Baştan şartlarınızı sunmuşsunuz, verdiğiniz maaşın işi hakkıyla yerine gelsin istiyorsunuz, şartlarınızda bebeğinizin alerjisi göz önüne alınınca şartlara uyulmasını istemeniz kadar doğal birşey yok. Bence bakıcının duymaması ileride problem yaratabilir ya yanında annenizde olsun öyle idare edin bir süre yada başka bakıcı bakmaya başlayın bebek iyice alışmadan.
Bak yemek olayı çözüme ulaşması çok kolay bence herkes ona takılmış ama . Konu sahibi çocuk ne yiyecekse günlük saklama kaplarına koyup dolaba koyar kadın onu anlar artık salak değil ya doktor söylesin. Ama kadının duymuyor olması aşırı tehlikeli şuan belki değil gibi olabilir ama aşırı tehlikeli. 2. Si kendi oğlundan biliyorum 1 yaşında algılar tavan yapıyor ve evde tutmak imkansız oluyor . Biz kar kış demeden sokağa çıkıyoruz parka gidemesek arabaya binip oyun alalına orası olmazsa boş boş şehir turu hava ılıksa park yürüyüş akşam da bir tur babamızı işten almaya gidiyoruz durmuyor saati fark ediyor ayakkabı mont alıp kapıya gidiyor hemen . Kadın çıkaramam demiş ya olmaz yani . Ayrıca tv olmadan çocuk bakmak çok zor bizzat yaşıyorum şuan beynim alevevet duymama olayını unutmuşum ben
aldı çocuk uyudu ama ben tüm gün konuşmaktan oyun oynatmaktan bittim. Kadın nasıl yapacak ki bunları kaç yaşında netice de
Anneniz gelecekse sıkıntı. Her şeyi verdirir bence. Çok abartıyor o bakma sen ona diye.
Evet çünkü muhtacım biraz. Profesyonel biri dediğiniz kim mesela. Çünkü onu da denedim. Ajanstan yönlendirdiler. Onlarla hiç tutmadı. Çocuğun altını değiştirirken bırakıp giden insanlar profesyonelim diye dolanıyor.
Anlatamadım sanırım sorun bir şey yedirecek olmaları değil. Benim ne yemesi gerektiğini defalarca anlatmak zorunda kalmam. Her anlattığımda amaçsızca inatlaşmaya girmesi. Çorbasına un koyucam diyor. Koyamaz. Yasak bitti. Ama kilo alırdı. Almasın ablacığım almasın. İrmik koyucam. İrmik yok. Ceviz yok.
-her şeyi doktora mı soracaksın böyle?
-evet ablacığım çünkü ölüm riski var.
Kadın da pisliğine çocuk ölsün diye evden ceviz getirip ağzına tıkacak değil.
Öğrendi ama beni tüketti.
90 m2 evimde 3 tane kamera var. Wc hariç her yeri dinleyebiliyorum. Göz boyamadığını biliyorum çünkü kadını tanıyoruz. Zaten bırakmak istememe sebebim bu.
Sorunum sürekli kadını takip etmek zorunda kalacak olmam. Akıllı değil. Kettle kullanmakta bile zorlanıyor. Düdüklü tencereyi öğretiyorum günlerdir. Bugün ilk kez kendi kullandı.
Bugün bebek arabasıyla dışarı çıktık. Çıkabilirsin diye cesaretlendirdim. Komşumuzun bakıcısıyla tanıştırdım. Beraber anlaşıp çıkarsınız dedim. Öyle bir rahatlık geldi. Ok dedi komşuyla çıkarım.
Bebeğime bir şey yedirmeyecek o konuda benim içim rahat. Sadece öğretmem günlerimi aldı.
Dışarı çıkmak için bile birini istiyor.
Bu işler bu kadar zor mu oluyor?
Bundan sonra gelecek bakıcıda neyi sevmeyeceğim mesela? Onun için işten iznimi uzatmalarını isteyeceğim. O da tutmazsa tekrar.
Bu kadın böyle evet içime sinmedi.
Ama ötekiler de sinmemişti.
Bana mı denk gelmiyor burada bu kadar bahsedilen 5000e atlayacak eğitimli profesyonel bakıcılar?
Yok anladım ben sizi inanın. Bebeğe bakmasindan çok size kırk kere anlattirmasi yormuş.
Evet çünkü muhtacım biraz. Profesyonel biri dediğiniz kim mesela. Çünkü onu da denedim. Ajanstan yönlendirdiler. Onlarla hiç tutmadı. Çocuğun altını değiştirirken bırakıp giden insanlar profesyonelim diye dolanıyor.
Anlatamadım sanırım sorun bir şey yedirecek olmaları değil. Benim ne yemesi gerektiğini defalarca anlatmak zorunda kalmam. Her anlattığımda amaçsızca inatlaşmaya girmesi. Çorbasına un koyucam diyor. Koyamaz. Yasak bitti. Ama kilo alırdı. Almasın ablacığım almasın. İrmik koyucam. İrmik yok. Ceviz yok.
-her şeyi doktora mı soracaksın böyle?
-evet ablacığım çünkü ölüm riski var.
Kadın da pisliğine çocuk ölsün diye evden ceviz getirip ağzına tıkacak değil.
Öğrendi ama beni tüketti.
90 m2 evimde 3 tane kamera var. Wc hariç her yeri dinleyebiliyorum. Göz boyamadığını biliyorum çünkü kadını tanıyoruz. Zaten bırakmak istememe sebebim bu.
Sorunum sürekli kadını takip etmek zorunda kalacak olmam. Akıllı değil. Kettle kullanmakta bile zorlanıyor. Düdüklü tencereyi öğretiyorum günlerdir. Bugün ilk kez kendi kullandı.
Bugün bebek arabasıyla dışarı çıktık. Çıkabilirsin diye cesaretlendirdim. Komşumuzun bakıcısıyla tanıştırdım. Beraber anlaşıp çıkarsınız dedim. Öyle bir rahatlık geldi. Ok dedi komşuyla çıkarım.
Bebeğime bir şey yedirmeyecek o konuda benim içim rahat. Sadece öğretmem günlerimi aldı.
Dışarı çıkmak için bile birini istiyor.
Bu işler bu kadar zor mu oluyor?
Bundan sonra gelecek bakıcıda neyi sevmeyeceğim mesela? Onun için işten iznimi uzatmalarını isteyeceğim. O da tutmazsa tekrar.
Bu kadın böyle evet içime sinmedi.
Ama ötekiler de sinmemişti.
Bana mı denk gelmiyor burada bu kadar bahsedilen 5000e atlayacak eğitimli profesyonel bakıcılar?
Evet çünkü muhtacım biraz. Profesyonel biri dediğiniz kim mesela. Çünkü onu da denedim. Ajanstan yönlendirdiler. Onlarla hiç tutmadı. Çocuğun altını değiştirirken bırakıp giden insanlar profesyonelim diye dolanıyor.
Anlatamadım sanırım sorun bir şey yedirecek olmaları değil. Benim ne yemesi gerektiğini defalarca anlatmak zorunda kalmam. Her anlattığımda amaçsızca inatlaşmaya girmesi. Çorbasına un koyucam diyor. Koyamaz. Yasak bitti. Ama kilo alırdı. Almasın ablacığım almasın. İrmik koyucam. İrmik yok. Ceviz yok.
-her şeyi doktora mı soracaksın böyle?
-evet ablacığım çünkü ölüm riski var.
Kadın da pisliğine çocuk ölsün diye evden ceviz getirip ağzına tıkacak değil.
Öğrendi ama beni tüketti.
90 m2 evimde 3 tane kamera var. Wc hariç her yeri dinleyebiliyorum. Göz boyamadığını biliyorum çünkü kadını tanıyoruz. Zaten bırakmak istememe sebebim bu.
Sorunum sürekli kadını takip etmek zorunda kalacak olmam. Akıllı değil. Kettle kullanmakta bile zorlanıyor. Düdüklü tencereyi öğretiyorum günlerdir. Bugün ilk kez kendi kullandı.
Bugün bebek arabasıyla dışarı çıktık. Çıkabilirsin diye cesaretlendirdim. Komşumuzun bakıcısıyla tanıştırdım. Beraber anlaşıp çıkarsınız dedim. Öyle bir rahatlık geldi. Ok dedi komşuyla çıkarım.
Bebeğime bir şey yedirmeyecek o konuda benim içim rahat. Sadece öğretmem günlerimi aldı.
Dışarı çıkmak için bile birini istiyor.
Bu işler bu kadar zor mu oluyor?
Bundan sonra gelecek bakıcıda neyi sevmeyeceğim mesela? Onun için işten iznimi uzatmalarını isteyeceğim. O da tutmazsa tekrar.
Bu kadın böyle evet içime sinmedi.
Ama ötekiler de sinmemişti.
Bana mı denk gelmiyor burada bu kadar bahsedilen 5000e atlayacak eğitimli profesyonel bakıcılar?
Valla İzmir'de yasaydınız 5 bin e ben çocuğunuza bakardım bir hemşire olarak söylüyorum ki anafilaksi ya da anafilaktik şok dediğimiz olay öyle laylaylom bir olay degil evet alerji yapısi var demek her alerjide solunum tıkanıklığı yaşayacak demek olmasada riskli sizi korkutmak istemiyorum ama bu risk maalesef var. Ve siz tedbirli olarak en doğrusunu yapıyorsunuz anafilaktik şok yaşarsa ne yapacaklar acaba çocuğa ne ile mudahele edecekler bunun vebalini nasıl alabiliyorlar çok merak ediyorum.Hanımlar merhaba,
Daha önce bakıcı mı kreş mi diye konu açmıştım. Buradan gelen önerilerle bakıcı konusunda karar kıldım. Lakin çok fazla bakıcı değişti. Eşim annem ve arkadaşlarım benim takıntı yaptığımı düşünüyor.
Şimdi sorunu kısaca özetleyeyim.
7 aylık alerjik bebek. Çoklu besin alerjisi var. Haftaya işe başlayacağım. Her şeyi yiyemiyor. Alerjik olmayan bebeklerde bile 3 gün kuralı uygulanırken biz doktora sormadan hiç bir şey yedirmiyoruz. Küçük porsiyonlarla başlayıp devam ediyoruz. Kakada kan vs görürsek başa dönüyoruz. Doktorum anaflaksi olabileceğini çok dikkatli olmamı söyledi.
Şimdi gelen bakıcılarla iletişim sorunu yaşıyorum bu anlamda. Alerjiyi anlatamadım ben bu insanlara. Çorbayı nasıl yaptığımı ve içine ne koyacağını anlatıyorum. Ve her gün içine ne koyacağımı ben söyleyeceğim kafandan hiçbir şey koymayacaksın diyorum. Kadın diyor ki bizim zamanımızda alerji mi vardı. Ya isterse alerji olmasın sonuçta benim dediğim gibi beslemek zorunda değil mi bu kadın ben mi yanılıyorum? Çok mu abartıyorum bu konuyu. Doktoru bu kadar ciddiye alma diyor annem mesela. Kakada kan demek bağırsak yapısında bozulma demek. İleride başka hastalıklarla davetiye demek. Neden bu riski alayım çözümü varken.
Uyutma konusu. Bebeğim kucakta uyuyor biberonla anne sütünü alıp. Kolları ağırıyor bakıcıların genelde kucakta uyutamıyorlar tersleniyor. Hadi alışacak zamanla buna razı geldim.
Ev işi meselesi. ev işi istemiyorum. Ama çocuk mevzu bahis ortalık dağılıyor. Bana da dağınıklık bırakmasın değil mi? Bazısı aşırı ev işi meraklısı oluyor bazısı elini sürmüyor. Dengeyi bulamadım.
Çok yazdım uzattım biliyorum.
Asıl mevzuya şimdi giriyorum kusura bakmayın.
Son gelen bakıcı annemin bana gıcık olması sonucu olaya el atmasıyla bulundu. Akraba. Ben yeni tanıştım. Herkes bana kadını aşırı övdü.
Ben çok heveslendim. Tamam ayrıntılara takılmayacağım akraba güvenilir dedim. Ben yaparım çorbasını da bırakırım dedim.
Kadın geldi ilk görüşmede çok anlamadım kulağı duymuyormuş. 5000 tl ödüyorum maaş. Benim hiçbir dediğimi anlamıyor. Çocuk ağlayan bir çocuk değil ve yanından ayrılmıyor. Onu duymama gibi bir şey söz konusu değil. Ama ben kesinlikle iletişim kuramıyorum. Yaşı 56. Annemle yaşıt. Ama annemin annesi gibi gözüküyor. Her şeyime kaynanam gibi karışıyor akraba olduğumuz için kendinde garip bi hak buluyor. Kuralları eline yazıp verdim. Tuz yok şeker yok un kavurmak yok bal yok cici bebe yok (bakıcıların en sevdiği şeyler genelde özellikle un kavurarak çorba yapmaya bayılırlar ama midemiz hassas yapmıyorum ben)
Kim dedi cici bebe yok diye bana hesap soruyor. Ben dedim bitti. Tamam bir sonraki gün yine aynı şeyi yaşatıyor bana ve diyalog tıkanıyor çünkü duymuyor.
Tv açmasına izin vermiyorum. Çocuklar sever diyor. Ben sevmiyorum izlemesini istemiyorum. Ben açarım sen gidince diyor arkadan lafı uzatıyor. Açamazsın abla bu konu tartışmaya kapalı dedim. Öyle ciddiyetini anladı.
Asla ev işi yapmıyor mutfaktaki 2 bardağı makineye koymuyor. Ben yapmam dedi. Ona da ok dedim. Ama kendi dağıttığını topla. Hayır akşam giderken ev darma dağınık.
Bunun dışında çooook tatlı dilli. Çocukla çok iyi anlaşıyor merhametli vicdanlı. Güler yüzlü. İyi niyetli. Herkes tarafından çok sevilen bir kadın.
Akraba olduğu için bazı şeyleri sert söylemekte zorlanıyorum. Acımasız olmak istemiyorum ama az para da vermiyorum. Ev işi yok. Kulak iyi duymuyor. Çamaşır makinesini kullanamıyor çocuğun eşyalarını yıkayamaz. Çocuğu alıp dışarı çıkamaz. Ben korkarım çıkamam dedi.
Her şeye razıyım. Kulak canımı sıkıyor.
Bunu söylemeliyim bence. Ama nasıl söylemeliyim kırmadan etmeden kızlar ya. 4 günüm kaldı işe gitmeye ve canım çok sıkkın
Buradan sevdiğim bir üyenin annesi de kulaklarındaki sıkıntıdan dolayı kendini kapatmış, alzheimer başlangıcı teşhisi almıştı. Çocukla iyi anlaşıyor, çocuk zekalı gibi şeyler dediğinizde aklıma onun annesi geldi.Kulaklarındaki sorun yüzünden kendini dış dünyaya kapatmış. Kapasitesi azalmış bence. Her şeyden habersiz. Annem yaşında annemle arasında 20 yaş var gibi tarz olarak. Hayat şartları, sağlık problemleri çökertmiş kadını. Bilmiyorum belki de bu iş ona bir fırsattır biraz açılması için. Akşam oturup sakinleştim de biraz dün aşırı sinirliydim ondan şu an iyi yönlerini de düşünüyorum. Kulağının eksiğini kapatmak için çocuğun yanından ayrılmıyor. Ben de anakucağına koy bir şey olmaz diye cesaretlendiriyorum. Dün biraz kötü geçirdik karşılıklı inatlaşarak ben çok terslendim. Bugün geldi yeni planlarından bahsediyor. Senin dediğinden başka bir şey yedirmeyeceğim. Tamam. Muhallebisine farklı meyve koyabilir miyim dedi. Onu koy dedim o serbest evde ne varsa meyve sebze sorun yok. Yasakları yazıcam onun dışında her şeyi ver dedim. Tamam tamam sen merak etme biz eski kafayız değişmiş şimdi her şey bilemiyoruz falan dedi. Ama o kadar sinir buhranı yaşatmaya gerek var mıydı. Her şeyi zorla mı öğreticem.
Ben de böyle düşündüm ne yalan söyleyeyim.
Cok bakici degistirmis (farkli sebeplerle) ve bu seruveni 7 senedir yasayan bir insan olarak diyorum ki hicbiri herhangi bir konuda zora gelemiyor. Yani bebeginiz alerji sebebiyle zor bebek, o yuzden ev isini unutun. Yani birinden birinde fedakarlik yapmayinca birakip gidiyorlar. Ben de aylardir yatili turk bakici aradim, hatta burada ilan bile acacaktim artik. Bulmanin ve elde tutmanin ne kadar zor oldugunu biliyorum yani. Bebek konusunda dediklerimi yap, gerisi muhim diil diyin, zamanla eve ve size alistikca tahminim yapacaktir.Hanımlar merhaba,
Daha önce bakıcı mı kreş mi diye konu açmıştım. Buradan gelen önerilerle bakıcı konusunda karar kıldım. Lakin çok fazla bakıcı değişti. Eşim annem ve arkadaşlarım benim takıntı yaptığımı düşünüyor.
Şimdi sorunu kısaca özetleyeyim.
7 aylık alerjik bebek. Çoklu besin alerjisi var. Haftaya işe başlayacağım. Her şeyi yiyemiyor. Alerjik olmayan bebeklerde bile 3 gün kuralı uygulanırken biz doktora sormadan hiç bir şey yedirmiyoruz. Küçük porsiyonlarla başlayıp devam ediyoruz. Kakada kan vs görürsek başa dönüyoruz. Doktorum anaflaksi olabileceğini çok dikkatli olmamı söyledi.
Şimdi gelen bakıcılarla iletişim sorunu yaşıyorum bu anlamda. Alerjiyi anlatamadım ben bu insanlara. Çorbayı nasıl yaptığımı ve içine ne koyacağını anlatıyorum. Ve her gün içine ne koyacağımı ben söyleyeceğim kafandan hiçbir şey koymayacaksın diyorum. Kadın diyor ki bizim zamanımızda alerji mi vardı. Ya isterse alerji olmasın sonuçta benim dediğim gibi beslemek zorunda değil mi bu kadın ben mi yanılıyorum? Çok mu abartıyorum bu konuyu. Doktoru bu kadar ciddiye alma diyor annem mesela. Kakada kan demek bağırsak yapısında bozulma demek. İleride başka hastalıklarla davetiye demek. Neden bu riski alayım çözümü varken.
Uyutma konusu. Bebeğim kucakta uyuyor biberonla anne sütünü alıp. Kolları ağırıyor bakıcıların genelde kucakta uyutamıyorlar tersleniyor. Hadi alışacak zamanla buna razı geldim.
Ev işi meselesi. ev işi istemiyorum. Ama çocuk mevzu bahis ortalık dağılıyor. Bana da dağınıklık bırakmasın değil mi? Bazısı aşırı ev işi meraklısı oluyor bazısı elini sürmüyor. Dengeyi bulamadım.
Çok yazdım uzattım biliyorum.
Asıl mevzuya şimdi giriyorum kusura bakmayın.
Son gelen bakıcı annemin bana gıcık olması sonucu olaya el atmasıyla bulundu. Akraba. Ben yeni tanıştım. Herkes bana kadını aşırı övdü.
Ben çok heveslendim. Tamam ayrıntılara takılmayacağım akraba güvenilir dedim. Ben yaparım çorbasını da bırakırım dedim.
Kadın geldi ilk görüşmede çok anlamadım kulağı duymuyormuş. 5000 tl ödüyorum maaş. Benim hiçbir dediğimi anlamıyor. Çocuk ağlayan bir çocuk değil ve yanından ayrılmıyor. Onu duymama gibi bir şey söz konusu değil. Ama ben kesinlikle iletişim kuramıyorum. Yaşı 56. Annemle yaşıt. Ama annemin annesi gibi gözüküyor. Her şeyime kaynanam gibi karışıyor akraba olduğumuz için kendinde garip bi hak buluyor. Kuralları eline yazıp verdim. Tuz yok şeker yok un kavurmak yok bal yok cici bebe yok (bakıcıların en sevdiği şeyler genelde özellikle un kavurarak çorba yapmaya bayılırlar ama midemiz hassas yapmıyorum ben)
Kim dedi cici bebe yok diye bana hesap soruyor. Ben dedim bitti. Tamam bir sonraki gün yine aynı şeyi yaşatıyor bana ve diyalog tıkanıyor çünkü duymuyor.
Tv açmasına izin vermiyorum. Çocuklar sever diyor. Ben sevmiyorum izlemesini istemiyorum. Ben açarım sen gidince diyor arkadan lafı uzatıyor. Açamazsın abla bu konu tartışmaya kapalı dedim. Öyle ciddiyetini anladı.
Asla ev işi yapmıyor mutfaktaki 2 bardağı makineye koymuyor. Ben yapmam dedi. Ona da ok dedim. Ama kendi dağıttığını topla. Hayır akşam giderken ev darma dağınık.
Bunun dışında çooook tatlı dilli. Çocukla çok iyi anlaşıyor merhametli vicdanlı. Güler yüzlü. İyi niyetli. Herkes tarafından çok sevilen bir kadın.
Akraba olduğu için bazı şeyleri sert söylemekte zorlanıyorum. Acımasız olmak istemiyorum ama az para da vermiyorum. Ev işi yok. Kulak iyi duymuyor. Çamaşır makinesini kullanamıyor çocuğun eşyalarını yıkayamaz. Çocuğu alıp dışarı çıkamaz. Ben korkarım çıkamam dedi.
Her şeye razıyım. Kulak canımı sıkıyor.
Bunu söylemeliyim bence. Ama nasıl söylemeliyim kırmadan etmeden kızlar ya. 4 günüm kaldı işe gitmeye ve canım çok sıkkın
5 bine cok daha iyi bir bakici bulabilirsiniz ...Hanımlar merhaba,
Daha önce bakıcı mı kreş mi diye konu açmıştım. Buradan gelen önerilerle bakıcı konusunda karar kıldım. Lakin çok fazla bakıcı değişti. Eşim annem ve arkadaşlarım benim takıntı yaptığımı düşünüyor.
Şimdi sorunu kısaca özetleyeyim.
7 aylık alerjik bebek. Çoklu besin alerjisi var. Haftaya işe başlayacağım. Her şeyi yiyemiyor. Alerjik olmayan bebeklerde bile 3 gün kuralı uygulanırken biz doktora sormadan hiç bir şey yedirmiyoruz. Küçük porsiyonlarla başlayıp devam ediyoruz. Kakada kan vs görürsek başa dönüyoruz. Doktorum anaflaksi olabileceğini çok dikkatli olmamı söyledi.
Şimdi gelen bakıcılarla iletişim sorunu yaşıyorum bu anlamda. Alerjiyi anlatamadım ben bu insanlara. Çorbayı nasıl yaptığımı ve içine ne koyacağını anlatıyorum. Ve her gün içine ne koyacağımı ben söyleyeceğim kafandan hiçbir şey koymayacaksın diyorum. Kadın diyor ki bizim zamanımızda alerji mi vardı. Ya isterse alerji olmasın sonuçta benim dediğim gibi beslemek zorunda değil mi bu kadın ben mi yanılıyorum? Çok mu abartıyorum bu konuyu. Doktoru bu kadar ciddiye alma diyor annem mesela. Kakada kan demek bağırsak yapısında bozulma demek. İleride başka hastalıklarla davetiye demek. Neden bu riski alayım çözümü varken.
Uyutma konusu. Bebeğim kucakta uyuyor biberonla anne sütünü alıp. Kolları ağırıyor bakıcıların genelde kucakta uyutamıyorlar tersleniyor. Hadi alışacak zamanla buna razı geldim.
Ev işi meselesi. ev işi istemiyorum. Ama çocuk mevzu bahis ortalık dağılıyor. Bana da dağınıklık bırakmasın değil mi? Bazısı aşırı ev işi meraklısı oluyor bazısı elini sürmüyor. Dengeyi bulamadım.
Çok yazdım uzattım biliyorum.
Asıl mevzuya şimdi giriyorum kusura bakmayın.
Son gelen bakıcı annemin bana gıcık olması sonucu olaya el atmasıyla bulundu. Akraba. Ben yeni tanıştım. Herkes bana kadını aşırı övdü.
Ben çok heveslendim. Tamam ayrıntılara takılmayacağım akraba güvenilir dedim. Ben yaparım çorbasını da bırakırım dedim.
Kadın geldi ilk görüşmede çok anlamadım kulağı duymuyormuş. 5000 tl ödüyorum maaş. Benim hiçbir dediğimi anlamıyor. Çocuk ağlayan bir çocuk değil ve yanından ayrılmıyor. Onu duymama gibi bir şey söz konusu değil. Ama ben kesinlikle iletişim kuramıyorum. Yaşı 56. Annemle yaşıt. Ama annemin annesi gibi gözüküyor. Her şeyime kaynanam gibi karışıyor akraba olduğumuz için kendinde garip bi hak buluyor. Kuralları eline yazıp verdim. Tuz yok şeker yok un kavurmak yok bal yok cici bebe yok (bakıcıların en sevdiği şeyler genelde özellikle un kavurarak çorba yapmaya bayılırlar ama midemiz hassas yapmıyorum ben)
Kim dedi cici bebe yok diye bana hesap soruyor. Ben dedim bitti. Tamam bir sonraki gün yine aynı şeyi yaşatıyor bana ve diyalog tıkanıyor çünkü duymuyor.
Tv açmasına izin vermiyorum. Çocuklar sever diyor. Ben sevmiyorum izlemesini istemiyorum. Ben açarım sen gidince diyor arkadan lafı uzatıyor. Açamazsın abla bu konu tartışmaya kapalı dedim. Öyle ciddiyetini anladı.
Asla ev işi yapmıyor mutfaktaki 2 bardağı makineye koymuyor. Ben yapmam dedi. Ona da ok dedim. Ama kendi dağıttığını topla. Hayır akşam giderken ev darma dağınık.
Bunun dışında çooook tatlı dilli. Çocukla çok iyi anlaşıyor merhametli vicdanlı. Güler yüzlü. İyi niyetli. Herkes tarafından çok sevilen bir kadın.
Akraba olduğu için bazı şeyleri sert söylemekte zorlanıyorum. Acımasız olmak istemiyorum ama az para da vermiyorum. Ev işi yok. Kulak iyi duymuyor. Çamaşır makinesini kullanamıyor çocuğun eşyalarını yıkayamaz. Çocuğu alıp dışarı çıkamaz. Ben korkarım çıkamam dedi.
Her şeye razıyım. Kulak canımı sıkıyor.
Bunu söylemeliyim bence. Ama nasıl söylemeliyim kırmadan etmeden kızlar ya. 4 günüm kaldı işe gitmeye ve canım çok sıkkın
