Tek istediğimiz seven bir kalp, kızı yurduna koyan bir eş ailesiydi..
Kendimi zaman zaman çok güçlü zaman zaman da çok güçsüz hissediyorum. Buna engel olamıyorum. Şuan yazarken bile ağlıyorum. Kimimiz sevgi görmüyor kimimiz aldatılıyor kimimiz fiziksel pskolojik şiddet görüyor ve sonunda yol boşanmaya çıkıyor.
Böyle bir yola çıkmak için evlenmedik ki biz seni çok seviyorumların, sensiz yapamamların yerini keşke seni tanımasaydımlar alıyor, gerçek karakterlerini ortaya çıkarıyorlar.
Ne hayallerle kurduğumuz yuvalarımızı belki kucağımızda evlatlarımızla belkide tek başımıza bırakıp çıkıyoruz. Buna mecbur bırakılıyoruz.
İyide niye ya niye madem ana kuzususun evlenme. Madem öfkene sahip çıkamıyorsun evlenme madem uçkurunu tutamıyorsun evlenme. Evlenmiş olmak için evlenme.
Umarım yaktıları yüreklerin bir gün karşılığını yaşarlar..