Bir Miktar Bunalım

Canım seninki uyuyormuş işte, benimki UYUMUYOR bak az önce uyutmaya gittim, 15 dk uyudu uyandı oturuyor şu an bizimle ben akşamları hiçbir şey yapamıyorum ki.
 
Canım seninki uyuyormuş işte, benimki UYUMUYOR bak az önce uyutmaya gittim, 15 dk uyudu uyandı oturuyor şu an bizimle ben akşamları hiçbir şey yapamıyorum ki.
Nasıl uyumuyor mesela öğlen uykusu kaçta bitti
 
Öğlen uykusu diye bir şey yok henüz küçük olduğu için 3 ya da 2 uyku yapıyor hala. 5te uyandı en son.
Eee tamam uyuyor bende hiç uyumuyor zannettim . Kusura bakma ama benim oğlum bu sabah 06:30 da kalktı öğlen 12:15 ile 13:15 arası uyudu bitti yani o saatten beri ayaktaydı 20:30 da uyuyor olması normal . Ayrıca eşinin destek oluyor olması lazım .Herşeyi anladım da düzenli yemek yapamıyorum vs demeni anlamadım . Yoksa hepimiz yoruluyoruz yıpranıyoruz. Büyüyünce düzelir diye bekleme sakın herşey daha kötüye gidiyor . O yüzden kendini psikolojik olarak ayarla . 15 dk da kuru fasulye pilav salata yaptım 19:15 ile 19:30 arası eşim çocuğa baktı yemekten sonra .
 
Canım seninki uyuyormuş işte, benimki UYUMUYOR bak az önce uyutmaya gittim, 15 dk uyudu uyandı oturuyor şu an bizimle ben akşamları hiçbir şey yapamıyorum ki.
Benim bebeğim de sizinki gibi 4. Ayda. Sallamadan uyumuyor sallamayı bırakınca max. 30 dk sonra uyanıyor. Sanırım 45 dk dan az uykulara felaket uykusu deniyormuş. Kesinlikle bizimki de öyle tüm gün dellendim şimdi kocama sattım bebeğimi, bi soda içip kendime gelmem lazım. Büyüdükçe düzelir diye kendimi avutuyorum
 
Bebeklerin yaşlarına göre uyanıklık uyku süreleri var ya, normal yani seninki de. Benim kızın gündüz uyuması gerek zaten uykusu geliyor. Hiç uyumuyor değil tabi. Akşam zor uyuyor, geç yatıyor.
Eşim destek oluyor, konuda da yazmıştım aslında. Beraber yapıyoruz yemeği akşamları. Aç kalmıyoruz tabi ki. Bir düzenim yok sadece. Çocuklu hayata adapte olamadım muhtemelen. Hala çalışırkenki düzenimi devam ettiriyorum alışkanlık.
 
Şimdi şöyle düşün bir düzen kurarsan İnan ki aşırı rahatlıyorsun hem bedenen hem zihnen . Dönüp okudum yazdıklarını Saçlarım matlaştı vs yazmışsın . Ben hamile kaldığım zaman hemen vitamin takviyelerine başlamıştım iyiki öyle yapmışım . Emzirme olayı bitene kadar (22. Ayda) takviyelere devam ettim . Buda benim bedenen zihnen iyiye götürdü . Eğer onları kullanmasam yerden kazınırdım. Sebebi de bebek büyüdükçe sorunların artıyor olmadı. En basiti kg artışı oluyo ve kucakta taşımak bile zorlaşıyor güçleniyor bezi değiştirmek istemiyor kaçıyor 10 kere yakalayıp yatırıp yeniden kaçtığını biliyorum. Diş dönemleri çok zor geçti çığlık kıyamet sabaha kadar ağlardı . Gündüz de hep kucak iştahsız ağlayan ve sürekli hareket halinde olan . 6.5 aylık emekledi zaten o zamana kadar prensesmişim sonra çok zor olmaya başladı . Mesela 3 uyku yapıyordu ya o zaman sabah o ilk uykudayken hemen kahvaltı yapar yemeği ocağa koyardım . O zaman süpürgem yoktu . Bebek uyanınca onu bebek arabasına koyar arkamda gezdirir evi öyle süpürürdüm . 2. Uykuya yatınca kendime zaman ayırır maske yapar makyaj yapar uyurdum vs vs . Son uyku zaten çok kısa 30 dk o zamanda yemek masasını hazırlar üzerimi değiştirirdim . Böyle plan yaparsan rahat edersin yoksa uyku sayıları düşecek uyanıklık artacak perişanlık artacak . Gece uykusuna geçişi de ben şöyle yaptım 40 ı çıkınca baktım akşam 21:30 da bi huzursuzluk başlıyordu o zaman odaya götür üzerini bezi değiş vs vs rutinleri yap emzir uyut uyanınca hiç karanlık odadan çıkartmazdım böyle bünye alıştı aradan son uyku vs kalkınca gece uykusu haliyle öne geldi . 17:00 de uyandığı son uyku ona fazla geliyor belki de . Biraz gözlem yapıp düzene sokmaya çalış dediğim gibi ilerde zaten saat olarak değişiyor şimdiden düzene girdirme gayretine gir . Böylece eşinle birbirinize zaman kalır .
 
Ya canım benim çok güzel söylüyorsun da olmadı işte. Konumda da bunu yazdım. Yapamadım ben yani. Uyku konusuna girmek istemiyorum çok fazla çünkü geriliyorum. İnan sayfalarca şey okudum, tavsiye dinledim. Yani kör cahil değilim bu konuda. Olmuyor işte. Ya ben beceriksizim ya çocuğum enteresan. Neyse ağlıyor benimki yine, kaçtım ben.
 
Yani çocuk gündüz uyuduğu zaman sende işlerini yoluna koyacaksın bende plan yapmasam saçım da matlaşır evimi pislikte götürür ne yapalım ki hepimiz böyle yapıyoruz başka çare yok . gece uykularına bilemem ben sadece tavsiye yazdım ne yapıp yapmadığını da bilemem netice de tavsiye veriyoruz
 
Teşekkür ederim
 
Canım seninki uyuyormuş işte, benimki UYUMUYOR bak az önce uyutmaya gittim, 15 dk uyudu uyandı oturuyor şu an bizimle ben akşamları hiçbir şey yapamıyorum ki.
Benim ki 20 den beri uyumaya çalışıyor en son kocama duygu sömürüsü yaptım. Kahve içmeye götürdü bizi orada uyudu , eve geldik kalktı
 
21 aylık kızım var. Eşim de ben de öğretmeniz. Dönüşümlü bakıyoruz. O kadar zor bir bebekki gün sonunda savaştan çıkmış gibi oluyoruz. Mesela dün durup dururken karpuz istiyorum diye 1 saat ağladı. Legolarla oynuyoruz ineklerin otunu sarı yapmışlar, haypr ot yeşil olur, yeşil ot yiyecek diye 1 saat daha ağladı. Sürekli balkonda oynamak istiyor. Balkona gidip kendine kendine oturuyor. Kapıyı kilitlesek kendini kusturana kadar ağlıyor. Bu defa ağzından burnundan kusmuk çıkıyor. Size gün içinde yaşadığımız psikolojik savaşı anlatamam. Uyumak, yemek, altını değiştirmek herşey olay. Kendimi özledim. Ben kendimi çocukta kaybettim. Alt komşunun yaşıt oğlu var, o da öğretmen. Çocuğa annesi bakıyor. Gece de dahil olmak üzere çocuk sürekli anneanneyle kalıyor. Annesi de sizin dediğiniz bakımlı, evi temiz annelerden. Çünkü çocuk sürekli anneanne yanında. İnanın ben 21 aydır tek bir gece deliksiz uyumadım. Herhangi bir mekana gidip çay kahve içemedim. Bakın bu gece arkadaşlarla avmye gittik. Bir kahve içelim dedik, bizimki çığlık kıyamet ağlaya ağlaya geri kalktık. Sabır diyeceğim nereye kadar hiç bilmiyorum. Ben de eski hayatımı çok özledim. Sizin dediğiniz gibi sabah yeni bir savaşa uyanıyorum. Keyifsiz bir insan oldum. En ufak şeylerden mutlu olurdum eskiden. Şimdi beni mutlu eden o ufak şeyler çok uzakta. Sakince yürüyüş yapıp, müzik dinlemeye bile vaktim yok.
 
Uyumayan bebeği başına gelmeyen anlamıyor ne yazık ki. Kızım 7-8 aylık, bir işim için şehir dışına çıktık. Ben işimi halledene kadar kuzenim ilgilenecekti. Kendisine dedim uyumuyor falan, bana dedi ki "hepimiz böyle büyüttük". Sabahtan öğleye kadar hiç uyumadı ki 6-6.30da kalkardı. Evden öğlen 1 civarı karnını doyurup uyuttum ve çıktım. Ben çıktım 15 dk sonra uyanmış. Ve ben 4te gelene kadar kuzenim uyutamamış. Eve geldim "bu kız gerçekten uyumuyormuş" dedi. Ana kucağında gezdirmiş evde, kucağında pışpışlamış, yanına yatmış ama nafile. Bazı çocuklara düzen sağlanamıyor malesef. Anlattığımızda beceriksiz ya da abartılı olduğumuz düşünülüyor ama öyle değil. Kızım 2 yaşında zorla uyduğu kısacık gündüz uykusunu da bıraktı. Oğlum 18 aya kadar kök söktürdü ama sonraki 7-8 ay, 2-3 saatlik gündüz uykularına yattı. İşte o zaman düzen, yemek, temizlik bunlar konuşulabilecek şeyler. Sonra o da bıraktı :) Siz de akışına bırakın lütfen. Uyumayan çocuğa ne yapsanız çözüm olmuyor. Sorun sizde değil. Şehir, iş değişikliği, evlilik ve çocuk derken pek çok yeni durumla birden karşı karşıya gelmişsiniz. Her şey zamanla düzene girecek merak etmeyin. Bir gün hepsi bitecek.
 
Bu anlattığınız benim oğlum 24 aydır deliksiz uyumadım hiç en az 2 -3 kere gece uyanıyor . Emzirirken beni de yanına alıp emerek uyumak istiyordu sürekli . Emzirme bitti iyi gidiyordu geçen ay elimi tutmak istemeye başladı geceleri sebepsizce birşeyleri tutturuyor . Önceden yani küçükken daha sabırlıydım beynen bedenen böyle yorulmuyordu şimdi inanılmaz bir yorgunluk bitkinlik oluşuyor . Öğlenleri 1 saat uyuyor sadece uykuyu alamıyor gün içinde saçmalamaya devam ediyor . Sizin balkon için ağlıyormuş benimki de kiler için açmazsam ki kilitlemezsem zaten kendi giriyor da neyse bu sefer 5 parmağını ağzına sokup öğüre öğüre ağlıyor . Kendi evimde su kahve vs içemiyorum çünkü illa o içecek üzerine dökecek vs vs bebek bakıcısı temizlikçi kadın gibi oldum bu evde . İnanılmaz bir hareketi var 30 saniye durmuyor ev oyuncak dolu 1 tanesine bile bakmıyoruz tek başına oynasın istemiyorum benimle oynasın onu bile yapmıyor sürekli etraf karıştırsın dolaşsın koltuk tepelerinde kilerde vs . Kafasının çalışma taktiği benim elimdeki benim senin elindeki de benim herşey benim . 17 . Aydan beri böyleyiz ilk anlam verememiştim sonra olayı çözdüm
 
Konu sahibinin çocuğu günde 2-3 uyku yapıyormuş sadece gece uykusuna geç geçiyormuş
 
O kadar iyi anlıyorum ki
Sürekli akşam olsa da yatsak modundayım ben de
Bu kadar bunalmanızın sebebi bebeğe yalnız bakıyor olmanız, gün içinde nefes alacak vakit bulamamanız
Bebek uyumayınca öfkelenmeniz çok normal
Insanız neticede duygularımız var
Önemli olan öfkeyle beraber yaptıklarımız, ki hiçbirimiz çocuklarımıza zarar verecek şeyler yapmıyoruz
Ben de aynı psikolojiyi yaşadım ama çabuk toparladım
Bebeğe göre yaşamak gerçekten çok zor
Imkanlar dahilinde bebeği de ondan önceki yaşam şekline dahil etmek lazım
Ağlasalar da çıkıp geziyorum ben çok umursamıyorum
Zaten çıkınca etrafa bakıyorlar öyle çok çok ağlamıyorlar
Oturup yiyemeyecegimi bildiğim halde eşimle yemeğe gitmeye çalışıyoruz mesela
Maksat değişiklik olsun
Evi boşver ev işi bekleyebilir
Bebeklerimizin bu zamanları geri gelmeyecek
Belki de böyle bunalmış hissettiğimiz için pişman olacağız
Inanın bazı şeyleri umursamayı bıraktığında bi rahatlama geliyor insana
Uyku konusu zaten benim de kanayan yaram oraya hiç girmiyorum
 
Sizinle benzer duruma sahibim, benim için daha zor olanı 2.çocuğun doğmuş olması. Biri 17 günlük diğeri 20 aylık bebeler. Ama benim esas sorunum onlar değil yalnızlık, bunalmışlık.

Benim de bu şehirde ailem arkadaşım vs yok. Bütün gün dört duvar arasındayım. İlk kızım büyüdüğü için biraz rahatlamıştım ama şimdi ikinci doğdu iki bebekle hiçbir yere çıkamıyoruz. Aşırı bunaldım yalnızlıktan, ağlayıp duruyorum sürekli lohusalık da var. Allah yardımcımız olsun gerçekten.
 
Konu sahibinin çocuğu günde 2-3 uyku yapıyormuş sadece gece uykusuna geç geçiyormuş
Ben gece gece yanlış okumuş olabilir miyim konuyu? Gündüz uyumadığını düşünmüştüm. Aman hepsinin farklı huyları var. Hiçbiri kolay büyümüyor elbette ama bazıları gerçekten daha zor büyüyor. Annenin de bedenen ve zihnen direnci kalmamışsa, çöküyor işte.
 
Öncelikle şunu söylemeliyim ki bebeği uyuturken, bakarken, ilgilenirken zorlanmayan anneye rastlamadım. Ama tüm bunları tek başına yüklenene çok az rastladım. Siz o nadir annelerden birisiniz. Maşallah demeliyim çok güçlüsünüz. Çevremde gördüklerim ya ailesini çağırırdı, ya yardımcı tutardı üzerine eşlerinden beklentileri yüksek olurdu. Bebek sonuçta ve ilk deneyim, tecrübesizlik hiç kolay değil. İşin bunalım kısmına gelirsek herkeste olan bir durum bu bir süreç, geçecek. Geçeceğini bilin, unutmayın rahatlayın lütfen. Bebek biraz büyüyünce siz de işe devam edince işiniz kolaylaşacaktır. İşe girince bir süre bakıcı tutarsınız belki ondan sonrası kreş, okul zaten. Allah kolaylık, sıhhat versin.
 
Benim de en büyük dertlerimden biri o. Çok yalnız hissediyorum bazen. Bu durum insanı depresyona sokuyor ve eli kolu kalkmıyor cidden. Hani atla deve değil evi temizlemek toparlamak belki ama işte içim ölü gibi resmen hiçbir şey yapasım gelmiyor. İki insan yüzü görüp sosyalleşmek, bi kahve içip sohbet etmek lüks resmen. Allah size de kolaylık versin.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…