benimde bazı şeyleri illa yaşamam gerekmez bir çok kişini hayatından kendime ders çıkartırım...senin hikayeni okuduğumda bir gün anne olursam çocuğumla her zaman ilgileneceğimi asla kendi çocukluğumda yaşadıklarımı ona yaşatmayacağımı çıkarttım...
o kadar korkardım kii geceleyin annem kardeşimi alırdı bende kapılarının önü kirli sepetinin içinde uyurdum..içimden annem içeride odada o beni korur derdim..gözlerimi kapatırdım karanlıkta eşyalar şekillenipte korkmuyim diye...
gece tuvalete kalmam gerekirdi gidemezdim.tutardım,tutardım sonra titreyerek yatağıma yapmak zorunda kalırdım.bana gündüz dışarı oynamaya çık derdi,ben gitmezdim.annem beni sevmiyor ya beni unutup taşınacaklarını düşünürdüm.annem yanına almadığı için daha sonraları kapı arkasında uyurdumçocukluk iştee...
ciddi sorunlar yaşadım bu böyle 14 yaşıma kadar devam etti.. wc'ye banyoya yanlız giremedim.ama bir kere sormadı..
o zamanlarda eşimde tanıştık 10 yıldır beni büyüten oydu..inançlı bir insan olduğu için bana yanlış bişi yapmadı..hep destek oldu..ona çok şey borçluyum..