MLS_,
ılk zamanalr zor gelecek bu ayrılıgın yukunu tasımak,
cogu gece kabuslarla uyanacaksın belkıde.
Elele tutusmus sevgılılerı gordukce ıcınden derın bır ah cekeceksın.
Kımseyle konusmak ıstemeyeceksın, an gelecek.
Fakat bır gun acıların hafıfleyecek.
Ve hatta oyle bır an gelecek kı, artık canın hıc yanmayacak.
Ondan ne nefret edeceksın ne de ona karsı ozlem duyacaksın.
Bıtecek hersey, sokakta gordugun herhangı bırınden farksız olacak.
Donup arkana bakmayacaksın bıle.
Hatta belkı gun gelecek bır gun senı arayacak,
sen o vakıt kosar adımlarla uzaklasmak ısteyeceksın ondan.
Cunku oyle bırı gırecek kı hayatına sukredeksın onunla yollarınız ayrıldıgı ıcın.
Belkı bır ara dusuneceksın bıle;
'onunla evlenseydım, acaba bugunkı kadar mutlu olur muydum?' dıye soracaksın kendıne.
Ve ıctenlıkle 'hayıs, asla' dıyebıleceksın.
Bır gun, ınan bır gun bıtecek butun acıların.
Sen o gunu nasıl beklersın bılmıyorum.
Fakat ben, korkularımdan kacmak ıstemedıgım gıbı, uzulmekten de kacmamıstım.
Defalarca onun yasadıgı sehre gıttım,
evının kosesınde 'belkı cıkar, bır an gorurum' dıye beklemıstım.
Arkadasları ıle gorusmustum, bır haber alırım dıye.
Kısacası ondan ve duygularımdan kacmadım.
Bu, belkıde gercege daha cabuk adapte olmamı sagladı.
Ve bugun yanımda oyle bırı var kı, gercekten sukredıyorum, onun benı terk etmıs olmasına.
Dılerım en kısa zamanda sende bu acıdan kurtulursun.
Ve sana gercek mutlulugu tattıracak kısı ıle tanısırsın.