- 28 Temmuz 2012
- 531
- 196
-
- Konu Sahibi kalmayanhevesler
- #61
Esinle bu durumu konus ve tatile gidin,gezin biraz.bosanacak bir durum goremedim bu yazdiklarinizda ben.sanki daha cok sıkılmıssiniz..
Esinle bu durumu konus ve tatile gidin,gezin biraz.bosanacak bir durum goremedim bu yazdiklarinizda ben.sanki daha cok sıkılmıssiniz..6 senedir evliyim 1 yaşında bebeğim var. Kendi memleketimi bıraktım ve 6 senedir eşimin memleketinde yaşıyorum. Eşim muhafazakar ve çalışmamı istemedi. Bende bunu bilerek evlendim ama sonrasında bu durum beni çok özgüvensiz ve yalnız birine çevirdi fakat eşimin fikri değişmedi. Eşim evliliğimizin başından beri bilgisayar bağımlısıydı benimle adam akıllı ilgilenmedi. Ama kime bu sorunumdan bahsetsem ki ailemde buna dahil, ne güzel işte evde oturuyor oyun oynuyor kumarı yok, içkisi yok, karı kız ayağı yok hep gözünün önünde dediler. Bende demek ki ben şımarığım diye düşündüm. Hamileyken eşim kendi internet kafesini açtı ve geceleri dükkanda çalışmaya başladı. Sabah eve gelip uyuyup sonra direkt yine işe gidiyor. Evde hayatım tek başıma geçiyor. 2 senedir bir gün bile tatil yapmadı. Dışarı bebeğimle cıkıyorum ve ailecek gezen insanlara o kadar özeniyorum ki. Eşim, cok para lazım gececi eleman da bulamıyorum diyip her gün sabaha kadar calısıyor. Benimle asla ilgilenmiyor. Bir özel günümüz, anımız yok. Kendi ailemden bahsetmem gerekirse annem 69 yaşında babam yok. Çalışma hayatım yok. Bırak herşeyi dön annenin evine çalış paranı kazan diyorum kendime. Sonrada durup bebeğine kim bakıcak büyütücek ya herşey daha zor olursa diyorum… yaşım 28 buarada. Akıl verirseniz cok sevinirim.
Ben 17 yaşındayken babam 82 yaşındaydı ve son evre kanser yüzünden vefat etti. Annemde babamda çok yaşlıydı ve açıkcası pek sevgi dolu aile hayatımda yoktu. Eşimi çok sevdim ve aile kurmak istedim. Hedefim kariyer olmadı sadece mutlu bir aileye sahip olmaktı.
Genç bir kadının sevgiye ilgiye iltifatlara ihtiyacı normaldir. Hele de evliyse bunu illaki ister. bekar bir kadın hayatında kimse yoksa birileriyle tanışmak ister flört eder. Çünkü sevgi ve ilgi ihtiyacı bebeklikten başlar yaşlılığa kadar sürer. İnsanlar maddi sıkıntısı olanlar ne yapsın diyor haklılar, ama maddi sıkıntısı olanlar da bu sıkıntımız geçerse sevgimize tutunuruz umuduyla yaşıyor. Aslında amaç eşimizle duygusal açıdan tatmin sağlamak. Eşinize instagramdan reel videolar yollayın inançlı biri ise bazı hocalar eşlerine nasıl davranmalı diye videolar çekiyor. Belli edin ihtiyacınızı.İlgisizlik daha öncede vardı dediğim gibi bilgisayar oynuyordu ve bunu her iki aileyede bir sıkıntı var diye söylediğimde “ adam evinde oturuyor. Seni dövmüyor aldatmıyor kafelerde gezmiyor kumar oynamıyor ne güzel işte evde gözünün önünde oturuyor saçmalama ne boşanması” dediler. Bende dediğim gibi kendimi durduk yere sorun yaratan biri gibi hissettim ve bu durumu kabullendim içimde normalleştirdim. Çocuk olduktan sonra artık yorulduğumu aslında sevgiyede ihtiyacım olduğunu eşimle vakit geçirmek istediğimi ve onun bu seferde işle meşgul olduğunu fark ettim.
Sakın 2. Çocuğu yapmayın, ne yapın edin çalışmaya başlayın ( eşinizi ikna edin) böyle evlilik olmaz , henüz çok gençsiniz önünüzde koca bir ömür var ...6 senedir evliyim 1 yaşında bebeğim var. Kendi memleketimi bıraktım ve 6 senedir eşimin memleketinde yaşıyorum. Eşim muhafazakar ve çalışmamı istemedi. Bende bunu bilerek evlendim ama sonrasında bu durum beni çok özgüvensiz ve yalnız birine çevirdi fakat eşimin fikri değişmedi. Eşim evliliğimizin başından beri bilgisayar bağımlısıydı benimle adam akıllı ilgilenmedi. Ama kime bu sorunumdan bahsetsem ki ailemde buna dahil, ne güzel işte evde oturuyor oyun oynuyor kumarı yok, içkisi yok, karı kız ayağı yok hep gözünün önünde dediler. Bende demek ki ben şımarığım diye düşündüm. Hamileyken eşim kendi internet kafesini açtı ve geceleri dükkanda çalışmaya başladı. Sabah eve gelip uyuyup sonra direkt yine işe gidiyor. Evde hayatım tek başıma geçiyor. 2 senedir bir gün bile tatil yapmadı. Dışarı bebeğimle cıkıyorum ve ailecek gezen insanlara o kadar özeniyorum ki. Eşim, cok para lazım gececi eleman da bulamıyorum diyip her gün sabaha kadar calısıyor. Benimle asla ilgilenmiyor. Bir özel günümüz, anımız yok. Kendi ailemden bahsetmem gerekirse annem 69 yaşında babam yok. Çalışma hayatım yok. Bırak herşeyi dön annenin evine çalış paranı kazan diyorum kendime. Sonrada durup bebeğine kim bakıcak büyütücek ya herşey daha zor olursa diyorum… yaşım 28 buarada. Akıl verirseniz cok sevinirim.
Kızlarımızın en büyük hatası bu , konu evlilik olunca iş, güç, kariyer dinlemiyorlar, ben de üni bitince evlendim hemen ( annem babam yok mecburi evlilik yapmak zorunda kaldım, anne evim olsa nişanlılığı uzatırdım, abim ve yengemle sığıntı gibi yaşamak istemedim) buna rağmen 2 yıl deli gibi kpss çalışıp atandım, keşke esinizi dinlemeseydiniz, bu arada hangi bölümden mezunsunuz?Hiç çalışmadım. Üniversitede tanıştık eşimle ve üniversite bittikten sonra beni istediler ve direkt evlendik.
Su an bebeğiniz küçük, eşinizle güzelce konulmaya çalışın, anlamıyorsa münakaşaya girmeyin. Biraz odağınızı eşinizden çekmeye çalışın. Arkadaş edinebilirsiniz, belediyenin kurslarına gidebilirsiniz, çocuklu annelerle etkinlik düzenleyin, evde yapabileceğiniz işlere bakın, kendinizi geliştirebileceğiniz bir alan bulmaya çalışın. Madem eve gelmiyor, size de yemek derdi olmaz, o vakti değerlendirmeye çalışın6 senedir evliyim 1 yaşında bebeğim var. Kendi memleketimi bıraktım ve 6 senedir eşimin memleketinde yaşıyorum. Eşim muhafazakar ve çalışmamı istemedi. Bende bunu bilerek evlendim ama sonrasında bu durum beni çok özgüvensiz ve yalnız birine çevirdi fakat eşimin fikri değişmedi. Eşim evliliğimizin başından beri bilgisayar bağımlısıydı benimle adam akıllı ilgilenmedi. Ama kime bu sorunumdan bahsetsem ki ailemde buna dahil, ne güzel işte evde oturuyor oyun oynuyor kumarı yok, içkisi yok, karı kız ayağı yok hep gözünün önünde dediler. Bende demek ki ben şımarığım diye düşündüm. Hamileyken eşim kendi internet kafesini açtı ve geceleri dükkanda çalışmaya başladı. Sabah eve gelip uyuyup sonra direkt yine işe gidiyor. Evde hayatım tek başıma geçiyor. 2 senedir bir gün bile tatil yapmadı. Dışarı bebeğimle cıkıyorum ve ailecek gezen insanlara o kadar özeniyorum ki. Eşim, cok para lazım gececi eleman da bulamıyorum diyip her gün sabaha kadar calısıyor. Benimle asla ilgilenmiyor. Bir özel günümüz, anımız yok. Kendi ailemden bahsetmem gerekirse annem 69 yaşında babam yok. Çalışma hayatım yok. Bırak herşeyi dön annenin evine çalış paranı kazan diyorum kendime. Sonrada durup bebeğine kim bakıcak büyütücek ya herşey daha zor olursa diyorum… yaşım 28 buarada. Akıl verirseniz cok sevinirim.
Kimi kadın çalışır kimisi çalışmaz. Bu kimseyi ilgilendirmez. Bu konuda en çok da kadınlar tarafından zorbalanıyorlar. Çalışmayıp keyfi ağada beyde olmayan kadınlar da var. Çalışıp erkek gibi sorumluluk alıp üstüne şiddet gören milyon kadın var bu ülkede. Kadını çalışıp çalışmaması kurtarmaz. ( Tek bir faydası olur boşanmaya çıkarsa maddi gücü olur. Çalışın diyenlerin temel sebebi) Seni özgüvensiz yapan işsizlik değil eşinin tutumu. İşine sebep eşini,evini ihmal edemez. O zaman işi ile evlensin senle değil. Yapacağın bir şey var. Çocuğun kreş yaşına gelene kadar sabretmek. Sonra çalışmak. Sonrasın da değişen bir şey yoksa ayrılmak. Yani diyeceğim ilgisizlik büyük sorun. Çalışsan da mutlu olmazsın. Allah yardımcın olsun.6 senedir evliyim 1 yaşında bebeğim var. Kendi memleketimi bıraktım ve 6 senedir eşimin memleketinde yaşıyorum. Eşim muhafazakar ve çalışmamı istemedi. Bende bunu bilerek evlendim ama sonrasında bu durum beni çok özgüvensiz ve yalnız birine çevirdi fakat eşimin fikri değişmedi. Eşim evliliğimizin başından beri bilgisayar bağımlısıydı benimle adam akıllı ilgilenmedi. Ama kime bu sorunumdan bahsetsem ki ailemde buna dahil, ne güzel işte evde oturuyor oyun oynuyor kumarı yok, içkisi yok, karı kız ayağı yok hep gözünün önünde dediler. Bende demek ki ben şımarığım diye düşündüm. Hamileyken eşim kendi internet kafesini açtı ve geceleri dükkanda çalışmaya başladı. Sabah eve gelip uyuyup sonra direkt yine işe gidiyor. Evde hayatım tek başıma geçiyor. 2 senedir bir gün bile tatil yapmadı. Dışarı bebeğimle cıkıyorum ve ailecek gezen insanlara o kadar özeniyorum ki. Eşim, cok para lazım gececi eleman da bulamıyorum diyip her gün sabaha kadar calısıyor. Benimle asla ilgilenmiyor. Bir özel günümüz, anımız yok. Kendi ailemden bahsetmem gerekirse annem 69 yaşında babam yok. Çalışma hayatım yok. Bırak herşeyi dön annenin evine çalış paranı kazan diyorum kendime. Sonrada durup bebeğine kim bakıcak büyütücek ya herşey daha zor olursa diyorum… yaşım 28 buarada. Akıl verirseniz cok sevinirim.
Vaktinizi ayırıp yazdığınız için teşekkür ederim. Haklısınız. Hepsini düşünücem. Hayatımda bir kerede kendimi düşünüp haydi ben özgür olmaya gidiyorum diyip boşanıp ne olucağını bilmediğim bir hayata bebeğimle beraber savrulmaktan korktum.Kimi kadın çalışır kimisi çalışmaz. Bu kimseyi ilgilendirmez. Bu konuda en çok da kadınlar tarafından zorbalanıyorlar. Çalışmayıp keyfi ağada beyde olmayan kadınlar da var. Çalışıp erkek gibi sorumluluk alıp üstüne şiddet gören milyon kadın var bu ülkede. Kadını çalışıp çalışmaması kurtarmaz. ( Tek bir faydası olur boşanmaya çıkarsa maddi gücü olur. Çalışın diyenlerin temel sebebi) Seni özgüvensiz yapan işsizlik değil eşinin tutumu. İşine sebep eşini,evini ihmal edemez. O zaman işi ile evlensin senle değil. Yapacağın bir şey var. Çocuğun kreş yaşına gelene kadar sabretmek. Sonra çalışmak. Sonrasın da değişen bir şey yoksa ayrılmak. Yani diyeceğim ilgisizlik büyük sorun. Çalışsan da mutlu olmazsın. Allah yardımcın olsun.
Ben sizi çok iyi anlıyorum. Hayat hesap kitapla olsa idi hiç kimse hata yapmazdı. Ki en doğal hakkınız sevmek ve sevilmek. Olabilir. Bazı insanlar okul biter bitmez evlenir. Çocuğu olur vs vs. Hayatta her şey nasip işi. Şu da olabilirdi. Eşin çalışmanı istemeyen biri olurdu yine ama seni mutlu eden,anlayan,ilgili bir eş olabilirdi. O zaman kim ne diyecekti? Yani demem o ki herkesin imtihanı var. O istese de istemese de sen çocuk kreş yaşına gelince çalış. Zaten oyun bağımlılığı olan bir adam. Gece iş yerinde oyun oynamadığını da bilemezsin. Herkes mutlu ve ilgi görmek için evlenir. O zaman herkes bekar kalsın. Dışarıda para kazansın mutlu olsun. O zaman insanlar neden evleniyor? Yuvam olsun diye değil mi? Çalışma hayatı hengamelidir doğru ama alıştın mi korkulacak hiçbir şey yok. Emin ol senin şu mutsuzluğundan daha iyidir. Kendini bulunca her şey yoluna girer. Sakin kal. Kreş çağını bekle. Baktın aynı tas aynı hamam yolunu çiz.Vaktinizi ayırıp yazdığınız için teşekkür ederim. Haklısınız. Hepsini düşünücem. Hayatımda bir kerede kendimi düşünüp haydi ben özgür olmaya gidiyorum diyip boşanıp ne olucağını bilmediğim bir hayata bebeğimle beraber savrulmaktan korktum.
Sonrada cesaretim yok diyede kendime kızdım.
Dışarıda beni toz pembe bir hayatın beklemediğini de biliyorum. En azından şuanda yaşadığım bir ev bir düzen var evladımla ben ilgileniyorum diyip kendimi telkin etmeye çalışıyorum. Sonrada kabullenilmiş çaresizlik mi acaba bu? Dışarıda ki hayattan ne korkuyormuşum be diyip yine kendime kızıyorum. İnanın bende şaşırmış kalmış durumdayım. Elbette bu yola çıkarken gözüm kapalı çıktığımı o yaşlarımda fark edemedim. Benim için evlenmek kendi mutlu yuvanı kurmaktı. Mantıklı düşünemedim. Kenarı çekip uyaranda olmadı. Annem zaten yaşlı olduğu için evlenmek istemem onu mutlu etmişti kendi yuvasını kursun kendini kurtarsın diye. Ama sonunun yalnız başına kalınmış bir hayat olucağını ön göremedik…
Bizler de aynı şeyi yazıyoruz ama çalışıp çalışmama kararı hanımefendiye bağlı değil. Kocası ilk günden höt zöt çalışmak yok demiş oturtmuş. Çocuk kreş yaşına gelince yaptı yaptı, yok kocam izin vermiyor çocuğum babasız büyümesin deyip oturursa her şey biter. Bugünden yol haritası çizmesi, sokakla tekrar bağ kurması lazım. Mezun olduğu bölümle ilgili mutlaka vardır kurs sertifika vs. Yalnız 5 sene çalışmadan boş geçirmiş birinin çok da istediği gibi iş bulabilmesi hayal.Ben sizi çok iyi anlıyorum. Hayat hesap kitapla olsa idi hiç kimse hata yapmazdı. Ki en doğal hakkınız sevmek ve sevilmek. Olabilir. Bazı insanlar okul biter bitmez evlenir. Çocuğu olur vs vs. Hayatta her şey nasip işi. Şu da olabilirdi. Eşin çalışmanı istemeyen biri olurdu yine ama seni mutlu eden,anlayan,ilgili bir eş olabilirdi. O zaman kim ne diyecekti? Yani demem o ki herkesin imtihanı var. O istese de istemese de sen çocuk kreş yaşına gelince çalış. Zaten oyun bağımlılığı olan bir adam. Gece iş yerinde oyun oynamadığını da bilemezsin. Herkes mutlu ve ilgi görmek için evlenir. O zaman herkes bekar kalsın. Dışarıda para kazansın mutlu olsun. O zaman insanlar neden evleniyor? Yuvam olsun diye değil mi? Çalışma hayatı hengamelidir doğru ama alıştın mi korkulacak hiçbir şey yok. Emin ol senin şu mutsuzluğundan daha iyidir. Kendini bulunca her şey yoluna girer. Sakin kal. Kreş çağını bekle. Baktın aynı tas aynı hamam yolunu çiz.
Bu yoruma kesinlikle katılıyorum. İnternet cafe yi de gece oyunu rahat oynasın diye açmış. Kasa başında pinekleyecek değil. Oyun oynayacak. Gelen ödemeyi alacak. Adam değişmez. O kesin. Ama kendi alanında iş bulmasa da normal bir yere girip rahat çalışabilir. Sonuçta babadan kalma bir maaş da var. Ev de var. Şartları zor değil. Sadece istemesi gerek. Acil eylem planına geçmezse eğer işte o zaman daha çok üzülür.Bizler de aynı şeyi yazıyoruz ama çalışıp çalışmama kararı hanımefendiye bağlı değil. Kocası ilk günden höt zöt çalışmak yok demiş oturtmuş. Çocuk kreş yaşına gelince yaptı yaptı, yok kocam izin vermiyor çocuğum babasız büyümesin deyip oturursa her şey biter. Bugünden yol haritası çizmesi, sokakla tekrar bağ kurması lazım. Mezun olduğu bölümle ilgili mutlaka vardır kurs sertifika vs. Yalnız 5 sene çalışmadan boş geçirmiş birinin çok da istediği gibi iş bulabilmesi hayal.
Hem oyun bağımlısı olayım, hem işkolik olup eve gelmeyeyim hem çocuk beni hiç tanımasın hem de karım çalışmasın. İş dediği de şirket holding CEO su sanki. Kadını hapsediyor bir de ezik yaşam formu.