Arkadaşlar, kısaca anlatayım hikayemi sonra soruma geçeyim.
Eşim yurt dışı görevine gidecekti. ( asker) En son 2 eylülde şehir dışında yanına gitmiştim. Çok güzel vakit geçirdik sarıldık seviştik ağlastik ayrıldık. Birbirimize sozler verdik. Bu ayrılık ne kadar surecek bilmoyoruz birbirimizi yormayalim falan dedik. 10 yillik evliyiz. Cocugumuz yok olmadi.
Sonra eşim suriyeye gitti. Şu savaşın yeni başladığı dönem. Oraya gittikten sonra iletisimimiz baya baya azaldi. Ben tabi triplere girdim insanin arayacak hiç mi anı zamanı olmaz. Zaten izne de gelemiyorsun özledim seni yalnızım cok zorlaniyorum vb..
En son görüşmemizden 3 ay sonra yani 30 kasımda internetten bir kadınla ilişkisi olduğunu yakaladım mailinden. Kadının iş yerine aşkların en büyüğü diye çiçek yollamış.
Krizler geçirdim tabi. Yıktım ortalığı falan.
Bana " sen cirkefsin" dedi ve ayrılmak istediğini söyledi. Ilk başlarda kabullenemediysem de açtım boşanma davasını. 2 hafta önce tek celsede anlaşmalı boşandık.
Evimi taşıdım başka bir eve. Yeni bir hayata başladım. Onun bütün eşyalarını valizlere yerleştirdim düzenli bir şekilde. Tek bir çöpü bile kalmayacak şekilde. 13 yıllık iliskimiz boyunca çekindiğimiz yaklaşık 1000 e yakın resmimizi de hediye paketi yaptım bI tarafina soksun diye ... neyse de...
Ben çok iyi biriyim ya. Yıllarca asker yolu bekledim. Onun zor görevlerine sinirine stresine gerginligine emir vaki tavırlarına egolarına sabrettim. Ailesiyle arkadaşlarıyla sosyal çevresiyle aram çok iyiydi. Anne olmak istedim, onun spermlerinden dolayı tüp bebek tedavileriyle de hamile kalamadım düşükler yaptım.
Yani çok güzel alımlı bakımlı tatlı bir kadınım falan. ( kendimi övmek için söylemiyorum sadece bunları haketmedim demek istiyorum )
Yani onun uzun süreli görevlerinde hep tek başına kaldim ve bir kere bile basını ağrıtacak bir olay yaşamadım. Tek olayım ilgi ve sevgi beklentisiydi.
Maddi açıdan onu hiç darlamadım. Kendim çalışıyorum kazanıyorum falan.
Ya hicbir sorunumuz yoktu yemin ederim. Ben çok mutluyuz birbirimize çok aşığız harika bir evliliğim var sanıyordum.
Şimdi düşünüyorum da, bu adam ışık hızıyla ayrılık kararı aldı ve boşandık da, karşıdaki kadin benden daha mi iyi olacak ? Yani geçmişe dönünce ben bu kadına haksızlık yaptım diye hiç mi düşünmeyecek? Bizim evliliğimiz aslında güzeldi ben her şeyi kendi kendime mahvettim demeyecek mi? Bu kadın bunları haketmedi demeyecek mi?
Bütün sosyal çevresini kaybetti şahıs. Cunku iş arkadaşları, ailesi, kuzenleri, akrabaları yani okul arkadaşları bile malum kişiyi haksız buldu ve bu süreçte ki (süreç 4 ay içinde oldu bitti ) hepsi inanilmaz yanimda oldular destek oldular ve iş arkadaşlari bile arayip " emrindeyiz neva hanim, neye ihtiyaciniz varsa lütfen söyleyin" dediler.
Erkekler vicdansız mi ? Onlar pişman olmazlar mi? Bir kadını harcamak bu kadar kolay mi ?
Beni aldattığı kadının facesini kurcaladım falan da. Zerre kıskançlık belirmedi içimde. Nötr hissettim. Boşlukta kalmış ve kendini birine yamamış bir imaj uyandı. Kendine saygisi olsa zaten evli adamla görüşmezdi. Neyse.
Umarim beni anlıyorsunuzdur
Eşim yurt dışı görevine gidecekti. ( asker) En son 2 eylülde şehir dışında yanına gitmiştim. Çok güzel vakit geçirdik sarıldık seviştik ağlastik ayrıldık. Birbirimize sozler verdik. Bu ayrılık ne kadar surecek bilmoyoruz birbirimizi yormayalim falan dedik. 10 yillik evliyiz. Cocugumuz yok olmadi.
Sonra eşim suriyeye gitti. Şu savaşın yeni başladığı dönem. Oraya gittikten sonra iletisimimiz baya baya azaldi. Ben tabi triplere girdim insanin arayacak hiç mi anı zamanı olmaz. Zaten izne de gelemiyorsun özledim seni yalnızım cok zorlaniyorum vb..
En son görüşmemizden 3 ay sonra yani 30 kasımda internetten bir kadınla ilişkisi olduğunu yakaladım mailinden. Kadının iş yerine aşkların en büyüğü diye çiçek yollamış.
Krizler geçirdim tabi. Yıktım ortalığı falan.
Bana " sen cirkefsin" dedi ve ayrılmak istediğini söyledi. Ilk başlarda kabullenemediysem de açtım boşanma davasını. 2 hafta önce tek celsede anlaşmalı boşandık.
Evimi taşıdım başka bir eve. Yeni bir hayata başladım. Onun bütün eşyalarını valizlere yerleştirdim düzenli bir şekilde. Tek bir çöpü bile kalmayacak şekilde. 13 yıllık iliskimiz boyunca çekindiğimiz yaklaşık 1000 e yakın resmimizi de hediye paketi yaptım bI tarafina soksun diye ... neyse de...
Ben çok iyi biriyim ya. Yıllarca asker yolu bekledim. Onun zor görevlerine sinirine stresine gerginligine emir vaki tavırlarına egolarına sabrettim. Ailesiyle arkadaşlarıyla sosyal çevresiyle aram çok iyiydi. Anne olmak istedim, onun spermlerinden dolayı tüp bebek tedavileriyle de hamile kalamadım düşükler yaptım.
Yani çok güzel alımlı bakımlı tatlı bir kadınım falan. ( kendimi övmek için söylemiyorum sadece bunları haketmedim demek istiyorum )
Yani onun uzun süreli görevlerinde hep tek başına kaldim ve bir kere bile basını ağrıtacak bir olay yaşamadım. Tek olayım ilgi ve sevgi beklentisiydi.
Maddi açıdan onu hiç darlamadım. Kendim çalışıyorum kazanıyorum falan.
Ya hicbir sorunumuz yoktu yemin ederim. Ben çok mutluyuz birbirimize çok aşığız harika bir evliliğim var sanıyordum.
Şimdi düşünüyorum da, bu adam ışık hızıyla ayrılık kararı aldı ve boşandık da, karşıdaki kadin benden daha mi iyi olacak ? Yani geçmişe dönünce ben bu kadına haksızlık yaptım diye hiç mi düşünmeyecek? Bizim evliliğimiz aslında güzeldi ben her şeyi kendi kendime mahvettim demeyecek mi? Bu kadın bunları haketmedi demeyecek mi?
Bütün sosyal çevresini kaybetti şahıs. Cunku iş arkadaşları, ailesi, kuzenleri, akrabaları yani okul arkadaşları bile malum kişiyi haksız buldu ve bu süreçte ki (süreç 4 ay içinde oldu bitti ) hepsi inanilmaz yanimda oldular destek oldular ve iş arkadaşlari bile arayip " emrindeyiz neva hanim, neye ihtiyaciniz varsa lütfen söyleyin" dediler.
Erkekler vicdansız mi ? Onlar pişman olmazlar mi? Bir kadını harcamak bu kadar kolay mi ?
Beni aldattığı kadının facesini kurcaladım falan da. Zerre kıskançlık belirmedi içimde. Nötr hissettim. Boşlukta kalmış ve kendini birine yamamış bir imaj uyandı. Kendine saygisi olsa zaten evli adamla görüşmezdi. Neyse.
Umarim beni anlıyorsunuzdur