Bir küçük çocuk meselesi

Hanımlar lütfen polemik olmasın rica ediyorum.
Polemik yaratmaya çalışıyorlar Mune Mune , fakir lafına takmış bazıları , günün gerginliğini benim konum üzerinden atmaya çalışıyorlar galiba...Aşağılamak gibi bir amacım yok, kimisi de eşinin maaşını övüyor demiş, maddi durumumuzu belirttim ki ona göre yorum yapsınlar , 2. Çocukla zorlanır mıyım diye fikir almak amacım ki herşey pahalı zaten sanki eşim 50-60 bin mi kazanıyor da hava atacağım, bazı insanları anlamak zor, ayrıca eş maaşıyla da hava atmak da ne kadar ucuz bir tavır...Bir laf vardır ya kişi kendinden bilir diye , o yorumu yapan demekki eşinin maaşıyla hava atan bir tip.
 
Her zamanki gibi yine çok güzel bir yorumda bulunmuşsunuz ❤

Bende bu aşırı maddiyat kaygılarını ve kolej takıntısını anlamıyorum bir türlü. Çocuğa yetmek onu kolejlerde okutup, baleye göndermek, piyano çaldırmak, en marka kıyafetleri almakla eş değer olmuş.
Teşekkür ederim 💕

Anne tarafından ve baba tarafımdan akrabalarım maddi olarak birbirinden çok farklı, kolejlerde okumuş çok iyi imkanlara sahip kuzenlerimide görüyorum, tam tersi zamanında dershaneye ikinci sene gitmekte zorlanan kuzenlerimide, bizde ikinci kısımdaydik.

Şimdi herkesin hayatını, sosyal ilişkilerini, mesleki başarılarını görüyorum. Aileme bakarak bir genelleme yapmam cok doğru olmayabilir belki ama benim kendi cocuklarım için kolejde okumaları bir öncelik değil. İmkanım olursa elbette gönderirim ama olmazsa da farklı şekilde desteklerim diye düşünüyorum.

Kurs olayı da ayrı zaten, her çocuğun yeteneği, eğilimi farklı, tek tip çocuklar yetişiyor birçok kurumda.

Diğer yorumumda da yazdım çocuk yetiştirirken manevi güç çok daha önemli anne baba olarak. Tabi herkes aynı düşünecek diye birşey de yok, görüldüğü üzere.
 
Benim 2 kızımın arasında tam 4 yaş var. İlk kızım aynen sizin gibi anaç, olgun bir kız. Hiç sıkıntı yaşamadık biz. İkimiz de öğretmeniz eşimle. Orta gelirliyiz yani. Özel okula hiç vermedim 6. Sınıfta kızım güzel bir devlet okuluna gidiyor memnunuz aldığı eğitimden. Bu yıla kadar her haftasonu kurslara götürdüm kızlarımı çeşit çeşit.Birbirleri olmadan birşey yapmazlar. Sinemaya, tiyatroya götürürüm birlikte izler çıkarlar ben işlerimi hallederken. Ben memnunum şükür. Küçüğüme birşey alınca büyüğüme de alır anne ablama da alalım diye 🤗 aralarındaki diyalog güzel şükür. Çok ve pahalı eşyaları olan çocukların ilerde şımarık, hayattan zevk alamayan bireyler olduklarını gözlemliyorum ben.
Şimdi 3.yolda nasipse bizim gibi eğitimli bireylerin çocukları çoğalsın bence 😂 toplum sağlığı için. Kardeşlerini 4 gözle bekliyor ablaları. Ben 4 kardeşim hepsinin yeri ayrı ayrı hepsinden de memnunum şükür. İnşallah büyüyünce benim çocuklar da birbiriyle güzel iletişim halinde olurlar
Allah bağışlasın, bence bir annenin mutlaka bir kızı olmalı...şimdikinin cinsiyeti ne , o da sağlıkla doğsun ve hayırlı bir evlat olsun inşallah...Bir eğitimci olarak eğitim konusundaki kaygılarımı en iyi siz anlarsınız ,pahalı oyuncak kıyafetten ziyade benim için önemli olan iyi bir eğitim alması aslında..yabancı dili iyi olsun istiyorum ve kardeşi olursa kızımın eşit şekilde aynı eğitimi o da alsın isterim..
 
Me
Umarım en doğru kararı verirsiniz ancak benim nezlimde maddiyatınız bence 2. Çocuğa da uygun sizle konuşamayacağı dertleşeceği kan bağı olan bir birey olmasından taraftarım biz dar gelirli bir aileyiz şuan için, oğluma bakıyorum onla ilgileniyorum sene ortalarında 2 yaşına girecek o zaman işe başlamayı planlıyorum sonrasında güzel düzenli bir birikim yaptıktan sonra 2. Çocuğu düşünüyoruz.

Ama önce bizimde rahatlamamız gerek çok şükür kiramız yok borcumuz yok asgari ücretle ev geçindiriyoruz oğlum hiç bişeyden eksik kalmıyor gerçekten tutumlu insanım cimri değil ama tutumlu 😊 elimizi rahatlatınca biraz daha birikim sağlayınca çünkü bu halde bile birikim yapıyoruz kenarda küçük çaplı oğlumun parası var doğumundan itibaren gelen 5 TL’yi dahil içine attığımız bir hesabı var. Daha da sağlayınca gelirimizi doğru zamanda 2. Çocuk planımız var aralarında kuşak farkı olmayacak ama dip zamanda da büyümeyecek şekilde ayarlamaya çalışıyoruz 🥰
Ne güzel , bilinçli ve planlı bir annesiniz bu belli...
 
Kesinlikle kreşe doğumdan sonra göndermek gibi bir hataya düşmeyin. Siz hamileyken doğumdan çok önce başlasın yarım zamanlı bile olsa. Böylece bebek yüzünden evden gidiyorum duygusu yaşamıyor.
Bu konuyu da çok düşündüm, kreşe asla doğumdan sonra göndermem eğer kardeş düşünürsem, artık sevilmediğini, istenilmediğini düşünebilir,çok hassas davranmak lazım, babasının dizine yatınca bile kıskanıyor kızım kalk ben yatcam diye koşarak geliyor :KK70:
 
Cocugum 7 yasina geldi ve annemin bebegi olsun diye dua ediyor.Yasim 42 .Denedim evet .Rahata erdigimin farkinda olarak.Kalbim ve beynim farkli seyler soyleyerek.Hamile kaldim ancak dusuk gerceklesti.Artik swnelerce zamanim yok.Kismette varsa istiyorum.Rabbim saglikli,hayirli evlat nasip etsin insallah.Isteyen herkese.Ama simdiki aklim olsa iyice olcer tartar gec kalmazdim.Sizde yarin pisman olur muyum sorusunu soruyorsaniz pisman olma ihtimaliniz var.Gec kalmayin oyleyse derim.Sevgiler
Evet çok haklısınız , pişman olmak istemem...kızım şu an 33 aylık ve bebekliğini çok özlüyorum, ilklerde tecrübesiz olunduğu için bazı şeyleri sindirerek yaşayamadığımı düşünüyorum,en basitinden lohusa depresyonunun gerçekten geçici olduğunu bilerek bebeğimle doyasıya zaman geçirmek isterim...
 
Bu arada aklıma geldi, kardeşim benle hiç oyun oynamazdı. Beraber gezip dolaşmadık, oturup dertleşmedik, annemiz öldüğünde bile bi kucaklaşıp ağlamadık
Ben yakınlık gösterdim ama karşılık alamadım. Kızımı çok seviyor ama. Ben bi kardeşim olduğunu hissedemedim.
Olması şart değil gibi geliyor bana. Ben çok özenirdim tek çocuk olan arkadaşlarıma. Belki onlar da kardeşe özeniyordur sonuçta herkes kendinde olmayana özeniyor :)
Bir de şu görüş var, Allah korusun birine bişey olursa diğer çocuğum var onun için hayata devam ederim düşüncesi.
Ben buna katılmıyorum. Sürekli acılar içinde bir hayat ama diğer çocuk var diye o acıyla belki yıllarca yaşamak... ama tek çocuk olursa böyle bi durumda arkanda başka üzülecek evlat kalmayacağı için insanın kendi acısına son verebilme özgürlüğü olur. Zaten o saatten sonra yaşasam ne yaşamasam ne (benim görüşüm böyle lütfen yanlış anlaşılmasın benzer durumu yaşayan varsa :KK43:

Bir de ben evlat ayırırım birini daha çok severim kollarım diye düşünüyorum. O da ilk çocuğum olur çünkü ilk hevesleri onda yaşadım diye. Yapılan araştırmalar ailelerin daha güzel buldukları çocuklarına daha sevecen ve hoşgörülü davrandığını tespit etmiş. Bence ben de öyle olurum. O yüzden risk almaya gerek yok kendi adıma.

Ben öyle bir durumda evlat ayrımı yapacağınızı düşünmüyorum, ikisi de canpareniz olur..

Kardeşinizle ilişkinizin öyle olmasında 5 yaş farkının biraz fazla olması olabilir, küçükken 1 yaş fark olan çocuklarda bile mental farklılıklar , oyun kurma çok fark ediyor..Size oyun arkadaşı olamamış, erkek ve kızın zevk aldığı oyunların farklı olması da etkili, büyüdükce de bu uçurum açılmış ama kardeşiniz belki de duygularını içinde yaşayan biridir, sizi çok seviyordur ama yansıtamıyordur,ölümlerden çok etkileniyordur ama içinde fırtınalar kopuyordur , dışarıya gösteremiyordur , belki bunu zayıflık olarak görüyordur...
 
3 tane dunya guzeli yavrum var ve aralarinda 2 ser yas var. bu da cahillikle siniflandiramayiz. egitimlerine de gayet özen gösteriyoruz niye ayirdiniz anlamadim?
konunuza da tabbi ki kardesinin olmasi cok iyi temponuz articak ama deger yasi da ideal.
Çok çocuk yapmak cahilliktir demedim ki , maddi durumu çok kötü olup 4-6-8 tane çocuk yapanları ima ettim , onlar umursamaz çocuklarının karınları doymuş mu , üşümüş mü , okula gitmiş mi gibi..Böyle olup bütün çocuklarını okutup,saçını süpürge edip onlar için herşeyi yapan anne babalar da var ama istisnalar... Sadece bizim gibi orta halli ama bilinçli anne babalar daha ince düşünür 2. Ya da 3. Yü yapma konusunda , bunu söylemeye çalıştım.. Siz çocuklarınıza yetebiliyorsanız, gelecek planlamanızı yaptıysanız ki yapmışsınız ki doğurmuşsunuz , size ne mutlu Allah bağışlasın..
 
Merhabalar , uzatmadan çok dert olmayan ama beni ve eşimi çok düşündüren bir konuyu size danışmak istiyorum .

Bir tane kızım var şu an , 3 yaşına girmesine az bir zaman kaldı ve eşimle kardeşi olması konusunda çok kararsızız. Dün gece kızım uyuduktan sonra bu konuyu derinlemesine konuştuk, eksi ve artılarıyla ama %50 evet %50 hayır durumundayız. Bu mor ayakkabı mı sarı olan mı gibi bir seçim olmadığı için farklı fikirler süzgecinde bir karar vermek istiyorum. Çünkü kardeşi olursa en fazla 4 yaş olsun istiyoruz arası. Olursa bir sene sonra olsun fikrindeyiz bu yüzden.Öncelikle maddi bakımdan eşim 8 bin tl ye yakın para kazanıyor, ben de üniversite mezunuyum ama kızımı kendim büyütmeyi seçtiğim için çalışmadım , ama sigortam yatıyor ve bir evim var , kirasını alıyorum , kendi evimizin kirasını ben karşılıyorum.Maddi olarak bu durumdayız. Maddi durumu yeterli olmayan insanlar çocuk konusunda hiç düşünmezler bilirsiniz, 4-5-7 çocuk yaparlar çünkü zaten cahil ve bilinçsiz bazıları ve çocuklarına gelecek sağlamak , iyi bir eğitim vermek anlamında çabalamadıkları için böyle kaygıları yoktur. Zengin insanlar da bakıcılarla büyüttükleri ve olanaklar bakımından bir endişeleri olmadığı için 3 de yaparlar 1 de keyiflerine göre ama bizim gibi orta gelirli aileler de ayağını yorganına göre uzatmak zorunda olduğu için çok ince düşünürler.

-Eğer kardeşi olursa kızımıza kötülük mü yapmış oluruz maddi olarak imkanları ikiye bölünecek ama zaten çok zengin değiliz kızımız Robert Koleji’ne gidemeyecek ama devlet okuluna da vermek istemiyoruz , malum şu anki eğitim sistemi ne halde.
- Eğer kardeşi olmazsa ve biz bu dünyadan göçtüğümüzde manevi bir destekci olmayacak , Türkiye’de özellikle bir kız çocuğunun , gerektiğinde kapıyı çarpıp çıkabildiği ve canı gibi bir varlık, kardeşi olmalı mı ?
- Tek çocuk olursa kardeş duygusunu tadamayacak , kardeşi olanlar ancak bu söylediğim şeyi anlayabilir.
- ileride kardeş yapmadığımız için pişman olur muyuz ve kızımız da bize sitemde bulunur mu , bir kardeşim olsaydı da varsın ... kolejine gitmeseydim gibi.
- kızım şu an bütün temel becerilerini yapabiliyor, tuvaletini , yemek yemeyi vs . Artık tam bir özgür birey. Herşeye sıfırdan başlamak biraz zor geliyor kardeşi olursa da ama bir bebek daha fikri heyecanlandırmıyor da değil, emzirmeyi bile özledim ( 1,5-2 sene emzirenler beni anlar )
- Kardeşi olursa ilgimiz de ikiye bölünecek , acaba bu tempoyu kaldırabilecek miyiz .

Tek çocuk olanlardan özellikle yorum bekliyorum, kardeşi olmalarını isterler miydi ? Yoksa eksikliğini hiç hissetmediler mi ?

2 çocuğu olup da yaş farkları 3-4 olanlardan da yorum bekliyorum özellikle, kıskançlık durumları oldu mu , bu yaş farkı iyi mi kötü mü ?

Son olarak eşimle aynı yaştayız , 32 yaşındayız.

Biraz uzun oldu, okuyanlara en içten teşekkürler. :KK37:

Zor cidden
Bazen diyorum araları en az 3.5 4 sene olmalı.
Bazen diyorum amaan yap peşpeşe büyüsün sıpalar minicik minicik.

Ama sanki kardeşsizlik zor olur.
Tabi işin bir de hayırlı hayırsız kısmı var.

Zor karar.
 
Ben öyle bir durumda evlat ayrımı yapacağınızı düşünmüyorum, ikisi de canpareniz olur..

Kardeşinizle ilişkinizin öyle olmasında 5 yaş farkının biraz fazla olması olabilir, küçükken 1 yaş fark olan çocuklarda bile mental farklılıklar , oyun kurma çok fark ediyor..Size oyun arkadaşı olamamış, erkek ve kızın zevk aldığı oyunların farklı olması da etkili, büyüdükce de bu uçurum açılmış ama kardeşiniz belki de duygularını içinde yaşayan biridir, sizi çok seviyordur ama yansıtamıyordur,ölümlerden çok etkileniyordur ama içinde fırtınalar kopuyordur , dışarıya gösteremiyordur , belki bunu zayıflık olarak görüyordur...

Olabilir içinde yaşıyor çoğu şeyi. Eh bunun da ikimize de pek faydası olmuyor :)
 
Öncelikle evli değilim haliyle çocuğum yok.
Ama ben ileride tek çocuk düşünüyorum.
Belki çocuk bile istemeyebilirim.
Neden mi?
1. Orta doğuda karışık bir ülkedeyiz. Bu nüfus bizim ülkeye ağır geliyor. Bunu ileride daha çok göreceksiniz.
2. Herkes devlet iyi demiş ama size bir haberim var. Sizin çocuklarınız yillar sonra kalitesiz bir çevrede devlette eğitim almak zorunda olacak. Ve tahminen iyi eğitim alamayacaklar. Nedenleri sosyo demografik yapi değişiyor. Daha fazla açamam ama anlayan anladı zaten:)
3. Açık konuşalım maddiyat önemlidir. Ileride bir ev almak bile zor olacak. 20 yıl köle gibi çalışacaksın
Tek çocuk olursa en azından bir evi garanti olur. Belki o da sansliysa 1 ev sahibi daha olur rahat eder.
4. Çoğunluk özelde çalışıyor. Eve geliyorsunuz saat 7 8 tek çocuk için bile 2 3 saat yetersizken 2 çocuğa 3 saat aşırı yetersiz.
5. Size ileride veryansın edebilirler.. Biz kardeşimle annemlere arada veryansın ediyoruz. Ki ikisi de devlet memuru karı koca. 90lar da türkiye böyle değildi. Ona rağmen ne gerek vardı diyoruz böyle bir ülkede böyle bir coğrafyada çocuk sahibi olmak mantıklı değil.
6. Su an iki çocuğa 8 bin lira çok az. Bir çocuk için olabilir ama iki çocuk için az. Ayrıca herşey maddiyat değil. Kalifiye işler azalmış durumda. Binlerce öğretmen atama bekliyor. Atanamiyor. Tahminen buradaki çoğu kadının kızı oğlu da ileride bu gidişle işsiz kalacak. Bu bile bile lades. Bu çocuğu yaparsak ileride anne bu ülkede bu şartlarda ne cesaretle beni dünyaya getirmişsin derse ben olsam bununla başa çıkamazdım.
7. Maneviyat önemli. Tek çocukla ilgilenmekle iki çocukla ilgilenmek çok farklı.
8. Çocuk için kardeş yapılmaz. Risk olur.
9. Toplum baskısı çok kuvvetli. Çoğu ikinci cocugu yapan sirf baskidan yapıyor. O yüzden mental olarak bağımsız karar alınmalı.
10. Ülkenin içinde bulunduğu durum çok kötüye gidiyor. Benim için en riskli durum bu. Çoğu çocuk yillar sonra işsiz kalacak. Ülke etnik gruplara ev sahipliği yapıyor. Çoğu bizim kültüre adapte değiller. Özellikle bir grup. Ve deli gibi ürüyorlar. Zorluklarla büyüttüğüm çocuklarıma devlet okulunda toplumda bir zarar gelirse onun vicdan azabından çıkamam. En büyük caydırıcı bu benim için.
Dediğim gibi benim de kardeşimle ilişkim çok iyi. Iyi ki var. Ama sırf ileride o da bunları yaşasın diye çocuk yapamazdım.
Sonuçta devir ayni devir değil. Ciddi çürüme var.
Bu konuda çok ileriyi düşünmek lazım.
Romantizm iyidir ama o yumuk yumuk eller hep öyle kalmıyor. O çocuk atanamamis öğretmen olup depresyona girerse siz uğraşacaksınız.
Bir çocukla uğraşmak var bir de iki çocukla uğraşmak var.
Sizin durumunuzda olsaydım tek çocukta kalırdım.

Ve onu garantiye almaya çalışırdım maddi manevi.
Not: Uzun olmuş. Sonradan fark ettim..:oops:
Evet çoğu yazdığınıza hak verdim ama sırf farklı etnik kökenli insanlar da burada ve sürekli üredikleri için 2.yi yapmak istemem demişsiniz meydanı onlara mı bırakalım , komik ama böyle bir gerçek de var..Geleceğimizi ben de çok parlak görmüyorum, herşey ne kadar pahalılaştı , kızım doğduğunda hatırlıyorum 3 tane uyku tulumunu çok iyi bir markadan 20 tl ye alıyordum internetten, şimdi o fiyata ancak 3 çift çorap alırsın... çocuk büyük bir sorumluluk maddi manevi , o yüzden farklı sesleri duymak için konu açtım ya zaten, teşekkür ederim yorumunuz için.
 
  • Beğen
Reactions: 000
Allah bağışlasın, bence bir annenin mutlaka bir kızı olmalı...şimdikinin cinsiyeti ne , o da sağlıkla doğsun ve hayırlı bir evlat olsun inşallah...Bir eğitimci olarak eğitim konusundaki kaygılarımı en iyi siz anlarsınız ,pahalı oyuncak kıyafetten ziyade benim için önemli olan iyi bir eğitim alması aslında..yabancı dili iyi olsun istiyorum ve kardeşi olursa kızımın eşit şekilde aynı eğitimi o da alsın isterim..
Çok teşekkür ederim 🤗şimdiki bebeğim erkek inşallah sağlıkla doğar o da. Yabancı Dil için kursa yolluyoruz büyük kızımı küçüğe de seneye başlıycaz inşallah. Lisede yurtdışına yollamayı düşünüyorum dil okulu gibi 3 aylık. Gelirimiz bunları karşılamaya yetiyor şükür. Bireysel emeklilik yaptırdım 2 kızıma da. Elimizden geleni yapıyoruz anne - baba olarak. Kızlardan biri evde olmayınca diğeri sıkılıyor ne zaman gelecek falan mahsunlaşıyorlar ❤️
 
Maddi durumu yeterli olmayan insanlar çocuk konusunda hiç düşünmezler bilirsiniz, 4-5-7 çocuk yaparlar çünkü zaten cahil ve bilinçsiz
1,5-2 sene emzirenler beni anlar )

Bu iki kısım nedense genelleme olmuş... Maddi durumum kötü ama cahil değilim :kahve: Bunu maddi durumla özdeşleştirmeniz çok tuhafıma gitti.
2 Ay emzirebildim çünkü çevredeki psikolojik şiddet beni yıprattı. Ama yinede bebek özleminizi çok iyi anlıyorum. Özellikle ilk emzirme anı müthiş.

İnşallah doğru karar verir ve çok mutlu olursunuz sevgiler.
 
Evet çoğu yazdığınıza hak verdim ama sırf farklı etnik kökenli insanlar da burada ve sürekli üredikleri için 2.yi yapmak istemem demişsiniz meydanı onlara mı bırakalım , komik ama böyle bir gerçek de var..Geleceğimizi ben de çok parlak görmüyorum, herşey ne kadar pahalılaştı , kızım doğduğunda hatırlıyorum 3 tane uyku tulumunu çok iyi bir markadan 20 tl ye alıyordum internetten, şimdi o fiyata ancak 3 çift çorap alırsın... çocuk büyük bir sorumluluk maddi manevi , o yüzden farklı sesleri duymak için konu açtım ya zaten, teşekkür ederim yorumunuz için.
Olay meydanı bırakma meselesi değil ki..
Olay ileride çocuğumun acı çekecek olması.
Ben devlet okulunda okudum, evet mevcut fazlaydı. Ama dersi kaynatan, türkçe konuşmayı reddeden, öğretmenlere saygısız saygısız konuşan çocuklar yoktu. Şimdi bu çocuklar Türkçe konuşmayı reddediyorlar, dersi kaynatıyorlar.
Çocuğum eğer onlar yüzünden bu ortamı çekecekse ben 2.çocuk olayına karşıyım. Çünkü maalesef sırf üremek için yaşayan Maslow'un 1. basamağında kalan insanlarla baş edemeyiz.
O yüzden herkes kendi önlemini alıyor artık. Çünkü bu durumda baş edilecek düzeyde bence değil. Tabi ki çocuk sahibi olmak çok bireysel bir konu. Buraya konu yazdığınız için düşüncelerimi yazdım.Yoksa benim çevremde de hiç bir şeyi umursamadan sizin kadar düşünmeden hunharca üreyen bir güruh arada oluyor. Onları yeterli yüksek bilinç seviyesinde görmediğim için hayırlı olsun deyip geçiyorum.
Şu an zaten ülkemizde genç nüfus fazla. Artık daha da fazlalaşıyor. Ve bu durum iyi sonuçlara gebe değil.
Dediğim gibi ileride ben bu duruma rağmen çocuk sahibi olursam ve ileride çocuğum; ''Anneciğim, geleceği olmayan bir ülkede neden beni doğurdun? Bak okuyorum iş bulamıyorum, bak okuyorum modern kölelik yapıyorum, keşke doğmasaydım umarım bu ülkede çok yaşamam.. '' derse çok üzülürüm. O zaman meydanı bırakıp bırakmadığım umruma bile gelmez. Sadece çocuğum ve dedikleri umrumda olur.

En iyi kararı siz verirsiniz. Sonuçları da siz yaşarsınız..Umarım iyi bir karar verirsiniz..
 
Siz bence okuduğunuzu doğru anlayın, gerçi anlatmak istediğin karşındakinin anlayabileceği kadardır diyorum ve susuyorum... :kahve:
Gayet de anladım doğru diyorsunuz karşıdakinin kapasitesi önemli insanları zengin ve fakir diye ayırdığınız ortada fakir kelimesi kadar insanları aşağılayıcı bir kelime yok bence. Bencede susmanız daha iyi bu tür fikirli insanlardan iğreniyorum çünkü
 
Bu iki kısım nedense genelleme olmuş... Maddi durumum kötü ama cahil değilim :kahve: Bunu maddi durumla özdeşleştirmeniz çok tuhafıma gitti.
2 Ay emzirebildim çünkü çevredeki psikolojik şiddet beni yıprattı. Ama yinede bebek özleminizi çok iyi anlıyorum. Özellikle ilk emzirme anı müthiş.

İnşallah doğru karar verir ve çok mutlu olursunuz sevgiler.
Maddiyatla çocuk doğurmanın , fazla çocuk yapmanın çok ilgisi var,şöyle ki ;benim maddi durumum kötü olsa sadece 1 çocuk yapardım başka çocuk yapmazdım,bir çocuğa sadece yeterli ve kaliteli besin sağlayabilirdim ya da eğitim anlamında sadece 1 çocuğa hak ettiği şekilde eğitim verebilirdim,okula yollayabilirdim. Varlıklı ailelerde ( zengin demiyorum bazı üyeler çok üzülüyor onları sınıflandırıyormuşum bu kelimelerle sanki bu dünya düzenini , sınıflandırmasını ben belirlemişim gibi sitem ediyorlar) çok çocuk da az çocuk da fark etmiyor , bakıcıları,özel hocaları var sadece çocuklarını sevme , onlarla eğlenme kısmındalar, bilmem anlatabildim mi ?
 
X