Boşanmak mı? Boşanmamak mı?

sizi hayattan bu denli soyutlayan ve aynı zamanda hayatı yaşamaktan alıkoyan birisini nasıl seviyorsunuz, sevmeyi sürdürebiliyorsunuz ve hatta bağınızın asla kopmaması için bir de çocukla taçlandırıyorsunuz anlayamıyorum. ama şu kadarını söyleyeyim ki, siz bir birey değilsiniz. o yüzden boşanmamanız sizin açısınızdan daha iyi olur.
 
Sizin bir aile hayatınız yok ve senin de eşinle bir bağın kalmamış eşinin ilgisizliğinden dolayı benim anladığım bu, hiçbir şekilde seni yargılayamam durumuna gerçekten çok üzüldüm işte insanlar ne hayaller ile evleniyor %90 türk kadınlarının geldiği nokta bu. Bebişin kaç yaşında bilmiyorum ama biraz daha büyüdükten sonra boşan bebeğini kreşe var annenle yaşa çalışmaya başla kafan rahat mis gibi geçinir gidersin. İnsanlar 26 yaşında üniversiteden mezun oluyor artık ya 28 yaş neymiş allah aşkına çok gençsin emin olabilirsin her türlü işe de seni alırlar tecrüben de yok bembeyaz bir sayfa gibisin. Yine de evliliğimi kurtarmak istiyorum çık emek verdim diyorsan bir eşinle konuş bakalım biraz kendine çekidüzen verecek mi? Yine de denemedim demezsin
 

Farkındaysanız kimse size boşanma tavsiyesinde bulunmadı. Şu kocan olacak adamın huzurunu azıcık bozup çalışmaya ikna edebilirsiniz. Çocuğunuz 2 yaşındaymış insanlar bu yaşta sosyalleşmesi için bile kreş yada buna benzer yerlere verebiliyor.
 
Zaten bende bunu düşünüp korkuyorum inanın.
 
Bebeğim 1 yaşına yeni girdi
 
Teşekkür ediyorum umut dolu yorumunuz için..
 
Ben 17 yaşındayken babam 82 yaşındaydı ve son evre kanser yüzünden vefat etti. Annemde babamda çok yaşlıydı ve açıkcası pek sevgi dolu aile hayatımda yoktu. Eşimi çok sevdim ve aile kurmak istedim. Hedefim kariyer olmadı sadece mutlu bir aileye sahip olmaktı.
 
Evde online kurs alin. Biraz oyalanir maddi kazanca donecek birsey bulabilirsiniz
Evde kalmak aslinda buyuk ozgurluk bos durmayin


Zaten bende bunu düşünüp korkuyorum inanın.


E korkun ztn, simdilik elinizdeki sartlara gore mutlu olmaya bakin yapacak birsey yok cocugunuz yokluga ve yorgun bi anneye muhtac kalmasin
 
Teşekkür ediyorum umut dolu yorumunuz için..
Ben sizin durumunuzu hiç umutsuz görmedim, anneniz kendi evinde oturuyor kendi babasından maaş alıyor siz de boşanırsanız kendi babanızdan maaş bağlanacak bir de çalışırsanız oradan da yine asgari bir ücret gelecektir az çok, kira derdiniz olmayacak sadece geçim ve kreş derdi olur, devlet kreşleri var bunlar bir seçenek olarak düşünülebilir eğer boşanmak istiyorsanız, ama bana sorarsanız bebeğinizin en azından 3 4 yaşına gelmesini bekleyin böyle bir planınız varsa önünüzü daha rahat görürsünüz, çalışıyor olmak artık bu devirde bir garanti değil maalesef memursanız garantide oluyorsunuz bence. Ama eşinizle de bir konuşun bu durumu belki çalışma konusunu en azından çözümleyebilirsiniz ya da size daha fazla vakit ayırmasını sağlayabilirsiniz deneyin bakalım nolcak
 
6 yıldır evlisin 4 sene bu adama cocuk yapmadın 5.senede seni çocuğa iten ne oldu mesela ? Adam bastan beri boyleymis sen birde cocukla taclandırmışsın değişir falan sandın herhalde hep aynı klişe.
 
Bu durumu kendisiyle konustunuz mu? Konustuysanız ne tepki veriyor? Seviyor sevildiginizi hissediyor musunuz?
Evet kendisiyle cok konuştum. Ağzıda güzel laf yapar. Beni cok sevdiğini söyler hep ama sevgimi göstermeyi bilmiyorum der. Daha önceleri bilgilsayar oynayıp bana ilgisiz davranması için açıklaması “bağımlıyım farkında olmuyorum geçirdiğim vakitin, yapıcak birşey bulamıyorum, işin stresini böyle atıyorum amacım seni üzmek değil” falan diyordu. Şimdide “kendi dükkanımı açtım cok yoruluyorum kafam cok dolu ama seni seviyorum seninle sorunum yok. Bende eve gelmek istiyorum ama çalışıcak kimseyi bulamıyorum falan diyor. Ama baska arkadasada yazdığım gibi 2 senedir bir gece bile eve gelmedi. Hiç mi aklına gelmedi dediğimde hiç düşünemedim yorgunluktan diyor. Ve bir gece bile olsa para paradır diyor.
 

Anneniz o kadarda yaşlı değilmiş, fakat babanız baya yaşlıymış. Maalesef yaşlı babalar evde yaşayan yaşlı bir adam olmak dışında çocuklarına babalık hissini veremiyor. Bu konuda sizi anlıyorum.
 
6 yıldır evlisin 4 sene bu adama cocuk yapmadın 5.senede seni çocuğa iten ne oldu mesela ? Adam bastan beri boyleymis sen birde cocukla taclandırmışsın değişir falan sandın herhalde hep aynı klişe.
Açıkcası ben artık durumu kafamda normalleştirmiştim. Sanki herkesin eşi böyleymiş evliliğimizde sorun yokmuş ben kafamdan sorun buluyormuşum gibi düşünüyordum. Birde herkes yaşın geçiyor bak genç anne ol diyip duruyordu. Annem beni 41 yaşında doğurdu ve bunun zorluğunu cok yaşadım. Evladıma genç ve iyi bir anne olmak istedim. Hepsi bu
 

Kusura bakmayın ama birey olamayışınızın bahanesi değil bunların hiçbirisi. Muhtemelen çok zorludur hayatınız ama herkesin kendine yükü ağırdır. Kat kat ağırını yaşamışken kendi kararlarını alabilen, kendi ayakları üzerinde durabilen, bağımsız nice kadınlar var. Bunların hepsi sizin bahaneniz çünkü böylesi bir hayat yaşamak ve sonra da kabahati başkalarına kurmak çok kolay. alıntıladığım yerde bir kez olsun kendi başınıza sebebiyet verdiğiniz bir şeyden bahsetmemişsiniz.
 
Benim hatam bu hayatı kendi seçmiş olmamdı ama kimse boşanmak için evlenmez. Mutlu bir yuvam olmasını istemekten başka düşüncem olmadı bu yola cıkarken.
 
Ama bu adamla zaten mutlu değilsiniz birde yanınıza yoldaş eklemişsiniz. Hasta ve aksi bir baba fedakar mutsuz bir anne ile büyüdüm. İnanın mutsuz bir ailede büyüyen bir çocuğu ilerde sahip olduğu şeyler mutlu etmeye yetmiyor.
 
Benim hatam bu hayatı kendi seçmiş olmamdı ama kimse boşanmak için evlenmez. Mutlu bir yuvam olmasını istemekten başka düşüncem olmadı bu yola cıkarken.

insanlar birisiyle hayat kuruyorken kendisinden vazgeçmek zorunda değildir. siz kendinize layık gördüğünüzü yaşıyorsunuz
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…