Orada da baska bir sehirde disarda kalmis bir kardes soz konusu aslinda, keske sizde yanlarinda oturup gorumcenize "abisini istediginde eline avcuna aliyor" tatmini yasatmasaydiniz.
Çok üzgün ve kırgınım kızlar. Daha önce de evliliğimle ilgili konular açmıştım. Tam her şey halloldu, bütün sorunlarımızı çözdük derken her şey başa sardı. Ben de artık kendi şehrime dönmek için biletimi aldım. Yazarken ağlayamıyorum bile.
Bizim en baştan beri tek bir sorunumuz vardı. Eşimin kendisini herkesin babası sanması. Geçen ay oturduk, çok uzun süre konuştuk, bir anlaşmaya vardık. "Senin ailen benim" dedim, anlar gibi oldu. Yalan yok, çabaladı, iyi de gitti bir ay. Ama yine başa döndük.
Geçen hafta eşim amcasının evini temizlemeye gitti ve 2 gün harcadı. Ev dediğime bakmayın, çöp ev arkadaşlar. Ocağın üstünde geçen seneden kalma bulaşıklar, duşta dağlarca kıyafet yığını, yatağın üzeri her tür eşyayla dolu. Neden sen temizliyorsun diyorum? Amcanın eli ayağı tutan 3 kardeşi, 5 tane yeğeni var diyorum. Ben yapmazsam kimse yapmaz diyor. Herkes para toplasın birini tutalım diyorum. Onu akıl edecek kapasiteleri yok diyor. Bunu misyon edindi, gitti, temizledi. Nolur kendini istismar ettirme bu kadar diyorum. Ben yardım etmeyi seviyorum diyor. Laf anlatamadım. O günden 1 gün sonra seyahat ettik.
Geldiğimiz yerde öteki amcasının yazlığı var. Daha önce de bu yazlık muhabbeti olduğu için katiyen başka bir yer kiralayalım dedim. Kiraladık. Amcasına biraz uzak. Birkaç gün başbaşa olacaktık. Peki ne oldu dersiniz? Görümcem amcasını ziyarete gelmiş, çünkü kuzeni yeni doğurdu. Ona hayırlı olsun demek için. Görümcemle aramda epeeeey bir mesafe var. Çünkü geçen sene bizi arabadan atmıştı. Ben o günden sonra onunla hiç konuşmamıştım. Anca bayramda seyranda denk geldik, o yüzüme güldü, ben sınırımı korudum.
Ta ki geçen gün amcasını ziyarete gelene kadar. Gece geri döneceğini düşünürken bir anda arabasıyla bizim kiraladığımız yere geldiğini gördüm. Eşime sordum, bu ne? Başbaşa olmayacak mıyız? Zaten 2 günümüz yok mu? "Sadece gece kalıp sabah gidecek, özür dilerim, hayır diyemedim" diyor. Orada bende kayış koptu. O günden beri konuşmuyoruz. Her şeyi saydım döktüm. Buradan artık bir dönüş olur mu, sanmam. Biletim birkaç gün sonraya. Gideceğim yer benim önceden yaşadığım bekar evim.
Sınır bilmeyen herkesten bıktım artık. Eyvallah kötü alışkanlığı yok, merhametli, aldatma şüphesi yok, yobaz değil, elinden her iş gelir, öfke kontrolü var. Ama ailesinin eteğinden kurtaramadım. İçim sıkışıyor. Fevri mi davranıyorum? Son bir defa konuşmaya değer mi?
Doğru. En baştan tam düzgün anlatamamışım. Sağolun, çok yoruldum gerçekten.Eski konularınızı hatırlıyorum
Eşiniz hadi kardeşini emanet olarak görüyordu buna sığınmıştı
Siz nesiniz onun için ?
Konunun başı amca olduğu için ve eski konularınız bilinnmediği için herkes oraya odaklanmış ancak eşiniz iyi niyetli birisi falan değil
Öyle olsa size bu kadar şey yaşatmazdı
Biletiniz Türkiye'ye mi bilmiyorum ama hakkınızda hayırlısı olsun
Eski konularınızın linklerini eklerseniz daha sağlıklı yorumlar alırsınız
Onu değiştirmeye çalışma hatasına düşmek istemiyorum.Belki başkasıyla gayet de uyumlu olur.
Içim çok karardı benim her konuda. Sakin kafayla mesajınızı tekrar okuyayım. O kadar defa karşıma alıp konuştum ki. Yeri geldi yüksek tansiyonla yeri geldi sakince. Yok. O da haklı, demek ki kendi gibi biri lazım.Lütfen boşanın. Eşiniz sizi İNSAN yerine koymuyor. Görümcenize haddini bildirmemiş. Tatil günlerini sizinle baş başa geçirmek yerine milletin b.kunu temizliyor. Eşiniz olmasa ne olacaktı peki ? Böyle hayat geçmez. Bu adam ömür törpüsü. Benzer süreçlerden geçtim. Eski eşim annesinin dayısının torununun telefon faturasını öderdi ki 29 yaşında özel vakıf üniversitesinde öğrenciydi 3 kez sınıfta kalmış :) Evimiz hacı baba tekkesine dönmüştü. 3. ve 4. dereceden akrabalarını eski eşim bize sormadan günlerce yatıya çağırıyordu ve daha rahat yatsınlar diye yatak odamızdaki yatağı gelen misafirlere veriyordu. Eski kayınvalidem zaten klinik vaka'ydı.
İki seçeneğiniz var konu sahibi : Ya bu adamı olduğu gibi kabul edip evli ama yalnız takılacaksınız. Umursamayacaksınız. Bu arada çocuk olursa vay halinize. Evladınız hastayken sizi bir başınıza bırakıp akrabalarına gider. Diğer ihtimal hemen anlaşmalı boşanmak.
Eşiniz sizi sevmiyor. Bu gerçeği sindirin önce. Yastık değişir, kader de değişir. Yeniden evlendim. Mutluyum. Ne eşim ne de onun kök ailesinde böyle tuhaflıklar yok.
Siz evli değilsiniz. Arada bir adamın keyfi isterse sex yapıyor o kadar. Hafta sonunu karısına ayırmayan eşten hayır gelmez.
Yakın bir gelecekte amcaları ve diğer yakın akrabaları tamamen elden ayaktan düşecek. Eşiniz gerçekten beyinsiz.
Benim eski eşim inanılmaz pişman. Nikahımdan bir gün önce 4 kez beni aradı ağladı. Annesi ve akrabaları için ölüp bitiyordu hani neredeler ? Yüreğinizin acısını öylesine iyi anlıyorum ki. Siz mücadele etmişsiniz bitmemesi adına. Vicdanınız rahat olsun. Akşam karanlık çöktüğünde herkes kapasını kapatırdı ve ben yapayalnız kalırdım. Başlarım böyle evliliğe dedim. Eski eşim annesine ve onun 3. dereceden akrabalarına giderdi hep. Hastaneye götürürdü şaka gibi hepsinin altında kendi aracı var ama eski eş kişisinin aracıyla giderlerdi. İstanbul'dan Kayseri'ye götürür arabasıyla ama ben yapayalnız kalırdım günlerce aylarca. Defalarca zorladım oldurmak için. Aldım karşıma güzellikle konuştum 96874. kez..Bana hak veriyordu ama kendini düzeltmiyordu. Şimdilerde yapayalnız kaldı. Kayınvalidem bir bakım evine yerleştirilmiş. Görümcem zaten çocuk sahibi olamadığı için depresyonun dibine vurmuş. Kocası da Ukraynalı bir kadınla birlikte yaşıyor.
Eşiniz sizi ailesi olarak görmüyor. Eşiniz aile kavramını bilmiyor. Değişmesi gereken eşiniz değil sizsiniz. Madem öyle işte böyle öyle başa böyle tarak diyerek adamın totosuna tekmeyi basın. Hayatta en değerli şey vakittir. Gençliğinizi en güzel günlerinizi bu adama harcamayın.
Siz sabrettiğiniz ve alttan aldığınızda yıllarınız heba olduğunda kimse size madalya vermeyecek. Bakın ben sizi tanımam etmem. Sizin mutsuzluğunuzu istemem için hiçbir sebebim yok. Ben boşandım, siz de boşanın, herkes boşansın, dağılsın yuvalar, evlilik tu kaka demiyorum da demiyorum asla.
Evlenmek gibi boşanmak da hak'tır. Neden hayatı kendinize zehir ediyorsunuz ? Haftasonları eşimle sevişemeyeceksem, yürüyüş yapamayacaksam, baş başa yemek yiyemeyeceksem neden evlendim ki ?? Evlilik nedir ??
Şimdiki aklım olsa anlaşmalı boşanırdım. Yaşınız geçmeden yeniden aile kurarsınız merak etmeyin tüm erkekler böyle değil. Karartmayın içinizi. Hiçbir erkek vazgeçilmez değildir. Seven erkek, siz defalarca konuştuğunuz halde böyle davranmazdı. Huylu huyundan vazgeçmez forumdaşım. Öpüyorum seni.
Ha birde mesajlara gaza gelip hareket etmeyin. Burada herkes boşa naraları atar ama gerçekte kişi aynısı yaşasa kaç kişi boşar acaba.
Enayi olmayın, size “hayır” demeyi gayet iyi biliyor ama..Hayır demeyi bilmiyormuş. Onlar geceyi salonda geçirdi muhabbet ederek, ben de yatak odasında. Ve biz iş durumundan dolayı araya mesafeler girdiği için yeni evli sayılırız. Kendime yediremiyorum en ufak seyahatte ailesini de peşinden sürüklemek istemesini.
Terapiye başlayacağını sanmıyorum çünkü kendisi durumundan rahatsız değil gibi. Ama böyle biriyle ömür geçmez. Siz kendinizi kurtarın. Size fikrinizi bile sormamış tatilde yuh, dışarıya yaranmak için her şeyi yapacak tipEşim yarın terapiye başlasa oturup düşünürüm. Şuan vazgeçmiş durumdayım.
Bence bir süre ayri kalin kafa dinleyin gidin hemen boşanmayı dusunurmusunuz bilmem ama bazen olaylarin içinde bazi seyleri net göremiyoruz uzak kalip düşününce belki daha sağlıklı karar verirsiniz inanin benimde basimda var bir tane ailenin babasi rolüne girmiş bir es babasina babalik yapıyor yasamayan bilemez cok zor durumÇok üzgün ve kırgınım kızlar. Daha önce de evliliğimle ilgili konular açmıştım. Tam her şey halloldu, bütün sorunlarımızı çözdük derken her şey başa sardı. Ben de artık kendi şehrime dönmek için biletimi aldım. Yazarken ağlayamıyorum bile.
Bizim en baştan beri tek bir sorunumuz vardı. Eşimin kendisini herkesin babası sanması. Geçen ay oturduk, çok uzun süre konuştuk, bir anlaşmaya vardık. "Senin ailen benim" dedim, anlar gibi oldu. Yalan yok, çabaladı, iyi de gitti bir ay. Ama yine başa döndük.
Geçen hafta eşim amcasının evini temizlemeye gitti ve 2 gün harcadı. Ev dediğime bakmayın, çöp ev arkadaşlar. Ocağın üstünde geçen seneden kalma bulaşıklar, duşta dağlarca kıyafet yığını, yatağın üzeri her tür eşyayla dolu. Neden sen temizliyorsun diyorum? Amcanın eli ayağı tutan 3 kardeşi, 5 tane yeğeni var diyorum. Ben yapmazsam kimse yapmaz diyor. Herkes para toplasın birini tutalım diyorum. Onu akıl edecek kapasiteleri yok diyor. Bunu misyon edindi, gitti, temizledi. Nolur kendini istismar ettirme bu kadar diyorum. Ben yardım etmeyi seviyorum diyor. Laf anlatamadım. O günden 1 gün sonra seyahat ettik.
Geldiğimiz yerde öteki amcasının yazlığı var. Daha önce de bu yazlık muhabbeti olduğu için katiyen başka bir yer kiralayalım dedim. Kiraladık. Amcasına biraz uzak. Birkaç gün başbaşa olacaktık. Peki ne oldu dersiniz? Görümcem amcasını ziyarete gelmiş, çünkü kuzeni yeni doğurdu. Ona hayırlı olsun demek için. Görümcemle aramda epeeeey bir mesafe var. Çünkü geçen sene bizi arabadan atmıştı. Ben o günden sonra onunla hiç konuşmamıştım. Anca bayramda seyranda denk geldik, o yüzüme güldü, ben sınırımı korudum.
Ta ki geçen gün amcasını ziyarete gelene kadar. Gece geri döneceğini düşünürken bir anda arabasıyla bizim kiraladığımız yere geldiğini gördüm. Eşime sordum, bu ne? Başbaşa olmayacak mıyız? Zaten 2 günümüz yok mu? "Sadece gece kalıp sabah gidecek, özür dilerim, hayır diyemedim" diyor. Orada bende kayış koptu. O günden beri konuşmuyoruz. Her şeyi saydım döktüm. Buradan artık bir dönüş olur mu, sanmam. Biletim birkaç gün sonraya. Gideceğim yer benim önceden yaşadığım bekar evim.
Sınır bilmeyen herkesten bıktım artık. Eyvallah kötü alışkanlığı yok, merhametli, aldatma şüphesi yok, yobaz değil, elinden her iş gelir, öfke kontrolü var. Ama ailesinin eteğinden kurtaramadım. İçim sıkışıyor. Fevri mi davranıyorum? Son bir defa konuşmaya değer mi?
Bu söze sinir oluyorum tamam kimse boşanmasın o zaman boşanma davaları durdurulsun ne de olsa yastık değişir kader aslaaağ değişmez. Ne sığ bir cümleçevremde şunu gördüm yatak değişiyor yastık değişiyor adres değişiyor ama Kader değişmiyor
Görümce tamda bunu amaçlayan hatta bu minvalde çok sert bir msjı konu sahibine rahatlıkla atmış bir insan
Gizli değil açık bir savaş içerisinde konu sahibiyle
Eşinin konu sahibini bu kadar yok sayması, önceki yaşananların üstüne birde
Nasıl olsa sineye çeker diye düşünüyor galiba
Ya eşin gercekten minnoş kalpli bu devirde inan bulmasi zor ama ilişkinize zarar veriyor seninle olması gereken vakitlerde başkalarıyla bence terapiye ikna et bide öyle dene,yazık adama kıyamadım iyi kalplilikten evliliği bitmesinÇok üzgün ve kırgınım kızlar. Daha önce de evliliğimle ilgili konular açmıştım. Tam her şey halloldu, bütün sorunlarımızı çözdük derken her şey başa sardı. Ben de artık kendi şehrime dönmek için biletimi aldım. Yazarken ağlayamıyorum bile.
Bizim en baştan beri tek bir sorunumuz vardı. Eşimin kendisini herkesin babası sanması. Geçen ay oturduk, çok uzun süre konuştuk, bir anlaşmaya vardık. "Senin ailen benim" dedim, anlar gibi oldu. Yalan yok, çabaladı, iyi de gitti bir ay. Ama yine başa döndük.
Geçen hafta eşim amcasının evini temizlemeye gitti ve 2 gün harcadı. Ev dediğime bakmayın, çöp ev arkadaşlar. Ocağın üstünde geçen seneden kalma bulaşıklar, duşta dağlarca kıyafet yığını, yatağın üzeri her tür eşyayla dolu. Neden sen temizliyorsun diyorum? Amcanın eli ayağı tutan 3 kardeşi, 5 tane yeğeni var diyorum. Ben yapmazsam kimse yapmaz diyor. Herkes para toplasın birini tutalım diyorum. Onu akıl edecek kapasiteleri yok diyor. Bunu misyon edindi, gitti, temizledi. Nolur kendini istismar ettirme bu kadar diyorum. Ben yardım etmeyi seviyorum diyor. Laf anlatamadım. O günden 1 gün sonra seyahat ettik.
Geldiğimiz yerde öteki amcasının yazlığı var. Daha önce de bu yazlık muhabbeti olduğu için katiyen başka bir yer kiralayalım dedim. Kiraladık. Amcasına biraz uzak. Birkaç gün başbaşa olacaktık. Peki ne oldu dersiniz? Görümcem amcasını ziyarete gelmiş, çünkü kuzeni yeni doğurdu. Ona hayırlı olsun demek için. Görümcemle aramda epeeeey bir mesafe var. Çünkü geçen sene bizi arabadan atmıştı. Ben o günden sonra onunla hiç konuşmamıştım. Anca bayramda seyranda denk geldik, o yüzüme güldü, ben sınırımı korudum.
Ta ki geçen gün amcasını ziyarete gelene kadar. Gece geri döneceğini düşünürken bir anda arabasıyla bizim kiraladığımız yere geldiğini gördüm. Eşime sordum, bu ne? Başbaşa olmayacak mıyız? Zaten 2 günümüz yok mu? "Sadece gece kalıp sabah gidecek, özür dilerim, hayır diyemedim" diyor. Orada bende kayış koptu. O günden beri konuşmuyoruz. Her şeyi saydım döktüm. Buradan artık bir dönüş olur mu, sanmam. Biletim birkaç gün sonraya. Gideceğim yer benim önceden yaşadığım bekar evim.
Sınır bilmeyen herkesten bıktım artık. Eyvallah kötü alışkanlığı yok, merhametli, aldatma şüphesi yok, yobaz değil, elinden her iş gelir, öfke kontrolü var. Ama ailesinin eteğinden kurtaramadım. İçim sıkışıyor. Fevri mi davranıyorum? Son bir defa konuşmaya değer mi?