Emzirme kısmına gelirsek ne kadar uzun süre emzirirsen bebekle anne arasında daha farklı bir bağ oluşuyor ama bunun süreyle de çok çok ilgisi yok emziren anneler anlar demek istedim en çok , hatta biberonla bebeğine mama verenler de çok iyi anlar,bebeğin anneye minnet ve sevgi dolu bakışını özlemekten bahsettim.Bu iki kısım nedense genelleme olmuş... Maddi durumum kötü ama cahil değilimBunu maddi durumla özdeşleştirmeniz çok tuhafıma gitti.
2 Ay emzirebildim çünkü çevredeki psikolojik şiddet beni yıprattı. Ama yinede bebek özleminizi çok iyi anlıyorum. Özellikle ilk emzirme anı müthiş.
İnşallah doğru karar verir ve çok mutlu olursunuz sevgiler.
Bu bakış açısıyla sizin hiç çocuk yapmamanız gerek ama , bir çocuğunuz olduğunda da bu söylediklerinizi yaşayacak , bunalıma girecek vs.Olay meydanı bırakma meselesi değil ki..
Olay ileride çocuğumun acı çekecek olması.
Ben devlet okulunda okudum, evet mevcut fazlaydı. Ama dersi kaynatan, türkçe konuşmayı reddeden, öğretmenlere saygısız saygısız konuşan çocuklar yoktu. Şimdi bu çocuklar Türkçe konuşmayı reddediyorlar, dersi kaynatıyorlar.
Çocuğum eğer onlar yüzünden bu ortamı çekecekse ben 2.çocuk olayına karşıyım. Çünkü maalesef sırf üremek için yaşayan Maslow'un 1. basamağında kalan insanlarla baş edemeyiz.
O yüzden herkes kendi önlemini alıyor artık. Çünkü bu durumda baş edilecek düzeyde bence değil. Tabi ki çocuk sahibi olmak çok bireysel bir konu. Buraya konu yazdığınız için düşüncelerimi yazdım.Yoksa benim çevremde de hiç bir şeyi umursamadan sizin kadar düşünmeden hunharca üreyen bir güruh arada oluyor. Onları yeterli yüksek bilinç seviyesinde görmediğim için hayırlı olsun deyip geçiyorum.
Şu an zaten ülkemizde genç nüfus fazla. Artık daha da fazlalaşıyor. Ve bu durum iyi sonuçlara gebe değil.
Dediğim gibi ileride ben bu duruma rağmen çocuk sahibi olursam ve ileride çocuğum; ''Anneciğim, geleceği olmayan bir ülkede neden beni doğurdun? Bak okuyorum iş bulamıyorum, bak okuyorum modern kölelik yapıyorum, keşke doğmasaydım umarım bu ülkede çok yaşamam.. '' derse çok üzülürüm. O zaman meydanı bırakıp bırakmadığım umruma bile gelmez. Sadece çocuğum ve dedikleri umrumda olur.
En iyi kararı siz verirsiniz. Sonuçları da siz yaşarsınız..Umarım iyi bir karar verirsiniz..
Evet haklısınız.Bu bakış açısıyla sizin hiç çocuk yapmamanız gerek ama , bir çocuğunuz olduğunda da bu söylediklerinizi yaşayacak , bunalıma girecek vs.
Hakkımda hayırlısı olsun o zaman :)
Bu dünyayı tek katlanabilir kılan şey anne olmak , evlat sevgisini tatmak...Bir varlığın bu kadar sevilebileceğini düşünemezdim taa ki anne olana kadar... Sevgisi tarifsiz, kelimeler yeterli değil anlatmak için..Uyurken onun verdiği nefesi kendi içinize çektiğiniz gün bu sözlerim aklınıza gelsin eğer bir gün anne olursanız...SevgilerEvet haklısınız.
Ama insanlar bazı kararlarında irrasyonel davranırlar.
Kadınlar anne olmak isterler. Ki bende isteyebilirim.
Şu an bekarım öyle bir istek hiç yok. Ama evlenince değişebilir. O yüzden anne olmayı isteyebilirim.
Ondan ya hiç çocuk ya tek çocuk dedim kendim için.
Hakkınızda hayırlısı olsun..
Biz öldükten sonra tek başına ağlamasın kardeşi de destek olur diye doğurmayı düşünmüyorum, başka başka sebepler , endişelerim var...kendi kendine yetmek belki de çok zor olabilir hem böyle bir dünyada...kendi kendine yetebilmeyi öğretin çocuğa daha mantıklı olmaz mı? biz öldükten sonra sarılıp ağlasınlar diye çocuk mu yapılır.
Zaman bulup yazamadiklarimi.siz yazmışsınız...madde madde hepppppsi de 2.çocuğu yapamamamda etken....özellikle annemiz babamiz bizi okuttu ki bi iş sahibi olalim diye e ben çalışmak için okuduysam ve çocuğuma iyi bir gelecek hayat için çalışmak zorunda isem hiç de çocuğuma bakmak için işi biraktim yok çocuğuma bakmayı tercih ettim (iş bulamadim demeyip) olayina giremedim..eşşek gibi çalıştım çalışacagiz işe giremedigimizde bunaloma girdik milyonlarca kiz okuyor mesleknsahibi olmak icin kimse de demiyor ki okuma kızım ilerde çocuğuna bakamazsin çalışıp napcan diyor mu demiyor...ben 7de evdeyim iyi kötü kızıma maksimum vakit ayırıyorum ama çalışmak da zorundayim calismazdam konu sahibinin bahsettiği gelirin yarısı girecek eve hadi çalışma! E ben simdi nasil 2.yapayim vakit ayıramayacağını bile bileeee hangi mantıkla? Evde bulunduğum saat belli ve bu emeklilige kadar değişmeyecek....Kizim okula başladığında anyayı konyayı gördüm gercekten bizim ulkemizde egitim kolay degil...oyle egitim sistemi gelişmiş memleketler gibi yolla çocuğu okula hersey orda hallolur olmuyo ister istemez bu dar zamaninda derslere okula seni de çekiyorlarÖncelikle evli değilim haliyle çocuğum yok.
Ama ben ileride tek çocuk düşünüyorum.
Belki çocuk bile istemeyebilirim.
Neden mi?
1. Orta doğuda karışık bir ülkedeyiz. Bu nüfus bizim ülkeye ağır geliyor. Bunu ileride daha çok göreceksiniz.
2. Herkes devlet iyi demiş ama size bir haberim var. Sizin çocuklarınız yillar sonra kalitesiz bir çevrede devlette eğitim almak zorunda olacak. Ve tahminen iyi eğitim alamayacaklar. Nedenleri sosyo demografik yapi değişiyor. Daha fazla açamam ama anlayan anladı zaten:)
3. Açık konuşalım maddiyat önemlidir. Ileride bir ev almak bile zor olacak. 20 yıl köle gibi çalışacaksın
Tek çocuk olursa en azından bir evi garanti olur. Belki o da sansliysa 1 ev sahibi daha olur rahat eder.
4. Çoğunluk özelde çalışıyor. Eve geliyorsunuz saat 7 8 tek çocuk için bile 2 3 saat yetersizken 2 çocuğa 3 saat aşırı yetersiz.
5. Size ileride veryansın edebilirler.. Biz kardeşimle annemlere arada veryansın ediyoruz. Ki ikisi de devlet memuru karı koca. 90lar da türkiye böyle değildi. Ona rağmen ne gerek vardı diyoruz böyle bir ülkede böyle bir coğrafyada çocuk sahibi olmak mantıklı değil.
6. Su an iki çocuğa 8 bin lira çok az. Bir çocuk için olabilir ama iki çocuk için az. Ayrıca herşey maddiyat değil. Kalifiye işler azalmış durumda. Binlerce öğretmen atama bekliyor. Atanamiyor. Tahminen buradaki çoğu kadının kızı oğlu da ileride bu gidişle işsiz kalacak. Bu bile bile lades. Bu çocuğu yaparsak ileride anne bu ülkede bu şartlarda ne cesaretle beni dünyaya getirmişsin derse ben olsam bununla başa çıkamazdım.
7. Maneviyat önemli. Tek çocukla ilgilenmekle iki çocukla ilgilenmek çok farklı.
8. Çocuk için kardeş yapılmaz. Risk olur.
9. Toplum baskısı çok kuvvetli. Çoğu ikinci cocugu yapan sirf baskidan yapıyor. O yüzden mental olarak bağımsız karar alınmalı.
10. Ülkenin içinde bulunduğu durum çok kötüye gidiyor. Benim için en riskli durum bu. Çoğu çocuk yillar sonra işsiz kalacak. Ülke etnik gruplara ev sahipliği yapıyor. Çoğu bizim kültüre adapte değiller. Özellikle bir grup. Ve deli gibi ürüyorlar. Zorluklarla büyüttüğüm çocuklarıma devlet okulunda toplumda bir zarar gelirse onun vicdan azabından çıkamam. En büyük caydırıcı bu benim için.
Dediğim gibi benim de kardeşimle ilişkim çok iyi. Iyi ki var. Ama sırf ileride o da bunları yaşasın diye çocuk yapamazdım.
Sonuçta devir ayni devir değil. Ciddi çürüme var.
Bu konuda çok ileriyi düşünmek lazım.
Romantizm iyidir ama o yumuk yumuk eller hep öyle kalmıyor. O çocuk atanamamis öğretmen olup depresyona girerse siz uğraşacaksınız.
Bir çocukla uğraşmak var bir de iki çocukla uğraşmak var.
Sizin durumunuzda olsaydım tek çocukta kalırdım.
Ve onu garantiye almaya çalışırdım maddi manevi.
Not: Uzun olmuş. Sonradan fark ettim..
Işte bu!!! Duygularıma tercüman olan bir cümle daha....evet kan bağı iyidir candır yalniz hissetmez ama herkes sonuçta tektir...birimize bisi olsa hangimiz abisinin ablasinim evinde ebedi yaşar??? Illa kendi hayatını kurmaya çalışiyorsun...3kardes eşim evet bağları kuvvetli ama herkes kendi hanesinde kendi telaşında cocuklariyla yine karısı kocasi yaninda herkesin Allah iyi.insanlarla karşılaştırsinkendi kendine yetebilmeyi öğretin çocuğa daha mantıklı olmaz mı? biz öldükten sonra sarılıp ağlasınlar diye çocuk mu yapılır.
Benim ablam var benden 4 yas büyük iyiki de var. Annelerin alamadıklarını o anlar, kıyafetlerini giyerim, beraber bir yerlere gideriz yaş farkımız az olduğu için egleniriz, dizi film izleriz, okul konusunda yol gösterir bence herkes bir kardeşinin olmasını hak eder. Tek çocuk olan arkadaşlarimdan hep duyuyorum çok istiyorlar bir ablalariz, kardeşleri olsun. Bu arada lise 2 ye gidiyorum yaşım büyük değil yaniMerhabalar , uzatmadan çok dert olmayan ama beni ve eşimi çok düşündüren bir konuyu size danışmak istiyorum .
Bir tane kızım var şu an , 3 yaşına girmesine az bir zaman kaldı ve eşimle kardeşi olması konusunda çok kararsızız. Dün gece kızım uyuduktan sonra bu konuyu derinlemesine konuştuk, eksi ve artılarıyla ama %50 evet %50 hayır durumundayız. Bu mor ayakkabı mı sarı olan mı gibi bir seçim olmadığı için farklı fikirler süzgecinde bir karar vermek istiyorum. Çünkü kardeşi olursa en fazla 4 yaş olsun istiyoruz arası. Olursa bir sene sonra olsun fikrindeyiz bu yüzden.Öncelikle maddi bakımdan eşim 8 bin tl ye yakın para kazanıyor, ben de üniversite mezunuyum ama kızımı kendim büyütmeyi seçtiğim için çalışmadım , ama sigortam yatıyor ve bir evim var , kirasını alıyorum , kendi evimizin kirasını ben karşılıyorum.Maddi olarak bu durumdayız. Maddi durumu yeterli olmayan insanlar çocuk konusunda hiç düşünmezler bilirsiniz, 4-5-7 çocuk yaparlar çünkü zaten cahil ve bilinçsiz bazıları ve çocuklarına gelecek sağlamak , iyi bir eğitim vermek anlamında çabalamadıkları için böyle kaygıları yoktur. Zengin insanlar da bakıcılarla büyüttükleri ve olanaklar bakımından bir endişeleri olmadığı için 3 de yaparlar 1 de keyiflerine göre ama bizim gibi orta gelirli aileler de ayağını yorganına göre uzatmak zorunda olduğu için çok ince düşünürler.
-Eğer kardeşi olursa kızımıza kötülük mü yapmış oluruz maddi olarak imkanları ikiye bölünecek ama zaten çok zengin değiliz kızımız Robert Koleji’ne gidemeyecek ama devlet okuluna da vermek istemiyoruz , malum şu anki eğitim sistemi ne halde.
- Eğer kardeşi olmazsa ve biz bu dünyadan göçtüğümüzde manevi bir destekci olmayacak , Türkiye’de özellikle bir kız çocuğunun , gerektiğinde kapıyı çarpıp çıkabildiği ve canı gibi bir varlık, kardeşi olmalı mı ?
- Tek çocuk olursa kardeş duygusunu tadamayacak , kardeşi olanlar ancak bu söylediğim şeyi anlayabilir.
- ileride kardeş yapmadığımız için pişman olur muyuz ve kızımız da bize sitemde bulunur mu , bir kardeşim olsaydı da varsın ... kolejine gitmeseydim gibi.
- kızım şu an bütün temel becerilerini yapabiliyor, tuvaletini , yemek yemeyi vs . Artık tam bir özgür birey. Herşeye sıfırdan başlamak biraz zor geliyor kardeşi olursa da ama bir bebek daha fikri heyecanlandırmıyor da değil, emzirmeyi bile özledim ( 1,5-2 sene emzirenler beni anlar )
- Kardeşi olursa ilgimiz de ikiye bölünecek , acaba bu tempoyu kaldırabilecek miyiz .
Tek çocuk olanlardan özellikle yorum bekliyorum, kardeşi olmalarını isterler miydi ? Yoksa eksikliğini hiç hissetmediler mi ?
2 çocuğu olup da yaş farkları 3-4 olanlardan da yorum bekliyorum özellikle, kıskançlık durumları oldu mu , bu yaş farkı iyi mi kötü mü ?
Son olarak eşimle aynı yaştayız , 32 yaşındayız.
Biraz uzun oldu, okuyanlara en içten teşekkürler.
Bu tatlı ve içten yazılmış yorumun için çok teşekkürlerBenim ablam var benden 4 yas büyük iyiki de var. Annelerin alamadıklarını o anlar, kıyafetlerini giyerim, beraber bir yerlere gideriz yaş farkımız az olduğu için egleniriz, dizi film izleriz, okul konusunda yol gösterir bence herkes bir kardeşinin olmasını hak eder. Tek çocuk olan arkadaşlarimdan hep duyuyorum çok istiyorlar bir ablalariz, kardeşleri olsun. Bu arada lise 2 ye gidiyorum yaşım büyük değil yaniiyiki ablam var o olmasa ne yapardım.. Çocukken oyun arkadasimdi şimdi hayat arkadaşım gibi
Rica ederim ne demekBu tatlı ve içten yazılmış yorumun için çok teşekkürler
Evet eminim güzel bir duygudur.Bu dünyayı tek katlanabilir kılan şey anne olmak , evlat sevgisini tatmak...Bir varlığın bu kadar sevilebileceğini düşünemezdim taa ki anne olana kadar... Sevgisi tarifsiz, kelimeler yeterli değil anlatmak için..Uyurken onun verdiği nefesi kendi içinize çektiğiniz gün bu sözlerim aklınıza gelsin eğer bir gün anne olursanız...Sevgiler
Üslubunuza bakarak her şey ortada herkes yanlış anladı siz doğrusunuz doğru..Yav he he
Siz önce kendi üslubunuza bakın , iğreniyorum gibi nefret ifadeleri kullanan sizsiniz. Öyle cevaba böyle tepki, hak ettiniz. İnsanlar her zaman aynı fikirde olmak zorunda değil, medeniyet farklı fikirleri saygı çerçevesinde nezaketle eleştirmektir. Anlayana...Üslubunuza bakarak her şey ortada herkes yanlış anladı siz doğrusunuz doğru..