Boşandım ama pişmanım

Ben de çok sorun yaşadım ve arama mesafe koydum.
Yakın arkadaşım ben senin yerinde olsam eşinin kardeşinin düğününe gitmezdim dedim.Ben eşimi yalnız bırakmamak için gittim.O günden sonra da bir sorunumu anlatmadım arkadaşıma.
İnsan etkilenebiliyor çünkü.
o işler öyle gitmemeyle falan olmuyor maalesef, mesafe iyidir çok iyi yapmışsınız.
 
Çok doğru söylemiş vallahi, evlilik bilincinde olmamanın sonuçları ne yazık ki bunlar, bedel ödetmek falan çok uç noktalar benim için insan düşmanına bedel ödetmek ister, ödetir bile diyemiyorum ama azından isteyebilir buna okeyim, diğer türlüsü büyük sıkıntı. Ben konu sahibini karakter olarak da tehlikeli buldum nedense dediğiniz gibi hepimiz sorun yaşıyoruz en fazla mesafe koyarım görüşmem falan diyoruz bedel ödeyecekler demek benim aklıma gelmez mesela o yüzden enteresan geldi bana.
Evliliği oyun gibi düşünenler var maalesef

Bir kere, ailesini iki kelimeyle silen adam karısını da iki kelimeyle siler. Ailesine bağlı, saygı duyan insandan korkmam ben tam tersi Annesine babasına saygısız olan onları arayıp sormayan erkekler daha tehlikeli gelir bana.
 
Kızlar merhaba. Ben 24 yaşında memur bir kadinim. Eşimle geçen sene evlenmiştik. Ama eşimin annesi bana hakaret etti bazı sebeplerden dolayı. Terbiyesiz filan dedi. Ben bundan dolayı çok sinirlendim ve eşimin ailesiyle görüşmek istemedim. Eşim de bana farklı şehirlerdeyiz zaten görüşmüyoruz senede 4-5 gün bir arada oluruz o da bayramda filan olur dedi ama ben kabul etmedim. Tamam o zaman sen kendin ailene git ben de kendi aileme gideyim dedi. Bu arada ailesiyle de bana dediklerinden dolayı kavga etti. Bu şekilde konuşamazsin dedi. Baya baya sinirleri de yıprandı hatta. Ama ben beni kaybetmek istemiyorsan ailenle görüşmeyeceksin dedim. Beni onların önünde tutmak zorundasın bedel ödemeleri gerekiyor dedim. Bunu kabul etmedi onlar benim ailem ne kadar yanlışları da olsa öyle bir şey yapmam aynı şey senin ailen tarafından bana yapılsa öyle görüşemezsin filan şeklinde sana da konuşamam ne eş ailenin yerine konulur ne de aile eşin yerine konulur filan dedi. Ama ben çok öfkeli olduğumdan baya hakaret filan da ettim ve gittim boşanma davası açtım. O da sen bilirsin dedi daha ilk rüzgarda gitmek istiyorsan hayat bu önümüzde ne fırtınalar olacak o zaman hiç durmazsin yolun açık olsun bağrıma taş başarım sevgime de ket vururum dedi gitti evden. Ben sonradan öğrendim ailesi ile de görüşmüyormuş kızgın olduğu için. Boşandık ama çok pişmanım. Şimdi daha yeni yeni aklıma geliyor. Benim memur olmamdan tutun her şeyim de hep yardımcı oldu. Baya kültürlü ve etrafında çok sevilen birisiydi. Bana da açıkçası sadikti hiçbir zaman fırsatı olmasına rağmen öyle şeylere girişmedi. Bosandigim ilk zamanlar çok mutlu olmuştum ama şimdi derin bir pişmanlık kaplamaya başladı. Yaşım küçük ama gencim halen daha ama onun gibi donanımlı ve aile babası olacak birisini bulamamaktan çok korkuyorum. Geçecek mi sizce bu durum? Çok özlüyorum. Her yönden fazlasıyla beni mutlu eden birisiydi. Sadece hediye alma konusunda eksiği vardı onda da ben de bu kültür yok bu konuda eksikliğim olduğumun farkındayım bu yönde seni mutlu etmek için çaba gösteririm demişti. Onun dışında gayet iyi birisiydi. İşte sürekli bunlar beynimi kurcalıyor. Saatlerce düşünüyorum. Ne yapacağım bilmiyorum çok özlüyorum
Şımarıklıktan başka bir şey değil sizinki,daha iyisini bulur inşallah beyefendi
 
Evliliği oyun gibi düşünenler var maalesef

Bir kere, ailesini iki kelimeyle silen adam karısını da iki kelimeyle siler. Ailesine bağlı, saygı duyan insandan korkmam ben tam tersi Annesine babasına saygısız olan onları arayıp sormayan erkekler daha tehlikeli gelir bana.

Ben de aynen bu kafadayım, evliliği yürütmek isteyen bir şekilde yürütüyor işte istemeyen de böyle saçma sapan ütopik isteklerle hayatı herkese zindan ediyor, keşke evliliğin de ehliyeti olsa.
 
Kızlar merhaba. Ben 24 yaşında memur bir kadinim. Eşimle geçen sene evlenmiştik. Ama eşimin annesi bana hakaret etti bazı sebeplerden dolayı. Terbiyesiz filan dedi. Ben bundan dolayı çok sinirlendim ve eşimin ailesiyle görüşmek istemedim. Eşim de bana farklı şehirlerdeyiz zaten görüşmüyoruz senede 4-5 gün bir arada oluruz o da bayramda filan olur dedi ama ben kabul etmedim. Tamam o zaman sen kendin ailene git ben de kendi aileme gideyim dedi. Bu arada ailesiyle de bana dediklerinden dolayı kavga etti. Bu şekilde konuşamazsin dedi. Baya baya sinirleri de yıprandı hatta. Ama ben beni kaybetmek istemiyorsan ailenle görüşmeyeceksin dedim. Beni onların önünde tutmak zorundasın bedel ödemeleri gerekiyor dedim. Bunu kabul etmedi onlar benim ailem ne kadar yanlışları da olsa öyle bir şey yapmam aynı şey senin ailen tarafından bana yapılsa öyle görüşemezsin filan şeklinde sana da konuşamam ne eş ailenin yerine konulur ne de aile eşin yerine konulur filan dedi. Ama ben çok öfkeli olduğumdan baya hakaret filan da ettim ve gittim boşanma davası açtım. O da sen bilirsin dedi daha ilk rüzgarda gitmek istiyorsan hayat bu önümüzde ne fırtınalar olacak o zaman hiç durmazsin yolun açık olsun bağrıma taş başarım sevgime de ket vururum dedi gitti evden. Ben sonradan öğrendim ailesi ile de görüşmüyormuş kızgın olduğu için. Boşandık ama çok pişmanım. Şimdi daha yeni yeni aklıma geliyor. Benim memur olmamdan tutun her şeyim de hep yardımcı oldu. Baya kültürlü ve etrafında çok sevilen birisiydi. Bana da açıkçası sadikti hiçbir zaman fırsatı olmasına rağmen öyle şeylere girişmedi. Bosandigim ilk zamanlar çok mutlu olmuştum ama şimdi derin bir pişmanlık kaplamaya başladı. Yaşım küçük ama gencim halen daha ama onun gibi donanımlı ve aile babası olacak birisini bulamamaktan çok korkuyorum. Geçecek mi sizce bu durum? Çok özlüyorum. Her yönden fazlasıyla beni mutlu eden birisiydi. Sadece hediye alma konusunda eksiği vardı onda da ben de bu kültür yok bu konuda eksikliğim olduğumun farkındayım bu yönde seni mutlu etmek için çaba gösteririm demişti. Onun dışında gayet iyi birisiydi. İşte sürekli bunlar beynimi kurcalıyor. Saatlerce düşünüyorum. Ne yapacağım bilmiyorum çok özlüyorum
Öfkeyle kalkıp zararla oturmuşsunuz. Ben sizi haksız buldum her konuda.
Zaten size destek vermiş yanınızda olmuş, ailesiyle atışmış bile.
İnşallah hakaret dediğinizde terbiyesiz dedikleri falan değildir.
Eşiniz akıllıymış yolunu bulmuş. Bahtı açık olsun.
 
Evliliği oyun gibi düşünenler var maalesef

Bir kere, ailesini iki kelimeyle silen adam karısını da iki kelimeyle siler. Ailesine bağlı, saygı duyan insandan korkmam ben tam tersi Annesine babasına saygısız olan onları arayıp sormayan erkekler daha tehlikeli gelir bana.
Adamda öyle yapmış zaten. Karısını silmiş. Bence iyide etmiş.
 
Bazen bu forumdaki hemcinslerimi çok acımasız buluyorum. Konu sahibi zaten pişman olduğunu belirtmiş. Daha da canını yakmaya gerek var mı? Boşamdım ve Doğru mu yaptım diye sormuyor ki. Nasıl toparlarım bana yol gösterin diyor. Birkaç hemcinsim dışında esas sorduğu soruya yönelik bir cevap göremedim maalesef.. Birbirimize karşı daha anlayışlı yaklaşmamız gerektiğini düşünüyorum ♥️
 
Bazen bu forumdaki hemcinslerimi çok acımasız buluyorum. Konu sahibi zaten pişman olduğunu belirtmiş. Daha da canını yakmaya gerek var mı? Boşamdım ve Doğru mu yaptım diye sormuyor ki. Nasıl toparlarım bana yol gösterin diyor. Birkaç hemcinsim dışında esas sorduğu soruya yönelik bir cevap göremedim maalesef.. Birbirimize karşı daha anlayışlı yaklaşmamız gerektiğini düşünüyorum ♥️
Eşi gibi birini kaybettiği için pişman.Neden kaybettiğiyle ilgilenmiyor.Onun gibi birini bulamamaktan korkuyor ve haklı da.
Evet hata yaptım,eşime bunu söylememeliydim,hata diyemiyor.Aksine hala savunuyor hatasını.
 
Adam bence gayet makul davranmış.sen kendi ailene git ben kendi aileme gideyim demiş.sana hak vermiş ailesine tepki göstermiş ama bu size yetmemiş illa aileni sileceksin diye diretmeniz ne kadar sinir bozucu.o insanlar senin evlendiğin insanı doğurmuş büyütmüş bugüne getirmiş öyle kolay mı hemen sil bedel ödesinler falan.biri ailem hakkında bunları dese direkt soğurum zaten.daha ilk kavgada aşırı abartmışsınız.çevrenizde hiç düzgün insan yok muydu?kimse ne yapıyorsun kızım sen demedi mi?bence artık pişman olduğunuzu söylesenizde eskisi gibi olmaz olan olmuş kader böyleymiş deyip yolunuza bakın.daha yaşınız genç inşallah düzgün biri tekrar çıkar.el kızı oğlu bir sürü var insan evlenirde boşanırda tekrar evlenirde ama insanın annesi babası bir tanedir.
 
Keşke olmasaymış ama olmuş
Fevri bir karar vermişsiniz ve sonucuna katlanıyorsunuz
 
Olan olmuş artık doğru veya yanlış yaptığınızın ardında durup sonuçlarını gogusleyeceksiniz bir yetişkin gibi . Hayat böyle birşey.
 
takdir-i ilahi galiba. ikiniz için de doğru olan aniden oluvermiş. pişmanlık zamanla geçer.
 
Kızlar merhaba. Ben 24 yaşında memur bir kadinim. Eşimle geçen sene evlenmiştik. Ama eşimin annesi bana hakaret etti bazı sebeplerden dolayı. Terbiyesiz filan dedi. Ben bundan dolayı çok sinirlendim ve eşimin ailesiyle görüşmek istemedim. Eşim de bana farklı şehirlerdeyiz zaten görüşmüyoruz senede 4-5 gün bir arada oluruz o da bayramda filan olur dedi ama ben kabul etmedim. Tamam o zaman sen kendin ailene git ben de kendi aileme gideyim dedi. Bu arada ailesiyle de bana dediklerinden dolayı kavga etti. Bu şekilde konuşamazsin dedi. Baya baya sinirleri de yıprandı hatta. Ama ben beni kaybetmek istemiyorsan ailenle görüşmeyeceksin dedim. Beni onların önünde tutmak zorundasın bedel ödemeleri gerekiyor dedim. Bunu kabul etmedi onlar benim ailem ne kadar yanlışları da olsa öyle bir şey yapmam aynı şey senin ailen tarafından bana yapılsa öyle görüşemezsin filan şeklinde sana da konuşamam ne eş ailenin yerine konulur ne de aile eşin yerine konulur filan dedi. Ama ben çok öfkeli olduğumdan baya hakaret filan da ettim ve gittim boşanma davası açtım. O da sen bilirsin dedi daha ilk rüzgarda gitmek istiyorsan hayat bu önümüzde ne fırtınalar olacak o zaman hiç durmazsin yolun açık olsun bağrıma taş başarım sevgime de ket vururum dedi gitti evden. Ben sonradan öğrendim ailesi ile de görüşmüyormuş kızgın olduğu için. Boşandık ama çok pişmanım. Şimdi daha yeni yeni aklıma geliyor. Benim memur olmamdan tutun her şeyim de hep yardımcı oldu. Baya kültürlü ve etrafında çok sevilen birisiydi. Bana da açıkçası sadikti hiçbir zaman fırsatı olmasına rağmen öyle şeylere girişmedi. Bosandigim ilk zamanlar çok mutlu olmuştum ama şimdi derin bir pişmanlık kaplamaya başladı. Yaşım küçük ama gencim halen daha ama onun gibi donanımlı ve aile babası olacak birisini bulamamaktan çok korkuyorum. Geçecek mi sizce bu durum? Çok özlüyorum. Her yönden fazlasıyla beni mutlu eden birisiydi. Sadece hediye alma konusunda eksiği vardı onda da ben de bu kültür yok bu konuda eksikliğim olduğumun farkındayım bu yönde seni mutlu etmek için çaba gösteririm demişti. Onun dışında gayet iyi birisiydi. İşte sürekli bunlar beynimi kurcalıyor. Saatlerce düşünüyorum. Ne yapacağım bilmiyorum çok özlüyorum
Ben bu konuyu daha önce okudum sanki ya, orda henüz düğün olmamıştı ama. Ona da çok dil döktük ama bana hakaret ettiler de hakaret ettiler diye tutturmuştu. Hakaret de "terbiyesiz" gibi bişey bu arada.
 
Olmuş olan. Aranız tekrar düzelir mi bilmem. İyi bir psikolog bulup, süreci rahat atlatmaya çalışın derim.
 
Eski eşiniz haklı. Çok olgun davranmış. Boşanalı ne kadar oluyor? İletişim var mı?
Dönmez adım gibi biliyorum. Eğer boşanma davası açılırsa o mahkemeden yüzüne bile bakmadan çıkarım senin olmadığın bambaşka bir hayat evresine geçerim demişti. Dediği gibi de yüzüme bile bakmadan çıktı gitti. Dönmezse bu sefer daha kötü olacağım biliyorum
adım arın bence de. Hayır derse de durumu kabullenmek için terapi alırsınız.
 
Ben bu kadar net bir adamın döneceğini düşünmüyorum.
Zaten dönerse sana iyilik kendisine kötülük yapmış olur sizi dövmemiş sövmemiş gayet gerçek bişey söylemiş ne karı nede koca hiç birisi anne baba yerini alamaz sen onlarla arana mesafe koyabilirdin eşin buna saygı gösterecek seviyedeymiş zaten annemi babamı silemem demiş en doğrusu buymuş akıllı adam yani tekrar sizinle bi yuva kurmaz tek duanız onun ahını almayında gerisini unutun gitsib
 
Annesini babasını silip attıracak derecede neyin bedelini ödeyecekler acaba.Bende bu dünya çevremde dönüyor/dönsün mantığındaki kadınlara ayar oluyorum.
 
Back
X