyor sanırım artık yetti çünkü kızım büyüdü ve ben onun karşısında dayak yemek istemiyorum çünkü ben artık anneyim!
eşimden de soğudumhatta nefret ediyorum ve pişmanım evlendiğim için,ona belli etmeye çalışıyorum ayrılmak istediğimi ama korkuyorum da ailemin yanına gidersem onlara zarar verir ya kızımı alırsa benden çünkü bazen öyle söylüyor kadın sığınmaya da gitmek istemiyorum. Dua ediyorum allaha sürekli nolur bana akıl verin ben artık eski ben değilim hayatımla ilgili karar bile veremeyecek durumdayım3 yıldır cehenneöi yaşıyorum

Genişletmek için tıkla...