- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Bize her yer Memleket, aranzda Polis eşi olan yok mu?
- Konu Sahibi Dishe
- Başlangıç Tarihi
slm...özellikle googledan aradığım bi başlıkla buldum bu formu.başlığım polis eşi olmaktı.offf kafam okadar karışıkki ve canım bi okadar sıkkın.daha fazla boğulmadan içime bian önce dökülsün cümlelerim.
nasıl başlıcamı bilmiyorum ama umarım ifade edebilirim kendimi.3sene önce tanıştım onla.kendisi polis.3sene sürdürdük bu birlikteliği acı tatlı herşeyiyle.yeri geldi ben onun asabiyetine katlanabildim yeri geldi o benim mızmızlığımı huysuzlğumu çekti.maddi sıkıntıları ailevi problemleri herşeinde sonuna kadar yanında oldum.oldukçada mutlu oldum.emek verdikçe büyümeliydi bence bi ilişki.karşıma çıkan herkesden farklı kıldı bu emek onu.yeri geldi çok üzüldüm kızdım kendime bunca sevilirmi diye.ama onsuzda olmadı dolmadı 48 saat bile.sonuç olarak birlikte yaşayabilcen değil onsuz yaşayamayacağınla evlen dedim kendime.
şuan çok i şartlara sahibim.her istediğim dilediğim oluyor maddi açıdan hiç bi sorunu olmayan bir ailede geçti 24 senem.ve her açıdan mükemmel bi ailede yetiştim.kendi evim arabam bile var şimdiden.ama bi yandada o çok sevdiğim var.ailem kararıma saygı duydu.senin tercihin dediler senin hayatın.ve herkes gönülsüzce kabullendi.binlerce olumsuz cümle ile-şöle sıkıntılar yaşıcaksın böle zor dayanamazsın...vs yani moral olarak çökerterek kabullenildi.ama şuan etrafımda kimse yok.genel olarak bu kararımı herkes kendilerine bi nankörlük olarak algıladı ve mesleğin verdiği asabiyetin aramızı zedeleyeceğini,maddi problemlerin bizi çökerteceğini,kültür farklılığının benden soğuyacağını söyleyip durdular.
benimde bir mesleğim var.ve herşeyin her zaman iyi gitmeyeceğini her durumun geçici olduğunu zenginken birden fakirleşilebileceğini biliyorum.yani bu dünyada aslında hiç birşeyin bizim olmadığını biliyorum.çalışırsak ikimizde bi bizimi kaldıramıycak bu dünya.
ikilemlerim nasıl göze batıyor değilmi.ama eminim aranızda ben gibi olup şuan çok mutlu olanlarda vardır.ille rahat ediim diye zengin birini aramak kadar tiksindirici ne olabilir hayatta.karşımdaki insan bana bakabilmek için koşturup yorulacak ve ben onun bu yükü taşımasını azımsıycam hemde bu şartlarda...
ama kimseye anlatamıyorum bunları.herkes bu düşüncelerin gelip geçici diyor.yaşamadan bööle denir diyor.şuan kendisi şarkta zaten uzağız yani.herşeye rağmen son kararım önümüzdeki hafta nişanımızın yapılması.ama kimsesizim.canınız kadar sevdiğiniz ailenizin -bize denk birilerini bulamadık hiç içimizden gelmiyo demesi nasıl bir duygu biliyormusunuz?
offf...bugünleri ne heycanla bekleyip ne heycanla geçiren niceleri vardır eminim.benimse huzursuzluğum satırlarıma bile yansıyor istemedende olsa.
tüm sorumluluğu yükü üstlendim.mutsuzluğum benim eserim sayılacak bir gün olursa.korkuyorum yüzümün kara çıkmasından.karşıma aldığım onca şeye karşı utanmaktan korkuyorum
((
nasıl başlıcamı bilmiyorum ama umarım ifade edebilirim kendimi.3sene önce tanıştım onla.kendisi polis.3sene sürdürdük bu birlikteliği acı tatlı herşeyiyle.yeri geldi ben onun asabiyetine katlanabildim yeri geldi o benim mızmızlığımı huysuzlğumu çekti.maddi sıkıntıları ailevi problemleri herşeinde sonuna kadar yanında oldum.oldukçada mutlu oldum.emek verdikçe büyümeliydi bence bi ilişki.karşıma çıkan herkesden farklı kıldı bu emek onu.yeri geldi çok üzüldüm kızdım kendime bunca sevilirmi diye.ama onsuzda olmadı dolmadı 48 saat bile.sonuç olarak birlikte yaşayabilcen değil onsuz yaşayamayacağınla evlen dedim kendime.
şuan çok i şartlara sahibim.her istediğim dilediğim oluyor maddi açıdan hiç bi sorunu olmayan bir ailede geçti 24 senem.ve her açıdan mükemmel bi ailede yetiştim.kendi evim arabam bile var şimdiden.ama bi yandada o çok sevdiğim var.ailem kararıma saygı duydu.senin tercihin dediler senin hayatın.ve herkes gönülsüzce kabullendi.binlerce olumsuz cümle ile-şöle sıkıntılar yaşıcaksın böle zor dayanamazsın...vs yani moral olarak çökerterek kabullenildi.ama şuan etrafımda kimse yok.genel olarak bu kararımı herkes kendilerine bi nankörlük olarak algıladı ve mesleğin verdiği asabiyetin aramızı zedeleyeceğini,maddi problemlerin bizi çökerteceğini,kültür farklılığının benden soğuyacağını söyleyip durdular.
benimde bir mesleğim var.ve herşeyin her zaman iyi gitmeyeceğini her durumun geçici olduğunu zenginken birden fakirleşilebileceğini biliyorum.yani bu dünyada aslında hiç birşeyin bizim olmadığını biliyorum.çalışırsak ikimizde bi bizimi kaldıramıycak bu dünya.
ikilemlerim nasıl göze batıyor değilmi.ama eminim aranızda ben gibi olup şuan çok mutlu olanlarda vardır.ille rahat ediim diye zengin birini aramak kadar tiksindirici ne olabilir hayatta.karşımdaki insan bana bakabilmek için koşturup yorulacak ve ben onun bu yükü taşımasını azımsıycam hemde bu şartlarda...
ama kimseye anlatamıyorum bunları.herkes bu düşüncelerin gelip geçici diyor.yaşamadan bööle denir diyor.şuan kendisi şarkta zaten uzağız yani.herşeye rağmen son kararım önümüzdeki hafta nişanımızın yapılması.ama kimsesizim.canınız kadar sevdiğiniz ailenizin -bize denk birilerini bulamadık hiç içimizden gelmiyo demesi nasıl bir duygu biliyormusunuz?
offf...bugünleri ne heycanla bekleyip ne heycanla geçiren niceleri vardır eminim.benimse huzursuzluğum satırlarıma bile yansıyor istemedende olsa.
tüm sorumluluğu yükü üstlendim.mutsuzluğum benim eserim sayılacak bir gün olursa.korkuyorum yüzümün kara çıkmasından.karşıma aldığım onca şeye karşı utanmaktan korkuyorum
((
slm...özellikle googledan aradığım bi başlıkla buldum bu formu.başlığım polis eşi olmaktı.offf kafam okadar karışıkki ve canım bi okadar sıkkın.daha fazla boğulmadan içime bian önce dökülsün cümlelerim.
nasıl başlıcamı bilmiyorum ama umarım ifade edebilirim kendimi.3sene önce tanıştım onla.kendisi polis.3sene sürdürdük bu birlikteliği acı tatlı herşeyiyle.yeri geldi ben onun asabiyetine katlanabildim yeri geldi o benim mızmızlığımı huysuzlğumu çekti.maddi sıkıntıları ailevi problemleri herşeinde sonuna kadar yanında oldum.oldukçada mutlu oldum.emek verdikçe büyümeliydi bence bi ilişki.karşıma çıkan herkesden farklı kıldı bu emek onu.yeri geldi çok üzüldüm kızdım kendime bunca sevilirmi diye.ama onsuzda olmadı dolmadı 48 saat bile.sonuç olarak birlikte yaşayabilcen değil onsuz yaşayamayacağınla evlen dedim kendime.
şuan çok i şartlara sahibim.her istediğim dilediğim oluyor maddi açıdan hiç bi sorunu olmayan bir ailede geçti 24 senem.ve her açıdan mükemmel bi ailede yetiştim.kendi evim arabam bile var şimdiden.ama bi yandada o çok sevdiğim var.ailem kararıma saygı duydu.senin tercihin dediler senin hayatın.ve herkes gönülsüzce kabullendi.binlerce olumsuz cümle ile-şöle sıkıntılar yaşıcaksın böle zor dayanamazsın...vs yani moral olarak çökerterek kabullenildi.ama şuan etrafımda kimse yok.genel olarak bu kararımı herkes kendilerine bi nankörlük olarak algıladı ve mesleğin verdiği asabiyetin aramızı zedeleyeceğini,maddi problemlerin bizi çökerteceğini,kültür farklılığının benden soğuyacağını söyleyip durdular.
benimde bir mesleğim var.ve herşeyin her zaman iyi gitmeyeceğini her durumun geçici olduğunu zenginken birden fakirleşilebileceğini biliyorum.yani bu dünyada aslında hiç birşeyin bizim olmadığını biliyorum.çalışırsak ikimizde bi bizimi kaldıramıycak bu dünya.
ikilemlerim nasıl göze batıyor değilmi.ama eminim aranızda ben gibi olup şuan çok mutlu olanlarda vardır.ille rahat ediim diye zengin birini aramak kadar tiksindirici ne olabilir hayatta.karşımdaki insan bana bakabilmek için koşturup yorulacak ve ben onun bu yükü taşımasını azımsıycam hemde bu şartlarda...
ama kimseye anlatamıyorum bunları.herkes bu düşüncelerin gelip geçici diyor.yaşamadan bööle denir diyor.şuan kendisi şarkta zaten uzağız yani.herşeye rağmen son kararım önümüzdeki hafta nişanımızın yapılması.ama kimsesizim.canınız kadar sevdiğiniz ailenizin -bize denk birilerini bulamadık hiç içimizden gelmiyo demesi nasıl bir duygu biliyormusunuz?
offf...bugünleri ne heycanla bekleyip ne heycanla geçiren niceleri vardır eminim.benimse huzursuzluğum satırlarıma bile yansıyor istemedende olsa.
tüm sorumluluğu yükü üstlendim.mutsuzluğum benim eserim sayılacak bir gün olursa.korkuyorum yüzümün kara çıkmasından.karşıma aldığım onca şeye karşı utanmaktan korkuyorum
ne guzel ıfade etmıssın duygularını..:teselli:
ıcındekılerı oldugu gıbı yansıtabılen ınsanların duygularından emın olduklarını ve kendılerını kandıramayacaklarını dusunurum hep..
oncelıkle hosgeldın dıyelım..yerimseniben
3 senedır beraber oldugunuzu soylemıssın.
az cok bılıyorsun bu meslegın ınsan psıkolojısını nasıl etkıledıgını..
sımdı aynı catı altında degılsınız ama evlendıgınız de hersey daha farklı olucak once bunu kabullenmıs olmalısın..
evlendıgımız ılk yıl esımın pazar gunlerı calısıyor olması o kadar cok acı verırdı kı bana..:çok üzgünüm:
herkez esıyle gezmede sınemada yada pıknıkte..
bense olece gıdenlerın arkasından bakıyordum ...
tabıı sonrasında herseye alısıyor ınsan..
ama ıyı seylere cabuk alısılıyor kotu seylerınkı zaman alıyor..
demek ıstıyorum kı;sımdı yasadıklarından daha agır seyler senı beklıyor olabılır..:bbo:
her ıstedıgın an esın yanında olamıyacak..
bazen ıs yerındekı sorunlar yuzunden sıkıntılı olucak..
ve sen sureklı farklı yerlerde yasamak zorunda kalıcaksın..
yerı gelıcek dogunun dag basındakı bır ılcesınde bıle..
hersey degısıcek , etrafındakı ınsanlar yasam standardın vs vs..kafamçokkarıştı
butun bunları goze alıyormusun?
aılenıde anlıyorum kendılerınce endıselerı var..
haksız da sayılmazlar..a.s
sosyal durumu maddı meselelerı herseyı bır yere bıraktıgımız zaman dahı bu meslektekı ınsanlarla yasam surdurmek buyuk bır caba ve ozverı ıstıyor..
bende 5 yıllık bır ılıskı sonunda evlendım esımle..
yaklasık 4 yıldırda evlıyız..
sımdı bır kızım var herseyın ustesınden gelmek cok daha kolay artık..:asigim:
kendın ıcın en ıyı olanı yıne sen bılırsın..
eger karsılasabılecegın herseye eywallah dıyorsan askınızın buyuklugunden emınsen no problem..kaydirigubbakcemile5
sunu da unutma tum olumsuzluklar yok olsa da aılen arkanda bu ılıskıyı desteklıyor olsa da eger ılerde sız ıkınızden kaynaklı anlasmazlıklar ve mutsuzluk bas gosterıcekse yıne sonuc aynı olucaktır..
yanı yasanmadan bılınmıyor hıcbırsey...
umarım hayatta hersey dıledıgın gıbı olur..
sen yıne de yasadıgın bu anların tadını cıkar..
Rabbım hayırlısını versın herbırımız ıcın..:Saruboceq:
merhabalarslm...özellikle googledan aradığım bi başlıkla buldum bu formu.başlığım polis eşi olmaktı.offf kafam okadar karışıkki ve canım bi okadar sıkkın.daha fazla boğulmadan içime bian önce dökülsün cümlelerim.
nasıl başlıcamı bilmiyorum ama umarım ifade edebilirim kendimi.3sene önce tanıştım onla.kendisi polis.3sene sürdürdük bu birlikteliği acı tatlı herşeyiyle.yeri geldi ben onun asabiyetine katlanabildim yeri geldi o benim mızmızlığımı huysuzlğumu çekti.maddi sıkıntıları ailevi problemleri herşeinde sonuna kadar yanında oldum.oldukçada mutlu oldum.emek verdikçe büyümeliydi bence bi ilişki.karşıma çıkan herkesden farklı kıldı bu emek onu.yeri geldi çok üzüldüm kızdım kendime bunca sevilirmi diye.ama onsuzda olmadı dolmadı 48 saat bile.sonuç olarak birlikte yaşayabilcen değil onsuz yaşayamayacağınla evlen dedim kendime.
şuan çok i şartlara sahibim.her istediğim dilediğim oluyor maddi açıdan hiç bi sorunu olmayan bir ailede geçti 24 senem.ve her açıdan mükemmel bi ailede yetiştim.kendi evim arabam bile var şimdiden.ama bi yandada o çok sevdiğim var.ailem kararıma saygı duydu.senin tercihin dediler senin hayatın.ve herkes gönülsüzce kabullendi.binlerce olumsuz cümle ile-şöle sıkıntılar yaşıcaksın böle zor dayanamazsın...vs yani moral olarak çökerterek kabullenildi.ama şuan etrafımda kimse yok.genel olarak bu kararımı herkes kendilerine bi nankörlük olarak algıladı ve mesleğin verdiği asabiyetin aramızı zedeleyeceğini,maddi problemlerin bizi çökerteceğini,kültür farklılığının benden soğuyacağını söyleyip durdular.
benimde bir mesleğim var.ve herşeyin her zaman iyi gitmeyeceğini her durumun geçici olduğunu zenginken birden fakirleşilebileceğini biliyorum.yani bu dünyada aslında hiç birşeyin bizim olmadığını biliyorum.çalışırsak ikimizde bi bizimi kaldıramıycak bu dünya.
ikilemlerim nasıl göze batıyor değilmi.ama eminim aranızda ben gibi olup şuan çok mutlu olanlarda vardır.ille rahat ediim diye zengin birini aramak kadar tiksindirici ne olabilir hayatta.karşımdaki insan bana bakabilmek için koşturup yorulacak ve ben onun bu yükü taşımasını azımsıycam hemde bu şartlarda...
ama kimseye anlatamıyorum bunları.herkes bu düşüncelerin gelip geçici diyor.yaşamadan bööle denir diyor.şuan kendisi şarkta zaten uzağız yani.herşeye rağmen son kararım önümüzdeki hafta nişanımızın yapılması.ama kimsesizim.canınız kadar sevdiğiniz ailenizin -bize denk birilerini bulamadık hiç içimizden gelmiyo demesi nasıl bir duygu biliyormusunuz?
offf...bugünleri ne heycanla bekleyip ne heycanla geçiren niceleri vardır eminim.benimse huzursuzluğum satırlarıma bile yansıyor istemedende olsa.
tüm sorumluluğu yükü üstlendim.mutsuzluğum benim eserim sayılacak bir gün olursa.korkuyorum yüzümün kara çıkmasından.karşıma aldığım onca şeye karşı utanmaktan korkuyorum
bende bi polis eşiyim ve ailenden ayrı kalmak o kadar zor geliyorki insana her istediğinde gidermiyorsun eşim göndermek istyor ama onu bırakıp asla gitmek istemiyorum.eşim git diyor ama onu yanlız bırakamıyor insan.onun her yaşadiği sıkıntıyı sende yaşiyorsun.
ilgi bekliyorsun yorgun geliyor.
bir gün nasil hasta oldum bilseniz hiç kimsem yok ve ben ateşten yanıyorum bi bardak su veren yok gecenin bi vakti ne yapacağimi bilmiyorum.önceden ölemiydi ailem hep yanımda yada sevdiklerim hep yanımdaydı öle zor ki yanlızlık.
eşim nöbette gittiğinde bende her gece sanki onunla nöbet tutuyorum hiç uyku uyumuyorum.
inan normal zamanda olsa bunların hiçbirini yaşamam ama sevdiğim için herşey.onun için yaşiyorum bunca şeyi.
insan birini severse yapmayacaği şey olmuyor.
sende eşini sevdiğine göre her sıkıntının altından kalkarsınız bundan emin ol canım.
Son düzenleme:
ilk sene hiç düşünmediğim bunca gerçek şimdi işler ciddileştikçe bir bir karşıma çıkıyor.teşekkür ederim paylaşımlarınız için.farkındayım beni çok zor bi hayat bekliyor.üstelik evlendiğimde onun yanına şarka gideceğimi bile bile..tüm hayatımı geride bırakıcam.bana ait ne varsa ardımda kalıcak.sıfırdan başlamak diyelim adına.en büyük kabusum hayal kırıklığı.demişsinizya yaşamadan bilinmez...
traji komik gelio bazen etrafımdaki herkesin delirdiğimi düşünmesi:)kendimle dalga bile geçiyorum.şark görevi bittikten sonra tainimin çıktığı ilde kalabilirim diyor mesela ordanda başka ile devlet isteğiyle gönderebiliyormu?
gittiğin yerde tek başına başının çaresine bakabilmek...üniversteyi şehir dışında okurken bile arkadaşları oluyor insanın herzaman yanında.ama eş başka.umarım herşeye değer.ki şu noktada ummaktan başka çaremde yok sanırım.
mesleğin verdiği bazı alışkanlıklar var sanırım şüpheci ve çabuk gerilebilen bi kişilik.evlilik biraz daha yumuşatır diye düşünüyorum ama??
medyanın lanse ettiği kişilik tedirginleştiriyor halkı.yok kredi batağından cinnet geçirenler,şiddet uygulayanlar...vs.
okadar hoşuma gittiki benimseyişiniz umarım bende sizin gibi tad alarak yaşayabilirim bunu.bööle tüm olumsuzluklara inat huzur ve şefkat kokuo yazılarınız.Allah mutluluğunuzu daim kılsın ve her türlü kötülükten korusun.tüm asker ve polis eşlerinin,kardeşlerinin ablalarının abilerinin annelerinin ve evlatlarının üzülmesine asla izin vermesin.
traji komik gelio bazen etrafımdaki herkesin delirdiğimi düşünmesi:)kendimle dalga bile geçiyorum.şark görevi bittikten sonra tainimin çıktığı ilde kalabilirim diyor mesela ordanda başka ile devlet isteğiyle gönderebiliyormu?
gittiğin yerde tek başına başının çaresine bakabilmek...üniversteyi şehir dışında okurken bile arkadaşları oluyor insanın herzaman yanında.ama eş başka.umarım herşeye değer.ki şu noktada ummaktan başka çaremde yok sanırım.
mesleğin verdiği bazı alışkanlıklar var sanırım şüpheci ve çabuk gerilebilen bi kişilik.evlilik biraz daha yumuşatır diye düşünüyorum ama??
medyanın lanse ettiği kişilik tedirginleştiriyor halkı.yok kredi batağından cinnet geçirenler,şiddet uygulayanlar...vs.
okadar hoşuma gittiki benimseyişiniz umarım bende sizin gibi tad alarak yaşayabilirim bunu.bööle tüm olumsuzluklara inat huzur ve şefkat kokuo yazılarınız.Allah mutluluğunuzu daim kılsın ve her türlü kötülükten korusun.tüm asker ve polis eşlerinin,kardeşlerinin ablalarının abilerinin annelerinin ve evlatlarının üzülmesine asla izin vermesin.
slm...özellikle googledan aradığım bi başlıkla buldum bu formu.başlığım polis eşi olmaktı.offf kafam okadar karışıkki ve canım bi okadar sıkkın.daha fazla boğulmadan içime bian önce dökülsün cümlelerim.
nasıl başlıcamı bilmiyorum ama umarım ifade edebilirim kendimi.3sene önce tanıştım onla.kendisi polis.3sene sürdürdük bu birlikteliği acı tatlı herşeyiyle.yeri geldi ben onun asabiyetine katlanabildim yeri geldi o benim mızmızlığımı huysuzlğumu çekti.maddi sıkıntıları ailevi problemleri herşeinde sonuna kadar yanında oldum.oldukçada mutlu oldum.emek verdikçe büyümeliydi bence bi ilişki.karşıma çıkan herkesden farklı kıldı bu emek onu.yeri geldi çok üzüldüm kızdım kendime bunca sevilirmi diye.ama onsuzda olmadı dolmadı 48 saat bile.sonuç olarak birlikte yaşayabilcen değil onsuz yaşayamayacağınla evlen dedim kendime.
şuan çok i şartlara sahibim.her istediğim dilediğim oluyor maddi açıdan hiç bi sorunu olmayan bir ailede geçti 24 senem.ve her açıdan mükemmel bi ailede yetiştim.kendi evim arabam bile var şimdiden.ama bi yandada o çok sevdiğim var.ailem kararıma saygı duydu.senin tercihin dediler senin hayatın.ve herkes gönülsüzce kabullendi.binlerce olumsuz cümle ile-şöle sıkıntılar yaşıcaksın böle zor dayanamazsın...vs yani moral olarak çökerterek kabullenildi.ama şuan etrafımda kimse yok.genel olarak bu kararımı herkes kendilerine bi nankörlük olarak algıladı ve mesleğin verdiği asabiyetin aramızı zedeleyeceğini,maddi problemlerin bizi çökerteceğini,kültür farklılığının benden soğuyacağını söyleyip durdular.
benimde bir mesleğim var.ve herşeyin her zaman iyi gitmeyeceğini her durumun geçici olduğunu zenginken birden fakirleşilebileceğini biliyorum.yani bu dünyada aslında hiç birşeyin bizim olmadığını biliyorum.çalışırsak ikimizde bi bizimi kaldıramıycak bu dünya.
ikilemlerim nasıl göze batıyor değilmi.ama eminim aranızda ben gibi olup şuan çok mutlu olanlarda vardır.ille rahat ediim diye zengin birini aramak kadar tiksindirici ne olabilir hayatta.karşımdaki insan bana bakabilmek için koşturup yorulacak ve ben onun bu yükü taşımasını azımsıycam hemde bu şartlarda...
ama kimseye anlatamıyorum bunları.herkes bu düşüncelerin gelip geçici diyor.yaşamadan bööle denir diyor.şuan kendisi şarkta zaten uzağız yani.herşeye rağmen son kararım önümüzdeki hafta nişanımızın yapılması.ama kimsesizim.canınız kadar sevdiğiniz ailenizin -bize denk birilerini bulamadık hiç içimizden gelmiyo demesi nasıl bir duygu biliyormusunuz?
offf...bugünleri ne heycanla bekleyip ne heycanla geçiren niceleri vardır eminim.benimse huzursuzluğum satırlarıma bile yansıyor istemedende olsa.
tüm sorumluluğu yükü üstlendim.mutsuzluğum benim eserim sayılacak bir gün olursa.korkuyorum yüzümün kara çıkmasından.karşıma aldığım onca şeye karşı utanmaktan korkuyorum
Her polis eşi gibi bende yaşadım 10 yıldır birçok zorluğu.Evlendik 15 gün sonra hiç bilmediğim bir şehire evimize geldik ve daha o akşam eşim nöbete gitti.Ben o geceyi nasıl geçirdim hayatım boyunca unutamam..Kimi zaman korktum evde yalnızken,kimi zaman ailemi özledim,kimi zaman çok yoğun çalıştığı zamanlarda eşim yüzüne hasret kaldım..Ama beraber geçireceğimiz az zamanlar hep daha kıymetli oldu.Alıştım yani zamanla.a.s Sende gerçekten seviyorsan ki öyle gözüküyor,hazırsan bu zorluklara katlanmaya emin ol başarırsınız.Zaten eşini sevdikten sonra zor olsada katlanılmayacak diye bişey yok,emin ol..Evliliğin boyunca seni en iyi anlayan polis eşleri olacak,onların arasından çok güzel dostların olacak,yani en büyük destekçin yine polis eşleri olacak,hele de lojmanda oturursan..Kocaman bir ailenin içine gidiğini düşün ve korkma asla,başaracağına ben gönülden inanıyorum..:teselli: Allah mutlu etsin seni sevdiğinle inşallah..:1rolleyes:
R
REYYAN
Ziyaretçi
yazılanları okudum beni yıllar öncesine götürdü bu meslek okadar zorki ancak içine girildiğinde hayatın gerçeklerini göre biliyorsun evet tam 28 yılım bu mesleği eşimle paylaşarak geçti çok zor günlerim oldu çok rüzgarlar fırtınalar geldi geçti ama hep sabır duayla vede eşime olan sevgimle atlattım gençlik gitti çocuklarım babayla büyümedi hep bunun özlemini yaşadılar nede çabuk büyüdüler bugün bakıyorum yeni meslek taşlarımız çok farklı izinleri raporları istedikleri zaman alabiliyorlar eşlerine çocuklarına zaman ayıra biliyorlar biz bunları hiç görmedik onbeş gün izin yaptığımızı hatırlamıyorum eh geldi geçti buralara kolay gelmedik bundan sonrada RABBİM utandırmasın hayırlı görevler nasip etsin hiç bir şey kolay değil hele bizim meslekte eş olmak ................sabır kızlar sabır
sözlerin bana kendini de arkadaşını da iyi tanıdığını düşündürdü.bu durumda mutsuz olmayacağını düşünüyor ve umuyorum.
tayin konusuna gelince,eski emeklilik yasasına göre 20 yılda emekli olabiliyorlardı,bu yıllar da 2-3 ilde doldurulabiliyordu.ama yeni emeklilik yasası polislere yine 20 yıl hakkını tanıyor mu,yoksa yaşa göre onların da görev süreleri uzadı mı,bilmiyorum.bu konuda bilgisi olan arkadaşlar paylaşırsa ben de çok sevinirim.
yalnız şunu söyleyebilirim,amir pozisyonundakiler iki kez,memurlar bir kez doğu görevi yapıyor.sen de arkadaşının şu an doğuda olduğunu yazmışsın.orada kaç yılı kaldı?amir değilse ve görev süresini tamamlayıp geldiğinde evlenirseniz doğuya hiç gitmeyebilirsin.
her şey gönlünce olsun...
selam kızlar:) aysun sanırım adın hangi birimiz garati verebilirki bir iliskinin ömür boyu olacagını bizde bunladrı düsünüp esimizi seçtik .... kültür çatısması bendede oldu lakin eşimde degil ailesiyle oldu zorlandım ama yinede yılmayacagım inatla devam ediyorum... seviyorsan emin ol tüm zorluguna katlanıyorsun... bilmezmiyizki her güzel seye giden yollar hep zor ve meşekkatlidir allah sononuzu hayırlara çıkarsın inş
herkese ilgisinden dolayı teşekkür ederim öncelikle.inanın çok ihtiyacım olan cümleleri yakalıyorum yazdıklarınızda.
o şarka gideli bir yılı geçti.geçen yıl temmuzdu.ve diyarbakırda olduğu için 4 sene yapıcak.yani 3 sene daha evliliği sarkıtmak şu durumda gerçekten biraz problem.birde şuan okadar düzensiz bir hayatı varki hem iş hem ev iki arada sıkışıp kalıo garibim o yüzden gönlümde elvermio sadece onun sıkıntı çekmesine.ailemde doğudan dönüşünü bekletme taraftarı malum bide şuanki terör durumusenağlama ama eminim benim hislerimi anlıyorsunuz.
kendisi amir değil yani bir kez doğu görevi mevcut.eğer şimdi gitmeyi göze alamazsam ilerki hayatımda olabilecek bir süprizde bocalarım gibi geliyor.malum şark görevi bile birden bire çıktı hiç tahmin edemiyeceğimiz bir zamanda:1shok:yani düşünmeden en uç noktayı bile kabullenemiyeceksem nasıl hayatımı emanet edebilirim ben bu insana.
bi arkadaşımızda kültür çatışmasından bahsetmiş ve aynı şekilde aile unsuru.kimse ailesini kendi seçemiyorfisfisfisonun ailesi beni çok zor kabul etti.ama ben o tatsızlıkları bırakıp sırf onun ailesi olduğu için saygımda eksiğim olacağını sanmıyorum.isterlerse genede sevmesinler canları sağolsun:1rolleyes:
önümüzdeki hafta tüm düğümler çözülecek.umarım hayat hepimizden 4 yapraklı yoncalarını eksik etmeza.s.
gerçek hayattaa yeteri kadarr sorumluluktan bunalıyoruzz
arasıraa birbirimize takılalım değilmi
ayrıcaa sana takılmak için değilde disheyl
- 11 Eylül 2008
- 220
- 0
- 296
canım bu yazına cevap göremedim başka ben de polis eşi oldum hemde bu bizim ikincibaharımız eşimle tam 1.5 ay oldu.hem güzel hem zor endişeler insanı korkutuyor haberlere falan baktıkça ya gülerek gönderdiğin işe dönmezse diye...il il gezmek güzel ama sevmezen gittiğin yeri kalmak alışmak zor ama gülü seven o kadar dikene de katlanıyor.o iyi olsun başımda olsun da her yer paris diyor::)
buralardayım:icecream:
laa her gelen once bana satasıo zatenkaydirigubbakcemile
ne hıkmetsegamyoncuiremsu
o sevıye belırleme sınavlarının sorularını ben hazırlıyorum zaten..:lepi:
ıhtıyacı olan berı gelsınkaydirigubbakcemile5
cevap 1-sevmezmıyım hıc..memleketımın kokusu gelıo burnuma:çok üzgünüm:
cevap 2-anten olmaz bu saatten sonra dıjıtal sısteme gectım parayı veren dudugu calar..:icecream:
cevap 3-alıskın olmadıkları bı durum olabılır;CADIARZUınsanların bu kadar samımı olmus olması tuhaf gelıyordur belkı bılmem..sengözlerimebaksanab
ama zamanla alısırlar ..
aslolan muhabbet gerısını salla..:teytey:
gecelim dier sorulara
son zamanlardaa şokkk geçirten bişiy oldumu
çok güldüğün bişiy oldumu
en sonn neye şımardınn ukalalaştınşakkıdı
