Resmi olarak boşanmışmıydiniz
- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Kadınlar Kulübü'ne ücretsiz üye olmak için tıklayın...
Boşanma Sebebi
- Konu Sahibi Koalina
- Başlangıç Tarihi
- 14 Ocak 2024
- 293
- -49
- 25
Hayır
- 26 Eylül 2010
- 17.476
- 32.646
Herkese tekrar merhaba. Bir süre kafamı toparlamaya çalıştım arkadaşlar.
Bu süreç içinde çok bozulduğum bir kavgamız oldu. 11 yıldır ailesinin her şeyine gitmişimdir belki toplasak 3-5 kere ben gelmem sen git dediğim şeyler olmuştur. Yine teyzesini doğum günüydü (80 yaş). Bütün akrabaları da katılıyor. Sabah kalktım önceki gece ağladığım için gözlerim şiş, makyajla falan toparlanacak gibi değil. Dedim ben gelemem, sınav görevi varmış dersin. Ciddi manada sinirlendi ve bana "sen zaten bir çok şeye katılmıyorsun, insanları ne kadar görüyorum ki, herkes diyor ki biz Koalinaya ne yaptık, surat yapıyorsun zaten". Bunlar benim çok zoruma gitti çünkü dediği gibi bir şey yok, her şeye gitmişimdir, surat falan da yapmam. Zaten bir şeylere katıldıysam bu da eşimin hatrına idi çünkü evlilik kurumu hiç sevdiğim bir şey değil hele şu ailelere karşı sorumluluk olması gibi şeyler. Buna rağmen yine de benim hiç bir şey yapmıyor gibi görünmem cidden üzdü. Bir kaç gün hiç konuşmadık, kendisi de bana tepkili davrandı. En sonunda içimdeki her şeyi döktüm. Özetle benim kendimce fedakarlık yapıp onun hiç bir şey yapmamasından bahsettim diyelim. En eski mevzular bile açıldı. Artık bir şey beklemediğimi, istemediğimi, ona inanmadığımı, büyük bir hayal kırıklığı yaşadığımı, sadece çocuğumu düşündüğümü ve ona göre adımlar atacağımı söyledim. Buna çok üzülmüş gibi göründü ve bir kaç gündür ilgili davranıyor. Oğluma da ilgisi garipleşti, bir kaç gece beraber uyudular falan. Ne yapacaksın diye soruyor mesela. Henüz bir adım atmadım çünkü fevri kararlarım beni hep zorladı. Çok sakince sanırım her şeyi halledeceğim.
Öncelikle kendi psikolojimi düzeltmem, kendi değerimi farketmem gerekiyor ki süreci kolay atlatayım. Oğlumla da psikolojik destek alacağız ve bunu rutine bağlayacağım. Başka nasıl iyileşebilirim bilemiyorum inanın.
Bu süreç içinde çok bozulduğum bir kavgamız oldu. 11 yıldır ailesinin her şeyine gitmişimdir belki toplasak 3-5 kere ben gelmem sen git dediğim şeyler olmuştur. Yine teyzesini doğum günüydü (80 yaş). Bütün akrabaları da katılıyor. Sabah kalktım önceki gece ağladığım için gözlerim şiş, makyajla falan toparlanacak gibi değil. Dedim ben gelemem, sınav görevi varmış dersin. Ciddi manada sinirlendi ve bana "sen zaten bir çok şeye katılmıyorsun, insanları ne kadar görüyorum ki, herkes diyor ki biz Koalinaya ne yaptık, surat yapıyorsun zaten". Bunlar benim çok zoruma gitti çünkü dediği gibi bir şey yok, her şeye gitmişimdir, surat falan da yapmam. Zaten bir şeylere katıldıysam bu da eşimin hatrına idi çünkü evlilik kurumu hiç sevdiğim bir şey değil hele şu ailelere karşı sorumluluk olması gibi şeyler. Buna rağmen yine de benim hiç bir şey yapmıyor gibi görünmem cidden üzdü. Bir kaç gün hiç konuşmadık, kendisi de bana tepkili davrandı. En sonunda içimdeki her şeyi döktüm. Özetle benim kendimce fedakarlık yapıp onun hiç bir şey yapmamasından bahsettim diyelim. En eski mevzular bile açıldı. Artık bir şey beklemediğimi, istemediğimi, ona inanmadığımı, büyük bir hayal kırıklığı yaşadığımı, sadece çocuğumu düşündüğümü ve ona göre adımlar atacağımı söyledim. Buna çok üzülmüş gibi göründü ve bir kaç gündür ilgili davranıyor. Oğluma da ilgisi garipleşti, bir kaç gece beraber uyudular falan. Ne yapacaksın diye soruyor mesela. Henüz bir adım atmadım çünkü fevri kararlarım beni hep zorladı. Çok sakince sanırım her şeyi halledeceğim.
Öncelikle kendi psikolojimi düzeltmem, kendi değerimi farketmem gerekiyor ki süreci kolay atlatayım. Oğlumla da psikolojik destek alacağız ve bunu rutine bağlayacağım. Başka nasıl iyileşebilirim bilemiyorum inanın.
- 17 Nisan 2019
- 470
- 628
- 36
- 26 Eylül 2010
- 17.476
- 32.646
Bilemiyorum bunlar sülalecek benim düşünce tarzıma çok uzaklar. Daha bayramda gördük bu arada teyzesini, uzun süredir görmüyor değiliz yani.
- 26 Eylül 2010
- 17.476
- 32.646
Bugün Bahar denilen diziye göz atıyordum. Bir yerde Bahar boşanmak istiyor, adam istemiyor. Ben de laf söylüyorum "şuna bak aldatmış bir de söz hakkı var gibi konuşuyor" şeklinde. Bana dediği şu " Tek taraflı boşansın yapabiliyorsa, aldattı diye boşanmayı istemek zorunda mı, istemiyor işte". Bana laf sokuyor kendince, yaşayacağın böyle bir şey olacak demek istiyor.
- 25 Aralık 2020
- 5.071
- 18.622
- 41
80 yaşında teyzenin d.günü kutlamak cici bir şey bence
80 yaşımda sülaleyi toplayıp dgünü kutlayacak bir yaşam enerjim olacağını sanmıyorum mesela kendi adıma, bizimkiler ise girecek mezar arıyor genelde o yaşta (para hırsı gözünü bürümüş olanlar hariç, onlar hala arsa almak mahsül satmak vs. derdinde oluyor).
o yaşta pasta kescek parti yapacak bir memleket/aile kültürümüz de zaten yok bizim ama bizimkiler de şey tafrası yapar "gelip banyo yaptırmadı" "doktora gittim arayp nasıl geçti demedi" "kızını vermiş bi bana sormadı" vs.
ama sabaha kadar uyumamış, ağlamış,, gözleri şişmiş sorunlar yaşadığın bir eşin varken konu teyzenin d.günü olmamalı, bu apayrı...
bu bir ayet filan herhalde bilmediğiz bir kutsal kitapta yazan...
yaparsın yaparsın 1 kere yapmazsın "sen zaten hiç gelmedin ki" olur işte böyle...
- 26 Eylül 2010
- 17.476
- 32.646
Zaten kutlamayı kızı ayarlıyor. Teyze katılımcı sadece. Ama bunu sadece teyze olarak düşünmeyin görümceler, kayınvalide, kayınpeder, çocuklar, kuzenler... Buna bayramları, anneler, babalar günlerini de ekleyin. Artı öylesine buluşmalar da var tabii. Bunların hepsine katılınıyor zaten. Ama meğer yeterli değilmiş.
Bir de eşim hafta içi yoğun, hafta sonu da pek bir şey yapası olmuyor. Öyle aktif ailecek yaptığımız şeyler olmuyor, bir şey söylenince hep işi var oluyor. İşi dediği gitar çalmak gibi, oyun oynamak gibi , tamirat yapmak gibi, motoruna bakım yapmak gibi şeyler. Ama aileden biri hadi kahvaltıya gelin dese normalde gözünü açamayan adam hortlayarak bizi ayağa dikiyor. Bu da ister istemez tepkili olmama sebep oluyor.
Genel sorun ailesi asıl onlar da biz figüranmışız gibi davranması.
- 25 Aralık 2020
- 5.071
- 18.622
- 41
evli değilim
kız kardeşim evli ve eşinin memleketinde yaşıyor, 80 yaşta d.günü kutlamak onlarda da yok ama mesela eşinin halası almanyadan geliyor karşılamaya gidiyorlar, dönüyor uğurlamaya gidiyorlar (ki kadın senede 3 kere geliyor en az, öyle 5 senede 1 geliyor da özel bir olay değil yani), eşinin x kuzeninin bir olayı oluyor ona gidiyorlar ailesinin eski komşularının cenazesi/taziyesi, teyzesinin kızlarının bilmem nesi, bitmiyor yani
ama kardeşim babasının evine senede toplasanız 2-3 gün o da sayılı saat gelebiliyor çünkü müsait olamıyorlar
ki biz de gayet kalabalık ve cemiyetleri de olan bir aileyiz, sülaleyi geçtim kendi babasının evine gelemiyor çünkü eniştemin hep işi var -sadece bizim tarafa gelme meselesi de değil mesela market alışverişi ya da kardeşimin yapalım dediği daha pek çok başka şey için de hep bahanesi var.
kısacası çok tanıdık geldi, kültürler biraz farklı olabilir ama olay örgüsü aynı aslında...
- 2 Ocak 2014
- 95
- 345
Çok benzer hislerden geçtim. Devam etmek için hep bi bahane buldum kendime, hep bi eşiği atlamayı bekledim. Ama dönüp baktığımda ilk günden yanlış bi birliktelikti. Son bi yıldır ,benim evliliğimin sonu yok ama 3 ay sürer ama 3 yıl bilmiyorum eninde sonunda bitecek, kafasındaydım. Tam olarak bende ki tık noktası neresi oldu bilmiyorum ama bi yerden sonra bahane bulmayı geçtim görmeye sesini duymaya katlanamamaya başladım. Bayramda sen benim teyzeme nasıl gelmezsinle başlayan kavga büyüdü büyüdü.. eteğimdeki bütün taşları döktüm. Bu kadar mutsuz olduğumun farkında değilmiş, madem mutsuzsun pazartesi git ver avukata o zaman dedi ki her tartışmada aynı blöfü yapardı bende yalnızlıktan korktuğumdan mi sevgimin tükenmemesinden mi bilmem, hayır onu demiyorum biraz toparlasan kendini moduna girerdim. Ama bu sefer öyle diyemedim. Tamam olur gideyim o zaman dedim. Tartışmamızdan davanin görülmesi arasinda sadece 2 hafta var. Dava sonunda yıllardır ilkkez nefes alıyorum gibi hissettim. Belki daha farkında değilim durumun ama çevremdekiler tepkisi, gözlerinin içi gülmeye başladı, napalim bu kadar mutlu olmak için bizde mi bosanalim :) şu saatten sonra mutsuz olduğum her ilişki bana sadece kendimden çaldığım vakit gibi geliyor. Gerçekten sadece bi kere geldiğimiz şu hayatta kendimize böyle davranmaya hakkımız var mı
- 27 Aralık 2012
- 1.983
- 440
- 26 Eylül 2010
- 17.476
- 32.646
Tek mesele bu olsa böyle yapardım ama karşımda göbek bağı henüz kesilmemiş bir adam var.
10 yılda yaptığı saygısızlıkları toplasam buradan köye yol olur. Yalnız kaldım, derdimi çözemedim, destek bulamadım. Konu ne olursa olsun hep ben abartıyor oldum. O sebeple artık bir beklentim, isteğim yok. Bu bile şimdilik hafifletti beni.
- 10 Haziran 2012
- 1.389
- 3.263
- 26 Eylül 2010
- 17.476
- 32.646
Şu an hepsini boşverdim. Herkes istediğini yapabilir bana bulaşmadan.
- 10 Haziran 2012
- 1.389
- 3.263
Eşinizle durumunuz ne olur bilmiyorum ama bundan sonraki yaşamınızda istemediğiniz birşeyi sırf başkalarının hatri için yapmayın sonra ya yapmasaydın olur ya da göreviniz olur. Bende bu hatayı çok yaptım aynı yastayız yeni aklım başıma geldi.
- 9 Eylül 2013
- 11.938
- 27.388
+100000
Seksen yaşında teyzenin doğum günü için surat yapacaklarsa sonsuza kadar surat asabilirler.
Ne zorunluluğum var bayram değil seyran değil
Millet bayramda kaynanasına gitmiyor da Yunanistan'a gezmeye gidiyor.
Adamla ailesi feci alışmış kadın ne yapsa yeterli gelmiyor.
- 26 Eylül 2010
- 17.476
- 32.646
O da bir şey mi bir yılbaşını da başbaşa kutlayamadık. Hep ailesiyle olduk. Çünkü kendisi dışarıda eğlenmeyi sevmiyormuş, ailesi üzülürmüş. E tamam belki ben seviyorum 1-2 kere gidilebilirdi mesela.
Düşündükçe sinirleniyorum her şeye.
- 9 Eylül 2013
- 11.938
- 27.388
Dediğim gibi ilk baştan evliliğin içine çok girmişler, şimdi çıkmaya niyetleri yok sanırım.
Tabii eşinizde aileci olduğu için durum daha beter olmuş.
Sizin yerinizde olsam ya herro ya merro derim.
Zaten boşanmayı düşünüyorsunuz senin ailenin kararlarına ve planlarına uymak zorunda değilim derim.
Gidip tek başına katılabilir bütün ailenin planlarına
- 20 Nisan 2016
- 175
- 60
- 12 Temmuz 2006
- 55.985
- 215.152
- 52
Koalina,
belki de yıllardır ufak tefek şeyler birike birike bu duruma geldiniz ki evliliği bitirmek için illa aldatma, kumar, şiddet vb şeyler olması gerekmiyor mutsuz olmak da bir sebep bence, o kadar saygısızlık, aile bağımlılığı, herkesi ön planda tutup sizi geri planda bırakması gibi şeylere rağmen bunca yıl evliliği sürdürme motivasyonunuzu anlayamadım şahsen, belki yeri değil konuyla ne ilgisi var diyebilirsiniz de, hamilelikte yaşadığınız depresyonun sebebi bile eşinizdi bana kalırsa, belki de içten içe tek başına kalacağınızı biliyordunuz ya da eşinizle aranızda kopmaz bir bağ olacağı fikri yüzünden depresyona girmiştiniz bilemiyorum lakin eşinizin alttan alta verdiği mesaja bakarsak yakanızdan kolay kolay düşmeyecek gibi, ilgili mükemmel ve çocuğundan ayrılmak istemeyen baba rolüne bürünüp çocuk üzerinden ajitasyon yapacak ve sizi çocuk üzerinden yıldırmaya çalışacak gibi görünüyor.
