Merhabalar.. Bir süredir üye olmadan benzer durumu yaşayanların dertlerini, yaptıklarını okuyorum sitenizden.. Sizden yerinize beni ve kızımınkoymanızı rica ederek yazıyorum.. ne yapardınız?
3,5 yıllık evliyim. 1 yaşında kızım var.
Evlenmeden önce ailesinden çok kopuk(kv ve kp ayrı şehirlerde yaşıyorlar, görümce bekar ve ayrı sehirde asgari ücrete calısıyo, kaynım bekar ve oda baska sehitde karın tokluguna yasıyo) birbiri ile anlasamayan bir aileye sahipti esim. Bir araya gelince hep kavga ederler, ailenin her üyesi kv nin çenesinden dolayı(kendileri böyle tanımlıyor) baska sehirde karın tokluguna calısıyor.
Özet geçersem eğer; çocuk olana kadar kv sevepli yasadıgımız sıkıntıları halletmiştik( haftada 4-5 kere bana misafir cagırır ben kapı calınca ögrenirdim. Asırı derecede dedikodumu ederdi ve bi kere de beni kendi evimden kovdu anneme al git kızını dedi) öocuk dogdu hergğn gelmeye basladı kv. Yemek yiyor, 3-4 saat oturuyor. Misafirim varken asla kalkmıyor evin hanımı gibi herşeye o karısıyor. Çocuğu sevemiyorum diye dedikodumu ediyor( ki en fazla haftada bir gün gelmezdi) tencere kenarında gördüğümü lekeyi(10 günlük lohusayken yemek yapmıstım tencereyi iyi yıkayamamısımmkalmıs leke) esime anlatır, toz kalsa bir yerde esime gösterir “sen ananın evinde böyle mi gördün” der, asırı derecede yalanlar söyler(bana annelikle ilgili kendimi kötü hissettirecek), söylediği yaşanları unutup “sen böyle dedin ya” diyince iftira atıyorsun diyip yaygara koparır bir kadın oldu. Esimin yanında askım diyen, esim yokken hep laf sokup suratıma bakmayan kadın ben haftada 2 gün görüşüyorum diye evime gelip bana hakaret eden “eziksin sen” diyen bir kadın.. ve eşim, bana kıyamayan, üzerime titreyen o eşim annesinin ve diger akrabalarının yanında “seni tanısaydım evlenmezdim” diyen, bir adama dönüştü..
Anlatamadıgıım bu nice seyden ötürü bebegim dogdugundan beri eşime soğuğum. Özellikle son tartısmadan ve annesinin yanında beni kötülemesinden sonra iyice sogudum ve bayram bahanesi ile ailemin yanına geldim.
Babam rezil olduk düşüncesi ile beni ve kızımı istemiyor. Eşimin yanına dönmek istemiyorum, onu ve annesini görmek istemiyorum.
Memurum. Ücretsiz izindeyim. Ama İstanbulda geçinmem çok zor kira vs asırı pahalı. E bir de bakıcı tutucam bebegime, malesef hiç tanıdıgım yok. Hani plan yapıyorum. 3.500 güncel maaşım, kira,bakıcı parası(bakıcıya veren arkadaslarım 1.5-2bin tl diyorlar), alacağım eşyaların taksidi, faturası, sağlık giderlerim(kas rahatsızlıgım için olan ilaçlarım aylık 350 tl suan için) vs derken istanbul zorlar, birikim yapmama müsade etmez. Tayin aldırma işlerini araştırıyorum, çok zor ama zorlayacagım. Kendi ailem de eşimin ailesi de rahat vermeyecek biliyorum.
Bebegimin kavgalı bir ortamdan büyümesindense anne ve babasından ayrı büyümesi sizce de daha iyi olmaz mı onun in? Yoksa kendimi düşünüp bencillik mi yapıyorum sizce?
Bu arada bana tek kurua tek esya vermeyecek biliyorum,bosanan abisi tüm esyaları spotcuya sattı tek bi ceyrek altınını bile vermedi kızın. Sırf zora gireyim diye bunu da yapacaklar.
Sadece bir bavul ve bebeği ile ev kuran, tutunanız var mı?
Ağlayarak yazıyorum, devrik cümlelerim için özür dilerim...
sevgiyle...