Birikim yapabilme becerisi sonradan edinilir mi?

karamelli_turta .!.:

Aranan evlât gibi evlât
Ben işte zamanında hiç böyle olmadım ama sonradan olabiliyor insan örneğiyim.

Genişletmek için tıkla...

Amy lee .!.:

Sem zengin olursun yalnız ileride
Ben direkt 5 yıldızlı otele giderim
Taksi kullanırım para harcamak icin elimden geleni yaparım
Ahsgsgs

Genişletmek için tıkla...

yenGEnC .!.:

Kız yaranamiyorum ki. Geçen haftalarda babam korona oldu, izolasyonu beni kapsamıyor diye alışverişleri ben yaptım.
Babam bugün diyor ki 'kizim neden markasız sucuk alıyorsun,bak yenmiyor' .
Markasız dediği de pınar
A101'den süt alıyorum , annem göz deviriyor, bir tek ben içiyorum. İsraf olmasın diye taneyle meyve sebze alıyorum, 'utanmadın mi şu kadar şeyi poşete koyarken' diyorlar

Aaa bebiş takvimini yeni gördüm , hayırlı olsun Amy, ben mi seni biriyle karıştırıyorum yoksa sen Tee yıllar önce evine kedi giren, kendi eviymis gibi sizde yaşayan kedinin ev arkadaşi mıydın????

Genişletmek için tıkla...

yenGEnC .!.:

Kız yaranamiyorum ki. Geçen haftalarda babam korona oldu, izolasyonu beni kapsamıyor diye alışverişleri ben yaptım.
Babam bugün diyor ki 'kizim neden markasız sucuk alıyorsun,bak yenmiyor' .
Markasız dediği de pınar
A101'den süt alıyorum , annem göz deviriyor, bir tek ben içiyorum. İsraf olmasın diye taneyle meyve sebze alıyorum, 'utanmadın mi şu kadar şeyi poşete koyarken' diyorlar

Genişletmek için tıkla...

morningmoon .!.:

Merhabalar

Yatırım konusunu okuduktan sonra kendimi çok eleştirdiğim bir konuda sizlerden fikir almak istedim.

Önceden hiç birikim yapamayan, sonradan hayatında bir şeyleri değiştirip birikim yapabilen kadınlar var mı aramızda?

Öncelikle biraz kendi alışkanlıklarımdan ve hayatımızdan bahsedeyim;
Şu an çalışmıyorum, 7 yıllık evliyim ve 2. Çocuğum olana dek, yani bi 4-4.5 sene kadar çalışmaya devam ettim. Maaşımı da döviz olarak alıyordum. Maaşımı bölük börçük, zamanlı zamansız almama rağmen güzel bir maaştı diyebilirim ama güvenip borca giremedik.

Ben bakıyorum kadınlar bir kenara en azında bi çeyrek yapıp koyuyor, ben 100 lira bile koyamıyorum. Sanki cebimde dursa batacakmış gibi son kuruşuna kadar harcıyorum. Zaten her şey ateş pahası..

Aklımdaki düşünce hep şu; "aman bunu almasam ne değişecek, evde eksik var getir'den alayım, çocuklar şunu istedi getir'den söyleyeyim. Hediye alayım. Sanki gezmeye gitmesek para duracak mı?" Gibi gibi.. gezmeye tozmaya harcadığım paraya hiç acımıyorum ama sanırım olması gerekenden fazla harcıyorum.

Zamanında düğün takılarımızla araba aldık, daha sonrasında arabayı satıp bir iş yeri kurduk. Allah'tan bunu yapmışız ama ben kenarda bir şeylerim olsun istiyorum. Ben bunu biriktirdim demek istiyorum (kendime).

Sanırım bu tumumumun uzun yıllar Yurtdışında yaşamam (17 sene) ve Türk para birimine mental olarak geçemememin () bir ilişkisi var.
Ben 16 yaşından beri hem okuyup hem çalıştım. 33 yaşındayım ve son 4 senedir çalışmıyorum sadece, o rahatlığa çok alışmışım.. Eşim de benim gibi. Hiç birikim kafasında değil beni de engellemiyor hiç.

Demem o ki ekonominin de gidişatı ile ben biraz kendimi müsrif ve sorumsuz görmeye başladım.. Neler yapabilirim? Nerden başlayabilirim? Abartıyor muyum? Bana bir el atsanız

Genişletmek için tıkla...

cilek4233 .!.:

Hiç zorda kalmamakla ilgili bu. Bi defa parasız kalsanız mecburiyet insanı engelliyor.
Önce biriktirip sonra harcayın. Mesela çeyrek altın alın kalanı harcayın gibi. Ya da tutamam kendimi derseniz uzun vadeliye para atın harcamadan önce.
Birikimi bir fatura kabul edin. Ayda örneğin bin lira gibi... Bana biraz şımarıklık gibi geldi ifade edil biçiminiz. (Kazanma ve harcama hususunda sadece)

Genişletmek için tıkla...

morningmoon .!.:

Hmm aslında gerçekten şımarık biri değilim. Hiç olmadım. Bu alışkanlıklarımın neden olduğunu az çok tahmin edebiliyorum ama uzun hikaye bunlar. Şimdi çocukluğuma inip hüzünlenmeyelim

Genişletmek için tıkla...

morningmoon .!.:

Merhabalar

Yatırım konusunu okuduktan sonra kendimi çok eleştirdiğim bir konuda sizlerden fikir almak istedim.

Önceden hiç birikim yapamayan, sonradan hayatında bir şeyleri değiştirip birikim yapabilen kadınlar var mı aramızda?

Öncelikle biraz kendi alışkanlıklarımdan ve hayatımızdan bahsedeyim;
Şu an çalışmıyorum, 7 yıllık evliyim ve 2. Çocuğum olana dek, yani bi 4-4.5 sene kadar çalışmaya devam ettim. Maaşımı da döviz olarak alıyordum. Maaşımı bölük börçük, zamanlı zamansız almama rağmen güzel bir maaştı diyebilirim ama güvenip borca giremedik.

Ben bakıyorum kadınlar bir kenara en azında bi çeyrek yapıp koyuyor, ben 100 lira bile koyamıyorum. Sanki cebimde dursa batacakmış gibi son kuruşuna kadar harcıyorum. Zaten her şey ateş pahası..

Aklımdaki düşünce hep şu; "aman bunu almasam ne değişecek, evde eksik var getir'den alayım, çocuklar şunu istedi getir'den söyleyeyim. Hediye alayım. Sanki gezmeye gitmesek para duracak mı?" Gibi gibi.. gezmeye tozmaya harcadığım paraya hiç acımıyorum ama sanırım olması gerekenden fazla harcıyorum.

Zamanında düğün takılarımızla araba aldık, daha sonrasında arabayı satıp bir iş yeri kurduk. Allah'tan bunu yapmışız ama ben kenarda bir şeylerim olsun istiyorum. Ben bunu biriktirdim demek istiyorum (kendime).

Sanırım bu tumumumun uzun yıllar Yurtdışında yaşamam (17 sene) ve Türk para birimine mental olarak geçemememin () bir ilişkisi var.
Ben 16 yaşından beri hem okuyup hem çalıştım. 33 yaşındayım ve son 4 senedir çalışmıyorum sadece, o rahatlığa çok alışmışım.. Eşim de benim gibi. Hiç birikim kafasında değil beni de engellemiyor hiç.

Demem o ki ekonominin de gidişatı ile ben biraz kendimi müsrif ve sorumsuz görmeye başladım.. Neler yapabilirim? Nerden başlayabilirim? Abartıyor muyum? Bana bir el atsanız

Genişletmek için tıkla...

Kkimodelii .!.:

Kızlar ya bisey soracağım.Ben böyle para durumların da çocuğumun geleceğini de düşünüyorum.Kiz yada erkek farketmez de.Hani ilerde bir güvencesi olsun diye.Siz ne düşünüyorsunuz bu konuda.Kendi büyüyünce başının çaresine baksın mi,yoksa çocuk için ufak tefek kenara atiyormusunuz?Ha benimde birikmisim yok.Sadece altınlarım var

Genişletmek için tıkla...

yenGEnC .!.:

Ben üniversitedeyken annem 500 liralik ev tutmak istemişti, ben pahalı bulmuştum. Epey kavga etmiştik, hatta babam telefonda 'parayi verecek olan biz değil miyiz' demişti, 'her ay isteyecek olan da benim' diye kapatmıştım telefonu sonuç aradım, pazarlıkla 275 liraya ev buldum. Onu da ev arkadaşımla boluse boluse öderdik. KYK kredimle ev kirası,fatura, mutfak masraflarını oderdim, yüz TL bursum vardı, onla yemekhane,yol,kafe masraflarımi oderdim (ey gidi ikibinonlarin ekonomisi...) , Kendim de parttime palyacoluk,düğün hostesligi falan yapar para kazanır,onla da turlara katılır, bilet alır şehir dışına falan giderdim. Neredeyse hiç para istemeden bitirdim okulu, ailem de sağolsun oldukça gönderirlerdi. Ama öyle bir ekonomik düzen kurmuştum ki yani, bir şekilde yürüyordu:))

Genişletmek için tıkla...

morningmoon .!.:

Merhabalar

Yatırım konusunu okuduktan sonra kendimi çok eleştirdiğim bir konuda sizlerden fikir almak istedim.

Önceden hiç birikim yapamayan, sonradan hayatında bir şeyleri değiştirip birikim yapabilen kadınlar var mı aramızda?

Öncelikle biraz kendi alışkanlıklarımdan ve hayatımızdan bahsedeyim;
Şu an çalışmıyorum, 7 yıllık evliyim ve 2. Çocuğum olana dek, yani bi 4-4.5 sene kadar çalışmaya devam ettim. Maaşımı da döviz olarak alıyordum. Maaşımı bölük börçük, zamanlı zamansız almama rağmen güzel bir maaştı diyebilirim ama güvenip borca giremedik.

Ben bakıyorum kadınlar bir kenara en azında bi çeyrek yapıp koyuyor, ben 100 lira bile koyamıyorum. Sanki cebimde dursa batacakmış gibi son kuruşuna kadar harcıyorum. Zaten her şey ateş pahası..

Aklımdaki düşünce hep şu; "aman bunu almasam ne değişecek, evde eksik var getir'den alayım, çocuklar şunu istedi getir'den söyleyeyim. Hediye alayım. Sanki gezmeye gitmesek para duracak mı?" Gibi gibi.. gezmeye tozmaya harcadığım paraya hiç acımıyorum ama sanırım olması gerekenden fazla harcıyorum.

Zamanında düğün takılarımızla araba aldık, daha sonrasında arabayı satıp bir iş yeri kurduk. Allah'tan bunu yapmışız ama ben kenarda bir şeylerim olsun istiyorum. Ben bunu biriktirdim demek istiyorum (kendime).

Sanırım bu tumumumun uzun yıllar Yurtdışında yaşamam (17 sene) ve Türk para birimine mental olarak geçemememin () bir ilişkisi var.
Ben 16 yaşından beri hem okuyup hem çalıştım. 33 yaşındayım ve son 4 senedir çalışmıyorum sadece, o rahatlığa çok alışmışım.. Eşim de benim gibi. Hiç birikim kafasında değil beni de engellemiyor hiç.

Demem o ki ekonominin de gidişatı ile ben biraz kendimi müsrif ve sorumsuz görmeye başladım.. Neler yapabilirim? Nerden başlayabilirim? Abartıyor muyum? Bana bir el atsanız

Genişletmek için tıkla...

morningmoon .!.:

Merhabalar

Yatırım konusunu okuduktan sonra kendimi çok eleştirdiğim bir konuda sizlerden fikir almak istedim.

Önceden hiç birikim yapamayan, sonradan hayatında bir şeyleri değiştirip birikim yapabilen kadınlar var mı aramızda?

Öncelikle biraz kendi alışkanlıklarımdan ve hayatımızdan bahsedeyim;
Şu an çalışmıyorum, 7 yıllık evliyim ve 2. Çocuğum olana dek, yani bi 4-4.5 sene kadar çalışmaya devam ettim. Maaşımı da döviz olarak alıyordum. Maaşımı bölük börçük, zamanlı zamansız almama rağmen güzel bir maaştı diyebilirim ama güvenip borca giremedik.

Ben bakıyorum kadınlar bir kenara en azında bi çeyrek yapıp koyuyor, ben 100 lira bile koyamıyorum. Sanki cebimde dursa batacakmış gibi son kuruşuna kadar harcıyorum. Zaten her şey ateş pahası..

Aklımdaki düşünce hep şu; "aman bunu almasam ne değişecek, evde eksik var getir'den alayım, çocuklar şunu istedi getir'den söyleyeyim. Hediye alayım. Sanki gezmeye gitmesek para duracak mı?" Gibi gibi.. gezmeye tozmaya harcadığım paraya hiç acımıyorum ama sanırım olması gerekenden fazla harcıyorum.

Zamanında düğün takılarımızla araba aldık, daha sonrasında arabayı satıp bir iş yeri kurduk. Allah'tan bunu yapmışız ama ben kenarda bir şeylerim olsun istiyorum. Ben bunu biriktirdim demek istiyorum (kendime).

Sanırım bu tumumumun uzun yıllar Yurtdışında yaşamam (17 sene) ve Türk para birimine mental olarak geçemememin () bir ilişkisi var.
Ben 16 yaşından beri hem okuyup hem çalıştım. 33 yaşındayım ve son 4 senedir çalışmıyorum sadece, o rahatlığa çok alışmışım.. Eşim de benim gibi. Hiç birikim kafasında değil beni de engellemiyor hiç.

Demem o ki ekonominin de gidişatı ile ben biraz kendimi müsrif ve sorumsuz görmeye başladım.. Neler yapabilirim? Nerden başlayabilirim? Abartıyor muyum? Bana bir el atsanız

Genişletmek için tıkla...

Kmsl Hnd .!.:

Gerçekten aylık geldiği gibi birikim yaparsak oluyor sonraya bırakınca illa ki harcanıyor
Bu ay 1500 attım kenara ay sonuna doğru çeyrek alırım dedim ve dün dışarı çıktım gratise 500 tl bıraktım
Artık kalan parayla gram almaya niyet ettim ve yine beklemedeyim

Genişletmek için tıkla...

yenGEnC .!.:

Ben daha 8 yaşındaydım, dolar biriktirirdim :) küçükken de çok pintiydim, günlük 3-5-7-10 TL alırdık o zamanın parasıyla, aileme 'gunluk böyle para verene kadar haftalık versenize, ona göre paramı harcayayim' falan derdim hatta annemle babamin sigaraya verdiği aylık+yillik parasini hesaplar birakirlarsa kaç ay içinde bilgisayar alabileceklerini falan söylerdim (sonra bilgisayar aldılar,sustum)
Büyüdüm, hiç değişmedimHala çok fena kirli cikiyimdir. Yani sadece parttime günlük çalıştığım zaman bile şehir dışında tatil yapmaya yetecek param olurdu.
Bence biraz içten gelen bir şey
Mesela benim ailem asla benim gibi değil. Yeni işe başlayınca sırf kenarda köşede bri seyleri olsun diye anneme bilezik almıştım mesela ,tutmuş satmislar oysa bugün 3 katı olmuştu yani :)
O yüzden bence birikim insanın içinde olacak, belki de burcunda.
Benim mesela burç yengeç,yükselen oğlak. Her ikisi de kötü günü düşünen, güvenceye-paraya önem veren burçlar. Ama mesela annem ikizler-aslan 'harca kız,senden kıymetli mi' kombinasyonu
Sizin burç neydi???
Benim bir önerim şu, bunu geçen yıllarda uygulamıştım,epey de param birikmisti . Denizbanktan altın gümüş hesabı açtım .maaşı alır almaz hemen birkaç gram altıni hesabıma atardım. Zaten para bitiyor, zaten olanı harciyorsun. En azından kenarda birikimin olur.
Bir de her gün, öğle yemeği saatinde 3 gram gümüş alırdım. 3 gram o zaman 20 liraydı, bugün 30 lira.
Asla nereye gittiğinin peşine düşmeyecegin bir para..farzet ki markete gittin parasi:) böyle böyle cidden epey gümüşüm birikmisti. Gümüş de durduğu yerde arttığı için o gün 2bin liram kenara attiysam mesela bugün o param 3 bin oldu.
Al sana birikim:)
Ha, bir de her ay maaşımdan mutlaka bir kısmını dolar yapardım ki seyehat ederken paranın,kurun derdine düşmeyeyim, elimin altında bozduracak dolarım olsun diye.
Haa, çok mu zenginim?
Tabii ki değilim. Ama benim gibi dargelirli bir insan icin yine az çok bir birkimim var.
Bir de tasarrufla ilgili okuması keyifli çok kaynak var. İnsan okudukça gaza geliyor... Mesela parahanim'i ben seviyorum . Sivri dilli ama çok tatlis. Eski konuları özellikle, zevk veriyor okuması. Tavsiye ederim

Genişletmek için tıkla...

bubendegilim .!.:

yenGEnC KudrAlobar ya size bişi sorucam açıkta 7 bin kiram kaldı. Onu da harcamak istemiyorum. Sizce altın mı alayım dolar mı ?

Genişletmek için tıkla...

KudrAlobar .!.:

Dolar al ama pazartesi sabah al. Piyasalar kapalıyken makas çok açık olur.

Genişletmek için tıkla...