BİRİLERİ GEÇMİŞİ UNUTMANIN PİŞMANLIĞIN ÇARESİNİ SÖYLESİN NE OLUR

Yalnızsınız,eski eşinize bu kadar bağlanmanıza onu geri istemenize neden olan tek şey bu.Sevdiklerinizle ve sizi sevenlerle beraber olmalısınız,sevildiğinizi farketmek,hissetmek size iyi hissettirecek ve daha iyi olacaksınız buna emin olun.
 

Bagimli kisilok psikolojisi acil destek alin
 
lütfen biraz empati kurun.. bizde robot değiliz. bu kadar acımasız olmayın lütfen..
ilk evliliğim aynı kişi.. ben ikinci kez aynı adamla evlendim. yani kinci evlilik yok aslında. ilk eşimle dört yıl önce boşandık. 2 ay sonra tekrar birleitik. 10 ay sonrada nikahımızı yeniden kıydık.ama haklısınız.. çok güzel anlatmışsınız.Allah razı olsun sizden.. ama gerçekten bu adam bize yaşattıklarını çeker mi ? İşallah çeker bu defa da bunu beklemek istemiyorum ama en iyisini Allaha havale etmek. Allah kimsenin yanına koymaz değil mi ? ilk boşandığımda unutamadığım için tekrar o adama döndüm zaten.şimdide dönerdim.hemen evlendi..belki yüce Allahım ona geri dönmemek için hemen onu evlendirdi.heres böyle söylüyor.
 
OKYANUS27 .!.:
nasıl ..unutamıyorum.. çocukları ona verip gideyim diyorum ama bunun da çare olmadığını biliyorum. ne yapayım ne ? lütfen yardım edin..nedfes alamıyorum.
Genişletmek için tıkla...

Sakin cocuklari da 2. Hediye olarak verme bu defa cidden hastanelik olursun onlar senin nefesin olsun onlari cek icine ve hayatina sen de bi gun evleneceksin iyle hissettm ben nedense
 
ilk evliliğim aynı kişi.. ben ikinci kez aynı adamla evlendim. yani kinci evlilik yok aslında. ilk eşimle dört yıl önce boşandık. 2 ay sonra tekrar birleitik. 10 ay sonrada nikahımızı yeniden kıydık.ama haklısınız.. çok güzel anlatmışsınız.Allah razı olsun sizden.. ama gerçekten bu adam bize yaşattıklarını çeker mi ? İşallah çeker bu defa da bunu beklemek istemiyorum ama en iyisini Allaha havale etmek. Allah kimsenin yanına koymaz değil mi ? ilk boşandığımda unutamadığım için tekrar o adama döndüm zaten.şimdide dönerdim.hemen evlendi..belki yüce Allahım ona geri dönmemek için hemen onu evlendirdi.heres böyle söylüyor.
 

Bir ayet var allah onlari daha cok azsin diye tek basina birakir unutur onlar rabbin sah damarindan daha yakin oldugunu unutur ve iki dunyada da allah onlari terkeder araf suresi bekle ve destek al
 
Yasadiklariniz cok zor;
Ve kendinizi sakin elestirmeyin Gurursuz vs diye ....
12 yil ... kolay mi silmek... esiniz olmus,çocuklarinizin babasi olmus ... bence agir bir depresyon geciriyosunuz ve bende psikiyatriste gitmeniz de israrciyim.
Ve bence sehir degistirebiliyosaniz değiştirin. Baska bir şehir, baska insanlar size iyi gelir. Ve kendinize bakin sacinizi boyatin , makyaj yapin vs... esinizin baska bir kadinla mutlu olmasi sizde muhtemelen özgüven eksikligi yaratmistir. kendinizle ilgilenmek bu özgüven eksikligine iyi gelebilir.
Cocuklara gelince, sakin ama sakin babaya vermeyin, ve nafaka artirim davasi acin iyi de bir avukat bulun , 500 lira cok az. Arti para istemeniz gurursuzluk degil. Ilerde ne olucagi belli olmaz. Ne olursa olsun o adam cocuklarinizin babasi ve essek gibi de onlara bakmak zorunda. arti olarak eger bikma noktasina gelirseniz şunları düşünün ; kimse elin evladina kendi evladi gibi bakmaz , ilerde o kadin cocuklariniza ters bisi yaparsa kim onlari savunacak sizden baska??? Onlar icin ayakta durun. Bosanmis bir ailenin cocugum, ve uvey annem yuzunden babamla 5 yıldır gorusmuyorum. Fakat annem hep yanimda olduğu icin hic asiri yipratmadi bu olay beni... sizde cocuklariniz icin ayakta durun. Ve sakin kendinizi elestirmeyin. Elestirirseniz daha kötü olur. Birakin, hayırlısı buymus diyin, ve kizlarinizla yepyeni bir hayata baslayin....
 
Allah aşkına kendine gelir misin.. iki tane çocuğum var diyorsun. senin evlilik versiyonunu ben sevdiğim adamla yaşadım zamanında. 1.5 yıl öldüm öldüm dirildim. illa ki birini mi kaybetmen gerekiyor evlatlarını hatırlayabilmen için. sen bu kadar yıkıldıkça o mutlu olduğunu zannediyor. aslında senden besleniyor. o kadına özeniceğine acı. sana bütün bunları yapan çocuklarının annesine bunları yapan adam ona neler yapmaz ki ?
 
Bikaç yıl sonra geçecek bi his için çocuklarınızı feda etmek,onları sizi asla affetmiyecekleri bi duruma sokmak bu kadar mı kolay gerçekten? Eski eşinize karşı hissettiğiniz sevgi değil , bu durum artık büyük bi saplantı. Tıpkı benim yıllar önce yaşadığım gibi . Ama bir kez olsun bu durumu karşımdakine belli etmedim, 1 yıl bu acı aynı şiddette devam etti . Çare aramadım iletişime geçmeye çalışmadım sadece yaşadım ve bir yıl sonunda emin ol zerre kadar bi his kalmadı işimde. Arada karşılaşıyoruz yoldaki bi adamdan farkı yok gözümde. O şiddette bi acı nasıl bu duruma geldi inanmak çok güç ve sağlıklı düşünemediğinizi biliyorum. Ama ortalığı ve içinizi velveleye vererek hiçbir şey kazanmazsınız. Sadece akışına bırakın ve çocuklarınıza güçlü ve onlara sahip çıkacak bi kadın nasıl olur gösterin.
 
Kendini sevmeyen insanlar mutlulugu hep baskalarinda ararlar. Baskalari onlari sevsin, baskalari hep pesinde kossun merak etsin. Her seyden once, mutlu olmak icin hic kimseye ihtiyacinizin olmadigini fark edin.

Takıntılarınız kacan kovalanır seklinde baslamıs belli ki. O sizi istemedikce, baska kadinlara gittikce siz onu gozunuzde buyutmussunuz. Hic kimse vazgecilmez degildir hele ki boyle bir adam. Ne demek butun erkekler aldatir. Karakteri pacalarindan akan insanlar ihaneti yasam tarzi sanirlar.

Tek yapmaniz gereken, onun da sokaktan gecen herhangi birinden bir farki olmadigina inanip takibi birakmaniz. Ben pisman olacaginiz bir sey goremiyorum ortada. O hatalarini ort pas etmek icin sizi suclamis siz de buna inanip kendinizi oldurmeye kalkiyorsunuz. Titreyin ve kendinize gelin yeni bir hayat cocuklarinizla sizi bekliyor.
 
egonuz o kadar büyük, o kadar büyük ki kendinizden başka hiç kimseyi görmüyorsunuz.. size ihanet eden, yüzsüzce bunu defalarca dile getiren adam için çocuklarınızı harcayıp bir de boşansın gelsin diye bekliyorsunuz.. neden?

sakın ama sakın çocuklarımı seviyorum demeyin, yavrucuklar bile anlamış o adamı kendilerinden çok sevdiğinizi.. hep söylüyorum, herkes anne olmamalı.. hele hele çocuklarını sadece iletişimi kesilmesin diye babalarına verecek kadar gözden çıkaranlar hiç olmamalı.. siz oturun bekleyin, 90 yaşında hatasını (!) anlayıp geri döner..
 
Bunu, iki gün sonra yeni bir kendinize acıma krizi yaşadığınızda belki okur da, kendinize gelirsiniz umuduyla yazıyorum:

1- Herkes mutlu olacağını düşünerek evlenir ama bazı evlilikler o veya bu sebeple yürümez. Bu dünyanın sonu filan değildir. 12 yıl önce evlendiğiniz adamın umduğunuz gibi çıkmaması sizin suçunuz değil.
2- Ama adamın aile kurmaya müsait bir yapısını olmadığını defalarca görmenize, evlilik kurumuna saygısını olmadığını pek çok kez ispatlamasına, ahlaken düşük karakterli biri olduğunu üst üste kanıtlamasına rağmen bu evliliği sürdürmeniz ve üstüne iki çocuk yapmanız sizin suçunuz!
3- Hadi yaptınız, Allah onları size bağışlasın, bu rezil evliliğin iniş ve çıkışlarını, bitiş ve başlangıçlarını tekrar ve tekrar onlara yaşatarak, zavallı çocukların ruh halini bozmaya hakkınız yok. Onlara sunduğunuz ebeveyn modelinde, kocalık ve babalık sorumluluğunu yerine getiremeyen ahlaki açıdan dejenere bir erkek ile o erkek kendisine hangi saygısızlığı yaparsa yapsın ona yapışan bir kadın modeli sunmanız en büyük günahınız.
4- Kocanız olacak adam ne menem bir kişilikte olduğunu defalarca ispatlamasına rağmen, kendi yatağınızda sizi aldatmasına rağmen, boşanıp kendi kendinize saçma sapan hayaller kurarak affedip yeniden evlenmenize rağmen, ikinci boşanmanızda "belki yine bana geri döner" diye mal paylaşımına gitmeyerek çocuklarınızın hakkını elinizle ikram etmenize rağmen, bir de üstüne "çocuklarımı babasız bırakmak istemedim" diye kendinize fedakar bir anne kılıfı uyduruyorsunuz. Bu en hafif tabiriyle hem ayıp, hem de günah.
5- Size kendinizle ilgili gerçekleri şöyle özetlemek isterim: İyi bir anne değilsiniz çünkü çocuklarınızı perişan etmişsiniz, iyi bir evlat değilsiniz, çünkü anne babanızı perişan etmişsiniz, iyi bir çalışan değilsiniz çünkü sizi kendi cebinden verdiği parayla psikoloğa gönderen patronunuza minnet duymamışsınız, iyi bir arkadaş değilsiniz bıkmadan usanmadan sizi dinleyip dertlerinizi paylaşan insanların dilinde tüy bitene kadar size verdikleri desteklere sırtınızı dönmüşsünüz. Hatta siz iyi bir eş de değilsiniz çünkü güya kocanızın türlü rezilliklerini affettikten sonra yuvayı onarmak yerine (daha önce kendiniz yazdığınız için biliyorum ve aslında bu yuvanın bence onarılacak bir tarafı filan da yoktu) sürekli bu durumu kafasına kakarak, dırdırları ile kendini tatmin eden birisiniz.

Siz sadece kendine acıyan, aynı hataları tekrar tekrar yapan, düzelmek için adım atmak yerine ağlanmayı seçen, koca delisi olmayı marifet sanan, yaptığı hataların pekala farkında olduğu için kendisiyle yüzleşmek yerine intihar yoluyla sorumluluklarından kaçmaya çalışan birisiniz.

Aslında bana göre siz sadece kibirli bir insansınız. "Bunu bana, benim gibi fedakar, cefakar, her türlü hatasını affeden bir kadına nasıl yapar?" tribinden bir adım öteye gidememişsiniz. O adam çocuklarınıza bir kötülük ettiyse, siz iki kez kötülük ediyorsunuz.

Şimdi önünüzde iki seçenek var: ya kendi kazdığınız bu çukurda kendinize acıyıp, ağlanarak, kendinizi hep kurban gibi sunarak debelenmeye devam edersiniz; ya da silkinip kendinize gelir, bu saçma sapan evlilikte payınıza düşen sorumluluğu alarak çocuklarınıza kendinizi affettirmeye çalışırsınız.

Çünkü siz kocanızın kurbanı olsanız bile, çocuklarınızı da sizin hala devam eden hatalarınıza kurban etmektesiniz. Üstelik işi gücü olan, ortalama bir eğitime sahip, arkasına ailesinin desteğini almış, yetişkin bir kadın ve anne olmanıza rağmen. Çocuklarınıza yaptığınız bütün bu kötülüklerden sonra ne sizin kendinize acımaya hakkınız var, ne de ben size acıyabiliyorum. Çocuklarınızı ahlaksız, dejenere babalarının ve üvey annelerinin başına atmak yerine kendi ailenize emanet edip, gidip bir hastaneye yatmak ve kendinize gelmekle yükümlüsünüz. Umarım, en azından bu sorumluluğunuzdan kaçmazsınız!...
 
Son düzenleme:
kendine değer vermeyi öğren,bağımlılık tedavisi al;bağımlılık sadece madelere karşı olmuyor.kendine iş bul,farklı ortamlar yarat,bu kadar bağımlı olmana sebeb olan ne?bul ve üzerine git.sen de kendine bir hayat kurmaya çalış,hobi edin,kurslara git;ilgine göre mutlaka bir yapacak şey bulursun.
 
kaderinizi başkasının eline bırakmak yerine kendi elinize alın.beklemektense hayatta kendinize başka bir rol bulun ve o yönde ilerleyin.anne olmak gibi,çocuklarınızı sevin.onlarla ilgilenin.boşansa bile istemeyin artık bence.gurur da değerlidir.dünyadaki erkek sayısını düşünün.o olmayıcada hala size uygun başka birileri vardır.ıssız adada değilsiniz yani.ama önce hayata bakış açınızı değiştirin.yoksa yeni bir sayfa açsanız bile kendinize mutlaka bir takıntı bulursunuz.
 
Çocuklarınızı bırakıp ölmeyi dahi düşünmeniz korkunç.
Benim annem beni bırakıp gitse babama ben ufacıkken onu asla ama asla affetmezdim.
Benim babam annemi aldattı ve sonra boşanma aşamasındayken kanser oldu ve annem her şeye rağmen ona baktı. Bir gün olsun bana onu kötülemedi. Ve hiç bir zaman ölmeyi beni bırakmayı düşünmedi. Tam tersine kızım ayakları üstünde durana kadar daha çok yaşamalı daha çok çalışmalıyım dedi.
Çocuk mu koca mı?
Kocası aldatan ve hemen evlenen ilk kadın siz değilsiniz.Çocuklarınızı bile ikinci plana atacak kadar nasıl gözleriniz kocanız bile olsa bir adama bağlanıyor. Her şeyi öz çocuklarınızı bile ikinci plana atıyorsunuz aklım almıyor.
Benim kuzenimi kocası aldattı ve o aldattığı kadınla evlendi. O kadın ondan tam yirmi yaş küçüktü ve yabancı uyrukluydu. Ama kuzenim ne çocuğunu o adama emanet etmeyi düşündü ne ölmeyi. Şu an çocuğuyla yeni bir hayat kurup mutlu oldu. Evet üzüldü antidepresanlar kullandı bir dönem ama sonra çocuğu için her şeyi unuttu. Ve şu an gezi kulüpleriyle geziyor çocuğu babasında olduğunda pazar günleri. Kendi hayatını yaşayıp mutlu oluyor.
Kocanız da dahil hiç bir erkek vazgeçilmeziniz değil. Bu kadar mı bir adama muhtaçsınız acizsiniz.
O adamların hepsinden daha değerlisi sizin dünyaya getirdiğiniz sizin parçanız olan çocuklarınızç
Annelerinin intihat etmesi o çocukların tüm geleceğini yakar yakar. Bunu da mı göremiyorsunuz. O travmayı küçücük kendi yavrunuza nasıl yaşatmayı düşünüyorsunuz kıçı kırık bir adam için? Yada annesi babaya bırakp üvey anneyle bir hayat layık görüp gidince o çocukların hayatı sizce nasıl olacak?
Madem çocuklarınızı elin adamından çok sevemeyecektiniz doğurmasaydınız.
Güçlü bir kadın olun.
 
OKYANUS27 .!.:
nasıl ..unutamıyorum.. çocukları ona verip gideyim diyorum ama bunun da çare olmadığını biliyorum. ne yapayım ne ? lütfen yardım edin..nedfes alamıyorum.
Genişletmek için tıkla...
OKYANUS27 .!.:
nasıl ..unutamıyorum.. çocukları ona verip gideyim diyorum ama bunun da çare olmadığını biliyorum. ne yapayım ne ? lütfen yardım edin..nedfes alamıyorum.
Genişletmek için tıkla...
Siz hiç ölüm yaşadınız mı? Birini ebediyyen kaybettiğinizi kabullenmeyi anlamak için acı fakat etkili bir deneyim.Evet acıdan ölürsünüz, uzun süre yas tutarsınız ama artık yoktur o...Yaranızın kabuk bağlaması için zamana bırakırsınız herşeyi ve evet zaman bunun da ilacı olur. Lütfen kabullenin , o öldü bitti gitti...Hayat bir şekilde devam edecek onsuz da, bunun yolu bu. Cesur olun ve onu gömün artık maziye.Allah sabır versin inşallah.
 
mantıklı düşünemediğiniz aşikar sizinki saplantı haline gelmiş hastalık gibi sarmış bedeninizi ruhunuzu beyninizi.pskolokla çözülmez psktriye gidin ilaç alın ve zamana bırakın bunun haricinde ne söylesek boş.
 
geçen gün burda sizofreniyle ilgili bir konu okudum. bir kadın iki evladını kaybetmiş bir oğlu şizofren. hemde ilk evladını kaybettiği gün annesinin ani ölüm haberi gelmiş. ilk oğlu menenjitten hastaneye yetiştirmeye çalışırken kucağında ölmüş. ikinicisi aptalca bir ihmal sonucu.. komşular kapı kapanıp anahtar içerde kalınca çocuğu çamaşır ipiyle balkondan sarkıtıp balkondan sokmaya çalışırken ip kopunca 5. kattan düşerek ölmüş. evde sapa sağlam bıraktığı çocuğunu hastanede tanınmaz halde bulmuş. elini tutmuş çocuk nefes alamamış eli elinde vefat etmiş. 3. oğlu ise dirençli bir paranoid şizofreni hastasıymış. tam 12 yıl boyunca hastanede en ağır hastaların yattığı kovuşta oğlunun acılar, sanrılar içinde boğuşmasına şahit olmuş. onun öfke nöbetlerine, şüphelerine, anlamsız sorularına ve ısrarlarına göğüs germiş. hergün onunla hastanede yatmış kalmış tüm acılarını toprağa gömüp hayattaki ona ihtiyacı olan oğlu için çabalamış. okurken dedimki allahım bu acılara nasıl dayanılır? sonra şunu anladım başa gelen çekilir. mecburen çekilir. kabullenilir. hayat akıyor. çocuklarınız için artık kendinizi toparlamak zorundasınız. size değer vermeyen bir adam yüzündne bu kadar yıkılmayın çünkü böyle bir lüksünüz yok siz annesiniz...
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

Z
  • Kilitli
Evimde büyü olduğundan şüpheleniyorum
Yorumlar
3
Görüntüleme
11K
Mune
T
Eski nişanlımla evlenirsek düzelir mi her şey
10 11 12
Yorumlar
228
Görüntüleme
27K
poncik kelebek
G
Nefret ettiğin birine merhamet göstermek zorunda kalırsan nasıl davranırsın ?
2 3
Yorumlar
44
Görüntüleme
4K
Ruzgarli Tepe
  • Kilitli
Bir türlü toparlanamıyorum
2 3 4
Yorumlar
79
Görüntüleme
15K
Yenna
B
Bundan sonra ne yapmalıyım?
4 5 6
Yorumlar
101
Görüntüleme
20K
Tayinnnnn
T
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…