Esimle bugun yine konustuk. Hayvan gibi dememeliydin dedi.
Hiç savunma yapma. Dediysem dedim de ve konuşturma eşini.
Eşimin babası gile son gittiğimizde oldu bu olay.
bebegim acayip bir sekilde ağlıyordu. Ne yaptıysam susturamadım. Gecenin 11' i bu arada. Elektirikli süpürgeyi arıyorum ki belki açarım da susar diye düşündüm. O esnada kayınvalide ne aradığımı sordu. Ben de süpürgeyi dedim.
" yaaa evimi süpüreceksin?
Gözlerinin içi parladı. Zaten gerginim çocuk susmuyor. Sinirli bir şekilde
" tabiki hayır " dedim.
" ben de sevinmiştim evi temizleyeceksin diye"
" içerde çocuk ağlıyor duymuyor musun? Ne temizliği" dedim.
Bayağı bir bozuldu.
Sabah eşim " annemden özür diledin mi?" dedi.
"Hayır tabiki. Niye özür dileyecekmişim ki? Ben bir şey yapmadım"
" sert çıktın anneme "
" gayet de haklıydım. Farzet ki haksızım. Annen bana dünyanın şeyini söylerken sen annenden benim için özür dilemesini istedin mi? Akşam olan olayı da annenin bana yaptıklarına say" dedim. Kapattım konuyu. Eşimi konuşturmadım bile. Ben ezilip buzulsem bana özür diletecekti. O yüzden hiç vicdan da yapma. Nasıl senin kayınvalide olanları üstüne almıyorsa sen de alma.
Biraz uzun oldu ama kusura bakma.