evlendiğimiz günün sabahı içim sıkılıyor kalk annemlere gidiyoruz diyen bir adam ve ben utana sıkıla ilk günlerimi gece yarılarına kadar kaynanamın evinde geçirdim. annem dedi gittim, abim dedi gittim, kardeşim dedi gittim, arkadaşım dedi gittim, 5 te işten çıkıp eve koşa koşa gidip yemekler yaptım o gitti annesinde yedi, eve geldi kumandayı aldı yattı tv izledi çayı önüne geldi meyvesi soyulup hazırlandı gece yarısı canı kek çekti kalkıp yaptım, sabah işe giderken götürmek istedi güneş doğmadan kalktım yaptım ki sıcak sıcak yesin.. her istediğini yaptım, istediği yere gitim, istediği kişilerle görüştüm yeter ki sevdiğim adam mutlu olsun, mutlu olsun da beni de mutlu etsin istedim..
kocamın tepkisi direk şu oldu kızlar 'o mobilyalar bu eve girerse ş...z çocuğuyum büyük yemin ediyorum sen akşam o eve gelme' bende gitmedim eve annemlere geldim aradan 5 gün geçti ne aradı ne sordu ne geldi ne gitti.. arayanlar da hep sen alttan al kalk evine git diyip duruyor ama kocam 1 kere bile aramadı 1 kere bile bişeye ihtiyacın var mı hamilesin demedi.. şimdi ne olur bana bi akıl verin boşanmak çözüm olur mu ?? ama lütfen meseleye iki odun parçası diye bakmayın burada asıl mesele adamın hevessiz olması ve bana bu kadar muhalefet olması, benimle anlayamadığım bir sorunu var .. imkanımız varken neden herşeyin en güzelini yapmıyoruz neden görümcemin kullandığı eski beşiği alıyoruz. ya sizce ben çok mu bencilim?? yanlış mı düşünüyorum ??