Üzülmekle olmuyor maalesef.
Eylem şart ama maalesef yapmıyoruz/yapamıyoruz.
Şahsım adına okulda düzenlenen etkinlikler için katılamayan velinin çocuklarına elimden geleni yaptım bazı dönemler
Bazen aşırı sinirleniyorum.
Örnek verecek olursam
3 çocuklu durumu iyi olmayan sınıfta velimiz vardı.
Yardım ettim bir dönem (söylemek istemezdim ama örnek vermem şarttı)
Duydum ki 4. çocugunu doguruyormuş çocugu okula 20 gün annesi dogum yaptıgı için gelememiş.
İnsan durup düşünüyor yahu bazen.
Ben daha 2. çocuk konusunda kılı kırk yararken bu insanların rahatlıgı yüzünden neden ben geriliyorum diye.
Farklı açılardan bakıyoruz canım. 2 milyonda 1 tane çocuk bile kazansak, bu bir kazanımdır bence.İyi de canım
1 değil,2 değil milyonlarca çocuktan bahsediyoruz.
Olayı bu kadar basit ele alamayız.
Hadi zehir gibi olan 3-5 elinden tutulur daa
biz tuttukça bu sorumluluktan uzak anne-babalar her gece
sevişmeye devam edecekler.
Yine çoğalacaklar..
Sen kurtaracaksın ohh be diyeceksin
arkanı bi döneceksin çukura 2 çocuk daha düşmüş.
Olay tabi ki sistemle yada sistemsizlikle ilgili.
Çocuklardan alışveriş yaparak ,para vererek aslında Onlara yardım etmiyoruz.Daha çok suistimal edilmelerine olanak sağlıyoruz.Daha önce bir yerde okumuştum kucağında bebekle dilenenlerin haberini,kanım donmuştu okurken.
http://forum.memurlar.net/konu/2045826/son.sayfa
Metro istasyonu yakınında yaşı tam olarak belli olmayan bir kadın oturuyor. Kadının saçı karışık ve kirli, başını kederli bir şekilde öne eğmiş. Yanında bir çanta duruyor. İnsanlar çantaya para atıyor . Kadının kucağında uyuyan iki yaşında bir bebek var. Bebek kirli bir şapka ve kirli giysiler içinde habersizce uyuyor.
Ertesi gün bir arkadaşımı aradım. Bu arkadaşım zeytin gibi gözleri ile Romen uyruklu komik bir adamdı. Eğitiminin sadece üç buçuk yılını tamamlamayı başarmıştı. . Eğitimini tamamlayamaması, onun pahalı ve yabancı arabalarla şehrin sokkalarında gezinmesini engellemiyordu. Arkadaşımdan bu işin bariz bir şekilde organize edilmiş olduğunu öğrenmeyi başardım.Kullanılan çocukların ailelerden "kira"landığını veya en basit deyimiyle kaçırıldığını öğrendim. Bebeğin bütün gün uyuması için bu kişiler tarafından ona votka ya da uyuşturucu verildiğini de şaşkınlıkla dinledim. Tabii ki, çocukların vücutlarının böyle bir şok ile baş etmesi mümkün değildir. Bu yüzden çocuklar genellikle ölür. En korkunc şey ise bazen bu çocuklar "iş günü" içerisinde ölür. Ve sözde annenin akşama kadar kucağında ölü bir çocuğu tutması gerekir. Bu bir kuraldır. Yoldan geç enler torbaya biraz para atar ve bunun ahlaki ve doğru bir şey olduğuna inanır, bunun "yalnız" bir anneye yardım etmek olduğunu düşünür. Ama değildir. Ertesi gün aynı metro istasyonunda yürürken gazeteci kimliğimle konuşmaya hazırdım. Kadın aynı yerde oturuyordu ve kucağında dünkünden farklı bir bebek tutuyordu. Ona bu çocuğun belgelirin ve dünkü çocuğun nerede olduğunu sordum. Cevap vermedi. Fakat yanımdan geçen insanlar neden çocuklu ve yoksul bir dilenciye bağırdığımı sorup aklımı kaçırdığım imasında bulundular. Bunun üzerine metro istasyonunudan bir koruma eşliğinde zorla çıkarıldım. Yapmam gereken tek şeyin polisi aramam gerektiğini biliyordum ve aradım. Fakat polis geldiğine ortada ne dilenci ne de bebek vardı. Eğer siz de sokaklarda çocuklarıyla dilenen kadınlar görüyorsanız para vermeden önce bir kez daha düşünün. Para vermediğiniz takdirde sektörleşmiş bu tür kötü niyetli işler bir süre sonra bitecektir. Böylece çocukların votka ve herhangi bir ilaç verilerek kullanılmasına ve sömürülmesine de engel olacaksınız. Dilencilerin kucağında uyuyan bebeğe sakın şefkat ile bakmayın.
İşte artık bu yazıyı okuduğunuz için dilencilerin kucağındaki çocukların neden sürekli uyuduğunu biliyorsunuz ....
(alıntı)
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?