Bir tuhaf aile

Merhaba hanimlar, belki biraz teselliye belki de sadece anlatmaya ihtiyacim var.
25 yasindayim, yaklasik 1 sene once evlenip yurtdisina gelin geldim. Gelin geldim dedigim, bir kinam nisanim olmadan geldim. Babam ve annem (ailem demeye dilim varmiyor) beni eski bir esya gibi savurdular.
Cocuklugumdan beri baski altinda buyudum. Babam sebepli sebepsiz doverdi. Oyle birkac tokat degil kendi yasitini dover gibi agzimi yuzumu patlatarak. Surekli psikolojik bir baski da vardi uzerimde. Babam evdeyken dus alamaz, tv izleyemezdim cunku cok cimriydi. Evde hersey sayiliydi mesela 4 parca et alir herkese bir parca duserdi. Sut cok ictigimiz icin almazdi. Ailecek ne yemege ne sinemaya gittik onun parasiyla. 22 yasimdayken is yemegine gittigim icin beni merdivenlerden surukleyerej dovdu. Yani ne anlatsam bilemiyorum cok doluyum hayatim boyunca hep nefret ederek buyudum. El kadar cocukken bosansinlar diye dua ederdim. Annem de hep sessiz kalirdi. Ben hastaliktan geberirken kocasiyla yatardi. Mesela kis vakti ben dusa girmistim babam sicak suyu kesti kopuklu cikmak zorunda kaldim, ertesi sabah annemle banyoya girince ikisi (evet ahlak anlayisi da sifirdi) annemin bana soyledigi biz kari kocayiz elbette yikaniriz olurdu.
Velhasil kelam 15 yasimdan beri afedersiniz kopek gibi calistim, onlara da yedirdim iyi olmaya calistim. Benim paramla hic gidemeyecekleri yerlere goturdum, sustum, iyi olmak icin cabaladim ve iyi yerlere geldim hep kendi cabamla. Hayatimda birkez bile onlar icin degerli oldugumu hissetmedim.. cok aci dimi.. ama malesef oyle.
Evlenirken surekli sorun cikartti, hic elini cebine atmadi beni karsi tarafa hep mahcup etti, olur olmadik konustu (nikahtan sonra esime maddi manevi senindir dedi, ben isten ayrilacakken bu calissin ceyizini tamamlasin vs gibi bir suru sey soyledi, annem ayri bir vaka nikahim var sabah hala kocasiyla yatma derdinde, misafir gibi paspal paspal geldiler nikahima. Arkadaslarim disinda kimse yanimda olmadi)
En sonunda ne nisan ne kina hicbirsey yapmadan beni postaladi. Evden kovdu ben 4 ay teyzemde sagda solda kaldim ama hersey icimde kaldi. Baba evinden gelinlikle cikamadim. Bir kinam dahi olmadi..
Simdi 6 aylik hamileyim, annemlerle bu zamana dek hic konusmadik. Babannemden duydugum kadariyla hala yalan soyluyor beni sucluyormus. Torunun olacak demisler banane demis. Uzuluyorum.. dogum yapacagim yanimda bir annem bulunmayacak. Etraf soruyor ailen gelecek mi diye hep gecistiriyorum ama hamilelik psikolojisi mi nedir hep gecmisi dusunup uzuluyorum. Insan nasil boyle olur diye. Esim ara konus hal hatir sor ayda yilda bir sacmalarsa kapatiriz telefonu sen yine de bagini koparma diyor. Bir taraftan da sen kizlarisin ama ben yabanciyim sana yaptiklarini affedemiyorum birgun karsima cikarsa cok kotu dovecegim diyor. Sizce ne yapmaliyim?
Bu arada size cok uzak gelebilir bu anlattigim baba figuru ama daha anlatmadigim bir suru kotu anim var. Kendisi aylik geliri 15 binlira olan 2 evi, arabasi, emeklisi vs olan cimri bencil asosyal delinin teki. Yine de cikmiyor aklimdan. Biz kedimize carpsak uyurken ope koklaya ozur diliyoruz bunlar nasil boyle oluyor, ben neler yasamisim inanin aklim almiyor.

bu babayı aramak bir tarafa, ölürse cenazesine bile gitmeyin.. keza annenize de.. bu nasıl bir rezillik, aile kavramından tiksinir insan.. sen artık kendi ailene odaklan arkadaşım, öldü kabul et kafanda..

Çok üzücü anlattıklarınız
Beklenti içinde olmak sizi daha çok üzmez mi
Onlar ölmüş, hayatınızda olmaları imkansızmış gibi yapsanız?
Etrafınıza sevdiklerinizden bir çember yapsanız
Sizi sevmeyen, değer vermeyenleri yanınıza yaklaştırmasanız
Sanki daha mutlu olursunuz.

Bence unutun artık geçmişinizi. Şuan hamile olduğunuz için duygusal yaklaşıyorsunuz. Bırakın eşinizle evladinizla mutlu olun. Hayat kısa...

Çok üzüldüm yaşadıklarınıza.

Psikolojik destek alın, ailenizle de görüşmeyin.

Ben ne olursa olsun onlar aileniz diyemeyeceğim. Döven söven, evden kovan aile olmasa da olur.

Neyse ki eşinizden yana sıkıntı yok anladığım kadarıyla, bebeğinizi sağlıkla büyütün.

Yoksay bence...
Insan 40 kat yabancıya oyle davranmaz

Allah yardimcunuz olsun gecmisin cok uzucu evet hicmutlu olmamissin.ama insallah Allah bundan sonra yuzunu guldursun.Evladinizi sag salim kucaginiza alin ve hep mutlu olun

Bence arayıp sormayın. Size az şeyler yasatmamislar. Hala da merak etmiyorlarmis. Diyalog kurmanız sizi daha çok yıpratacak. Umutlanacaksiniz çünkü. Belki bu sefer iyi olurlar diye ama olmayacak daha çok kirilacaksiniz. Size annelik babalık etmeyen bebeğinize dedelik ninelik mi edecek varsın etmesinler. Eşinizle mutluysaniz gerisi teferruat.

bazı cocuklara kımsesiz diye uzuluyoruzya...kımselılerdende kımsesizler varmış

İliskiyi kesmissin zaten, tekrar görüşmek için bi sebep yok. Boşuna başına bela alma.

Kurtulmuşsun
Çoğu genç kızlarımız yaşıyor bunları

Umarım baban geberir sen de paralarını yersin

İkisiyle de görüşme tek kuruş da verme artık

Ben de yurtdışındayım yakın bir yerdeysen doğumuna ben geleyim yeter ki arama bu tipleri

Boşverin doğuma gelse de burnunuzdan getirirler. Yok sayın. Eşinizle ve inşallah doğacak bebeğinizle hep mutlu olun inşallah.
Böyle anne babaların yatacak yerleri yok.
Sıkmayın canınızı. Hamileliginizin tadını çıkarın.

Yaşadıklarınızı yaşanadım şu an ancak varsayımsal olarak konuşabilirim. Durumunuza gerçekten çok üzüldüm ve dediğim gibi bu söylediklerimi ben sizin yerinizde olsam yapabilir miydim bilmiyorum. Ancak bence mecburi olmadıkça iletişim kurmayın. Mümkün olduğunca mesafeli olmaya bakın. Şu an hamile olduğunuz için iyice takıyorsunuz kafaya. Bebeğinizi düşünün böyle olumsuz şeyleri takmayın kafanıza. Ve bana kalırsa eşinize de çok yansıtmayın bu durumları. Anlattıklarınızı da mümkün olduğunca unutturmaya bakın. Elbette eşiniz çok iyidir ancak hiç beklemediğiniz bir anda istemese bile kalbinizi kırabilir. Çok üzülürsünüz o durumda.

Onlar sizin sadece biyolojik anne- babaniz anlasilan..bir cocugu dunyaya getirmek başka birsey, anne-baba olmak başka..siz maalesef bu açıdan sansli degilmissiniz cok üzüldüm.
Onlari yok sayın.. ölmüş olduklarini düşünün.
Evlatlarinda anne ve babalarinin üstünde haklari var ahirette verirler hesabini..

İkisi de geberse bile umursama. Sevişip çocuk yapmakla saygı kazanılmıyor. Saygıyı hak etmek lazım.
Senin yerinde olsam aç açıkta olduklarını bilsem dönüp bakmam. Sakın bulaşma.

Cenazelerine gitme hatta önce bi reddet ..gün gelecek sana muhtaç olacaklar ..

Çok özürdiliyerekten, Doğurmakla ana baba olunmadığının vicdanı, merhameti, bir çocuğa gösterebilecek sabrı ve verecek sevgisi olmayan insanların evlat sahibi olmaması gerektiğinin en güzel örneği, anne babanız.Aramayın böyle insanları size hamileliğinizide, doğumunuzuda rezil ederler.Zira az biraz pişmanlık yaşasalar hala arkanızdan suçlu oydu gibi kelimeler gelmez kulağınıza.Yok sayın ölmüş gibi bu çok çok zordur Emin’im ama kendi psikolojiniz,doğacak evladınız ve yuvanız için daha olumlu olur, ve psikolojik destek alın.Sağlıklı doğumlar, yuvanızda mutluluklar diliyorum.

Bosver.arama ararsa acma. Benim dogumumda annem yanindaydi. Hastanedeki 2.gun bence senin sutun sulu besleyici degil cocuk ac dedi. Cokta lazim degil