kızlar alıntı yapmayın sonra silicem yazdıklarımdan bi kısmını. sonra başıma bela olmasın diye
teklif eden uzaktan bir akrabam.. ankaraya sınav için gidince karşılamıştı bizi. sınavdan sonra vakit geçirmiştik ben o kardeşim..
ankaradan sonra bi kaç kez aradı. havadan sudan konuşuyoduk..
bana karşı bişeyler hissetiğini söylmişti.. bende bişey diyememiştim..
bana aileden görücüler gelince ben istemeyiince buda cesaret edememiş bişey söylemeye..
güya eskiden beri seviyomuş beni. tabi nekdar doğru bilmiyorum bende..
neyse dün telde konuşuyoruz. pat diye söyledi. en alakasız yerde..
apıştım kaldım.. ne dicem bilemedim..
ağladım durdum.. kendimi tutamadım.. sinirlerim bozuldu resmen..
eski sevgilim aklıma geldi..
o hep derdi 12.12.12 nişan yaparız.. bu tarihte olsunki, ben bu tarihi unutmayayım sende bana kızmazsın derdi..
o aklıma geldi.. ben kaderimden ne isterken neler oldu dedim..
akrabamda ağlama sen daha iyi şeyleri hakediosun keşke yanında olsam , farklı bir süprizle kutlasam falan dedi..
onun içni duygusallaştığımı sandı:S
ben bişey diyemedim.. teşekkür ettim. beklemediğimi söyledim..
sen iyibirisin dedim. buna evet demem için seni tanımam lazım seni görmem lazım dedim.. oda üzüldü..
bende sabaha kadar ağladım.. 12.12.12 böyle ölümsüzleşti..
