@OKYANUS27
Canim belki sihirli degnek etkisi yaratmaz, gecmise bastan baslamani saglamaz ama ruh haline cok iyi gelecek tek önerim hakkiyla namaz kilarak Allah'a sığınmandır. Kendin icin, cocuklarin icin dua etmeli ama sebeplere de yapismalisin. Elinden geleni yaparak dua etmelisin. Zamanla huzura kavusursun insallah.
Yasayan bilir demisler en iyi sen bilirsin yasadiklarini. Ama sen de biliyorsun sen sadece kendinden sorumlu degilsin artik.
Cocuklarin buyuduklerinde gecmislerinde aldiklari yara ile mi hayat kursunlar? Bir yuva kurduklarinda ezik ve güçsüz mü olsunlar? Bizim annemiz bize sahip cikti, bugun boyle ayaklarimiz yere basiyorsa bunu annemize borcluyuz, onu kendimize ornek aldik demesinler mi?
Sen hala kendinde suc ariyorsun.
Sen yuvan icin elinden gelenin, yapman gerekenin fazlasini yapmissin.
Cemal Sureya nin (galiba onundu) bir sozu var. "Keske şöyle yapsaydim belki severdi deme. O senin icin ne yapti da sevdin sanki?" O adam senin kadar ugrasti mi?
Sen yuvan icin ne kadar alttan almissin. O senin yaptiklarinin yarisini yapsa yuvaniz boyle olmazdi.
Mutluluguna mi takildin? Birak bu dunya onun olsun. Kandirsin kendini mutluyum diye. Kim hayati boyunca mutlu olmus bu dunyada?
Sen kendine bak. Geceleri kafani yastiga koyarken huzur mu istiyorsun? O zaman cocuklarina sahip cik, onlar icin kendini kurtar.
Canim Allah yardimcin olsun.
Yerinizde olsam şehir değiştirirdim. Çocuklarımla beraber. net...
ben de boşandım. ve henüz 22 yaşındaydım. Evliyken ailemin muhitinde yaşadığım için ayrılınca aynı muhitte
kalmak durumundaydım. tesadüf ya karşı dairede bana uygun ev vardı. aramızda 1 sokak var . onun semti olmadığı için
ayrılınca gider diye düşündüm. Boşandım ve 1 hafta sonra reşit olmayan bir kızı eve getirdi ve beraber yaşadılar.
Düşünebiliyor musunuz. 8 aylık çocuğumla yaşadığım evin karşısında başkasıyla yaşadı. ki ben ayrılırken de seviyordum. Şiddet gördüğüm için evi terk ettim. Canım çok yandı perde arkasından bakıyordum hep şaka gibi...
ve polise şikayet ettim canımın acısından. kız reşit değildi çünkü. gerçi gelip gittiler bişi olmadı.
tam 8 ay sonra taşındılar. ve ben normal hayatıma döndüm. Kızıma hem anne hem baba oldum. nafaka almadım ben.anlaşmalı boşandım. çünkü tek derdim ondan kurtulmaktı. Hem seviyor hem kurtulmak istiyordum.
Eminim ben 22 yaşındaydım. siz daha olgunsunuzdur. Mis gibi hayatım oldu. Kendime değer verdim. Şuan en ufak pişmanlığım yok. koskoca 20 yıl geçti . Allahıma şükür diyorum. Size nacizane tavsiyem alın çocuklarınızı şehir değiştirin.
Hiç bir kocayı yada erkeği kızıma değişmem. Beni ayakta tutan kızımdı çünkü. İnanın sizinkide geçecek. Yıllar sonra
dönüp baktığınızda şu yazdıklarınızı okuduğunuzda en güzel yaşlarınızı böyle geçirdiğiniz için pişman olacaksınız. Hayat çok kısa çünkü.
Ha unutmadan. Benim eski koca o kızla evlendi. 1 kız çocuğu yaptı. sonra duydum onuda dövüyormuş. o kızda onu boşadı. Yani adamın ruhu pisti. ileride sizin eski eşiniz şuanki eşinide aldatırsa şaşırmam. İnsanın fıtratı değişmiyor malesef.
Siz çok değerlisiniz. ve böyle gereksiz bir insan için cocuklarınızı üzmemelisiniz. Onlar Allahın emaneti. İnanın şuan çektiğiniz acı çok boş. Evladını toprağa veren anneler var. Lütfen yapmayın. Evlatlarınızın kıymetini bilin. ve kendinize gelin
siz herşeyden önce annesiniz. ve böyle yıkılmaya lüksünüz yok...
sizlere nasıl teşekkür edeceğimi bilmiyorum..evetbunları etrafımdaki birçok arkadaşlarım da söyledi ama artık herkes bıkmıştı.yedi ay yoruldular.ben iyileşeceğim.hersey düzelecek..ben başaracağım.evet benimki dert mi ya..Allahım esirgesin sağlıkla mı sınandım..çocuklarımla mı..Allahım esirgesin..artık isyan etmek yok.bol bol dua ediecem.Zaman ölüm acısını bile dindirirken, sizin acınızı dindirmeyeceği düşünülemez bile.
Şimdiki psikolojinizden uzaklaşmanız için bir an önce kendiniz için birşeyler yapmaya başlayın derim.Herşeyden önce bir "kadın" olduğunuzu hatırlayın.Biz kadınlar kendimizi güzel bulduğumuz ölçüde mutlu oluruz.Bunun için kuaföre gidin,makyaj yapın,kendinize sizi daha güzel gösteren yeni kıyafetler alın,ojesiz dolaşmayın vs...Yani evliyken yapamayıp içinizde kalan herşeyi yapın.Görüntünüzle barışın ve bunu yaparken kendinizi kimseyle kıyaslamayın.Çünkü her zaman daha iyisi vardır ve bunun sonu yok.(Hepimiz için aynısı geçerli)
Siz kendinize baktıkça,bu durum çocuklarınıza da olumlu yansıyacaktır.Sizi bakımlı ve güzel gördükçe, sizin daha güçlü olduğunuzu düşünüp mutlu olacaklardır.E haliyle bu durum sizi de mutlu edicektir ve ailenize gerekli olan sinerji kendiliğinden oluşacaktır.
Mevsimlerden bahar olması ve önümüzün yaz olması da bir avantaj.İster istemez bahar ayları bizi daha pozitif yapıyor ve kış mevsimine göre yapabileceğiniz çok daha fazla şey oluyor.Mevsimi ıskalamayın ve tadını çıkarmaya bakın.Kah çocuklarla, kah arkadaşlarla, kah ailenizle vakit geçirin.Hayatınızı dramatikleştirmekten kaçının.Biliyorsunuz ki hayat siyah ve beyazdan ibaret değil, onu tüm renkleriyle yaşamaya çalışın.Yaşam bize sadece bir kez sunulmuş,lütfen onu bozuk para gibi harcamayın.Kendinize güneş terapisi uygulayın, sadece teninizi değil içinizi de ısıtacaktır.
Kalbinde sevgi olan her insan gibi siz de çok değerlisiniz.Birini yada birşeyi sevmek asla aptalca değildir.Aptalca olan kendi hayatını sevgi uğruna cehenneme çevirmektir.Tüm yazdıklarından ne kadar değerli bir insan olduğun zaten anlaşılıyor.Lütfen bunu sen de anla artık ve kendin için harekete geç.
(Eski eşin için birşey demeye gerek duymadım.Su testisi su yolunda kırılır bilirsin.İstersen çocuklarını da görüştürme derim.Sana ne kadar koca olduysa çocuklarına da o kadar baba olmuş gibi geldi bana.Uzattım kusura bakma.Ama acını içimde hissettim ve tüm samimiyetimle paylaşmak istedim)
tşk ederim.evet namaza başlıycam.bugün psikolaga gittim.herkes çok ısrar etti burda.demekki gitmem gerekti gittim.. psikolagda namaza başlamamı bol bol dua etmemi maneviyatımı güçlendirmemi söyledi..bende yapıcam..herkese tşk.ederim.
ilk evliliğim aynı kişi.. ben ikinci kez aynı adamla evlendim. yani kinci evlilik yok aslında. ilk eşimle dört yıl önce boşandık. 2 ay sonra tekrar birleitik. 10 ay sonrada nikahımızı yeniden kıydık.ama haklısınız.. çok güzel anlatmışsınız.Allah razı olsun sizden.. ama gerçekten bu adam bize yaşattıklarını çeker mi ? İşallah çeker bu defa da bunu beklemek istemiyorum ama en iyisini Allaha havale etmek. Allah kimsenin yanına koymaz değil mi ? ilk boşandığımda unutamadığım için tekrar o adama döndüm zaten.şimdide dönerdim.hemen evlendi..belki yüce Allahım ona geri dönmemek için hemen onu evlendirdi.heres böyle söylüyor.
Bunu, iki gün sonra yeni bir kendinize acıma krizi yaşadığınızda belki okur da, kendinize gelirsiniz umuduyla yazıyorum:
1- Herkes mutlu olacağını düşünerek evlenir ama bazı evlilikler o veya bu sebeple yürümez. Bu dünyanın sonu filan değildir. 12 yıl önce evlendiğiniz adamın umduğunuz gibi çıkmaması sizin suçunuz değil.
2- Ama adamın aile kurmaya müsait bir yapısını olmadığını defalarca görmenize, evlilik kurumuna saygısını olmadığını pek çok kez ispatlamasına, ahlaken düşük karakterli biri olduğunu üst üste kanıtlamasına rağmen bu evliliği sürdürmeniz ve üstüne iki çocuk yapmanız sizin suçunuz!
3- Hadi yaptınız, Allah onları size bağışlasın, bu rezil evliliğin iniş ve çıkışlarını, bitiş ve başlangıçlarını tekrar ve tekrar onlara yaşatarak, zavallı çocukların ruh halini bozmaya hakkınız yok. Onlara sunduğunuz ebeveyn modelinde, kocalık ve babalık sorumluluğunu yerine getiremeyen ahlaki açıdan dejenere bir erkek ile o erkek kendisine hangi saygısızlığı yaparsa yapsın ona yapışan bir kadın modeli sunmanız en büyük günahınız.
4- Kocanız olacak adam ne menem bir kişilikte olduğunu defalarca ispatlamasına rağmen, kendi yatağınızda sizi aldatmasına rağmen, boşanıp kendi kendinize saçma sapan hayaller kurarak affedip yeniden evlenmenize rağmen, ikinci boşanmanızda "belki yine bana geri döner" diye mal paylaşımına gitmeyerek çocuklarınızın hakkını elinizle ikram etmenize rağmen, bir de üstüne "çocuklarımı babasız bırakmak istemedim" diye kendinize fedakar bir anne kılıfı uyduruyorsunuz. Bu en hafif tabiriyle hem ayıp, hem de günah.
5- Size kendinizle ilgili gerçekleri şöyle özetlemek isterim: İyi bir anne değilsiniz çünkü çocuklarınızı perişan etmişsiniz, iyi bir evlat değilsiniz, çünkü anne babanızı perişan etmişsiniz, iyi bir çalışan değilsiniz çünkü sizi kendi cebinden verdiği parayla psikoloğa gönderen patronunuza minnet duymamışsınız, iyi bir arkadaş değilsiniz bıkmadan usanmadan sizi dinleyip dertlerinizi paylaşan insanların dilinde tüy bitene kadar size verdikleri desteklere sırtınızı dönmüşsünüz. Hatta siz iyi bir eş de değilsiniz çünkü güya kocanızın türlü rezilliklerini affettikten sonra yuvayı onarmak yerine (daha önce kendiniz yazdığınız için biliyorum ve aslında bu yuvanın bence onarılacak bir tarafı filan da yoktu) sürekli bu durumu kafasına kakarak, dırdırları ile kendini tatmin eden birisiniz.
Siz sadece kendine acıyan, aynı hataları tekrar tekrar yapan, düzelmek için adım atmak yerine ağlanmayı seçen, koca delisi olmayı marifet sanan, yaptığı hataların pekala farkında olduğu için kendisiyle yüzleşmek yerine intihar yoluyla sorumluluklarından kaçmaya çalışan birisiniz.
Aslında bana göre siz sadece kibirli bir insansınız. "Bunu bana, benim gibi fedakar, cefakar, her türlü hatasını affeden bir kadına nasıl yapar?" tribinden bir adım öteye gidememişsiniz. O adam çocuklarınıza bir kötülük ettiyse, siz iki kez kötülük ediyorsunuz.
Şimdi önünüzde iki seçenek var: ya kendi kazdığınız bu çukurda kendinize acıyıp, ağlanarak, kendinizi hep kurban gibi sunarak debelenmeye devam edersiniz; ya da silkinip kendinize gelir, bu saçma sapan evlilikte payınıza düşen sorumluluğu alarak çocuklarınıza kendinizi affettirmeye çalışırsınız.
Çünkü siz kocanızın kurbanı olsanız bile, çocuklarınızı da sizin hala devam eden hatalarınıza kurban etmektesiniz. Üstelik işi gücü olan, ortalama bir eğitime sahip, arkasına ailesinin desteğini almış, yetişkin bir kadın ve anne olmanıza rağmen. Çocuklarınıza yaptığınız bütün bu kötülüklerden sonra ne sizin kendinize acımaya hakkınız var, ne de ben size acıyabiliyorum. Çocuklarınızı ahlaksız, dejenere babalarının ve üvey annelerinin başına atmak yerine kendi ailenize emanet edip, gidip bir hastaneye yatmak ve kendinize gelmekle yükümlüsünüz. Umarım, en azından bu sorumluluğunuzdan kaçmazsınız!...
ablacım çok sevindimşu an b
şu an inanın yazdıklarınızı ağlayarak okudum.perde arkası bakışalrınız..kıskançlıklar.çok zor..ama boş..kesinlikle çocuklarım önemli..artık tek gözyaşım olmayacak o adam için..artık şartlar o kadar fazlaki..şurda bir sürü insanlarla dertleştim..yanlız değilim..herşey düzelecek..tşk.ederim..herkese..size..bende atlatacağım 32 yasındayım ve geçeçcek..bende basaracağım..
Siz adamı hiç elde edememişssiniz bunu verdiği bir özyıkım var sizde inanın bu sevgş değil sadece o hissi sevgiyle karıştırıyorsunuz adamı ilk boşadığınızda zaaflarınıza yenilmeyip dik durabilseydiniz çok çok güçlü hissedecekdiniz. Öncelikle bence bunu kafanızda netleştirin inanınki sevgi değil sadece bi tülü elde edememişsiniz.Eşimden ayrıldım. ikinci kez hemde.12 yıllık evlilik bitti. çok affetim.çok mücadele ettim ama hala keşke diyorum. Aldattı hakaret etti.Yıllarca çalıştım banka kartımı eline verdim. Ev mal mülk aldık. hiç emeğimin karşılığını alamadım. Ama o evlendi. üstelik hemen 3-4 ay sonra..ve çok mutlu.şimdi deliriyorum.onu ödüllendirdim boşayarak.üstelik elimde o kadar delil varken 2 ayda kaç tane kadın hatta kendi itirafları neler neler..ama hiçbirini kullanmadım. aylık 500 TL nafaka birde evim var. iki kız çocugum.büyük kız çocugum 12 yaşında hergün beni teselli ediyor.anne ne olur diyor düzel artık.o değmezdi sen çok mücadele ettin diyor. Ama hep onunla ilgili iyi şeyler aklıma geliyor.Hatta ayrıldıktan sonra hemen tekrar aradım yuvana gei dön diye.çcuklar için deidm. ben evleniyorum dedi. ne çabuk unuttun 12 yılı deidm. sana tavsiyem hep kötü şeyler aklına gelsin dedi. ama gelmiyor. neden pişmanım neden gurursuzum neden özlüyorum. neden hala onu takip ediyorum.neden hala evlendi belki boşanırdı geri döner diye umut ediyroum. çok sıkıntı çektim çok..ama hep kendimde de suç buldum. değerini bilemedim dedim. kıymetini bilemedim dedim. ama o da hiç mücadele etmedi. aldattığını öğrendim affettim.hemen zaman kaybetmeden başka birini buldu. hep böyle yaptı. sonra da karşıma geçip gerçekleri öğrenmek hata idi. ben seni arada sırada aldatıyordum.her zaman dğeildi .tüm erkekler aldatıyor eşini dedi. sen hata yaptın dedi. ve gerçekleri öğrendiğim için eşşekler gibi pişman oldum.ama neler öğrendim neler.adam yıllardır beni aldatıyor.konuştuğu kadınları 3 yıldır tanıyor . biriyle buluşyor ..daha önceki aldığım yerden alayınm diyor.. bu kadar şey yaşadım neden arkadaşlar unutamıyorum.. şimdi çocuklarımada bakamıyorum.ilk sıralarda ölmeyi çok düşündüm.hatta dünde yine nerdeyse artık bu düşünceler pişmanlık gitmiyor.ölüeyim kurtulayım deidm. bu acıları kızlarıma aileme yaşatmamın anlamı yok dedim.benim bu halimi hergün görüp acı çekeceklerine bir gün ağlarlar iki gün ağlarlar eninde sonunda unuturlar dedim.ama küçük kızm öyle bir sarıldı ki 3 yaşında sanki hissetti..yemiyorum.içmiyorum.gülmüyorum. 7 ay oldu. hala pişmanım diyorum.pişmanım dedikçe etrafımdakiler delirmişsin diyorlar.ama yapamıyorum. onu yeni eşiyle hayal ediyorum kafayı yiyrum.kzım her haftasonu gidiyor.soru yağmuruna tutuyorum.ona nasıl davranıyor seviyormu filan filan.. kızım da anne babam çok mutlu artık onu unut diyor. o haketmiyor diyor.sen elinden geleni yaptın diyor.ama bnu şu kuşbeynimin içine yerleştiremiyorum. artık çocukları ona vermeyi düşünüyorum. kendimle ilgilide buraları terkedip kardeşimin yanına istanbula gitmeyi düşünüyorum. başka çarem kalmadı. aslında ölmeyi istiyorum ama buna Allah bir kere izin vermeid. şimdi ölmeyi denesem öldürmeyen Allah öldürmüyor sakat filan kalırım diye düşünüyorum. ne olur bana psikolaga git demeyin..aylardır gidiyorum. ama beynimdeki düşüncelerin oluşmasına engel olamıyorum.hep aklımda o var.hep onu rüyamda görüyorum. hep geri gelebilecek umuduyla bekliyorum. üstelik yaptıkalrını herkes biliyor. çevremdekiler ailem kzım dahi birleşirseniz ben evden kaçarım diyor.ailem bizi sil diyor.sana bu kadar acı yaşatan insana nasıl dönersin diyor. arkadaşlarım biz böyle bir ahlaksız adamı evimize almayız senle görüşmeyi keseriz diyorlar. yani bu şehirde bu işyerinde yaşayamam çalışamam o kadar .bunlara rağmen keşke gelse boşansada pişşman olsa da benim kıymetimi anlasa da gelsin diyorum. üstelik gelirse 3.gelişi olacak. ama hep ben istedim. ikinci birleşmeyide ben zorladım. neden kabul etmiyorum adam beni sevmiyor.yalvarıyorum yardım edin..bana geçmişi unutmanın pişman olmamamın yollarını söyleyin.. onu hanımnyla düşünüyorum.hayat kuramıyorum kendime..arkadaşlar ne olur yardım edin..çok pişmanım...çok acı çekiyorum. çok..yardım edin. hatta beyne elektro şok uygulayıp geçmişi sildiriyorlarmış. bunu mu yaptırsam bilmiyorum...hep iyi şeyler aklıma geliyor. kötü şeyleri düşünemiyorum. unutmak mutlu olmak yaşamak istiyorum.. yardım edin..
Eşimden ayrıldım. ikinci kez hemde.12 yıllık evlilik bitti. çok affetim.çok mücadele ettim ama hala keşke diyorum. Aldattı hakaret etti.Yıllarca çalıştım banka kartımı eline verdim. Ev mal mülk aldık. hiç emeğimin karşılığını alamadım. Ama o evlendi. üstelik hemen 3-4 ay sonra..ve çok mutlu.şimdi deliriyorum.onu ödüllendirdim boşayarak.üstelik elimde o kadar delil varken 2 ayda kaç tane kadın hatta kendi itirafları neler neler..ama hiçbirini kullanmadım. aylık 500 TL nafaka birde evim var. iki kız çocugum.büyük kız çocugum 12 yaşında hergün beni teselli ediyor.anne ne olur diyor düzel artık.o değmezdi sen çok mücadele ettin diyor. Ama hep onunla ilgili iyi şeyler aklıma geliyor.Hatta ayrıldıktan sonra hemen tekrar aradım yuvana gei dön diye.çcuklar için deidm. ben evleniyorum dedi. ne çabuk unuttun 12 yılı deidm. sana tavsiyem hep kötü şeyler aklına gelsin dedi. ama gelmiyor. neden pişmanım neden gurursuzum neden özlüyorum. neden hala onu takip ediyorum.neden hala evlendi belki boşanırdı geri döner diye umut ediyroum. çok sıkıntı çektim çok..ama hep kendimde de suç buldum. değerini bilemedim dedim. kıymetini bilemedim dedim. ama o da hiç mücadele etmedi. aldattığını öğrendim affettim.hemen zaman kaybetmeden başka birini buldu. hep böyle yaptı. sonra da karşıma geçip gerçekleri öğrenmek hata idi. ben seni arada sırada aldatıyordum.her zaman dğeildi .tüm erkekler aldatıyor eşini dedi. sen hata yaptın dedi. ve gerçekleri öğrendiğim için eşşekler gibi pişman oldum.ama neler öğrendim neler.adam yıllardır beni aldatıyor.konuştuğu kadınları 3 yıldır tanıyor . biriyle buluşyor ..daha önceki aldığım yerden alayınm diyor.. bu kadar şey yaşadım neden arkadaşlar unutamıyorum.. şimdi çocuklarımada bakamıyorum.ilk sıralarda ölmeyi çok düşündüm.hatta dünde yine nerdeyse artık bu düşünceler pişmanlık gitmiyor.ölüeyim kurtulayım deidm. bu acıları kızlarıma aileme yaşatmamın anlamı yok dedim.benim bu halimi hergün görüp acı çekeceklerine bir gün ağlarlar iki gün ağlarlar eninde sonunda unuturlar dedim.ama küçük kızm öyle bir sarıldı ki 3 yaşında sanki hissetti..yemiyorum.içmiyorum.gülmüyorum. 7 ay oldu. hala pişmanım diyorum.pişmanım dedikçe etrafımdakiler delirmişsin diyorlar.ama yapamıyorum. onu yeni eşiyle hayal ediyorum kafayı yiyrum.kzım her haftasonu gidiyor.soru yağmuruna tutuyorum.ona nasıl davranıyor seviyormu filan filan.. kızım da anne babam çok mutlu artık onu unut diyor. o haketmiyor diyor.sen elinden geleni yaptın diyor.ama bnu şu kuşbeynimin içine yerleştiremiyorum. artık çocukları ona vermeyi düşünüyorum. kendimle ilgilide buraları terkedip kardeşimin yanına istanbula gitmeyi düşünüyorum. başka çarem kalmadı. aslında ölmeyi istiyorum ama buna Allah bir kere izin vermeid. şimdi ölmeyi denesem öldürmeyen Allah öldürmüyor sakat filan kalırım diye düşünüyorum. ne olur bana psikolaga git demeyin..aylardır gidiyorum. ama beynimdeki düşüncelerin oluşmasına engel olamıyorum.hep aklımda o var.hep onu rüyamda görüyorum. hep geri gelebilecek umuduyla bekliyorum. üstelik yaptıkalrını herkes biliyor. çevremdekiler ailem kzım dahi birleşirseniz ben evden kaçarım diyor.ailem bizi sil diyor.sana bu kadar acı yaşatan insana nasıl dönersin diyor. arkadaşlarım biz böyle bir ahlaksız adamı evimize almayız senle görüşmeyi keseriz diyorlar. yani bu şehirde bu işyerinde yaşayamam çalışamam o kadar .bunlara rağmen keşke gelse boşansada pişşman olsa da benim kıymetimi anlasa da gelsin diyorum. üstelik gelirse 3.gelişi olacak. ama hep ben istedim. ikinci birleşmeyide ben zorladım. neden kabul etmiyorum adam beni sevmiyor.yalvarıyorum yardım edin..bana geçmişi unutmanın pişman olmamamın yollarını söyleyin.. onu hanımnyla düşünüyorum.hayat kuramıyorum kendime..arkadaşlar ne olur yardım edin..çok pişmanım...çok acı çekiyorum. çok..yardım edin. hatta beyne elektro şok uygulayıp geçmişi sildiriyorlarmış. bunu mu yaptırsam bilmiyorum...hep iyi şeyler aklıma geliyor. kötü şeyleri düşünemiyorum. unutmak mutlu olmak yaşamak istiyorum.. yardım edin..