Yani suan evet düşünüyorum bi işe girsem hesap yapalım 12 binden başlatırlar burda kiralar 10 bin tl bana kaldı 2 bin çocuğumu kreşe vercem mecbur geriye ne kaldı aç kaldık.İnsan her detayını düşünüyor emin olun.Sürekli bir işte çalışırsanız rahatlıkla çıkarsınız. Yoksa bu kocadan artarak şiddet görmeye devam edersiniz.
Nasıl inandırayım size inanmıyorsanız çenenizi yormayın.Yani ilk defa mı duydunuz aileden kurtulmaya çalışan kızları.Tamam ben zaten suçluyum ve pişmanım maalesef keşke evlenmeseydim.o aile anlattiginiz gibi lokmalarinizi saysaydi sizi okutmazlardi. Birazdan olay kinadiginizi yasamadan olmeyeceksinize gelecek gibi ama ailenizi, esinizi suclayarak yol alamazsiniz. Aileden kurtulmak icin sevgiliyken kufurler eden bir adamin nesi cazip gelmis olabilir dusundum ben bulamadim. Aileden kurtulmak icin calisayim dememissiniz. Demek ki buradaki tek sorun aile degil.
Çok dogru maalesef salaklık geri dönüş yok artık kendim umrumda değilim zaten tek umrumda olan şey kızım.O yüzden manyak adamlarla sevgili olmayın hele ki uzun süreli sevgili olup evlenmeye götürmeyin şu ilişkileri. Mutluluk, huzur veren insanlarla bir arada olun.
Bir kurtuluş yolu teklif etsek hepsi çıkmaz sokak diyeceksiniz, o sebeple önerim yok.
Aynen bende diyorum bazen keşke çalışsaydım diye en azından kafam rahat olurdu.Aileden kurtulmak için çözümü evlilikte değil çalışıp kendi ayakları üzerinde durmakta bulsun kızlarımız..
En büyük korkum bu ben böyle büyüdüm onda bunu istemiyorumNe kadar ilgi gösterirse göstersin böyle bir evde büyümek onda travma bırakabilir umarım bebeğin için en doğrusunu yaparsın
Kızınız da büyüyünce aynen sizin gibk babadan kaçmak icin hatalı bir evlilik yapacak resmen sarmal gibi üzüldümKendimi geçtim artık korkuyorum bebeğimin psikolojisi bozulacak diye normalde kızımızı sevip ilgi gösteriyor.
Sevgiliyken yüzünü göstermiş zaten bile bile evlenmissiniz. Üzüldüm..Tam olarak bu kızlar 25 yaşındayım ama kocam sayesinde bıktım.7 sene sevgiliydik, sonra evlendik .Sevgiliyken de böyleydi sinirlenince ağır konuşur asla susmaz küfür ederdi.Sonra özür dilerdi bu gece o kadar tükendim ki o kadar yorgunum ki size anlatamam. Genç yaşta tükendim. 7 aylık bebeğim var o kucağımdayken ağzımı kapatmaya çalışıyor çocuk 3 kere korktu. Ağladı. Bana diyor sus konuşma hep kendisi konuşacak.O kadar soğudum ki size anlatamam. Eşim tam bir narsist. Yaptığım hiç biseyi beğenmiyor. Bebeğimleyim bütün gün sabah 2 saat molası var o molada uyuyorum gece geç yatıyım için diyor sen nasıl annesin. Çocuktan kurtulmaya çalışıyorsun diyor sadece 2 saat bakıyor ve bana bunları söylüyor bide hafta sonu ilgileniyor.Sevgiliyken böyleydi peki neden evlendim babamdan kurtulmak için babam da böyleydi .Yani bir yüzüm gülmedi. Anlatsam roman olur çocukluğum çok kötü geçti kızımın öyle bir hayatı olsun istemiyorum.Sürekli aşağılıyor beni eşim hangi konu olursa olsun her şeye kılıf buluyor işler yetişmiyor bazen kızımdan dolayı yemediğim laf kalmıyor.Çok yorgunum çok ağlayamıyorum bile psikolojimi bile bozdu. Aileme gitsem aynı olacak değişen hiç bisey yok bi sürü laf yerim onlardan da olan kızıma olacak diye korkuyorum.Ya bizim kavgalardan etkilenirse psikolojisi bozulursa ben bu adamdan nasıl kurtulurum bilmiyorum.Ailem asla arkamda durmaz.Yarın gelir özür diler ama ne fayda öbür gün yine aynı.Mesela örnek vereyim çocuk kusuyor neden kusmuş çocuk.Altı dolmuş neden almamışım. Kızım kucağı çok seviyor bisey yaptırmak istemiyor pek fazla günde 2 saat uyuyor oda benim aralarda salamam lazım cok yorgunum arkadaşlar bi dal bulamadım kendime ailem den çok çektim şimdi de eşimden tek tutunacak dalım kızım.Yaptıktan sonra özür diliyor ama ben birileri tarafından kırılmaktan bıktım artık.
Yemin ederim aynı babam gibi narsist o kadar üzülüyorum ki millet nasıl mutlu ben naptım diye sabah laf akşam laf o kadar bıktım ki psikolojim bozuldu.Kadınlar gerçekten de babası gibi erkekleri hayatına alıyormuş.
Evlenmen ayrı hata çocuk yapman ayrı hata. Çocuk büyüyünce başlayabileceğin bir mesleğin var mı? Yoksa da meslek edin çocuk biraz daha büyüyünce katlanma bu adama. Gönül ister ki ailene git diyelim ama orda da aynı şey diyorsun.
Allahım ben ne suç işledim bu adamla bilmiyorum bu kadar da olmaz ya bi çenesi durmuyor yemin ederim bıktım artıkBir insanın kendine yaptığını dünya toplansa yapamazmış derler.
Adamla sevgiliyken küfür bağırış çağırış eksik olmuyormuş.
Şimdi ne diyeyim bilemedim, üzüldüm cidden
Kızınızı kreşe falan verebiliyorsanız maddi durumumuz düzelir biraz diye eşinizi ikna edip işe girin biraz çalışın bir iş düzeni kurun sonra eşinizi terk edersiniz.
aslında sevgiliylen de görmüşsünüz bile bile lades. birde çocuk yapılmış. size şunu söyleyeyim ben boşanmış bir ailenin cocuğuydum. yıllarca annem ve babamın kavgalarıyla büyüdüm korkunç bir tramvadır benim için. kapıları kilitleyip uyurdum korkardım. boşandıkları gün ohh be demiştim. kötü bir aile ortamı, yalnız bir birey olup çocuk büyütmekten daha kötüdür cocuk için. ayrılınca tek annemle eve çıkınca bütçemiz yarıya inmişti annem 45 yaşında emekliydi, zorlanmıştık. ama asla o aile ortamını geri istemedim. aç kalıyım, zorluk çekeyim ama huzurum olsun demiştim ki o zaman yaşım 14 idi. bebeğinize bu işkenceyi yapmayınTam olarak bu kızlar 25 yaşındayım ama kocam sayesinde bıktım.7 sene sevgiliydik, sonra evlendik .Sevgiliyken de böyleydi sinirlenince ağır konuşur asla susmaz küfür ederdi.Sonra özür dilerdi bu gece o kadar tükendim ki o kadar yorgunum ki size anlatamam. Genç yaşta tükendim. 7 aylık bebeğim var o kucağımdayken ağzımı kapatmaya çalışıyor çocuk 3 kere korktu. Ağladı. Bana diyor sus konuşma hep kendisi konuşacak.O kadar soğudum ki size anlatamam. Eşim tam bir narsist. Yaptığım hiç biseyi beğenmiyor. Bebeğimleyim bütün gün sabah 2 saat molası var o molada uyuyorum gece geç yatıyım için diyor sen nasıl annesin. Çocuktan kurtulmaya çalışıyorsun diyor sadece 2 saat bakıyor ve bana bunları söylüyor bide hafta sonu ilgileniyor.Sevgiliyken böyleydi peki neden evlendim babamdan kurtulmak için babam da böyleydi .Yani bir yüzüm gülmedi. Anlatsam roman olur çocukluğum çok kötü geçti kızımın öyle bir hayatı olsun istemiyorum.Sürekli aşağılıyor beni eşim hangi konu olursa olsun her şeye kılıf buluyor işler yetişmiyor bazen kızımdan dolayı yemediğim laf kalmıyor.Çok yorgunum çok ağlayamıyorum bile psikolojimi bile bozdu. Aileme gitsem aynı olacak değişen hiç bisey yok bi sürü laf yerim onlardan da olan kızıma olacak diye korkuyorum.Ya bizim kavgalardan etkilenirse psikolojisi bozulursa ben bu adamdan nasıl kurtulurum bilmiyorum.Ailem asla arkamda durmaz.Yarın gelir özür diler ama ne fayda öbür gün yine aynı.Mesela örnek vereyim çocuk kusuyor neden kusmuş çocuk.Altı dolmuş neden almamışım. Kızım kucağı çok seviyor bisey yaptırmak istemiyor pek fazla günde 2 saat uyuyor oda benim aralarda salamam lazım cok yorgunum arkadaşlar bi dal bulamadım kendime ailem den çok çektim şimdi de eşimden tek tutunacak dalım kızım.Yaptıktan sonra özür diliyor ama ben birileri tarafından kırılmaktan bıktım artık.
Neden evlendim babamdan kurtulmak için yazmıssınız. Evlilik bir kurtuluş olamaz ki hayat bu hep neyden kaçarsak bir benzerini yine karşımıza çıkartır... Aile yanınızda değil ve bir geçim kaynağınız olmadığı için bu adamı çekiyorsunuz bebeğe bakabilecek birisini bulursanız bir yerde çalışın tek çözüm bu...Tam olarak bu kızlar 25 yaşındayım ama kocam sayesinde bıktım.7 sene sevgiliydik, sonra evlendik .Sevgiliyken de böyleydi sinirlenince ağır konuşur asla susmaz küfür ederdi.Sonra özür dilerdi bu gece o kadar tükendim ki o kadar yorgunum ki size anlatamam. Genç yaşta tükendim. 7 aylık bebeğim var o kucağımdayken ağzımı kapatmaya çalışıyor çocuk 3 kere korktu. Ağladı. Bana diyor sus konuşma hep kendisi konuşacak.O kadar soğudum ki size anlatamam. Eşim tam bir narsist. Yaptığım hiç biseyi beğenmiyor. Bebeğimleyim bütün gün sabah 2 saat molası var o molada uyuyorum gece geç yatıyım için diyor sen nasıl annesin. Çocuktan kurtulmaya çalışıyorsun diyor sadece 2 saat bakıyor ve bana bunları söylüyor bide hafta sonu ilgileniyor.Sevgiliyken böyleydi peki neden evlendim babamdan kurtulmak için babam da böyleydi .Yani bir yüzüm gülmedi. Anlatsam roman olur çocukluğum çok kötü geçti kızımın öyle bir hayatı olsun istemiyorum.Sürekli aşağılıyor beni eşim hangi konu olursa olsun her şeye kılıf buluyor işler yetişmiyor bazen kızımdan dolayı yemediğim laf kalmıyor.Çok yorgunum çok ağlayamıyorum bile psikolojimi bile bozdu. Aileme gitsem aynı olacak değişen hiç bisey yok bi sürü laf yerim onlardan da olan kızıma olacak diye korkuyorum.Ya bizim kavgalardan etkilenirse psikolojisi bozulursa ben bu adamdan nasıl kurtulurum bilmiyorum.Ailem asla arkamda durmaz.Yarın gelir özür diler ama ne fayda öbür gün yine aynı.Mesela örnek vereyim çocuk kusuyor neden kusmuş çocuk.Altı dolmuş neden almamışım. Kızım kucağı çok seviyor bisey yaptırmak istemiyor pek fazla günde 2 saat uyuyor oda benim aralarda salamam lazım cok yorgunum arkadaşlar bi dal bulamadım kendime ailem den çok çektim şimdi de eşimden tek tutunacak dalım kızım.Yaptıktan sonra özür diliyor ama ben birileri tarafından kırılmaktan bıktım artık.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?