• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Bizler cocuklarımıza bakarken , diğerleri için vicdan azabı duymuyor musunuz?

Sinir bozan o değil, madem böyle bir imkan var neden kendi aç vatandaşımız için kullanılmadı? Refah düzeyimiz çok yüksekmiş gibi...
Evet ,haklısın ama meseleye burdan yurumemek gerek . O esareti yaşayıp , başka ülkelerde de itilip kakiliyor olabilirdik. Empati ! Hemfikir olduğum konu ise : gerçekten kendi vatandaşımızın mağdur edildiği !!!
 
burda ne zaman bebek sahibi olmakla ilgili konular açılsa sen doğur her bebek rızkıyla gelir deniyor ya, toplumun genelinde bu söylemle gaza gelip doğuranların çocukları işte bu beslenmesizlikten okula gidemeyen, metrobüslerde mendil satarken uyuyakalan, hastalanınca ilaç alınamayan çocuklar.
 
Doğuda öğretmenim. Suriye sınırına yakınız. Burda çocuklar geceleri bomba sesi duyuyor.gunduz bile duyuyoruz. Bazen korkudan dışarı çıkarmıyorum...biliyorum bişey olmayacak ama içimde korku oluyor yinede.ben Her o sesi duyduğumda çocukları düşünüyorum korkmuyorlar mi? Diye ...
Ve burayı görseniz kış soğuğunda terliği ile gelen öğrencim bile vardı. Şimdi çok şükür hepsinin ayakkabisi defteri vs var...yardım topluyorum düzenli olarak.kendim alıyorum.boyle geçiriyorum günlerimi.bazen yardımlar fazla geliyor çevre köy okulları ile paylaşıyorum.sadece benim çocuklarımın mi ihtiyacı var hayır.diger çocuklarda sevinmeli diye elimden geleni yapıyorum.bazen defter kalem gönderecek oluyorlar başka köy okuluna yönlendiriyorum.burasi bana hayatı öğretti. Gece sene okul yolumuza patlayıcı döşenmisti. Biz ordan geçtikten yarım saat sonra bulundu patlayıcı. Ölürsem bu yolda şehit olurum.korkum yok....Benim tek korkum bu çocukların sönüp gitmesi. Sizde böyle yardım larda bulunabilirsiniz...
Çok uzağa gitmenize herkes yok çevrenizden başlayın.arkadaslarinizi da bilgilendirin.kucjk küçük biriken herşey dağ oluyor inanın..ve ülkemizde gerçekten yardımsever çok insan var....
 
Bu resmi görünce bende çok etkilendim.içim sıkıştı yüreğim daraldı ve kendi insanlığımızdan kendi halimizden utandım.bizler çocuklarımızın enkucuk isteğini bile yapamayınca rahat edemezken bu çocuklar ve anne babaları nasıl bir hayat yaşıyor.bu kadar küçük bir çocuğu koca bir sehire salmak nasıl bisey. Onlarında içinde bulunduğu şartları bilmiyoruz.ama herkes elinin erdiğinde gücünün yettiğince böyle insanlara yardım etmeli.vicdanlı Allah tan korkan insanlara ihtiyacımız herzamankunden fazla.insan sadece kendini mutlu ederek değil başkalarını da mutlu ederek insanlara yararı olursagerçekten mutlu olur .ve gerçekten insan olur
 
geçen gün annemde birinden bahsediyor yardım edelim falan diye. kadın çalışmıyor eşi bi çalışıyor çalışmıyor 2 çocuğu var olsa daha da yapacak. böylelerine yardım etmekte beni sinir ediyor. ben deli gibi çalışıyorum gelirime rağmen ikinci çocuğu yapamıyorum. millette bi rahatlık.

bilinç yok eğitim yok bizim toplumda maalesef. doğurmak marifet sanki.
Şuan 10 çocuk doğuracak maddi güce sahibim . En basit tabirle ,derler ya : "bir kibrit çöpü yeter ! " bu çok bağlayıcı aslında .bundan ziyade egitebilecek miyim o çocukları (evdeki eğitim) ? Ortalıkta çok var ,bilmem hangi ülkenin çok ünlü büyük okulundan diplomalı ama hala insan olamamış yaratıklar . Ben önce insan yetiştirmek istiyorum . Planlı çocuk ilk etapta bunun için çok önemli . Vatan haini değil , sevdalısı çocuklarımız olur inşallah .
 
Onlar gelmeden önce farklı bir gezegende mi yaşıyordun acaba ? Onlardan önce mendil satan yada dilenen insanlar yok muydu ?

Acaba yazımın tam olarak neresinde bu mendil satma ve dilenme olayı Suriye'liler ile başladı yazıyor ? Gerçekten soruyorum nasıl çıkardınız bu anlamı ? Hayret ve merakla bekliyorum cevabınızı. Ayriyeten senli benli üslubunuz da çok avam. Tanışıyor muyuz ?
 
Doğuda öğretmenim. Suriye sınırına yakınız. Burda çocuklar geceleri bomba sesi duyuyor.gunduz bile duyuyoruz. Bazen korkudan dışarı çıkarmıyorum...biliyorum bişey olmayacak ama içimde korku oluyor yinede.ben Her o sesi duyduğumda çocukları düşünüyorum korkmuyorlar mi? Diye ...
Ve burayı görseniz kış soğuğunda terliği ile gelen öğrencim bile vardı. Şimdi çok şükür hepsinin ayakkabisi defteri vs var...yardım topluyorum düzenli olarak.kendim alıyorum.boyle geçiriyorum günlerimi.bazen yardımlar fazla geliyor çevre köy okulları ile paylaşıyorum.sadece benim çocuklarımın mi ihtiyacı var hayır.diger çocuklarda sevinmeli diye elimden geleni yapıyorum.bazen defter kalem gönderecek oluyorlar başka köy okuluna yönlendiriyorum.burasi bana hayatı öğretti. Gece sene okul yolumuza patlayıcı döşenmisti. Biz ordan geçtikten yarım saat sonra bulundu patlayıcı. Ölürsem bu yolda şehit olurum.korkum yok....Benim tek korkum bu çocukların sönüp gitmesi. Sizde böyle yardım larda bulunabilirsiniz...
Çok uzağa gitmenize herkes yok çevrenizden başlayın.arkadaslarinizi da bilgilendirin.kucjk küçük biriken herşey dağ oluyor inanın..ve ülkemizde gerçekten yardımsever çok insan var....
Allah sizden razı olsun
Sizin gibi insanlar var diye dönüyor bu dünya
 
Anne olduktan sonra duygularim daha yogunlasti..dun aksam trt belgesel de bir program izledim.agla agla icim yandi.kizimda gelip oda agliyacakti benim halime dudaklarini bukmus.anne agliyooo diyor gozyasimi sildi bebegim..
0 6 yas arasi annesi hapiste oldugu icin anne yaninda kalan bebekler cocuklar..eger disarda kimsesi yoksa ve anne istiyorsa yavrusunu yaninda bakabiliyor anne..tamam kogus gibi degil oda gibi ama..gorevliler pedagoglarda cocuklari alip krese oyun yerleri vs var hergun goturuyorlar.anne bakamasa da disarda kimsesi de yoksa cocuk esirgeme bakiyor..
bir tane kiz cocugu alti yasina basti cezaevinden gitmesi gerekir annesi hazirlamis cantasini esyalarini hadi anne gidiyoruz diyor annesi agliyor annecim ben cantami hazirlicam sonra gelcem diyor senin cantan nerde neden hazirlamadin diyor pedagoglar gorevlilerde bekliyor hadi evimize gidecez diye hayir ben annemi almadan gitmem diyor hadi buraya dayan dayanabilirsen.aglaya aglaya ayrildilar ne zor hayatlar var..:cry:
 
Cute öncelikle hayırlı olsun bebiş görünüyor. hayırlı iyi bir evlat olsun...

maalesef ki dediğin gibi içimizin acıdığı bazen elimizin erişmediği durumlar oluyor.
elimizin eriştiğine faydalı olmak için de elimizden geleni ardına koymamalıyız.
böyle durumlarda özellikle anlık yemek içmek gibi yardımlarda öte hayatta bir yer etmeleri için eğitim ve yardım vakıflarına yönlendirmeliyiz diye düşünüyorum.
 
Çok üzülüyorum fakat kesinlikle para vermiyorum ellerine. İnsanların çocuklarının üzerinden para kazanmasına tahammülüm yok. Ama zor durumda olduğunu bildiğim insanlara tabiki elimden gelen yardımı yapıyorum. Belki biraz alakasız olacak ama insanlar çok bencil. Ablamın bebeği ameliyat olduğunda Suriyede yaralanmış bir kız çocuğu vardı. Bizim bebiş ameliyat sonrası ağlarken o minicik yürek oyuncağını getirmiş yeğenime veriyor ağlamasın diye. Başka bir zaman yine ablamın bebeğini parka götürdüm, suriyeli iki bayan ve 3 çocuk geldi.Bizden başka kimse yoktu parkta ve hepsi elinde birer cips açtılar hiç ikram etmeden yediler. Yeğenim daha konuşamıyor ama bir ara onları göstermeye çalıştı. Oyuncağını getirip veren 4 yaşında çocuk diğeri bilmem kaç yaşında bayan.
 
üzülmüyorum;zira ben de bilirim mesela şu an birkaç çocuk yapmayı ama o bir çocuğumun bile geleceği için yatırım yapıyorum,kendim dişimden tırnağımdan artırdığımı daha hayatta bile olmayan evladıma ayırıyorum;ben bunu yapıyorsam herkes irade sahibi onun da annesi babaıs yapsın;elinde bir çocuk karnında bir çocuk evde bir çocuk sonra vay şöyle vay böylee...merhametten maraz doğar bunu da unutmayın...
 
Günaydın kızlar.
Benım ıcın bugun sıradan bır gün aslında.
Oğlum bugün okul gezisine gitti 40 kişilik sınıftan 15 kişi katıldı, hem 2 haftada bir gezi oldugu için hemde fiyatlar biraz yuksek geldıgı ıcın herkes gonderemıyor. Bu gibi durumlarda öğrt. mesaj atıyorum gelemeyen bır cocugun ucretını karsılamak ıcın bazen oluyor 39 kısı gıdıyor 1 kısı gıdemıyor. Öğretmen buna yanasmıyor.
Neyse konu bu degıl aslında.

Sabah ıse geldıgımde bıraz once gazete okurken metrobuste uyuya kalan cocugu gordum ve cok kotu oldum. Dayanamadım agladım. Neden boyle ya nıye hayat boyle acımasız, tamam fakir olsunlar ama calısmasınlar okula gıtsınler az ya da cok ogrensınler , cocukluklarını yasasınlar olmuyor mu? Bız hepımız bunlardan sorumlu degıl mıyız?

Yine dün iş için dışarı cıkıp biraz alışveriş yapıyordum , yaparken gitmişken aslında ihtiyacıda yokken oğlum için güzel kırtasıye malzemeleri aldım , dosyalar suluklar vs. Ne bıleyım bazen hatta cogu zaman yedıgım bıseyın yarısını ogluma gotuyorum veya dısardan yedıysem fazla alıp eve gotuyorum oda yesın dıye. Pekı ya dıgerlerı?

Bu alısverısten donerken gıttıgım ıs arkadasım (erkek) , ben bazen bu cocugu alıp suraya yemege goturuyorum dedı . Gecen sene ayakları yalın ayaktı bu sene ayakkabısı var dedı.

Şuanda tum yasam enerjım, amacım kalmamıs gıbı. Sankı deprem olmusta hersey bıtmıs gıbı hıssedıyorum.
Sız pekı , sızde benım gıbı uzuluyormusunuz? İşte metrobuste uyuya kalan cocuk, sizcede cok guzel bır cocuk değil mi?

Eki Görüntüle 1967514
Iyi kalpli birisiniz ancak bu çocuklar kendi ihtiyaçları için değil onları sömürenler için çalışıyor devlet ihtiyacı olanlara mama sut kömür bebek bezi erzak para yardımı yapıyor bedava saglik sigortası veriyor başlarındaki anne yada baba olabilseler bu durumlar yaşanmayacak maalesef çocukların masumiyeti kullanıyorlar
 
Canım inan eğitim masrafları karşılanmıyacak bişey değil, sana bana hiç değil.

Kitabını zaten okul veriyor. Yapman gereken sene başında toplu bir kırtasiye alışverişi, bir önlük bir çift ayakkabı.

Hadi bilemedin kışlık bir mont, bir de kışlık ayakkabı. Sene de 1000 tl, aylık 100 'ü geçmez. Sana bana dokunmaz, ama bu sebeple okuyamayan var hakkaten.

Bizim sinifimizdan.uc kisi var ucununde tek basima karsiliyorum.ilk kitaplar gonderilemedigi icin kitap.seti alinmasi gerekiyordu oyle cikti ortaya.bende ogretmenimize alamayan olursa yardimci olabilecegimi soyledim ogretmenimizde uc kisi icin.yardim.istedi.
Daha sonra teker teker baska.ihtiyaclari oldu ayni.kisilerin.seve seve yardimci oluyorum ogretmen de hemen bana soyluyor.
Daha dogrusu baskalari durumu oldugu halde yanasmiyor ve hepsini bana soylemek zorunda kaliyor kadin.
Aman aman bir zengin degilim ama.benim.icinde cocuklar her zaman oncelikli.Kendiminkiler icinde,benden yardim bekleyen cocuklar icinde gerekirse kendi ihtiyacimdan vazgeciyorum.Yeter ki onlar.iyi.ve.mutlu olsun.Benim icin buna vesile olmak cok.cok buyuk bir mutluluk.
 
Ben de ilkokulda parası başkası tarafından ödenip de bir şeyler yapabilenlerdendim.
Bu durumdan dolayı başta kendim sonra da bana bunu yaşatanlardan nefret etmiştim.
Derslerinde başarılı çocuk olduğum için de önce bana yapılırdı bu ve ben iki kere nefret ederdim bu şekilde göz önünde olmaktan
Diğer tarafın bakış açısı olarak olay bu yönde
Cunku eskiden sistemde yanlislik vardi.mesela mont ve bot yardimi gelirdi okula ihtiyaci olanlari.ogretmen herkesin.gozu onunde cagirir verirdi.cok yanlis bana gore.simdi mesela ben oglumun sinifindan birilerine yardim ediyorum ama ne onlar beni.biliyor ne ben onlari .Ogretmenle iletisim kuruyoruz.
 
Back