Biraz konuşalım

Nayyerkc

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
1 Mayıs 2020
31
0
28
Merhabalar Canlar

3 yıllık evliyim eşimle severek evlendik ve evliliğimizi beraber yaptık maddi anlamda manevi anlamda hayat hikayemiz aynı gibi isi onunda ailesi ayrı benimde ayrı birbirimizi anlıyor gibiydik nişanlı iken neyse evlendik çalışıyordum Babası ile büyümüş çok düşkündü ama ailesine çok gidemediğim için çok yıprattı. Bi pazarım vardı benden gitmey istiyordu temizlik yemeği ütü yapayım istiyordu bekliyordu oysa kayınbabam hiç öyle isteği yoktu ama oğlu anlamıyordu anlatmaya çalışınca hep kocaman bi kavga oluyordu. Öyle böyle derken ben 1 sene sonra hamile kaldım çalışmaya devam ettim 7 aya kadar kargo işi yaptım sonra ona devrettim ama öyle canım cicimli bi hamilelik geçirmedim sürekli zaten her tartışma ayrı odayla sonlanıyor doğum yaptım daha da araya boşluk girdi ilgilenmeyen oldum yani kısacası bu ilişkide hep ne olursa olsun fedakarlık yapsam da yapmayan oldum çünkü görmüyor. Şuan benim kurduğum işte çalışıyor 1 senedir ben çocuğuma baktığım için ona devrettim yani öğlen dedin mi işi bitiyor sürekli uyuyor güzel bi geliri oldu ondan önce çöm doğru düzgün çalışmıyordu her yerde 5-6 ay şeklinde idi ha ben bunları ona hiç söylemedim ama kendi içimde şu güzel hayatta güzel işimiz kızımız varken insan neden eşini mutlu etmek için çabalamaz ki. En basit 1 yıldır kilo aldım diye yüzüğüm olmuyor ara ara diyorum ama umrunda değil her neyse sonuç pazartesi evi terk ettim.. valizi topladım kızımı arabayı aldım çıktım tabi çıkarken kavga ettik epey kızınınisyedi arabayı istedi vermedim sonra Salı günü kızını görmek istedi gel gör annemlerin bahçede dedim geldi davayı aç kurtulmak istiyorum gibi sözler istemiyorum sevmiyorumlar havada uçuştu tabi bende aç kurtulmak istiyorsan dedim çektim eve girdim kızıyla oynadı bıraktı ben şimdi ne edeceğim biliyorum yolun sonu geldi ama sizlerin biraz kelimelerine ihtiyacım var galiba seviyorum evet ama çok eğildim çok büküldüm 29 yaşında evimizde hiç konuşma muhabbet kalmadı sonra bana sen beni uğurlanıyorsun sen beni karşılamıyorsun sen bana şunu yapmıyorsun başladı iyice her gece yatağa gelecek diye bekliyorum 3 yıl 3 ay ancak benle uyumuştur belki siz böyle bi insan için hazırlana bilir misiniz yada erkeler neden kadına değer vermiyor ya asıl sorum bu oysa gelse saçımı okşada hatunum dese çözülürdü sanki herkes . Haketmedim sabrettim ama ilişki sabrettikçe güzelleşirken bizimki tam tersi oldu..
 
Evet aslında biz konuşurken iyiydi benim ayaklarıma basıyor olmam düğünü yaparken herşeye destek çıkmam sahte altınla bile evliliği kabul ediyor olmam herşey iyiydi ama sonra galiba kompleks yapmaya başladı ve şimdilerde çok uzaklarda benden. Kabullenmeyiş gurur yaklaşamama herşey
 

Sahte altın nedir ya? Hiç takmasaydınız daha iyiydi milleti kandırınca ne oluyor?
 
Sahte altın nedir ya? Hiç takmasaydınız daha iyiydi milleti kandırınca ne oluyor?
İşte evlilik vakti yaklaşıp babası kendi bozduramayınca bende bozmak istemedim ne bileyim ya insan dönüp baktığımda aslında çokça şeye boş yere örtmüşüm diyorum
 
Haketmedim sabrettim ama ilişki sabrettikçe güzelleşirken bizimki tam tersi oldu..

Otuz yaşına yaklaşmış, hayatta ne iş yapacağı belli olmayan, parasını düzenli kazanamayan, huysuz kavgacı adamın sabırla düzeleceğine 20li yaşlarında kendi işini kurmuş, parasını kazanan bir kadın olarak nasıl inandın? Adamın ne olduğu, ne olacağı en başında belliymiş, evlenmişsin evliliğin ilk zamanları belliymiş.

Şirketini geri al boşa bu adamı.
 
erkeler neden kadına değer vermiyor ya asıl sorum
Daima söylüyorum. Bu fikrimde sabitim. Feminizm ( aşırı ,ileri boyutu) adı altında kadınlar ayaklar altına alındı. Eşitlik diye diye ( fiziksel olarak kesinlikle eşit değiliz. Hukuksal eşitsiz. Ama bu fiziksele de indirgendi. Kadın her işi yapar düşüncesi) diye diye kadınlar erilleştirildi. Erkekler prenses oldu. Ne de olsa o da çalışıyor. Eşitiz düşüncesi erkeğe yerleşti.
Kadın erkek fiziksel olarak asla eşit değil. Kadın hiç bir şey yapmasa da erkek evini geçindirmek zorunda. Kadın evinden sorumludur. Bu temel zihniyeti yok ettiler. Kadın çalışabilir. Ama kadın parasını vermek zorunda değil. Evin sorumluluğu erkeğe aittir. Bunu en başta kabul eden. İşine gelirse hay hay. İşine gelmezse bay bay şeklinda yapacak kadınlar. Çünkü erkekler fedakar,çok veren,anaç kadınları sevmiyor.
Bunu mühendis bir kadın olarak söylüyorum. Çalışırsanız da kendinize hanımlar. Kocanız iyi ise. Katkı sağlayın. Değilse kendinize ....
 
Evliliğin, beraber uyumanın, aile olmanın ne olduğunu bilmemiş. Bilmekte istememiş bence. Size saydırdıkça neler olacağını bence bilmiyor. Sonunu düşünmüyor. Yasal olarak işinizi devretmediniz dimi? O kadar uğraş onda kalmasın.
 
Kesinlikle katılıyorum. Önceden aksini düşünüyordum ama şimdi bu söylediklerinizin altına imzamı atarım.
 
alındı. Eşitlik diye diye ( fiziksel olarak kesinlikle eşit değiliz. Hukuksal eşitsiz. Ama bu fiziksele de indirgendi. Kadın her işi yapar düşüncesi)

O kadar doğru ki alt tarafı her insanın yasalar önünde eşit olmasını istedik, eril enerjisi düşük erkekler eşitsek madem sidik yarışına giricez diye üsteliyorlar.

Yahu göz var izan var kadınlar kas olarak fiziksel olarak erkekle bir değil,onlar da çok farkında da ya sus otur eski düzen olsun ya hak hukuk eşitliği istiyorsan fiziksel olarak erkekmiş gibi muamele göreceksin diyorlar Allah akıl fikir versin böyle düşünen İncel erkeklere
 
Niye işi kendinize kurmadinizki yani hizmetli gibi herşey sizde bu kadar şeyi kesik tomura yapsanız çiçek açardı .Keşke yapmasaydiniz birde haketet yok sevmiyormus yok bitsinmis.Kendini baya bı yükseltmiş keşke almadan vermeseydiniz.Bu birtek Allahın işi.İnsanlar yapınca değeri bitiyor bende biri bana ben tek güzel söz etmeden hep güzel söylese istemediği halde her dediğime mesela uyum sağlasa dünya kapris yaparım ona nasılsa çekiyor o kendi kiymetini o kadarla sınırlıyorsa o kadardır.Onu kaybetmekten hiç korkmam çünkü çok böyle insan.Olay buna dönmüş sizdede çok alistirmissiniz herseyini kabul etmişsiniz İşi geri alın onu değil genede siz bilirsiniz
 
O kadar doğru ki aslında bakıyorum 18-19 yaşında evlenmiş kadınlar var etrafımda ama yuvaları epey mutlu geliyor evet vardır zorlandıkları yerler ama benim çektiğim savaş gibi onların ki adamın ne maddi sorunu oldu ne manevi hep yanında idim olmamak gerekmiş bu kadar yüklenmemek gerekmiş gitmek gerekmiş
 
Yok yasal olarak devir etmedim ama şimdi baskısı işe geri dönecek olmam yediremşyor beklemiyordu çünkü benden bunu yapacağımı ama ben artık tükenmişliğin en dibine indim konuşamamak
 
Tabii ki de... Siz bakmayın öyle. Kadının parası var güçlü olmalı diyenlere. İş erkekte biter. O yüzden mesele kadının parasının olması meselesi değil mesele adamakıllı,merhametli ,çalışkan bir erkeğe denk gelmek. Yoksa çalışan kadın olup ezilen,şiddet gören,tüm evin sorumluluğu kendisinde olan yok mu var. Sürüsüne bereket.
Ben de yaş sınırı yok. Akıllı olan , doğru kişiyi bulan 18 yaşında da evlenebilir sorun yok. Zihniyet düzgün olsun. Kişi kendini bilsin,ahlaklı olsun tamam.
 
Neden bu kadar fedakarlık,neden sürekli karşı tarafı memnun etme çabası??! En çok seven ,en çok alttan alan siz olunca adam vurmuş semeri.... değmemiş, değmez bu dünyada en çok fedakâr olan en çabuk vazgeçilendir.Degeri yoktur çünkü....
 
Belki mutlu olur muyum diye zaten ha evet onsuz da mutlu olurum hemde çok. Ama işte aile olmuş kızımız olmuş düşüncesi hep beynimde idi yoksa gitmekte kolay ama yaşarken gidemiyor sanki insan sıyrılamıyor o duygulardan. Ve hiç düzelmiyor gün geçtikçe daha da çıkmaz hal alıyor ama artık bıraktım. 3. Gün oldum annemlerdeyim kızımla daha güzel vakit geçiriyorum kendimi iyileştirmek istiyorum eski benliğime kavuşmak beni ezdiği her yerden çıkmak ara ara geliyor düğümleniyorum ama çıkmak istiyorum bu savaştan ben savaşmak için evlenmedim ki ben konuşmak mutlu olmak için paylaştım hayatımı onunla en güzel yıllarım gidiyor ve ben bi daha bu yaşlarıma dönemeyeceğim
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…