- 23 Ocak 2008
- 10.806
- 13.021
-
- Konu Sahibi mutluluk1982
- #161
ayrılırken bile tekrar bana döner diye delilleri bile kullanmadım ona yinede zarar vermek istemedim. kızlarımın babası dedim. bu duygulardan nasıl kurtulacağım.
Ben okurken yoruldum valla çok doğru şeyler yazmışsınız. İnsan ilk önce kendine değer vermeli, senin değer vermediğin kendine, başkalarının değer vermesini beklemek boş bir hayal.Bunu, iki gün sonra yeni bir kendinize acıma krizi yaşadığınızda belki okur da, kendinize gelirsiniz umuduyla yazıyorum:
1- Herkes mutlu olacağını düşünerek evlenir ama bazı evlilikler o veya bu sebeple yürümez. Bu dünyanın sonu filan değildir. 12 yıl önce evlendiğiniz adamın umduğunuz gibi çıkmaması sizin suçunuz değil.
2- Ama adamın aile kurmaya müsait bir yapısını olmadığını defalarca görmenize, evlilik kurumuna saygısını olmadığını pek çok kez ispatlamasına, ahlaken düşük karakterli biri olduğunu üst üste kanıtlamasına rağmen bu evliliği sürdürmeniz ve üstüne iki çocuk yapmanız sizin suçunuz!
3- Hadi yaptınız, Allah onları size bağışlasın, bu rezil evliliğin iniş ve çıkışlarını, bitiş ve başlangıçlarını tekrar ve tekrar onlara yaşatarak, zavallı çocukların ruh halini bozmaya hakkınız yok. Onlara sunduğunuz ebeveyn modelinde, kocalık ve babalık sorumluluğunu yerine getiremeyen ahlaki açıdan dejenere bir erkek ile o erkek kendisine hangi saygısızlığı yaparsa yapsın ona yapışan bir kadın modeli sunmanız en büyük günahınız.
4- Kocanız olacak adam ne menem bir kişilikte olduğunu defalarca ispatlamasına rağmen, kendi yatağınızda sizi aldatmasına rağmen, boşanıp kendi kendinize saçma sapan hayaller kurarak affedip yeniden evlenmenize rağmen, ikinci boşanmanızda "belki yine bana geri döner" diye mal paylaşımına gitmeyerek çocuklarınızın hakkını elinizle ikram etmenize rağmen, bir de üstüne "çocuklarımı babasız bırakmak istemedim" diye kendinize fedakar bir anne kılıfı uyduruyorsunuz. Bu en hafif tabiriyle hem ayıp, hem de günah.
5- Size kendinizle ilgili gerçekleri şöyle özetlemek isterim: İyi bir anne değilsiniz çünkü çocuklarınızı perişan etmişsiniz, iyi bir evlat değilsiniz, çünkü anne babanızı perişan etmişsiniz, iyi bir çalışan değilsiniz çünkü sizi kendi cebinden verdiği parayla psikoloğa gönderen patronunuza minnet duymamışsınız, iyi bir arkadaş değilsiniz bıkmadan usanmadan sizi dinleyip dertlerinizi paylaşan insanların dilinde tüy bitene kadar size verdikleri desteklere sırtınızı dönmüşsünüz. Hatta siz iyi bir eş de değilsiniz çünkü güya kocanızın türlü rezilliklerini affettikten sonra yuvayı onarmak yerine (daha önce kendiniz yazdığınız için biliyorum ve aslında bu yuvanın bence onarılacak bir tarafı filan da yoktu) sürekli bu durumu kafasına kakarak, dırdırları ile kendini tatmin eden birisiniz.
Siz sadece kendine acıyan, aynı hataları tekrar tekrar yapan, düzelmek için adım atmak yerine ağlanmayı seçen, koca delisi olmayı marifet sanan, yaptığı hataların pekala farkında olduğu için kendisiyle yüzleşmek yerine intihar yoluyla sorumluluklarından kaçmaya çalışan birisiniz.
Aslında bana göre siz sadece kibirli bir insansınız. "Bunu bana, benim gibi fedakar, cefakar, her türlü hatasını affeden bir kadına nasıl yapar?" tribinden bir adım öteye gidememişsiniz. O adam çocuklarınıza bir kötülük ettiyse, siz iki kez kötülük ediyorsunuz.
Şimdi önünüzde iki seçenek var: ya kendi kazdığınız bu çukurda kendinize acıyıp, ağlanarak, kendinizi hep kurban gibi sunarak debelenmeye devam edersiniz; ya da silkinip kendinize gelir, bu saçma sapan evlilikte payınıza düşen sorumluluğu alarak çocuklarınıza kendinizi affettirmeye çalışırsınız.
Çünkü siz kocanızın kurbanı olsanız bile, çocuklarınızı da sizin hala devam eden hatalarınıza kurban etmektesiniz. Üstelik işi gücü olan, ortalama bir eğitime sahip, arkasına ailesinin desteğini almış, yetişkin bir kadın ve anne olmanıza rağmen. Çocuklarınıza yaptığınız bütün bu kötülüklerden sonra ne sizin kendinize acımaya hakkınız var, ne de ben size acıyabiliyorum. Çocuklarınızı ahlaksız, dejenere babalarının ve üvey annelerinin başına atmak yerine kendi ailenize emanet edip, gidip bir hastaneye yatmak ve kendinize gelmekle yükümlüsünüz. Umarım, en azından bu sorumluluğunuzdan kaçmazsınız!...
ne yapayım. düzelemiyroum. onun yanında evlilik çerçeveleri vardı.parçaladım. kırdım döktüm.hergün ağlıyorum yemek yemiyorum. anne yemek ye diyor anne gül diyor. dün hissetmi ne yaptı kesin kararımı verdim. babasına vereceğim bir süre sonra alışırlar ben yapamıyorum. benim gibi anne olmaz olsun..karşılarında hergün zırlayan ağlayan bir anne.. güçlü değilim.. o yüzden vereceğim. gündüz kreşe gider akşam da belki babaanne bakar bilmiyorum. off...belki kadın kabul etmez belkide eder..bilmiyorum.ama vereceğim.. ben onlara zarar veriyorum. ben ağlayınca 3 yaşındaki kzım gözyaşımı siliyor ağlama anne diyor. ama elimde değil ne yapayım. büyük kızmda güçlü zaten..o akdar kötü günlerde taktir alıp geldi. ben mutlu olayım diye..ama olmuyor yapamıyorum.
Bende eski eşimi yatakta yakaladım, hemde kendi yatağımda. Şizofren olduğumu yaydılar her yerde. Ben bile inandım şizofren olduğuma. 3 yıl sancılı süreç yaşadım. Sen boşanmış kurtulmuşsun. Benimki hem seni boşayacağım hem de rezil edeceğim dedi bana. Sen gerçekten ne yaşıyorsun ki!. Boşanmışsın bitmiş bu kadar. Kurtulmuşsun.amacım ne olabilir..kendimi aciz göstererek..gerçekten acizim.. o zaman söyleyin bana .. teselli için değil.. doğrusunu mu yaptım. boşayarak.. sabretmeyerek.. çocukları babasız bırakarak.. o zaman söyleyin.. anlayın ne kadar aciz olduğumu ... kaç tane konu açtım. yüreğim çok yanıyor.. inanmıyorum deme. bana üzülme ama çocuklarım için ne yapabilirm ..iyi yapmışsın de.. iyi oalcak de.. bilmiyorum ama aciz deme.. acizim evet.aciz olmasam çaresiz olmasam ilk defa bir siteye üye oldum artık etrafımda kimse kalmadı. istiyorum pişmanın deidkçe herkes beni yanlız bıraktı.. bu kadar çaresiz olmasam oturup hiç tanımadığım insanlardan çare beklemem. yorum beklemem.. tamam kendime inanacağım.ben çocuklarımı çok seviyorum. çok hemde.. ne yapmam gerek. söz veriyorum... gerçekten ayağa kalkmak istiyorum o yüzden burdayım. o kadar konu açtım evet. herşeyi yazdım ki insanlar yazıklar olsun sana hala nasıl pişman oluyorsun desinler diye.. düzlemiyorsun diyosun.sen öyle zannet.. buraya yazmadan önce kendimi öldürmek istiyordum adım adım ölüme gidecektim plan yapıyordum. nasıl düzelmiyorum. şu an ölmek sitemiyorum. çocuklarım için.. buradaki tüm yorumları sürekli okuyorum beynime kazıyorum. yüreğime kazıyorum. ama yavaş yavaş geçeçek..göreceksiniz...şu an sadece ölmekten vazgeçtim ama çocuklarıma zarar vermemek için geçiçi oalrak bişeylker yapmaya çalışıyorum.. söyleyin şimdi..mantıklı oaln ne ise onu yapayım..lütfen akıl verin..gerçekten düzelmek istiyorum.. ayağa kalkmak sitiyorum..düzeleceğimde görün bak.. yüreğim o kadar yanıyorki yazıyorum yazıyorum yazıyorum... çok haklısınız... ama lütfen yardım edin..düzelmezsin demeyin... yol gösterin.dua edin
Senin durumda anneminkine benziyor ama annem 20 yillik evliydi. Babamdaki parayi arabayi gören iğrenç kadinda yapisti babama ..Annemin emeklerine kondu . Herneyse seni anliyorum ben .3 sene geçti nerdeyse annem kendine yapilan haksizligi sindiremedi.Sen de önüne bak tek tavsiyem bu.Annem bizden hic vazgeçmedi sende evlatlarından vazgeçme.Elin kadini kene gibi yapismis bir kere istersen 5 çocuk birak üstüne ne fayda arkadasimevet sır o kadınla mutlu olmasın diye vereblirdim ama çocukları kullanmak istemedim. ama şimdi çocuklarıma zarar veriyorum. çünkü ben kendimi toparlayamadım. evlendği kadının annesi de zaten evlenmelerine önce izin vermemiş. eski karısı evlendiğini öğrenirse sırf kıskançlığından hasetliğinden çocukları üstünüze atar demiş. o yüzden evlenme kızım demiş. ama benimki tabi para ev malk mülk çok. kadın kaçırırmı.. hepsinde benim emeğim var. haram olsdun.Allaha havale ediyorum. böyle düşünmeseinler diye çocukları verditmedim. ama çok kötüyüm. psikolojik oalrak onlara bakamıyorum. onların yanında cam çerçeve kırdım. ağlıyorum. deliriyorum. ölmek istiyorum diyorum. Alalhım benim canımı al dayanamıyorum diyorum. çünkü o adam bana çok çektirdi. ama mutlu acı çeken ben oldum.. ama çocukalrı vereceğim. bende yaşamak istemiyroum zaten..
aylardır çocuklarımla ilgilenmiyordum.annem yemeklerini yapıyor.onlara bakıyordu.arada iyileşiyordum tekrr gel gitlerim oluyordu.ben sürekli mesaiye kalıyor ve hemen gelip yatıyordum yada kursa gidiyodum.hiç ilgilenmedim.bugün ilk defa eve geldim kızlarıma sarıldım.büyük kızımla konuştum.öptüm.herşey çok güzel olacak dedim. o da cok güzel şeyler söyledi. oanne kapat gözleriini dedi.hayellerimizden bahsettik.. kitap okudum.anne dedi bana sütlü aç yaparmısın dedi.en sevdiği şey. şu an ona sütlaç yaptım.çok mutlu oldum.gözleri parladı.işte bu.. kimse inanmasın..ama artık ben kendime inanıyorum.çünkü bu kadar hiç tanımadığım insanlardan öyle yorumlar aldım kı.. etrafımdakiler hep acını anlıyorum geçiçek dedi.. tabki bazı dostlarım artık yeter kendine gel dedi ama şımardım bence. yaşadıkca yasadım acımı..bitti geçti..sonuçta oniki yıl emek var sevgi var.geçmiş var.amaileriki dönemlerde göreceksin..hereşy güzel olacak..kızımla bugün kaarar aldık.ben derslerime sınavlarahazırlığabaşlayacağım.işime dört elle sarılacağım.kızmdaaynı masada soru çözecek.biz basaracağız.herşeye rağmen..kızım psikolog olacak.ben de smmm belgemi alıcam.ufak kızımda artık ne olursa..hayal ediyorum.onların üniversite mezuniyetlerini kep törenlerini..evet bunlar çok güzel..o adamıda Allaha havale ediyorum.başka hiçbirşey değil..burdak i tüm arkadaşlarada tesekkür ederim..evet biraz kendime getirdi beni..bugun çocuguma sütlaç yaptım...iyileşeceğim..çocuklarım benim herşeyim.kociş kociş değil..evlat tabiki...herkes bunu bilsin..ben sadece emeklerime acıdım..sabrettim.bu kadar derst çektim.elin kadınıda gün gçörüyor dedim..ne yaparsa yapsın..artık takip etmek yok.face girmek yok..onunla ilgilenmiycem.çocuklarımasormuycam hafta sonları ne yaptınız.o kadın da umrumda olmayacak.içimde meraketsem bile bunu konuşmayarak azaltabilirm..kızım veben kendime inanıyorum...Üzgünüm sölediklerinize çoğumuz inanmıyoruz daha öncede sölediniz bunları. Zihninize kazımanız mı lazım görmek için ? Keşke yapsanız inan çok mutlu oluruz
@OKYANUS27
Canim belki sihirli degnek etkisi yaratmaz, gecmise bastan baslamani saglamaz ama ruh haline cok iyi gelecek tek önerim hakkiyla namaz kilarak Allah'a sığınmandır. Kendin icin, cocuklarin icin dua etmeli ama sebeplere de yapismalisin. Elinden geleni yaparak dua etmelisin. Zamanla huzura kavusursun insallah.
Yasayan bilir demisler en iyi sen bilirsin yasadiklarini. Ama sen de biliyorsun sen sadece kendinden sorumlu degilsin artik.
Cocuklarin buyuduklerinde gecmislerinde aldiklari yara ile mi hayat kursunlar? Bir yuva kurduklarinda ezik ve güçsüz mü olsunlar? Bizim annemiz bize sahip cikti, bugun boyle ayaklarimiz yere basiyorsa bunu annemize borcluyuz, onu kendimize ornek aldik demesinler mi?
Sen hala kendinde suc ariyorsun.
Sen yuvan icin elinden gelenin, yapman gerekenin fazlasini yapmissin.
Cemal Sureya nin (galiba onundu) bir sozu var. "Keske şöyle yapsaydim belki severdi deme. O senin icin ne yapti da sevdin sanki?" O adam senin kadar ugrasti mi?
Sen yuvan icin ne kadar alttan almissin. O senin yaptiklarinin yarisini yapsa yuvaniz boyle olmazdi.
Mutluluguna mi takildin? Birak bu dunya onun olsun. Kandirsin kendini mutluyum diye. Kim hayati boyunca mutlu olmus bu dunyada?
Sen kendine bak. Geceleri kafani yastiga koyarken huzur mu istiyorsun? O zaman cocuklarina sahip cik, onlar icin kendini kurtar.
Canim Allah yardimcin olsun.
@OKYANUS27
Canim belki sihirli degnek etkisi yaratmaz, gecmise bastan baslamani saglamaz ama ruh haline cok iyi gelecek tek önerim hakkiyla namaz kilarak Allah'a sığınmandır. Kendin icin, cocuklarin icin dua etmeli ama sebeplere de yapismalisin. Elinden geleni yaparak dua etmelisin. Zamanla huzura kavusursun insallah.
Yasayan bilir demisler en iyi sen bilirsin yasadiklarini. Ama sen de biliyorsun sen sadece kendinden sorumlu degilsin artik.
Cocuklarin buyuduklerinde gecmislerinde aldiklari yara ile mi hayat kursunlar? Bir yuva kurduklarinda ezik ve güçsüz mü olsunlar? Bizim annemiz bize sahip cikti, bugun boyle ayaklarimiz yere basiyorsa bunu annemize borcluyuz, onu kendimize ornek aldik demesinler mi?
Sen hala kendinde suc ariyorsun.
Sen yuvan icin elinden gelenin, yapman gerekenin fazlasini yapmissin.
Cemal Sureya nin (galiba onundu) bir sozu var. "Keske şöyle yapsaydim belki severdi deme. O senin icin ne yapti da sevdin sanki?" O adam senin kadar ugrasti mi?
Sen yuvan icin ne kadar alttan almissin. O senin yaptiklarinin yarisini yapsa yuvaniz boyle olmazdi.
Mutluluguna mi takildin? Birak bu dunya onun olsun. Kandirsin kendini mutluyum diye. Kim hayati boyunca mutlu olmus bu dunyada?
Sen kendine bak. Geceleri kafani yastiga koyarken huzur mu istiyorsun? O zaman cocuklarina sahip cik, onlar icin kendini kurtar.
Canim Allah yardimcin olsun.