cinsellik iyiyse evliliğin %10 unu karşılar eğer kötüyse %90 ını başına gelmeyen bilemez burda neler okuyoruz adam 3 gün ilişkiye girmedi diye konu açıp aldattı mı diye soran var empati yapamıyorsunuzevlilik sadece sex deyildir sana hak verenler olacaktir ama bence iyi adam iyi baba iyi bi yuvada sadece onun icin bosaniyosan evlenmen yalnis olmus hele bebek hic yapmayacaktin. kalbini kirdiysam aff et.
Hanımefendi nerde kolay yemek yiyen çocuk? En yemeğe düşkünü bile yedirmek için kırk takla atılıyor. Bence siz çocuğu gözden çıkarmışsınız herşeyi gözünüze batıyor. Tek dileğim Allah o çocuğun yardımcısı olsun, sizden fayda yokHayır ama bosansam cocukla tek başıma ilgileneceğim. Ve zor bir çocuk. Yemek yedirmek için bile kırk takla atıyorum.ayrilmak istedim diye neden tek başıma çilesini çekmem gerekiyor?
Benim de babacığım geldi aklıma bunları okuyunca. Babaannem de çocuklarını bırakıp başka bir adama kaçmış. Babam yıllarca üvey annelerinden eziyet görmüş. Çocuk yaşta çalıştırılmış, dayak yemiş, aç bırakılmış...Bir kadın tanıyorum
İlk evliliğinden üç kızı var, kocasını memur az kazanıyor diye boşayıp üç kızıda babasına vermiş. Kızların büyüğü 6, ortanca 4 , küçüğü 2,5 yaşındaymış.
İkinci evliliğinden bir kızı daha olmuş, o adamla da yapamamış ayrılmışlar. Baba kızı almamış o çocuktan kurtulmak içinde bir aileye besleme vermiş 9 yaşında
Üçüncü evliliğini nihayet çok zengin bir adamla yapmış, bir oğlu olmuş. Yaşlandı oğluyla yaşadı, çocuk evlenemedi şu an 53 yaşında hala bekar
Boşanıp ardında bıraktığı erkekler ve yaralı çocuklar tamamı hasarlı bir sülale oluşturdular, koca sülalede en az üç neslin hayatı mahvoldu. Kadın bunca yıkımın ardından hiç mutlu olmadı, öldüğünde cenazesinde sadece oğlu ve apartmanın hizmetlisi vardı. Bu kadın benim annemim öz annesi... Annem ilk bıraktığı çocuklarından 4 yaşında olan... Bir kötü bir koca sülaleyi mahvetti ne dramlar ne üzüntüler yaşandı... Ben kendisini ölümüne yakın tanıdım, annemi 45 sene aramamış öyle bir yürek... Değdi mi değmedi ama olan oldu. Şaka sanıyor insanlar ama var böyle olaylar. Bir evladı arkanda bırakmak demek en az iki üç nesle yara vermek demek, değmez o çocukları garip boynu bükük bırakmaya değmez... Konu sahibesi bunları dikkate alır mı bilmem ama okuyup ders çıkaracak olan olur inşallah o yüzden yazdım...
Ben anlamıyorum ve gerçekten anlamak da istemiyorum tabi her in bir değil bunu biliyorum ama benim eşimde de ayni sikinti var ve bu durum onu benden daha çok uzuyor benim de bir evladım var eşim iyi biri evine karşı ilgili ama ben sirf tatmin olmuyorum diye cocuğumu babasız yada annesiz bırakamam bu haksızlığı ona yapamam tabi insan ister cinsel ilişkisi iyi olsun ama olmayınca da bir tarafın fedakarlık yapmadı gerekir evladı içinMerhaba 7 yıllık evliyim 2 buçuk yasindada bir çocuğum var. Eşimle çok iyi bir insan olduğu ve iyi anlastigimiz için evlendim. Evlilik boyunca bana iyi davrandı bir kötülüğü olmadi sikmadi bunaltmadi. son yyillarda çocuk olduktan sonra çocuk bakımı ve ev islerindede destek. Yani baksanız harika bir Es harika bir evlilik. Fakat ben çok mutsuzum. Baştan beri süregelen bir erken boşalma sorunu var ve cozemedik. İlaçla kremle yok olmadı.cokta üstüne düşmedi benim bulup yaptirdigim şeylerdi bunlarda. Evlenmeden önce libidosu tavan bir kadinken şuan islanabilmek için östrojen icerikli krem kullaniyorum, her iliskki bol miktarda kayganlastiriciyla. Ve zerre kadar uyarilmiyorum. İnanılmaz soğudum cinsellikten ve bu beni çok mutsuz ediyor.gercekten çok iyi birisi ama yok olmuyor hiç mutlu değilim. Çocuğuma karşıda çok tahammulsuzum. İlk zamanlar yapmadık çocuk ama bir zman sonra bu erken boşalma konusunun zamanla.cozulecegini yada kabullenecegimi sanmıştım ve çocukla bari mutlu olurum demiştim. Şimdi çocuğumda yük gibi geliyor. Boşanıp çocuğu babada birakmayi düşünüyorum. Aile olmak asla bana göre değil... Ama pişman olmaktan korkuyorum. Hastalikta sağlıkta yaşlılıkta aile önemli sonuçta.. ama mutsuzumda. Ne olur bana birşey deyin aynı durumda olduğunuzu düşünün. Daha 27 yaşındayım..
Bosandıgında neden cocuk annenin tekelinde oluyor biri de bana bunu anlatabilir mi? Velayeti babaya vermek kötü bisey değildir eksiklik değildir. Kimse baba evinden getirmiyor cocugunu dimi?Herşeyi anladım evliliğiniz de mutsuz olmanızı, cinsel sorunu da anladım. Ama o çocuğu tek başına yapmışsınız gibi şimdi velayeti babaya vermeyi nasıl düşünüyorsunuz o kısmı anlamamam mümkün değil. Çocuğum yok ama insan kendi canından birine nasıl sorumluluk duymaz anlamıyorum, anlamak da istemiyorum.
Çocuğunuzla boşanıp yeni bir hayat kurun kendinize. Yeni bir ev, yeni eşyalar imkanınız varsa başka şeylere yönelin, kendinizi bulun, erken evlenenlerde maalesef böyle şeyler olabiliyor, hayatınızı hiç istediğiniz gibi yaşayamadıniz mi?
2 yaşındaki bir bebekten bahsediyoruz. O daha anneye muhtaçtir da o yüzden. 6-7 yaşına kadar olan çocuğun velayetini ekstrem bir durum olmadığı sürece hakim de anneye verir. Ayrıca bu sadece yasalarda böyle değil, doğada da böyledir. Memeli hayvanlarda baba değil anne yavruyu belli bir büyüklüğe gelene kadar himayesinde tutar. Çünkü annelik içgüdüseldir. Babalık öğrenilen bir duygudur. Burada karşı çıktığımız şey çocuğun henüz bebek olması.Bosandıgında neden cocuk annenin tekelinde oluyor biri de bana bunu anlatabilir mi? Velayeti babaya vermek kötü bisey değildir eksiklik değildir. Kimse baba evinden getirmiyor cocugunu dimi?
Hatta kız cocugu ise cocugun babada kalması bikahare daha doğru… Annenin sonucta hayatına elbette bir erkek girecek. Yabancı bir erkekle bir kız cocugunun aynı evde yasaması doğru mu sizce ?
Lütfen kendinize gelin, cocuk olsun diye masalarda kaldık tedavilerde. Kocanı sevmezsin tamam da cocugun sucu ne sınırımı bozdunuzMalesef yine bencilce yaptığım birşey.kendimi anaç sanmıştım.ama hayır ben kabul ediyorum son derece bencil ve kendi için yaşamak isteyen biriyim o yüzden başkası için çabalamak beni çok mutsuz ediyor. Evladım bile olsa..
Bebeğin yas ve cinyetini bilmiyorum ilk yorumunda yazmamıs konu sahibi. Ama vermek istiyorsa versin tüm bu anlatılsn seyler psikolojik anlamda bakımıa hazır olmayan bi anne varsa baba b2 yaşındaki bir bebekten bahsediyoruz. O daha anneye muhtaçtir da o yüzden. 6-7 yaşına kadar olan çocuğun velayetini ekstrem bir durum olmadığı sürece hakim de anneye verir. Ayrıca bu sadece yasalarda böyle değil, doğada da böyledir. Memeli hayvanlarda baba değil anne yavruyu belli bir büyüklüğe gelene kadar himayesinde tutar. Çünkü annelik içgüdüseldir. Babalık öğrenilen bir duygudur. Burada karşı çıktığımız şey çocuğun henüz bebek olması.
İnsanlar çocuk sahibi olmanın zorluğunu anlat anlat bitiremiyorlar, herkesin dilinde tüy bitti anlatmaktan, hiç düşünmediniz mi cidden… Yazık yavrucuğa. “Belki kocamın erken boşalmasının üzüntüsünü atlatmamı sağlar” diye çocuk yapmak nasıl bir anlayışHerşeyimi engelliyor sürekli onun başında olmaliyim desteğim yok hergun başında nöbet tutuyorum... Çok bunaldim kendim için yaşayamıyorum. Ne bekliyordun derseniz bunu istediğimi sanmıştım. Bu kadar zor gelecegini düşünmemiştim çok pişmanım
Sizin biyolojik ananenin sonu yine kötü olmamış. Başında kalabilecek bir evlat bulmuş en azından.Bir kadın tanıyorum
İlk evliliğinden üç kızı var, kocasını memur az kazanıyor diye boşayıp üç kızıda babasına vermiş. Kızların büyüğü 6, ortanca 4 , küçüğü 2,5 yaşındaymış.
İkinci evliliğinden bir kızı daha olmuş, o adamla da yapamamış ayrılmışlar. Baba kızı almamış o çocuktan kurtulmak içinde bir aileye besleme vermiş 9 yaşında
Üçüncü evliliğini nihayet çok zengin bir adamla yapmış, bir oğlu olmuş. Yaşlandı oğluyla yaşadı, çocuk evlenemedi şu an 53 yaşında hala bekar
Boşanıp ardında bıraktığı erkekler ve yaralı çocuklar tamamı hasarlı bir sülale oluşturdular, koca sülalede en az üç neslin hayatı mahvoldu. Kadın bunca yıkımın ardından hiç mutlu olmadı, öldüğünde cenazesinde sadece oğlu ve apartmanın hizmetlisi vardı. Bu kadın benim annemim öz annesi... Annem ilk bıraktığı çocuklarından 4 yaşında olan... Bir kötü bir koca sülaleyi mahvetti ne dramlar ne üzüntüler yaşandı... Ben kendisini ölümüne yakın tanıdım, annemi 45 sene aramamış öyle bir yürek... Değdi mi değmedi ama olan oldu. Şaka sanıyor insanlar ama var böyle olaylar. Bir evladı arkanda bırakmak demek en az iki üç nesle yara vermek demek, değmez o çocukları garip boynu bükük bırakmaya değmez... Konu sahibesi bunları dikkate alır mı bilmem ama okuyup ders çıkaracak olan olur inşallah o yüzden yazdım...
Düzen bozulduğunda çok zor oluyor yaşamak. Benim sülalemde bir tane düzgün evlilik yok hepsi boşanmış insanlar, çocuklar sersefil bu anlattığım olayların en az 60 yıl geçmişi var. Herkesin hayatı roman tadında. Çocuklar varsa bin kere düşünmek lazım ben boşandımla olmuyor bir sorumsuz hareket bir sürü hayata maloluyor. Boşanmak haktır ama çoluğunu çocuğunu sefil eden, türlü acılar yaşatan insanlara çok kızıyorumBenim de babacığım geldi aklıma bunları okuyunca. Babaannem de çocuklarını bırakıp başka bir adama kaçmış. Babam yıllarca üvey annelerinden eziyet görmüş. Çocuk yaşta çalıştırılmış, dayak yemiş, aç bırakılmış...
Şimdi 57 yaşında ama hala bir şarkıda ya da bir film sahnesinde annesini hatırlar ve ağlar.
Kötüydü bence, çok parası vardı ama insanı yoktu. Oğluda tek başına baş edemedi, son zamanlarında kanserdi, bizden yardım istedi bakım için, allah rızası için özel bir bakım evine yatması için ben yardımcı oldum, orada öldü tek başına oğlu yanında bile değildi. Cenazeyi almaya gitti ancak.Sizin biyolojik ananenin sonu yine kötü olmamış. Başında kalabilecek bir evlat bulmuş en azından.
Sen kafanı cinsellikle bozmuşsun hayatının gayesi çocuk evlilik yuva falan değil sırf cinsellik tamam önemsiz bişiy değil belki haklısın ama bu kadar da ön plana koyulcak bişiyde değil bence bir çeşit hastalık halledilir ve unutma gelen gideni aratır yarın öbür gün birdaha evlenirsen gençsin sonuçta daha büyük bir sıkıntılı evliliğin olabilirTam olarak dediğiniz gibi aşık olmadan evlendim. Etrafimda gördüğüm erkekler hep kaba Saba kadını ezen insanlardı eşim gibi birini ilk kez gördüm küçüktüm ve bir dsha böyle iyi birini bulamam sandım hızlıca evlendik.. yıllarca iyiliği sayesinde devam etti. Oyun bağımlılığida vardı sorumsuzluklarids ama hepsine iyi bir adam diyerek göz yumdum.zamanla olgunlasacak zsmanla eksikler çözülecek. İyi biri olduktan sonra sorunlar çözülür dedim. Ama böyle diye diye yıllar geçti ve gün içinde mutluyum bir sekilde fakat akşam eşim eve geldiginde tüm gerginligim ortya ckiyor. Sadece erken boşalma var. Ve oyyle bir şekilde ki hiç git gel yapamıyor. 3-4 kere grrcrk anlamda git.gel yapsa bosalacak. Sürekli icimde kıvranıp duruyor.. ve ben diyorum tamam devam et boşal.. hiç bir şey işe yaramıyor. Psikoterapi almasını istemiştim erken bosalmada etkiliymis ama almiyor.. tamam diyor ama yapmıyor.. bende hadi hadi demekten yoruldum
Ki bu saatten sonra bir saat erekte kalsa da birseyler düzelmez gibi. Adama bakmak bile istemiyorum
Akıl akıl gel totoma takıl.Ya çok kötü bir tavsiye olabilir ama şu an eşini aldatman o çocuğu annesiz bırakmandan daha masum geliyor gözüme.
Ne kadar ilgisiz bir anne olsan bile lütfen annesiz bırakma onu.
Senin durumunda bir erkek olsaydı çocuklar babasız büyümesin diye şimdiye yüz kere aldatmış karisinin ruhu duymamış olurdu. Doğru bulmuyorum çocuk babasız da büyür annesiz de büyür ama annesiz büyümenin acısı daha büyük. Eğer büyük şehirde isen başına bela olmayacak birini bulursan bence dene bu seçeneği kocanla da ev arkadaşı olursunuz