Merhaba. Bu sitede hayat evlilik tecrübesiyle doğru nasihatlerde bulunacak çok ablam olduğuna inanıyorum. Ben 25 yaşındayım, okulu bitirdim eczacıyım. Mesleğim falan elimde, bu yönlerden sıkıntım yok çok şükür ki. Daha önce sadece tek bir sevgilim oldu, o da 7 ay sürdü.
Şimdi uzun zaman sonra gerçekten sevdiğim biri var. Biz tanışalı 1 seneye yakın oldu. 31 yaşında, işinde gücünde, efendi, çalışkan biri. Daha önce 26 yaşında evlenmiş ve iki sene sonra 28 yaşında boşanmış. Çocuğu yok. Boşanma nedeni eski karısının geçmişinin başına bela olması. Karısının madde bağımlısı eski sevgilisi, sürekli arayıp rahatsız ediyormuş ve en sonunda evlerini 10 kişi ile basıp bunu dövmüşler. Yani karısını korumak istediği için.... Yoğun bakımda 3 gün yatmış hatta. Sonra da hem ailesi hem kendisi kadına yol vermişler işte. Bu olayların doğruluğundan eminim çünkü onun annesi ile benim annem çocukluk arkadaşı. Uzun uzuuun dertleşirlerdi, ben o zaman kendisini tanımıyorken annesi bu olayları, gelinini nasıl kovduğunu, oğlunun psikolojisini falan anlatırdı anneme.
Şimdi bu adam beni seviyor, biliyorum. Evlilikten soğumasına rağmen benimle ciddi düşündüğünü de adım gibi biliyorum. Ben daha önce hiç evlenmedim ve ilişki konusunda da toyum. Benimleyken eski karısını düşünür mü? Ben ilklerimi onunla yaşayacakken onun için hiçbir anlam ifade etmez miyim? Dile getirmese bile kıyaslama yapar mı? Benimle yatarken eski karısını düşündüğü olur mu gibi tonla takıntılı düşünce geçiyor aklımdan. Aslında boşanması benim için hiiiç sorun değil, millet bekarken neler neler yapıyor, bu sadece resmiyete dönmüş hali ama ben onun kalbinden tamamen eski karısının silindiğinden emin olamam diye korkuyorum. Travmatik bir şekilde boşandılar çünkü, bir erkek böyle bir durumda soğur mu kalbine mi gömer yoksa bilemiyorum. Yorumlarınızı bekliyorum
"Sen benden gizledin ama o kesin annesine söylemiştir. Şöyle malsın, böyle aptalsın" falan filan.
