Ben bakıcam sen doğur derse mecbur. Bende bilirdim çocuk yapmadan istediğim gibi gezip tozup harcamayı. Ama insan güvenebilceği insanlar olduğunu düşünüp böyle bi sorumluluğu kabul ettikten sonra arkadan vurulması, onlara olan güvenini ve saygısını azaltıp tüketebiliyo.
iyi de siz babaannesi baksin diye mi cocuk yaptiniz? keske gezip tozup harcasaydiniz. cocuk yapmaktaki tek motivasyonunuz bedava bakici miydi?
kendinizi kandirmayin. 5 yili askin her evlilikte bir bebek konusu acilir. elbet siz de istemissiniz ki onca arastirmis
tup bebek merkezlerine gitmissiniz, nice igne tedaviler olmussunuz. bunun kaynananizla ne alakasi var? kendiniz istemis kendiniz dogurmussunuz. kaynananiz bastan "bakamam" dese zaten sizin icinize düşmüş bir cocuk ozlemi. yine tupbebek vs surecine girerdiniz zaten, gezip tozsaniz bile icinizde bebek ozlemi dururdu.
hayata baktiginiz pencere beni cidden sasirtti yani.
bir arkadasim kendi cocugu icin sey demisti "herseyini ben yapiyorum, gece iki kere uyaniyor, sabah mamasini veriyorum, corbasini haslamasini yapıyorum kaynanama götürüyorum. o sadece onlari yediriyor, zaten gunduz uyutuyor. aksam isten gelip hemen cocuga ben bakıyorum, banyosunu bile ben yaptiriyorum"
yakindigi kisi de bebege bakmayan kocasi degil, kaynanasi.
ona da derdim bunlari tabii ki yapacaksin, bu senin çocuğun.
yani birine guvenip yola cikmak cok sacma.
velev ki kadin bakacagim dedi bakti ama tv izliyor devamli, seker yediriyor cocuga vs hosunuza gitmedi. yine bir yol arayacaktiniz yollari ayirmak icin. bunun garantisi var mi? bakici da tutsanız olmayabilirdi. insanin bir b plani olmali.
sorunuza gelince bosanmak yerine ayri eve cikmayi deneyebilirsiniz - sulalesinden uzaga. esinizin genel olarak bir problemi yokmus, bosansaniz cocugun sorumlulugi yuzde 99 sizde olacak, babasi uc kurus nafaka verecek. yani cok artısı yok soyle bir bakinca. yeni eve cikmak, cekirdek aile olarak yasamak - aile konusunu acmamak - terapi almak falan daha iyi seçenekler olabilir sizin icin