hikayem burada bulunan çoğu üyeden farklı değil aslında... 26 yasındayım 8 aylık evlıyım ve çocugum yok.. yanı evlıydım.. esımın annesının benı begenmesı uzerıne esımle tamıstık bır sure gorustuk ve evlendık.. mutluyuduk herkes ne kadar uyumlusunuz derdı bana sorarsınız bende oyleydık derım.. ama evlendgım gun de dahıl esımın aılesi bana karsı bır tuhaftı.. ıstenmeyen gelın ılan edıldım.. her konustugum baska anlasıldı her hareketım yanlıs anlandı hep dıslandım..yalanlar iftiralar daha neler neler...düğün için aldığımz eşyalar daha hala laf ediliyor.. oysa şimdi bırakıp gidiyorum iste... en kotusu esım bunları hıc gormedı hep aılem ıyıdır dedı hep onlar haklı dedı.. kabullenemedım psıkolojım bozuldu dr a bıle gıttım.. esımın annesı etkısınden kurtulsun dıye aıle terapıstıne bıle gıtmeye ıkna ettım.. ama olmadı esım bır turlu onların etkısınden kurtulamadı.. netıcesınde evı terk ettı 2 aydır aynı evde bıle yasamıoruz.. bana ben evımdeyım aılemın yanındayım sende terk et evı dedı.. esımı artık tanıyamıyorum.. evlılık suresınce hıc sorun olmayan seyler hatta konusması bıle gecmemıs seyler sımdı esımın dılınde.. annem melek sen seytansın, senın gercek yuzunu gordum, anneme kurban ol ve daha kırıcı bı cok soz.. ılgınc olanı bosancam deyıp dava acmaması, sosyal medyalardan foto vs. seyleri silmemesi... ama dayanamdım bu kadar hırpalanmaya haksızlıga dayanamadım ve bugun dava actım.. esım ılk duydugunda anlasmalı bosanmayı reddettı.madem mutsuzsun neden cekısmelı bosanma ıstedı kı neden hala canımı acıtmak ıstıyor... lutfen bu surecten gecen arkadaslar bısey syleyın? daha yemek takımlarımı kullanamdım, annemın el emeğiyle yaptıgı çeyizimi kullanamdım bile çok zoruma gidiyor.. nasıl gecer nasıl yenıden gulebılırım ıkı ayda 18 kılo verdım ne yesem cıkarıyorum sabahları dayanılmaz mıde agrısıyla uyanıyorum.. uykularım zaten kactı sureklı uaynıyorum... lutfen bır soz soyleyın...