- 3 Şubat 2018
- 25.267
- 108.789
Konu sahibinin kirasından daha yüksek verirse depızitte alırsa faydası olur,çocuğu henüz okul çağında değil kv nin muhtemelen orayada yeni taşındılar,ayrıca yılın bir kısmında köydeki evlerine gideceklerdir ve en önemlisi oğlunun yuvası olduğu için psikolojik baskı minimum olur diye düşünüyorum,tercih meselesi,kişiye göre değişir,muhtemelen bende düzenimi bozmak istemezdim ama hayat neler getirir bilinmezOnun da küçük çocuğu varmış düzenini neden bozsun ki. Üstelik kiraya da güven olmaz. Konu sahibinin oraya taşınması daha mantikli
Durum zor ama düzeninizi bozmayın1.5 senelik bir evliliğim var. Eşimin ve benim üzerimize toplam 100.000₺ kredi borcumuz bulunmakta.
Tabi anlarsınız ki hepsi ev düzmek için kullanıldı. Maalesef eşimin ailesinden ve benim ailemden bir yardım alamadık.
Eşimin ailesi ev aldılar bizim düğün olacağı zaman, biz ev alacağız bu sene biraz daha bekleyin dediler zaten ancak benim ailemden çıkan sorunlardan dolayı mecburen erken evlendik.
Benim annem ve babam ayrı, ve kendileri arasındaki ego yarışını benim evlilik arefemde de gösterdiler. Bu yüzden kendimiz yaptık herşeyi.
"Düğün takılarından ödeseydiniz?" Dediğinizi duyar gibiyim ancak bizim elimize geçen takı 20.000₺ydi o zaman. Ve benim televizyonum bile yoktu. O 20bin lira para da zaten teşhir ürün televizyona, evin sıfırdan mutfak alışverişine gitti, elde kalan para da ancak kredi ve kredi kartı taksitlerini ödemeye yetti.
Maalesef ikimizde borçlarımız yüzünden icra takibindeyiz. Bugün icra memurlarına kapıyı açtım, ödeyip ödeyemeyeceğimi sordular anlattım durumumuzu. İmzamı alıp gittiler, bidahakine icraya geleceklerini söylediler.
Kapıma geldikleri borç tutarı da 30.000₺ benim kredi borcum. Bu arada 100.000₺ güncel borç ancak bizim o zaman çektiğimiz para 20bin+40bin = 60bin ₺ydi. Dosya masrafı vs 100bin TL oldu şuan.
Eşyalarımın çoğu 2.eldir. Koltuk takımım bile yok 1 tane 3lü koltuğum, birde tekli koltuğum var düşünün. Herşeyi ucu ucuna yetiştirip evlendik eşimle. Balayına dahi çıkmadık..
Ayrıca da çok yeni bir hamileliğim var. Planlı değildi kesinlikle. Çok açık yazamıyorum buraya ama bu durumu yaşayan milyonlarca kadın var.
Eşim ailesine söyledi, ailesi de bu ev sizin de eviniz. Bu evi aldık çocuklarımıza kalsın rahat etsin diye vs güzelce konuştular bir sıkıntım yok. Borcumuzu ödemek için paralarının olmadığını ev aldıklarını falan söylediler.
Niyetleri iyidir kötüdür bilmiyorum. Kötü anlaştığım bir durumda yok eşimin ailesiyle ancak ev ev üstüne olur mu konusunu düşünmeden edemiyorum.
Kayınvalidemin annesi ile babası da kış boyu kayınvalidem de kalıyorlar ayrıca. Bizim kalacağımız süre Max 3-4 sene bu arada. Bu süre zarfında borç bitirip kenara para atabiliyoruz. Hiç bi şekilde evin mutfağına, faturasına yardım etmeyeceğimizi eşim eğer gelir kalırsak diye ailesine söyledi. Biz oraya borç ödemek ve düzeltmek için hayatımızı geliriz başka bir şeye karışmayız dedi. Ailesi kabul etti.
Kayınbabam 3 4 ay sonra köye yerleşecek, yani evde genel olarak sadece kayınvalidem ben ve 4 yaşındaki görümcem(dünyalar tatlısıdır) olacak. Eğer gelirlerse de anneanne ve dede.
Böyle bir durumda kendi evime zar zor aldığım tüm eşyaları yarı fiyatına satıp, kredi borcumun en azından bir kısmını ödeyebiliyorum.. eşimin aldığı maaşın neredeyse 4te 3ünü de borçları ödemek için kullanabiliyor olabiliriz kayınvalideme geçince.
Bu gibi bir durum yaşayan var mı ya da bir tanıdığınız var mıydı? Çok üzülüyorum çok ağladım bugün çok dua ettim. Eşimin ailesinden başka şansım yok gibi görünüyor. Ama olabilecek sorunlardan da korkmuyor değilim. Şuan iyiyiz evet ama belki 1 sene sonra belki 2 sene sonra Allah bilir anlaşamayabiliriz. En kötüsünü düşünerek hareket etmek zorundayım bu durumda.
Ben babamla ve annem ile de görüşüyorum. Ne yaparlarsa yapsınlar ailem onlar diyerekten. Babam borcumuzun olduğunu ablamdan duymuş bana soruyor borcunuz var mı diye ben yardım etmeyeceğini bildiğim için yok diyorum, varsa söyle falan diyor ama babamı tanıyorum :) bi ara 500 lira para atmıştı bana ben istemeden 1 ay boyunca arayıp bitti mi naptın diye parasının hesabını sordu bana. Annem tek başına yaşıyor, kenarda birikmişi yok, emekliliği yok. Kendi ailemden yana maalesef hiç bir umudum yok yardım adına..
Kafam allak bullak. Düşüncelerinize çok ihtiyacım var.
ne kadar güzel saymışsınız yaptığınız işleri, demek ki insan istedikten sonra ekmeğini taştan çıkarabiliyor. siz de ne güzel çıkarmışsınız işte. gebelik sorumsuzluğunuzla nasıl baş edersiniz bilmiyorum ama hiç kimse sizi evinde 3-4 sene boyunca beş kuruş katkı yapmadan malak gibi yatırmaz. o yüzden bu tarz işler kovalamaya devam etmenizi tavsiye ederim mesleğinizle alakalı iş çıkana kadar. koskoca insanlar olarak aile tarafından beslenmeyi beklememelisiniz.Çalıştım.. lakin ben turizm mezunuyum. Ve maalesef İstanbul'daki hiç bi otelden geri dönüş alamadım. Yalan olmasın 1 tanesi geri dönüş yaptı ama 7 ay sonra. Ben o süre içinde kasapta kasaplıkta yaptım :) markette de çalıştım, şarküteri de peynir tenekesi de açtım. Hatta boş zamanlarımda temizlik işlerine de gittim. Maalesef aynı şartlarda olamadığımız için bende çok üzülüyorum.
Kayinvalidenin annesi babası da geliyormuş kışları. Daha yeni satın aldığı evi neden kiraya verip 4 yaşındaki çocukla gidip oğlunun evine kirada yaşasın ki? Yani hem evi kayinvalideler gecindirecek hem de düzenini mi bozacak?Konu sahibinin kirasından daha yüksek verirse depızitte alırsa faydası olur,çocuğu henüz okul çağında değil kv nin muhtemelen orayada yeni taşındılar,ayrıca yılın bir kısmında köydeki evlerine gideceklerdir ve en önemlisi oğlunun yuvası olduğu için psikolojik baskı minimum olur diye düşünüyorum,tercih meselesi,kişiye göre değişir,muhtemelen bende düzenimi bozmak istemezdim ama hayat neler getirir bilinmez
Nasılsa evden çalışıyorum, ailemin evine dönüp kapak mı atsam. Arabayı da istediğim gibi kullanabilirim. Yemeye içmeye karışmam para biriktiririm. Onların sırtında kambur olurken araba alacak param birikir. Çok iyi fikirmiş vallaTek üzüldüğüm eş ailesi oldu şu konuda. İnsanların üzerinde anne baba yükü varken yetmemiş bir de ayağını yorganına göre uzatmayan, hesapsız kitapsız, plansız, bodoslama yaşayan evlat ve gelin yükü binmiş. Bir de pazarlık yapılıyor ev giderlerine karışmayız bizi siz besleyin diye. Yazık...
Ev sahipleri birden fahiş kira zammı yapabiliyor. Ben evini kiraya verip kiraya çıktım. Aşırı pişmanım. İki kez taşınmam gerekti. ben makul oranlarda zam yaptım ev sahiplerim tam tersi. Şu an zorlanıyorum mesela. Ev varken kiraya çıkmak hele şu dönemde hiç mantıklı değil.Konu sahibinin kirasından daha yüksek verirse depızitte alırsa faydası olur,çocuğu henüz okul çağında değil kv nin muhtemelen orayada yeni taşındılar,ayrıca yılın bir kısmında köydeki evlerine gideceklerdir ve en önemlisi oğlunun yuvası olduğu için psikolojik baskı minimum olur diye düşünüyorum,tercih meselesi,kişiye göre değişir,muhtemelen bende düzenimi bozmak istemezdim ama hayat neler getirir bilinmez
1.5 senelik bir evliliğim var. Eşimin ve benim üzerimize toplam 100.000₺ kredi borcumuz bulunmakta.
Tabi anlarsınız ki hepsi ev düzmek için kullanıldı. Maalesef eşimin ailesinden ve benim ailemden bir yardım alamadık.
Eşimin ailesi ev aldılar bizim düğün olacağı zaman, biz ev alacağız bu sene biraz daha bekleyin dediler zaten ancak benim ailemden çıkan sorunlardan dolayı mecburen erken evlendik.
Benim annem ve babam ayrı, ve kendileri arasındaki ego yarışını benim evlilik arefemde de gösterdiler. Bu yüzden kendimiz yaptık herşeyi.
"Düğün takılarından ödeseydiniz?" Dediğinizi duyar gibiyim ancak bizim elimize geçen takı 20.000₺ydi o zaman. Ve benim televizyonum bile yoktu. O 20bin lira para da zaten teşhir ürün televizyona, evin sıfırdan mutfak alışverişine gitti, elde kalan para da ancak kredi ve kredi kartı taksitlerini ödemeye yetti.
Maalesef ikimizde borçlarımız yüzünden icra takibindeyiz. Bugün icra memurlarına kapıyı açtım, ödeyip ödeyemeyeceğimi sordular anlattım durumumuzu. İmzamı alıp gittiler, bidahakine icraya geleceklerini söylediler.
Kapıma geldikleri borç tutarı da 30.000₺ benim kredi borcum. Bu arada 100.000₺ güncel borç ancak bizim o zaman çektiğimiz para 20bin+40bin = 60bin ₺ydi. Dosya masrafı vs 100bin TL oldu şuan.
Eşyalarımın çoğu 2.eldir. Koltuk takımım bile yok 1 tane 3lü koltuğum, birde tekli koltuğum var düşünün. Herşeyi ucu ucuna yetiştirip evlendik eşimle. Balayına dahi çıkmadık..
Ayrıca da çok yeni bir hamileliğim var. Planlı değildi kesinlikle. Çok açık yazamıyorum buraya ama bu durumu yaşayan milyonlarca kadın var.
Eşim ailesine söyledi, ailesi de bu ev sizin de eviniz. Bu evi aldık çocuklarımıza kalsın rahat etsin diye vs güzelce konuştular bir sıkıntım yok. Borcumuzu ödemek için paralarının olmadığını ev aldıklarını falan söylediler.
Niyetleri iyidir kötüdür bilmiyorum. Kötü anlaştığım bir durumda yok eşimin ailesiyle ancak ev ev üstüne olur mu konusunu düşünmeden edemiyorum.
Kayınvalidemin annesi ile babası da kış boyu kayınvalidem de kalıyorlar ayrıca. Bizim kalacağımız süre Max 3-4 sene bu arada. Bu süre zarfında borç bitirip kenara para atabiliyoruz. Hiç bi şekilde evin mutfağına, faturasına yardım etmeyeceğimizi eşim eğer gelir kalırsak diye ailesine söyledi. Biz oraya borç ödemek ve düzeltmek için hayatımızı geliriz başka bir şeye karışmayız dedi. Ailesi kabul etti.
Kayınbabam 3 4 ay sonra köye yerleşecek, yani evde genel olarak sadece kayınvalidem ben ve 4 yaşındaki görümcem(dünyalar tatlısıdır) olacak. Eğer gelirlerse de anneanne ve dede.
Böyle bir durumda kendi evime zar zor aldığım tüm eşyaları yarı fiyatına satıp, kredi borcumun en azından bir kısmını ödeyebiliyorum.. eşimin aldığı maaşın neredeyse 4te 3ünü de borçları ödemek için kullanabiliyor olabiliriz kayınvalideme geçince.
Bu gibi bir durum yaşayan var mı ya da bir tanıdığınız var mıydı? Çok üzülüyorum çok ağladım bugün çok dua ettim. Eşimin ailesinden başka şansım yok gibi görünüyor. Ama olabilecek sorunlardan da korkmuyor değilim. Şuan iyiyiz evet ama belki 1 sene sonra belki 2 sene sonra Allah bilir anlaşamayabiliriz. En kötüsünü düşünerek hareket etmek zorundayım bu durumda.
Ben babamla ve annem ile de görüşüyorum. Ne yaparlarsa yapsınlar ailem onlar diyerekten. Babam borcumuzun olduğunu ablamdan duymuş bana soruyor borcunuz var mı diye ben yardım etmeyeceğini bildiğim için yok diyorum, varsa söyle falan diyor ama babamı tanıyorum :) bi ara 500 lira para atmıştı bana ben istemeden 1 ay boyunca arayıp bitti mi naptın diye parasının hesabını sordu bana. Annem tek başına yaşıyor, kenarda birikmişi yok, emekliliği yok. Kendi ailemden yana maalesef hiç bir umudum yok yardım adına..
Kafam allak bullak. Düşüncelerinize çok ihtiyacım var.
Tek üzüldüğüm eş ailesi oldu şu konuda. İnsanların üzerinde anne baba yükü varken yetmemiş bir de ayağını yorganına göre uzatmayan, hesapsız kitapsız, plansız, bodoslama yaşayan evlat ve gelin yükü binmiş. Bir de pazarlık yapılıyor ev giderlerine karışmayız bizi siz besleyin diye. Yazık...
Durduğun kabahat. Ben de evimi kiraya verip annemlere yerleşeyim diyorum. İki kişi yaşıyorlar zaten, iki de biz gideriz. İki sene sonra bir ev daha alabiliriz böylece.Nasılsa evden çalışıyorum, ailemin evine dönüp kapak mı atsam. Arabayı da istediğim gibi kullanabilirim. Yemeye içmeye karışmam para biriktiririm. Onların sırtında kambur olurken araba alacak param birikir. Çok iyi fikirmiş valla
Tek üzüldüğüm eş ailesi oldu şu konuda. İnsanların üzerinde anne baba yükü varken yetmemiş bir de ayağını yorganına göre uzatmayan, hesapsız kitapsız, plansız, bodoslama yaşayan evlat ve gelin yükü binmiş. Bir de pazarlık yapılıyor ev giderlerine karışmayız bizi siz besleyin diye. Yazık...
Anlamadıgım madem eşyalarınız ikinci el o borç nasıl oldu ?1.5 senelik bir evliliğim var. Eşimin ve benim üzerimize toplam 100.000₺ kredi borcumuz bulunmakta.
Tabi anlarsınız ki hepsi ev düzmek için kullanıldı. Maalesef eşimin ailesinden ve benim ailemden bir yardım alamadık.
Eşimin ailesi ev aldılar bizim düğün olacağı zaman, biz ev alacağız bu sene biraz daha bekleyin dediler zaten ancak benim ailemden çıkan sorunlardan dolayı mecburen erken evlendik.
Benim annem ve babam ayrı, ve kendileri arasındaki ego yarışını benim evlilik arefemde de gösterdiler. Bu yüzden kendimiz yaptık herşeyi.
"Düğün takılarından ödeseydiniz?" Dediğinizi duyar gibiyim ancak bizim elimize geçen takı 20.000₺ydi o zaman. Ve benim televizyonum bile yoktu. O 20bin lira para da zaten teşhir ürün televizyona, evin sıfırdan mutfak alışverişine gitti, elde kalan para da ancak kredi ve kredi kartı taksitlerini ödemeye yetti.
Maalesef ikimizde borçlarımız yüzünden icra takibindeyiz. Bugün icra memurlarına kapıyı açtım, ödeyip ödeyemeyeceğimi sordular anlattım durumumuzu. İmzamı alıp gittiler, bidahakine icraya geleceklerini söylediler.
Kapıma geldikleri borç tutarı da 30.000₺ benim kredi borcum. Bu arada 100.000₺ güncel borç ancak bizim o zaman çektiğimiz para 20bin+40bin = 60bin ₺ydi. Dosya masrafı vs 100bin TL oldu şuan.
Eşyalarımın çoğu 2.eldir. Koltuk takımım bile yok 1 tane 3lü koltuğum, birde tekli koltuğum var düşünün. Herşeyi ucu ucuna yetiştirip evlendik eşimle. Balayına dahi çıkmadık..
Ayrıca da çok yeni bir hamileliğim var. Planlı değildi kesinlikle. Çok açık yazamıyorum buraya ama bu durumu yaşayan milyonlarca kadın var.
Eşim ailesine söyledi, ailesi de bu ev sizin de eviniz. Bu evi aldık çocuklarımıza kalsın rahat etsin diye vs güzelce konuştular bir sıkıntım yok. Borcumuzu ödemek için paralarının olmadığını ev aldıklarını falan söylediler.
Niyetleri iyidir kötüdür bilmiyorum. Kötü anlaştığım bir durumda yok eşimin ailesiyle ancak ev ev üstüne olur mu konusunu düşünmeden edemiyorum.
Kayınvalidemin annesi ile babası da kış boyu kayınvalidem de kalıyorlar ayrıca. Bizim kalacağımız süre Max 3-4 sene bu arada. Bu süre zarfında borç bitirip kenara para atabiliyoruz. Hiç bi şekilde evin mutfağına, faturasına yardım etmeyeceğimizi eşim eğer gelir kalırsak diye ailesine söyledi. Biz oraya borç ödemek ve düzeltmek için hayatımızı geliriz başka bir şeye karışmayız dedi. Ailesi kabul etti.
Kayınbabam 3 4 ay sonra köye yerleşecek, yani evde genel olarak sadece kayınvalidem ben ve 4 yaşındaki görümcem(dünyalar tatlısıdır) olacak. Eğer gelirlerse de anneanne ve dede.
Böyle bir durumda kendi evime zar zor aldığım tüm eşyaları yarı fiyatına satıp, kredi borcumun en azından bir kısmını ödeyebiliyorum.. eşimin aldığı maaşın neredeyse 4te 3ünü de borçları ödemek için kullanabiliyor olabiliriz kayınvalideme geçince.
Bu gibi bir durum yaşayan var mı ya da bir tanıdığınız var mıydı? Çok üzülüyorum çok ağladım bugün çok dua ettim. Eşimin ailesinden başka şansım yok gibi görünüyor. Ama olabilecek sorunlardan da korkmuyor değilim. Şuan iyiyiz evet ama belki 1 sene sonra belki 2 sene sonra Allah bilir anlaşamayabiliriz. En kötüsünü düşünerek hareket etmek zorundayım bu durumda.
Ben babamla ve annem ile de görüşüyorum. Ne yaparlarsa yapsınlar ailem onlar diyerekten. Babam borcumuzun olduğunu ablamdan duymuş bana soruyor borcunuz var mı diye ben yardım etmeyeceğini bildiğim için yok diyorum, varsa söyle falan diyor ama babamı tanıyorum :) bi ara 500 lira para atmıştı bana ben istemeden 1 ay boyunca arayıp bitti mi naptın diye parasının hesabını sordu bana. Annem tek başına yaşıyor, kenarda birikmişi yok, emekliliği yok. Kendi ailemden yana maalesef hiç bir umudum yok yardım adına..
Kafam allak bullak. Düşüncelerinize çok ihtiyacım var.
ben aile evimden 50 yaşıma kadar hiç çıkmamayı planladım çünkü TOGG almak için kredi çekicemDurduğun kabahat. Ben de evimi kiraya verip annemlere yerleşeyim diyorum. İki kişi yaşıyorlar zaten, iki de biz gideriz. İki sene sonra bir ev daha alabiliriz böylece.
Yazıl günah vallahi ya. İşini kaybeder anlarım, kaza bela hastalık gelir anlarım. Aileyiz tabi ki herkes birbirine destek olmalı. Ama paldır küldür evlenip çocuk yapacaz diye aileye yük olanı anlamam.Şu an çok aile yaşıyor bunu, artan kiralar, saçma sapan düğün masrafları, kredi borçları vs yüzünden çok insan aile evine dönüyor. Sitede bu durumda bir kaç yaşlı komşum var, hepsi çocuklarını yanlarına aldılar, torun bakıyorlar gelinler çalışabilsin diye, yaşlı başlı teyzeler hayatı sil baştan yapıyorlar resmen, kaç kişilik evin maddi yükü, çocuk bakmak falan çok zor durumda insanlar