Bir türlü toparlanamıyorum

Queen Teyze .!.:

Evet boşandım ve kurtuldum. Darısı başınıza olsun inşallah canım benim.

Genişletmek için tıkla...

kalbikirikbirhatun .!.:

Çocuğu bahane ederek telefondan da rahatsız ediyor neredeyim ne yapıyorum kimlerleyim vs. Çok bunaldım.

Genişletmek için tıkla...

PrimulaBaggins .!.:

Açmayın her telefonunu. Günde bir kez çocuğunuzla konuşabilmesi için görüntülü aramasına izin verin, devam eden aramaları açmayın. Mesaj yazarsa cevap verirsiniz, böylelikle elinizde SS de olur. Bir taşla iki kuş..

Uzaklaştırma talebi için kanıta ihtiyaç var mı diye bir google'lama yapayım merak ettim, bişey öğrenirsem mesaj atacağım size.

Genişletmek için tıkla...

kalbikirikbirhatun .!.:

Açmadığımda annemin telefonunu babamın ve halamın telefonlarını arıyor. Açana kadar bırakmıyor.

Genişletmek için tıkla...

kalbikirikbirhatun .!.:

Böyle şeylere gerek olmasın diye dua edeyim o zaman nasıl bir hukuk sistemimiz var. Karısına vuran adamın çocuğa vurmasını neden beklemek zorundayız. Niye böyle bir travma yaşamadan önlem alamıyoruz. Düşündükçe kahroluyorum. Bugün oğluma bağırması bile canımı çok yaktı. Çocuğum hep durup durup anne diyip bana koşuyor kucağımda oturuyor dizlerime yatıyor. Bağırması bile etkilemiş demek ki. Ben babamdan böyle bir şey görmedim o yüzden kocamın bana vurmasını bile kabullenmedim. Oğluma bağırmasını hem de sadece parkta oynamak istediği için kaldıramıyorum.

Genişletmek için tıkla...

kalbikirikbirhatun .!.:

Maddi gücüm avukat tutmak için yeterli değil. Barodan avukat istedim o yüzden. Ve bekarlıkta gerçekten bana böyle davranmadı. Benim babam Allah razı olsun çok düzgün bir baba ve annem için iyi bir elti böyle şeyler görerek büyümedim ama babam babasız büyümesine rağmen çocukkenden beri vuranı kabul etmeyin kötü söz edeni kabul etmeyin saygı yoksa sevgi yoktur gibi öğütler verdi bize. Ailenin en büyük çocuğu benim şimdi bu başıma gelenleri duydukları için sahip çıktılar bana. Tek çalışan babam ev kira ve evlenmek üzere bir kardeşim de var. Boşanma için avukat almaya şimdi imkanım yok. Oğlumun emzirme dönemi bitince çalışacağım. Bu yüzden maddi olanaklarım kısıtlı

Genişletmek için tıkla...

WunderLost .!.:

Evet memlekette birçok sistemde açık var ne yazık ki, ama zarar verdiği takdirde bir yaptırım olacaktır diye düşünüyorum araştırmak gerek bilgim yok benim. Aman çocuğum babasız büyümesin adı altında bunlara katlanmak yerine karşı çıkmışsiniz bu çok güzel bir şey, zor bir yol var belki önünüzde ama sonu güzelliklere çıksın inşallah

Gayet güzel düşünmüşsünüz iyi bir iş bulursunuz inşallah okuduysanız onun üzerine bir meslek de bulursanız yeni bir hayat kurarsınız inşallah, ailenizin arkanızda olması çok güzel.

Genişletmek için tıkla...

kalbikirikbirhatun .!.:

Lise mezunuyum malesef. Şimdiki aklım olsa okurdum. Ama bekarken muhasebe kursuna gitmiştim. Muhasebe biliyorum. Evime yakın güzellik merkezi var ön muhasebe elemanı arıyormuş kuzenim sahibini tanıyor konuşacaklardı. Eğer alırlarsa. Almazlarsa Allah kerim hem çalışırım hem dışarıdan okurum.

Genişletmek için tıkla...

kalbikirikbirhatun .!.:

İnşallah bir gün buraya ben de boşandım kurtuldum oğlum ve ben güvendeyiz yazabilirim umarım.

Genişletmek için tıkla...

kalbikirikbirhatun .!.:

Konuyu yazıp yazmama konusunda çok düşündüm. Benim gibi boşanmaya kararlı ve yıpratıcı olan bu sürecin içinde olan kadınlar dışında beni kimsenin anlayamayacağına kanaat getirdim. Konuya giriyorum 4 yıllık evliliğim vardı. Vardı diyorum çünkü benim için artık yok hükmünde. Evlenmeden önce eski eşim benimle evlenmek için çok çabalamıştı. Her fırsatta güzel sözler söyleyip gözlerimin içine bakarak sevgisini göstermeye çalışırdı yada ben öyle sanıyordum. Karşımdaki insan profesyonel bir yalancı imiş. Nişanlı iken sorun yaşamadık bu yüzden hiç olumsuz bir şey yaşayacağımı düşünmedim. Sadece para konusunda cimriydi bunu da borçları olduğu için böyle diye düşünüyordum. Yaz düğünü istedim ama beni ikna edip nikahı 3 ay erken kıydırdı. İmzayı attığımız andan itibaren çok değişti. Beni salondan yangından kaçırır gibi çıkardılar ailemin elini öpemedim. Gelin arabasında bir akrabaları bana kötü söz söyledi onda bile sesini çıkarmadı. Evlendiğimiz ilk aylarda bile cicim ayı diye birşey yaşamadım. Ne olsa memnun olmayan bir adam vardı karşımda. Basit konuları bile büyütüp bağırıp küfürler ediyor beni sarsaklıyordu. Annesi kanser oldu ben baktım. Bir evde yaşamayı kabul etmiştim yaptığım büyük hatalardan biri buydu biliyorum. Görümcem yalan söyleyip bana karşı doldurduğu için boğazıma sarılıp benden kurtulmak istediğini haykırdı. Öfkesinin kontrolü asla yoktu. Ama sonrasında da affet beni kendime hakim olamadım gibi şeyler söyleyip aklımı çekmeye çalışıyordu. Evlenmeden önce sevgi ilgi beklerim demiştim yoksa evlenmeyelim, bana vurursan evlilik biter şiddeti kabul etmem demiştim, küfürden nefret ettiğimi, bana yalan söylerse bir daha ona güvenmeyeceğimi dahil hepsini konuştuk. Büyük sözler büyük vaatler verdi. Ama evlilikte psikolojik, fiziksel, cinsel her türlü şiddete maruz kaldım. Bir senenin ardından aylarca bana düzgün davrandı birlikte gezmeye gidiyoruz filmler seyrediyoruz baştaki gibi ailemle görüşmeme karışmıyordu arkadaşlarımın gidip gelmesine sesini çıkarmıyordu. Aldandım. Düzeldi sandım. Hamile kaldıktan sonra herşey yine tersine döndü. Bu sefer ailemin beni geri kabul etmeyeceğine inandırdı. Babamı ve annemi bana karşı dolduruyordu. Her kavgamızdan sonra bana defol git annenin evine diyordu. Aklını başına al diye konuşuyordum salak gibi. Özür dileyen taraf sonra nasıl oluyorsa ben oluyordum. Babam ve annemin bir gün benim hakkımda kötü şeyler söylediğini duydum. Eşime inanmışlardı. Kendimi korumak için onu itip düşürmemi ve bu şekilde koşup kendimi odaya kitlememi karım bana vuruyor diye anlatmıştı. Ailem il dışına taşındılar 4 aylık filan hamileyken tutunacak bir tek dalım kalmadı şehirde. Eşim o zaman eski haline geri döndü. Beni baskı altına alıyordu. Kötü davranıyordu. Hamile olmamı bile önemsemiyordu. Ailemin bekarken aldığı kıyafetleri çamaşırları eşyaları kullanıyordum hala. Üstüme başıma yeni şeyler almıyordu. Çocuk doğduktan sonra da böyle oldu sürekli annem annem diyordu sanki ben ve oğlum yok olmuştuk. Hayati tehlike ile doğuma acil alındım. 15 saat sancı çektim oğlumun kalbi durunca sezaryene aldılar ve doğunca da oğluma kalp masajı yapıp hayata döndürdüler. Eşim bir şükür olsun Allah'a bile demedi sevinç göstermedi. Annem de beni yaşadığı şehire aldı çünkü ailesinden kimse bana bakmazdı. Kendi kız kardeşlerine bile doğumdan sonra yardım etmediler bende benim evliliğimin altını oyup eşimi sürekli kışkırtan beni hırpalatan o insanların eline bakmaktansa annemle gelmeyi seçtim. 3 ay annem baktı. 3 ay sonra eşim evi anemlerin yaşadığı şehre taşımayı kabul ederek geldi. Çocuktan soğudum dediği için ya bizi sal ya da buraya taşın demiştim çünkü. Bu şehire geldiğime de pişman oldum tüm akrabalarıma rezil etti beni. Her gittiğimiz yerden tartışarak döndük. Baskısını, hakaretlerini, küfürlerini ve her sinirlendiğinde elini kaldırıp dişlerini sıkmasını kaldıramıyordum. Oğlumun önünde kafama tabure ile vurmaya çalıştı ne yapıyorsun çocuk bakıyor dediğim de de şaka yaptığını söyledi. Bu olay aklımı başıma getirdi benim. Günlerce düşündüm bu adam değişmez eve gelir para sayar harcadım mı diye kırk soru sorar birşey aldırmaz hayatı zindan eder çocuğun önünde dayak yiyen anne olurum dedim. Annemler bazen bahçeden sesimizi duyardı hiç onlara sorunlarımız var dememiştim taa ki bir gün canıma tak edene kadar. Eşim başkasını bulmakla beni tehdit ediyordu. Başka kadın bulurmuş çocuğu elimden alırmış asla göremezmişim vs. Bu mesajları anneme gösterdim annem bana inandığı için arkamda olduğunu söyledi. 2 gün sonra çok büyük kavga ettik ama öyle böyle değil telefonunu filan duvara fırlatıyor bana bıktım senden yeter boşanacam diyordu. Sandı ki her zaman ki gibi özür diler otururum ona akıllı ol çocuğumuz var derim onu pışpışlarım. Ama bu defa yapmadım. Bana çocuğun önünde vurmaya kalktığı günden beri yola nasıl devam ederim avukat nasıl bulurum diye gece gündüz araştırma yapıyordum. O gün benden her seferinde vazgeçiyorsun madem bende seni istemiyorum dedim. Çocuğu kucağıma alıp kendimi odaya kapattım. Ailemi aradım geldiler. Babam eşimi sakinleştiremedi. Beni eve götürdüler. Eşim ertesi gün geldi ve anlaşmalı boşanalım çocukta sende kalsın dedi. Tamam dedim ama 6 aydır sadece ayda 1000 lira para yollayıp çocuğunu haftada bir facetime arayıp babalık yapan 2 ayda bir görmeye gelen her seferinde büyüyünce ne mal olduğunu anlatacağım senden nefret edecek sen büyüt ben elinden alacağım gibilerinden laflar söylediği için kavga ediyoruz. Bayram ertesi barodan avukat istedim dava açtım henüz haberi yok. Adresini değiştirmemiş birlikte yaşadığımız eski ev görünüyor ama eşyaları alıp gitti. O evde yaşamadığı için celp ulaşmıyor. Bende dava açtığımı söylemedim gelip gidiyor bana birşey yapmaya kalkar kağıt eline geçince öğrensin diye. Bugün de az para yolladığı için tartıştık. 15bin maaşı var çocuğuna bin lira layık görüyor. Oğlumu sevdiğini sanmıyorum sözde oğlunu seven bir baba gibi davranıp evliyken de ona buna kıyafet konusunda muhtaç eden bir babaydı. Hâlâ da aynı adam para işine gelince ben baba isem sen annesin sen de al diyor. Yolladığı para beze ıslak mendile filan anca yetiyor benim ailem oğluma süt alıyor benim ailem bayramlık vs alıyor. Zoruma gidiyor hadi ben kötüyüm bu çocuğun suçu neydi. Ona zamanında yalvardım çocuğa bakmadı ben kucağımda çocukla iş güç gördüm. Şimdi oğlumu bahane edip beni kontrol ediyor nereye gittiniz ne yaptınız yok ben evlenirmişim bilmem ne. Kucağında çocuk ile mi geldin annenin evinden çocuk benim vs diyor. Kendine bakmaktan aciz ben yemek vermesem aç kalan hatırlatmasam kıyafet değişmeyen ilaçlarını bile takip edemeyen adam sanki sanırsın çocuğa sahip çıkacak. Gaz sancısı yüzünden ağlıyordu yatağını ayırdı benimle sonra beni suçladı. Porno bağımlısı. Temelde bütün kavgalarımız eşimin porno seyretmesine dayanıyor. Halamlar vs barışmam için baskı yapıyor ama kararlı duruyorum. Sadece çok korkuyorum öğrenince bana zarar verir mi? İleride çocuğuma vurur mu? Bugün markette bağırdı oğluma oğlum ağladı benim kucağıma gelmek istedi. Keşke bir yolu olsa bize zarar vermeyeceğine emin olabilsem. 1 yaşındaki çocuğa oyuncaklarını dağıttığı için kızan babaya çocuk emanet etmek istemiyorum ama sanırım kanunlar yüzünden mecbur kalacam. Baronun verdiği avukat da bilgi vermiyor uyaptan ben bakıyorum hep. Bundan sonra ne yapabilirim bilmiyorum bu adam beni çok yıprattı. Cesur görünmeye çalışıyorum ama çok da korkuyorum.

Genişletmek için tıkla...

swamp .!.:

Ah be. Ne güzel, ne kadar güçlü bir kadınsınız okudukça hayran kaldım size. Çok zor şeylerle sınanıyorsunuz ama unutmayın bunun da bir sonu var. Kadına yönelik şiddetle mücadele dernekleri var onlarla iletişime geçebilirsiniz belki yardımcı olurlar, yol gösterirler, kendinizi ve çocuğunuzu korumak için ne yapmanız gerektiğini söylerler. Eğer onlarla iletişime geçmek isterseniz özel mesajdan konuşalım.
Geçecek.. Hepsi geçecek zor belki ama geçecek.

Genişletmek için tıkla...

Vuslata dair .!.:

Canım benim sarılmak istedim sana
Bunlar geçecek
Bunlar baki değil
Bitecek güzel olacak her şey
Evladına sarıl Allah'a sığın Rabbim size merhamet etsin
Sakın dönme hiç bir vaadine kanıp barışma Allah ona da en kısa zamanda hak ettiğini versin baba musvettesi
Dualarım seninle ne zaman istersen özelden yazabilirsin

Genişletmek için tıkla...

umran80 .!.:

Deli deliyi görünce sopa saklarmış hiç korkma akıllı bir kadınsın ne güzel derdini akıcı anlatmışsın sen o çocuğa da kendine de bakarsın hiç bir şey yapamaz biraz büyüt ise girersin o sürede ailenin desteğini al bunda üzülecek bir şey yok geçici günler herşey düzelir dik dur Eşinin rol yapması anlamamana gelince bende anlamadım eşime sevgi ilgi beklediğini en başta söyledim sevgili nişanlıyken bambaşka evlenince bambaşka oldu şiddet hakaret vs yok ama o ilgili sevgi dolu adam yok oldu bir öküz geldi yerine gerçekten anlamadım çok farklı davranıyorlar. Çocuğu alma vermem dedikçe inatlasir sen al sende babasın de yalandan kaçar.

Genişletmek için tıkla...

kalbikirikbirhatun .!.:

Ben yanlış eş seçmenin cezasını çekiyorum. Ama en çok oğluma üzülüyorum bir gram baba sevgisi görmedi. Babanın sadece annesi ve kardeşleri umrundaydı. Hiç ailesi olmadık o adamın. Evliyken de başkalarına muhtaç ediyordu. Yine ediyor. Her gelip gittiğinde darmadağın oluyorum. Geleceğini söyledi bir gün önce sabaha kadar yatağımda dönüp durdum birşey yapar mı vs diye babam korktuğum için benimle gelmese daha çok etkilenirdim sanırım. Oğluma kızdığında anne diye ağladı kucağıma aldım. En çok oğluma üzülüyorum. Büyüyünce de özür dileyeceğim. Çünkü kendimize eş seçmiyor muşuz. Çocuklarımıza baba seçiyormuşuz. Ben düzgün bir baba seçemedim yavruma.

Genişletmek için tıkla...

kalbikirikbirhatun .!.:

Konuyu yazıp yazmama konusunda çok düşündüm. Benim gibi boşanmaya kararlı ve yıpratıcı olan bu sürecin içinde olan kadınlar dışında beni kimsenin anlayamayacağına kanaat getirdim. Konuya giriyorum 4 yıllık evliliğim vardı. Vardı diyorum çünkü benim için artık yok hükmünde. Evlenmeden önce eski eşim benimle evlenmek için çok çabalamıştı. Her fırsatta güzel sözler söyleyip gözlerimin içine bakarak sevgisini göstermeye çalışırdı yada ben öyle sanıyordum. Karşımdaki insan profesyonel bir yalancı imiş. Nişanlı iken sorun yaşamadık bu yüzden hiç olumsuz bir şey yaşayacağımı düşünmedim. Sadece para konusunda cimriydi bunu da borçları olduğu için böyle diye düşünüyordum. Yaz düğünü istedim ama beni ikna edip nikahı 3 ay erken kıydırdı. İmzayı attığımız andan itibaren çok değişti. Beni salondan yangından kaçırır gibi çıkardılar ailemin elini öpemedim. Gelin arabasında bir akrabaları bana kötü söz söyledi onda bile sesini çıkarmadı. Evlendiğimiz ilk aylarda bile cicim ayı diye birşey yaşamadım. Ne olsa memnun olmayan bir adam vardı karşımda. Basit konuları bile büyütüp bağırıp küfürler ediyor beni sarsaklıyordu. Annesi kanser oldu ben baktım. Bir evde yaşamayı kabul etmiştim yaptığım büyük hatalardan biri buydu biliyorum. Görümcem yalan söyleyip bana karşı doldurduğu için boğazıma sarılıp benden kurtulmak istediğini haykırdı. Öfkesinin kontrolü asla yoktu. Ama sonrasında da affet beni kendime hakim olamadım gibi şeyler söyleyip aklımı çekmeye çalışıyordu. Evlenmeden önce sevgi ilgi beklerim demiştim yoksa evlenmeyelim, bana vurursan evlilik biter şiddeti kabul etmem demiştim, küfürden nefret ettiğimi, bana yalan söylerse bir daha ona güvenmeyeceğimi dahil hepsini konuştuk. Büyük sözler büyük vaatler verdi. Ama evlilikte psikolojik, fiziksel, cinsel her türlü şiddete maruz kaldım. Bir senenin ardından aylarca bana düzgün davrandı birlikte gezmeye gidiyoruz filmler seyrediyoruz baştaki gibi ailemle görüşmeme karışmıyordu arkadaşlarımın gidip gelmesine sesini çıkarmıyordu. Aldandım. Düzeldi sandım. Hamile kaldıktan sonra herşey yine tersine döndü. Bu sefer ailemin beni geri kabul etmeyeceğine inandırdı. Babamı ve annemi bana karşı dolduruyordu. Her kavgamızdan sonra bana defol git annenin evine diyordu. Aklını başına al diye konuşuyordum salak gibi. Özür dileyen taraf sonra nasıl oluyorsa ben oluyordum. Babam ve annemin bir gün benim hakkımda kötü şeyler söylediğini duydum. Eşime inanmışlardı. Kendimi korumak için onu itip düşürmemi ve bu şekilde koşup kendimi odaya kitlememi karım bana vuruyor diye anlatmıştı. Ailem il dışına taşındılar 4 aylık filan hamileyken tutunacak bir tek dalım kalmadı şehirde. Eşim o zaman eski haline geri döndü. Beni baskı altına alıyordu. Kötü davranıyordu. Hamile olmamı bile önemsemiyordu. Ailemin bekarken aldığı kıyafetleri çamaşırları eşyaları kullanıyordum hala. Üstüme başıma yeni şeyler almıyordu. Çocuk doğduktan sonra da böyle oldu sürekli annem annem diyordu sanki ben ve oğlum yok olmuştuk. Hayati tehlike ile doğuma acil alındım. 15 saat sancı çektim oğlumun kalbi durunca sezaryene aldılar ve doğunca da oğluma kalp masajı yapıp hayata döndürdüler. Eşim bir şükür olsun Allah'a bile demedi sevinç göstermedi. Annem de beni yaşadığı şehire aldı çünkü ailesinden kimse bana bakmazdı. Kendi kız kardeşlerine bile doğumdan sonra yardım etmediler bende benim evliliğimin altını oyup eşimi sürekli kışkırtan beni hırpalatan o insanların eline bakmaktansa annemle gelmeyi seçtim. 3 ay annem baktı. 3 ay sonra eşim evi anemlerin yaşadığı şehre taşımayı kabul ederek geldi. Çocuktan soğudum dediği için ya bizi sal ya da buraya taşın demiştim çünkü. Bu şehire geldiğime de pişman oldum tüm akrabalarıma rezil etti beni. Her gittiğimiz yerden tartışarak döndük. Baskısını, hakaretlerini, küfürlerini ve her sinirlendiğinde elini kaldırıp dişlerini sıkmasını kaldıramıyordum. Oğlumun önünde kafama tabure ile vurmaya çalıştı ne yapıyorsun çocuk bakıyor dediğim de de şaka yaptığını söyledi. Bu olay aklımı başıma getirdi benim. Günlerce düşündüm bu adam değişmez eve gelir para sayar harcadım mı diye kırk soru sorar birşey aldırmaz hayatı zindan eder çocuğun önünde dayak yiyen anne olurum dedim. Annemler bazen bahçeden sesimizi duyardı hiç onlara sorunlarımız var dememiştim taa ki bir gün canıma tak edene kadar. Eşim başkasını bulmakla beni tehdit ediyordu. Başka kadın bulurmuş çocuğu elimden alırmış asla göremezmişim vs. Bu mesajları anneme gösterdim annem bana inandığı için arkamda olduğunu söyledi. 2 gün sonra çok büyük kavga ettik ama öyle böyle değil telefonunu filan duvara fırlatıyor bana bıktım senden yeter boşanacam diyordu. Sandı ki her zaman ki gibi özür diler otururum ona akıllı ol çocuğumuz var derim onu pışpışlarım. Ama bu defa yapmadım. Bana çocuğun önünde vurmaya kalktığı günden beri yola nasıl devam ederim avukat nasıl bulurum diye gece gündüz araştırma yapıyordum. O gün benden her seferinde vazgeçiyorsun madem bende seni istemiyorum dedim. Çocuğu kucağıma alıp kendimi odaya kapattım. Ailemi aradım geldiler. Babam eşimi sakinleştiremedi. Beni eve götürdüler. Eşim ertesi gün geldi ve anlaşmalı boşanalım çocukta sende kalsın dedi. Tamam dedim ama 6 aydır sadece ayda 1000 lira para yollayıp çocuğunu haftada bir facetime arayıp babalık yapan 2 ayda bir görmeye gelen her seferinde büyüyünce ne mal olduğunu anlatacağım senden nefret edecek sen büyüt ben elinden alacağım gibilerinden laflar söylediği için kavga ediyoruz. Bayram ertesi barodan avukat istedim dava açtım henüz haberi yok. Adresini değiştirmemiş birlikte yaşadığımız eski ev görünüyor ama eşyaları alıp gitti. O evde yaşamadığı için celp ulaşmıyor. Bende dava açtığımı söylemedim gelip gidiyor bana birşey yapmaya kalkar kağıt eline geçince öğrensin diye. Bugün de az para yolladığı için tartıştık. 15bin maaşı var çocuğuna bin lira layık görüyor. Oğlumu sevdiğini sanmıyorum sözde oğlunu seven bir baba gibi davranıp evliyken de ona buna kıyafet konusunda muhtaç eden bir babaydı. Hâlâ da aynı adam para işine gelince ben baba isem sen annesin sen de al diyor. Yolladığı para beze ıslak mendile filan anca yetiyor benim ailem oğluma süt alıyor benim ailem bayramlık vs alıyor. Zoruma gidiyor hadi ben kötüyüm bu çocuğun suçu neydi. Ona zamanında yalvardım çocuğa bakmadı ben kucağımda çocukla iş güç gördüm. Şimdi oğlumu bahane edip beni kontrol ediyor nereye gittiniz ne yaptınız yok ben evlenirmişim bilmem ne. Kucağında çocuk ile mi geldin annenin evinden çocuk benim vs diyor. Kendine bakmaktan aciz ben yemek vermesem aç kalan hatırlatmasam kıyafet değişmeyen ilaçlarını bile takip edemeyen adam sanki sanırsın çocuğa sahip çıkacak. Gaz sancısı yüzünden ağlıyordu yatağını ayırdı benimle sonra beni suçladı. Porno bağımlısı. Temelde bütün kavgalarımız eşimin porno seyretmesine dayanıyor. Halamlar vs barışmam için baskı yapıyor ama kararlı duruyorum. Sadece çok korkuyorum öğrenince bana zarar verir mi? İleride çocuğuma vurur mu? Bugün markette bağırdı oğluma oğlum ağladı benim kucağıma gelmek istedi. Keşke bir yolu olsa bize zarar vermeyeceğine emin olabilsem. 1 yaşındaki çocuğa oyuncaklarını dağıttığı için kızan babaya çocuk emanet etmek istemiyorum ama sanırım kanunlar yüzünden mecbur kalacam. Baronun verdiği avukat da bilgi vermiyor uyaptan ben bakıyorum hep. Bundan sonra ne yapabilirim bilmiyorum bu adam beni çok yıprattı. Cesur görünmeye çalışıyorum ama çok da korkuyorum.

Genişletmek için tıkla...

kalbikirikbirhatun .!.:

İnşallah bir gün buraya ben de boşandım kurtuldum oğlum ve ben güvendeyiz yazabilirim umarım.

Genişletmek için tıkla...

dimaam .!.:

Yaşadıklarınız çok acı. Zor şeyler. Ama bundan sonra yeni evlenecekler için ders niteliğinde.

Yani karısının boğazını sıkan bir adamı baba yapıp şefkat göstermesini beklemek? Neden bu kadar sorunlu, sıkıntılı, hasta adamları baba yapmak istiyorsunuz ve sonra çocuğumu nasıl koruyabilirim diyorsunuz?

Çok basit bir denklemdir. İnsana, hayvana, herhangi bir canlıya merhamet etmeyen adamdan baba olmaz. Çocuğunu sevmez. Şu evliliklerde sadece çocuklara üzülüyorum. Yetişkinler bir şekilde kendi seçimlerinin sonucunu yaşıyorlar ama çocukların suçu ne?

Yıllarınızı adamlar heba etmiyor. Kadınlar kendi kendine yapıyor bunu.

Genişletmek için tıkla...

Eylulsonbahar .!.:

Sizcede yorumunuz cok sacma ve acimasizca degil mi?Neden siddet görmüs bir kadina hemcinsinize destek olmak yerine elestiriyorsunuz?Cocuk oldukdan sonra siddet uygulayan adamlar yok mu saniyorsunuz?Illaki hamile kalmadan önce siddet uygulandi sonra hamile kalindi mi saniyosunuz?Siz siddete ugramis bir kadinin cocugu icin nasil endiselendigini bile anlayamiyosunuz bence yorum yaparken daha duyarli davranmalisiniz.

Genişletmek için tıkla...