Boşanmak istiyorum ama yapamıyorum lütfen okuyun

Çok üzüldüm. Özellikle bebeğinize.
Keşke psikoloğa vs gitseniz.belki farklı düşünmenize rahatlamanıza yol açar.
 
Bence sen boşansan da mutlu olamazsın çünkü hep daha fazlasını istiyorsun gibime geldi. Boşansan çocuk da yanında kalsa özlemini çektiğin bekar hayatını cinselliği yine istediğin gibi yaşayamacağını düşünüyorsun. Çünkü ‘çocuk sorumluluğu’ var. Bekar bir kadın olsan da annelikten istifa edemezsin değil mi? O yüzden sanki çook normalmiş gibi eşim başka şehire gider ben de ayda bir görürüm diyorsun. Tamam hadi psikolojin çok berbat, mutsuzsun. Çocuklu hayat seni bunalttı. Boşandın çocuk babada kaldı elin rahatladı.. bir anne olarak hiç mi özlemeyeceksin kokusunu? Niye boşansam da yakın yerlerde yaşarız gene sık sık görürüm kızımı diyemiyorsun? Kızını sevdiğini düşünüyorsan gerçekten nasıl amaan kreşe ver sonra oyala bitti gitti, ayrılırsam daxayda yılda bir görürüm diyebiliyosun? Aklım tutuldu ya. Sana bir şey diyeyim sen kızını sevmiyorsun, eşini de hiç sevmemişsin cinsel sorunlarınız da tuzu biberi olmuş.

Sen sadece kendi hayatını yaşamak istiyorsun belli. Cesaretlenmete ihtiyacın var. Benim hayat görüşüme kesinlikle uygun değil anneliğe dair yaptığın yorumlar, düşünceler. Bir çocuğun yanı her daim annesinin yanıdır derim hep ama senin yazdıklarını görünce bu çocuk seninle büyümemeli diyorum. Beni oyalamak zorunda hisseden, benimle bir paylaşımı olmayan bir anne istemezdim.

Anneliğe dair değişebileceğini düşünüyosan yani çocuğunun kişisel gelişimine değer verebilecek adımlar atacaksan kızından ayrılma. Eğer gerçekten yük, sorumluluk, ağırlık olarak görüyorsan hayatında acilen eşinin ve kızının hayatından çık! Hem kendine hem kızına hem eşine yapabileceğin en iyi iyilik bu olur. Tek şartla; başının çarresine bak ve ileride ah kızım canım kızım hata ettim diye kızın hayatını mahvetme
 
Evliliğin büyük bir çoğunluğu cinsellik, evet.
Cinsellik kötüyse boşanılır, evet.
Çocuk varken de boşanılır, evet.
Çocuğun babada kalması da belli bir yaş üstü için kabul edilebilir. Neticede o da babası, öcü değil. Ama 2 yaş çok küçük, anne yakınlığına daha çok ihtiyacı var bence.
Ben açıkçası evliliğiniz kötü gittiği için bunu çocuğunuza yansıttığınızı düşünüyorum. Yani çocuğunuzu sevmediğinize ihtimal vermek istemiyorum.
Ayrıca eşinizde de var suç. Yani onca süre boyunca hiç mi doktora gitmedi, üstüne düşmedi bu konunun ya? Nasıl olsa böyle de gidiyor deyip sallamış demek ki. 7 yıl yani az da değil. İyi bir cinsel yaşamı herkes hak eder, o yüzden cinsellik çok da önemli değil diyenlere katılmıyorum.
 
Babanız için üzüldüm. ATTRAENTE aynı şekilde sizin aileniz için de çok üzüldüm.
Ben konuya yorum yaparken sonraki mesajlarını görmemiştim. Bunalmışlıkla, bir anlık sinirle falan yazdı sandım ilk konu içeriğini ama durum iyice başkalaşmış ya.
Benim de bir tanıdık yaptı aynısını. 10-15 senesi var bunun da. Zaten üç çocuğu vardı, dördüncüye hamile kaldı. Aldıracaklardı ama eltisinin çocuğu olmuyordu, onlar biz bakalım demişler. Kadın bayağı bayağı doğurdu ve eltisine verdi çocuğunu. Kınamak asla istemem, başıma gelmesin diye sırf. Ama o olayda bile şaşakalmıştık hepimiz nasıl verdi evladını diye. Ama sonradan bebeğin hayatı kurtulmuş dedik. Kadın bir gün bir anda bavulunu alıp başka bir şehirdeki adama kaçtı. Meğer sosyal medyadan birini bulmuş, aylarca konuşmuş sonra da yerini garantileyince kaçmış. Üç çocuk kalakaldı. Sadece sonuncunun bir anne babası olabildi. Ha bu arada kadın gittiği yerde de doğurmuş birkaç tane.
 
Şöyle çocuklu konuları okumak içimi yakıyor. Bu zihniyetle annelik yapacaksanız bırakın zaten çocuğu diyeceğim ama o yavru…Yaşımız kaç olursa olalım muhtacız anne sıcaklığına. Az derdim varmış gibi bir derdim daha oldu, teşekkürler…
 
Şimdi gençsin git ancak yaşlandığında sakın evladım diye kapısını çalma.Git hayatını yaşa, o küçük yaşaması gereken çocukluğu yaşamasa da olur zaten.Nihayetinde önemli olan senin hayattan alacağın zevk değil mi?
 
Çok değil 10 yıl sonra “ana olsan terkedip gitmezdin” lafını kaldırabileceksen git.
Ve emin ol zaman çok çabuk geçiyor:
Her şeyi bırak hemen psikolojik destek almaya başla kendin için
 
2 yas cocugu tabiki anne cocugu ama günlerdir benim anlattığm sey psikolojisi iyi değilse bakıp cocugun psikolojisinş bozmasındansa baba baksın. Birde baska önemli bir konu şu; “genc kız ise ve eve yabancı birini getirip evleniyorsa anne o zaman velayeti babaya vermeki ben yabancı bir erkekle genc bir kızın aynı evde yasamasını uygun bulmuyorum. 1000 tane istismar vakası okumus biri olarK doğru da bulmayacağım. Ama burada masallah en büyük istismarı babalar yapıuor babaların oranı yüksek falan dediler. Bende onlara oran orantıuı. Anlattım her cocugun babası var ama üvey babası yok diye. Ama nato kafa nato mermer bosa cabaladıgımı anladım.. eğer bir genc kızı yabancı bir erkekle aynı evde tutma ısrarıyla devam eden zihniyetlere söylenecek sözüm yok, benim ahlakım bunu kabul etmiyor. Benim konum bu. Benim konum ne kadını korumak ne erkeğim, böyle bir konuda sadece cocuk. Evlenecek kadın genc kızı varsa velayetini babaya vermeli. İstedikleri kadar kadın düsmanı ilan edin benim basıma gelmedi Allaha şükür ben ayrı eve cıkmadan benim annem evlenmedi, babamda vefat ettiği icin. Aklı basında bir kadın genc kızını, baska erkekle büyütmezdi. Ama basa gelince de neden geldi denmesin bugün haberleri bakın aile ici 100 cinsel istismarin önemli cogunlugu üvey babadır. “
anlatabildiysem ne ala, tskler
 
Çok değil 10 yıl sonra “ana olsan terkedip gitmezdin” lafını kaldırabileceksen git.
Ve emin ol zaman çok çabuk geçiyor:
Her şeyi bırak hemen psikolojik destek almaya başla kendin için
Şimdi muhtaçken cocuk anneye eger birakiyorsa 10 yil sonrasini düşünmez bence
 
Allah razı olsun güzel yorumun için
 
Aynen öyle
 
Teşekkür ederim..
 
Allah razı olsun gercekten.
 
Beni anlayan birilerini görmek.cok iyi geldi. Onlarca hakaret linç yyorumuna rağmen böyle yorumları görmek için yazmıştım,iyide geldi sagolun
 
Çok dolu olduğum bir günde açtığım bir konuydu onlarcaniz anlamaya çalışmak yerine linclediniz. Bazı arkadaşlar anlamaya çalıştı yapıcı şekilde yaklaştı onlara teşekkür ederim. Elbette evladımı başımdan atmak istediğim yok o an çok bunalmistim ve çocukla babasını ayirmaktansa kendimi mahrum bırakmam gerektiğini zatende psikolojik olarak kötü olduğum.icin. Babayla daha mutlu olacağını düşündüm. Aradan gunler geçti. O günkü yoğun duygularım normale döndü. Ve beni asıl bu hale sokan şeyi çözüme kavuşturdum. Eşimle güzelce ve açıkça net olarak boşanmak istediğimi konuştum. İstemeye istemeye de olsa kabul etti. Çocuğu almak istediğini söyledi, fakat daha çok küçük olduğunu anneye ihtiyacı olduğunu kendisinin değil babanenin bakacağını çocuğun düzeninin tamamen şaşıp daha çok etkileneceğini anlattım
. Çocuk burda benle ve annemle kalsın dedim,zaten eminim mutsuz bı evliliği bitirdikten sonra çok daha kolay gelecek bir çok şey. Evliligimdeki mutsuzluğu cozemedigim için öfkem çocuğa yönelmişti. Düzelecek eminim.psikojik destekte alacağım ayrılığı kaldırmak içinde.buna ihtiyacım var. Çocuk büyüdüğünde de kimle isterse onla yaşar diye konuştuk.. hayırlısı olsun üçümüz içinde inşallah..
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…