Benim neyim var? Sorun kocamda zannederken bende çıktı galiba! :( Yardım edin lütfen.

eniyikadinoyuncu · 24 Temmuz 2014

BenIpek .!.:
Bence bizim gibi anlayanlar baya çok.
İlk konundan bu yana, maddi durumunuzun çok iyi olduğunu, çok rahat büyüdüğünü ve çok güzel olduğunu okuyoruz.
Herkes durumlarını belirtmek için bu tür pekiştirmeler yaparsa burası da yarış alanına döner. Şurada bir elin beş parmağını geçmez maddi durumunu her konuda altını çizen üye sayısı.
Tabi sen meramını ancak böyle anlatabiliyorsan sorun yok.

Katiliyorum size.

elifcndr · 24 Temmuz 2014

TazecikGelin .!.:
Ya bence bu tür şeyler biraz da insanın içinden gelecek. Benim annem de benim gibidir. Temizliğe falan çok dikkat etmez. 35 yıllık evliliğin verdiği tecrübeyle tabiiki sürekli temiz ve düzenlidir ama asla eşim gibi kirli gördüğü bi şeyden rahatsız olmaz, o zaman canı istemezse başka zaman yapar. Ya da mesela benim kuzenim daha 6-7 yaşlarındayken altına sandalye koyup bulaşık yıkamak için inatlaşırdı annesiyle. Şimdi de haftalık temizliğinde bile yerleri vileda yerine eliyle siler daha temiz olsun diye. Ama yemek, mutfak dedin mi kaçacak yer arar. Ben de mesela tam tersi, sabahtan akşama kadar yemek yapayım, mutfağımda durayım. Terapi gibi gelir bana. :) Ama temizlik diyince elim ayağım dolanıyor. Temizlenmesi gereken şeylerin farkına bile varamıyorum çoğu zaman. Mesela geçen gün toz alırken TV ünitesini sildim, altında raf gibi ufak dekoratif şeyler var. Ben onları dekor olarak görüyorum ya, aklıma bile gelmedi silmek. Eşim fark etti sonra, sinirlendi yarım yamalak iş yapıyosun, gör biraz bunları dedi. Zamanla düzene girecek mutlaka ama düzene girene kadar ben stresin sebep olduğu hastalıklarımla uğraşmaya devam edicem!

aynen öyle canım herkes aynı şeyden zevk almıyor işte. bende cam silerken mutlu oluyorum :KK9:

zamanla alışırsın canım kendıne bir plan yap temizlik yaparken önceliklerin olsun. Çalıştığım için bende hafta sonlara yapıorm 2 hafta koltukların altını silmiyorsam 3. hafta siliyorum. ben şöyle yapıyorum önce çamaşırları makineye atıyorum sonra balkonu yıkıyorum çamaşır asacağım için. sonra döküntü varsa kıyafat falan gibi onları topluyorum. yatağı düzeltiyorum. sonra süpürüp siliyorum. sonra banyo tuvalet en son toz alıyorum :KK8:

kendıne kolaylıklar yarat sıkılcağın şeyleri sona bırakki kolay bitsin :KK34:

hilalakay · 24 Temmuz 2014

FKB2012 .!.:
Bence biraz bu forumda fazla takilmaniz da kendinizde veya esinizde surekli hata kusur aramaniza sebep olabilir.Burda surekli herkes esini , kayinvalidesini falan elestiriyor siz de okuya okuya etkilenip kusur aramaya baslamis olabilirsiniz.Yani 2,5 aylik evlisiniz ama sorun kimdenin derdine dusmussunuz.Yeni evlisiniz evliligin oturmasi bile 1 yil surer derler normal benve boyle seyler.Dertlerinizi buyutup buyutup dag yapiyorsunuz gibi , Allah daha ciddi seylerle sinamasin Allah korusun.O zamanlar dert ettiklerim dert miymis dersiniz , o yuzden evliliginizin tadini cikarin derim.ve kusura bakmayin ama ben de her konunuzda cok guzelim , esim benim yanimda sönük kaliyor , prenses gibi yetistim , hesap odemeyi bile bilmem vs tarzi izlenim aliyorum hatta direk yaziyorsunuz bi yerden sonra bizlere bu imaji mi vermeye calisiyosunuz yoksa amaciniz gercekten derdinizi anlatmak mi insan karar veremiyor.

Sanırım en çok işime yarayan yorum bu olacak. Teşekkür ederim. Dediğiniz gibi sürekli kontrol etmeye çalışıyorum, acaba şunu doğru yapıyor muyum, bunu doğru yapıyor muyum... İlişkimizde şöyle olması normal mi, böyle olması normal mi... Burdaki konuları yorumları okuyorum, kendime pay çıkarıyorum vs... Halbuki biraz akışına bıraksam, biraz gözümü kulağımı kapatsam düzelicek belki her şey... Eşimle görücü usulü tanıştık ve biraz ani davrandık. Hiç pişman değilim tabiiki. Bence hayatımda aldığım en doğru kararlardan biri. Benim sorunum şuydu: 28 yaşımdayım, gelinlik giymeye, düğün yapmaya, ev eşya seçmeye, yeni akrabalar edinmeye hazırdım ama bi evi çekip çevirmeye, o evde evin hanımı olmaya ve bu yönde sorumluluk almaya hazır değildim. 5 sene sonra da hazır olamayacağıma inanıyorum ama keşke bundan 4 sene önce işe başladığımda elim ekmek tuttuğunda, bi elimle de toz bezi falan tutsaymışım :)

Amacım gerçekten derdimi anlatmaktı, emin olabilirsiniz.

xyzxyz · 24 Temmuz 2014

TazecikGelin .!.:
Hanımlar, kocamda bir sürü sorun ararken, kocam sorunu bende buldu! Açtığım konuları bilenler vardır mutlaka. Eşimde hoşuma gitmeyen bir kaç mesele vardı. Konuşmamı yaptım ve çok şükür şimdi hareketlerine çok dikkat ediyor. İsteyince oluyormuş demek. Neyse aramızda çözülmemiş olan 1-2 mesele var ama yine de çok seviyorum onu. Şimdi, şöyle anlatayım. 28 yaşımdayım. 2,5 aydır evliyim. 2,5 ay öncesine kadar annem suyumu ayağıma getirir, sabahları ekmeğimin üzerine yağımı sürüp yatağıma getirirdi. Üniv.de de özel bi yurtta kaldım. Yemek temizlik vs sorumluluğu hiç üstlenmedim. Evlendim, sudan çıkmış balık gibi kimi zaman ağlayarak kimi zaman gülerek ev işlerini yaptım. Mutfaktan yana hiç sıkıntım yok. Bunca yıldır içimde sakladığım bir aşçı varmış! :) Ama temizlik, düzen hak getire! Eşim de aksine aşırı titiz ve düzenlidir. Kısacası ben sadece evde yemek ve bulaşıkla ilgilenirim bi de o temizlik yaparken ayak işlerini yaparım. Geri kalan herşeyle eşim ilgilenir. Onun işi çok rahat, ben işte daha fazla yoruluyorum, biraz fazla uyuyayım diye sahur işiyle o ilgilenir, diğer işleri de yine bu sebeple yapar.

Şımarık ben; yine de evliliğin getirdiği sorumlulukla başa çıkamıyorum. Ramazandan dolayı mı bilmiyorum, iş çıkışı 6:30'da evde oluyorum. İftara kadar sofra hazırlıyorum. İftardan sonra bulaşıkları toparla et derken önceleri saat 10'da mutfaktan çıkıyodum, şimdi biraz hızlandım galiba, 9,40 da falan çıkıyorum. :) Zamanla hepsine alışacağıma inanıyorum ve bunun için uğraşıyorum. Eskiden hem işe gider, hem 3 tane farklı kursa gider, hem kitap okumaya, hem yazmaya, hem de gezmeye vakit bulurdum. Ve sürekli enerjim tavandı. Günde 5 saat uyur ve hayatımı uykuya harcamadığım için kendimi şanslı hissederdim. Sürekli gülerdim. Ramazan'ı bahane etmicem çünkü Ramazanlarda da evin neşesiydim! Sahurda bütün milleti kaldırır, güldürür, şakalar yapardım. Şimdi ise sürekli ruh gibiyim! Her fırsatta uyumaya çalışıyorum. Sürekli kamburumu göbeğimi salıp, bitkin bi halde geziyorum. Çok yorgun hissediyorum. Bu yaşıma kadar doğru düzgün hastaneye gitmişliğim yoktur. Sağlıklı, sağlam, dirençli biriydim. Evlenmeden 3 ay önce korkunç bir kaza yaptım ve ölümden döndüm. Kolum kırıldı, başıma dikişler atıldı. Bir sürü yara bere... Ama hiç sızlanmadım. Dedim ya çok dirençliyimdir. Hasta olduğumu da kolay kolay kabullenmem! Evlendikten hemen sonra bir yığın hastalık peydah etti! Önce kırılan kolum, yaptığım en ufak işlerde bile dayanılmaz derecede sızlıyor. Sonra böbrek taşı düşürdüm. Hemen arkadan dişlerim problem çıkardı. 20'lik dişim dahil 3 dişime işlem yapıldı. Yetmedi diş eti rahatsızlığı yaşadım. Diş etimi yaktılar, Sürekli dilimde yaralar çıkmaya başladı. Yemek yiyemez oldum. 2 haftada bir kabız veya ishal oluyorum, yemek sonraları mide bulantılarım başladı. Bir de nedense kendimi sürekli hamile gibi hissetmeye başladım. Allah büyük dert vermesin ama sürekli bir şekilde hastayım! Geçen hafta bi tartışma yaşadık. konu bi şekilde bebek mevzusuna geldi. psikolojik olarak kendimi sürekli hamile hissediyorum ama erkeklerin bu konuda ne kadar öküz olduğunu okuyorum buradan ve bu sebeple bu zamana kadar hiç hamilelik şüphesi veya bebekten bahsetmemiştim. Sadece geçen ay düşük yaptığımı zannedip, bebeğimiz düştü vs gibi bişeyler söylemiştim.''Sen çocuk bakabilecek sorumluluğa sahip değilsin şu an, bebek falan isteme lüksün yok.'' dedi. Ben de ''Zaten bebek istemiyorum kendi evimize yerleşmeden.'' dedim. Olursa tabi dünyalar benim olur çünkü sanki bu dünyaya anne olmak için gelmişim gibi. Hayattaki en büyük hayalim 4 çocuk sahibi olmak! :) Ama tabi şu an için istemiyorum ve dk hapıyla korunuyorum. Ama Ramazan dolayısı ile pek düzenli kullanamadım.

Reglim bu zamana kadar saati saatine şaşmazdı ama geçen ay 15 günde bir oldum ve düşük yaptığımı zannettim. Çünkü çok farklı bi kanamaydı. Siyah toz gibi şeyler geliyodu ara ara. Evlendim, hap kullanıyorum, hormonlardandır falan dedim. Şimdi de adetim 4 gün gecikti. Ramazanı maaşallah hiç tatile çıkamadan tümünü tuttum. Dün sabah işe gittim, iş arkadaşlarım, sende bi güzellik var bugün falan dediler. Akşam da kayınvalidemde yemekteydik. Kayıvalidem ayrı, görümcelerimin ikisi ayrı ayrı yüzün sanki nurlu gibi, çok masum, çok tatlı görünüyosun dediler. Tabi ben bunu 2 ay önce namaza başlayıp bu zamana kadar bırakmamama, Kadir gecesi dolayısı ile ettiğim dualara falan bağladım başta. Bi de bu halsizlik, uykusuzluk hallerim olunca şüphelendim biraz acaba hamile miyim diye. Dün akşam sahurda yine doğru düzgün yemek yiyemedim dilimdeki yaralar yüzünden. Sızlandım durdum! Bir de bu hamilelik şüphelerimden bahsettim eşime. Eşim de dedi ki: ''Sen evlliğin sorumluluklarıyla başa çıkamıyosun. Evlendiğimizden beri sürekli hastasın, yok yere kendini hamile zannediyosun. Psikoloğa gitmen gerekiyor bence.'' dedi. Hiç sesimi çıkarmadım. Namaz kılıp yatağa geçtim. Bu arada düşünüyorum tabii, bunca zamandır turp gibiyken şimdi niye sürekli hastayım? Hastalıklarım başım ağrıyo, vs olsa tamam psikolojik dicem ama hepsi gözle görülür rahatsızlıklar. Acaba vücut psikolojik yorgunluğumu bu şekilde mi dışarı atıyo? gibi şeyler düşündüm. Eşim yanıma geldi, sordum;''Psikolog konusunda ciddi miydin?'' dedim. ''Yooo, değildim tabii.'' dedi. Halbuki ciddiyim dese gitmek istediğimi söyleyecektim. Velhasıl kelam Ramazan rehaveti mi? Evlilik psikolojisi mi? Nedir anlamadım... Benim neyim var???

canım seninle aynı durumdayız desek yanılmış olmam.bende el bebek gül bebek büyüyüp,ordan oraya dolaşırken evlendim.evlendikten sonra bir sürü hastalık geldi üstüme.ben evleneli 3 yıl oldu ama şu tembellik ve evlilik sorumluluğu yoruyor adamı.enerjim tükenmiş pilim bitmiş şekilde eve geliyorum her gün.bir gün başım ağrısa öbür gün karnım ağrıyor,kolumu bacağımı kaldıramıyorum bazen.evliliği oturtana kadar eşimle birlikte yemek temizlik işlerini hallettik.hala tam otumruş değil ama bu halsizliğin sebebini bende bilmiyorum.ben psikoloğa gidiyorum ama pek bi işe yaramadı..vitamin durumumda iyi.ama şu enerji veren eritmeli haplardan kullanayım diyorum.hayırlısı

hilalakay · 24 Temmuz 2014

Peynirdelisi .!.:
çok güzel anlatmışssınız. okurken eğlendim resmen..
Yorumlara gelelim. Birincisi erkekler bayılır suçlamaya. Sen yapamazsın edemezsin diyip iyice ezerler. benim eşim de azıcık başım ağrısa laf söyler, halbuki kendisi termoforla yapışık yaşar, günde bin tane ilaç içer, her fırsatta dinlenir, uyur vs vs. O kadar nazenindir. Bense rutinler dışında dr a gitmem. Üç yıllık evliliğe iki çocuk sığdırdım (ikisi de normal doğum) Çalışıyorum. Tamam part time ama inanın ilk kızım iki buçuk, ikinci kızım da iki aylıkken başladım işe. Evde yardımcı var ama benim işim yine de bitmez. Misafiriydi, gezmesiydi, yemeğiydi (hep ev yemeği yaparım dışarıdan almam) çocuklarıydı. İki gebeliğimde de dr'a gelme konusunda bile zorla geldi. Çocuk bir taneyken hep ben götürdüm kontrole artık ikinci gebeliğin sonlarıında beraber gitmeye başladık. Araba kullandığımdan beni getirme götürme derdi hiç olmadı. Üç yıldır bir arkadaşla buluşma ve veya alışverişe gitme olayım neredeyse olamadı. İş çıkısı yarım saat koştur koştur avm'ye gidersem giderim. Cocugun ihtiyaçlarını ben karşılarım, eşimden istesem ya boşver lüzumsuz der, ya yanlış alır, ya da üstünden yıl geçer. İşte neyse bunlara rağmen bana der ki "sen bu yükü kaldıramadın"
gelelim yorgunluğunuza. İlk evlilik zamanı olur bu anlattıklarınız. Ben ilk evlendiğimizde hep uyuklardım. Herkes gebe sanırdı. Önceden hayatımızda olmayan birçok şey giriyor işin içine ve bunlar sandığımızdan daha çok yoruyor bizi. Tamamen normalsiniz. Zamanla düzelir. O arada da gebelik olur doğum vs derken bu günleri ararsınız

Kendi geleceğimi gördüm sizde bi an :))

FKB2012 · 24 Temmuz 2014

TazecikGelin .!.:
Sanırım en çok işime yarayan yorum bu olacak. Teşekkür ederim. Dediğiniz gibi sürekli kontrol etmeye çalışıyorum, acaba şunu doğru yapıyor muyum, bunu doğru yapıyor muyum... İlişkimizde şöyle olması normal mi, böyle olması normal mi... Burdaki konuları yorumları okuyorum, kendime pay çıkarıyorum vs... Halbuki biraz akışına bıraksam, biraz gözümü kulağımı kapatsam düzelicek belki her şey... Eşimle görücü usulü tanıştık ve biraz ani davrandık. Hiç pişman değilim tabiiki. Bence hayatımda aldığım en doğru kararlardan biri. Benim sorunum şuydu: 28 yaşımdayım, gelinlik giymeye, düğün yapmaya, ev eşya seçmeye, yeni akrabalar edinmeye hazırdım ama bi evi çekip çevirmeye, o evde evin hanımı olmaya ve bu yönde sorumluluk almaya hazır değildim. 5 sene sonra da hazır olamayacağıma inanıyorum ama keşke bundan 4 sene önce işe başladığımda elim ekmek tuttuğunda, bi elimle de toz bezi falan tutsaymışım :)

Amacım gerçekten derdimi anlatmaktı, emin olabilirsiniz.

Inanin burayi takip etmeye basladim baslayali bende de benzer seyler var.Yani evli degilim o yuzden esimi elestirme falan durumum yok ama okudugum her konuyla kendi iliskimi sorgulamaya daha dogrusu biz de bu olay olsa o ne tepki verirdi soyle olurdu boyle olurdu falan demeye basliyorum.Bi bakiyorum konudan cikmisim kendime sarmisim.Cidden oluyor bu o yuzden sizi anliyorum.Konulari okurken kendi iliskinizi unutun var olan olaya odaklayin kendinizi ve cok sorgulamayin bence de akisina birakin.Ya da bir sure baska topiklerde gezin isterseniz belki o da iyi gelir ama burdaki yorumlardan kendi esinize, ailenize vs pay cikarmayin.Demesi kolay biliyorum ama inanin fayda gorursunuz :)
Yeni bir hayata alisiyorsunuz sonucta ben okumaya gittigimde bile ilk bir yil alisamadim evimi yatagimi cok ozledim.Surekli eve giderdim , simdi ikiyi bitirdim ve bu sene her sey daha kolaydi daha bir alistim.Ki bu evlilik tamamen yeni bir hayat caniniz sıkilinca evime annemlerin yanina gideyim diyemiyorsunuz.Bambaska bir hayat ve bu surecte yasayacaginiz her sıkinti normaldir bence cok kafanizda buyutmeyin.Allah saglik mutluluk huzur versin gerisi gelir gecer.

Oyle diyorsaniz oyledir ben yanlis anlamis olabilirim tabiki.

ThankfulNovember · 24 Temmuz 2014

Ne çok şey yaşamışsınız 2.5 ayda.. Psikologa gitmekten neden çekiniyorsunuz ki,belli ki siz evliliğe oryante olamamışsınız...

hilalakay · 24 Temmuz 2014

aclya .!.:
Ne çok şey yaşamışsınız 2.5 ayda.. Psikologa gitmekten neden çekiniyorsunuz ki,belli ki siz evliliğe oryante olamamışsınız...

Ne biliym, daha önce böyle bi duruma hiç gelmemiştim. Psikologa gitmenin çok faydalı olduğunu, insanların sadece dertleşmek için bile olsa gidebileceğini düşünürüm normalde. Ama söz konusu ben olunca ''Ben doktorluk olacak kadar problemli miyim ki ya?'' gibi saçma bir gurur yapıyorum sanırım. Ama tabi bu gurur kararımı etkilememeli. Sadece uzman birinden ''Sorun yok, her şey normal, zamanla alışırsınız.'' lafını duymak için bile olsa gidicem :)

Bertie Storyteller · 24 Temmuz 2014

BenIpek .!.:
Bence bizim gibi anlayanlar baya çok.
İlk konundan bu yana, maddi durumunuzun çok iyi olduğunu, çok rahat büyüdüğünü ve çok güzel olduğunu okuyoruz.
Herkes durumlarını belirtmek için bu tür pekiştirmeler yaparsa burası da yarış alanına döner. Şurada bir elin beş parmağını geçmez maddi durumunu her konuda altını çizen üye sayısı.
Tabi sen meramını ancak böyle anlatabiliyorsan sorun yok.

Ben de sizin gibi anlayanlardanim :KK3:

eniyikadinoyuncu · 24 Temmuz 2014

storyteller .!.:
Ben de sizin gibi anlayanlardanim

parkbyull · 24 Temmuz 2014

bende her işimi yaparım konu açmışlığım bile var gardolap ütü çamaşır :KK53:

konusunda kendimi geliştiremedim gitti mesela..herkesin bir eksisi vardır.:26:

vaveyla_a · 24 Temmuz 2014

haziran ayında 26 yaşındaymışsın şimdi 28 :KK53:

hayırlısı olsun :KK53:

eniyikadinoyuncu · 24 Temmuz 2014

vaveyla_esk .!.:
haziran ayında 26 yaşındaymışsın şimdi 28 hayırlısı olsun

Bravo

4justice · 24 Temmuz 2014

biri kocaya masaj yapar koca bişi demez
siz bi 26 bi 28 yaşındasınız ne dediğiniz belirsiz her konuda bi şöyle güzelim böyle güzelim hesap ödemem bilmem ne
nasıl bi fantaziniz var anlıyamadım

Bibibella · 24 Temmuz 2014

kusura bakma konularına cevap vermişliğim bile vardır ama bu zamana kadar açtığın hiç bir konuya inanmışlığım var mı dersen yok maalesef :KK14:

hilalakay · 24 Temmuz 2014

4justice .!.:
biri kocaya masaj yapar koca bişi demez
siz bi 26 bi 28 yaşındasınız ne dediğiniz belirsiz her konuda bi şöyle güzelim böyle güzelim hesap ödemem bilmem ne
nasıl bi fantaziniz var anlıyamadım

h2oh2o .!.:
Bravo

vaveyla_esk .!.:
haziran ayında 26 yaşındaymışsın şimdi 28 hayırlısı olsun

Burada çok özel şeyler anlatılıyor. Herkes bir şekilde özelini burada paylaşıyor. Kimi yardım alıyor, kimi yardım ediyor. Böyle bir ortamda kişisel bilgileri nokta atışıyla vermeyi doğru bulmuyorum. Ama doğru yorum alabilmek ya da kendimi doğru ifade edebilmek adına kişisel bilgilerimi ''doğru olanın civarı'' olarak vermeyi uygun görüyorum. Bu kişisel tercihimdir. Ve eminim bir çok KK kadını da aynı yöntemi kullanıyordur. Örneğin profil bilgilerimde de yaşadığım şehir İstanbul olarak görünüyor ama aslında başka bir şehirde yaşıyorum. Bu bilgileri vermek benim tercihimdir. Ha şunu da söyleyeyim kalkıp da 18 yaşımda olup da 28'im demiyorum. Dediğim gibi hem kendimi koruyorum hem de yakın bir yaş söyleyerek yanlış yorum yapılmaması için çaba gösteriyorum. @justice; bu konulara bu kadar takılmış olman konusunda inan ki yapabilecek bir şeyim yok. Üniv mezunu, iş güç, ev bark sahibi bi insanım. Burda kimi kandırıp elime ne geçecek? Biraz mantıklı düşünmen yeterli. Kimliğim açık olsa da, sizi tanıyor olsam da, kıskandırmaya çalışsam anlarım... Ama o da yok. İstemezsen okumazsın, yorum yapmazsın. Ne birine silah dayıyorum oku diye, ne de başka bi şey! Ayrıca burada kendi kuruntularınızı gideresiniz diye konumu dağıtmanızı, belki de faydalı olacak yorumları engellemenizi çok saygısızca buluyorum. Çok rahatsız olduysanız başka bi yerde bi konu açar altında kendi kendinize ister dedikodu yapar, ister sohbet edersiniz.

matemm · 24 Temmuz 2014

Seninki yeni evli olan her kadının yaşayabileceği sorunlar canım..Öncesinde ailende çok sorumluluk almadıysan bu böyledir zaten bende biraz öyleyim bekarım şuan ama düşünüyorum evli olsam iftarda oruç oruç mutfağa girmek o sorumluluğu almak bile kolay değil inan..
Birde ramazan ayının etkisi büyük çevremde çoğu kişi son bir aydır neredeyse böyle hissediyor.Üstelik sen sağlık sorunlarıda yaşamışsın..
Bunlar gayet normal..
eşinle eski konuda ayşe denen kız konusunda konuşmana sevindim.seni anlaması iyi olmuş.çocuk konusunda dikkatli davran ve eşine bunu yansıtma bencede.çünkü senin pimpirikli biri olduğunu düşünür..Ama bu duygunun evlilik sonrası bi kadında yarattığı psikolojiyi anlamarı biraz zor tabii..
Bu durumda psikoloğa gitmek istersen sen bilirsin.Belki biraz desteğe ihtiyacın var canım..
Okuduklarımdan anladığım sen hepsiyle zamanla başedersin.ilk aylar insanlar evli olduğunu bile kabullenemiyorlar bi süre..
Allah mutluluk huzur versin.Namaza başlamışsınız birde şu mübarek günler dualarınızı kabul etsin...

mylittlesunshine · 24 Temmuz 2014

Çalıştığınıza emin misiniz? Çalışan biri bu kadar şeyi düşünecek zamanı da kk'da bu kadar konu açacak zamanı da nerden buluyor ilginç... Bunlara harcadığınız enerjiyi eşinize ve evinize harcasanız dertlerinize derman olmuş olursunuz

mortishya · 24 Temmuz 2014

TazecikGelin .!.:
Hanımlar, kocamda bir sürü sorun ararken, kocam sorunu bende buldu! Açtığım konuları bilenler vardır mutlaka. Eşimde hoşuma gitmeyen bir kaç mesele vardı. Konuşmamı yaptım ve çok şükür şimdi hareketlerine çok dikkat ediyor. İsteyince oluyormuş demek. Neyse aramızda çözülmemiş olan 1-2 mesele var ama yine de çok seviyorum onu. Şimdi, şöyle anlatayım. 28 yaşımdayım. 2,5 aydır evliyim. 2,5 ay öncesine kadar annem suyumu ayağıma getirir, sabahları ekmeğimin üzerine yağımı sürüp yatağıma getirirdi. Üniv.de de özel bi yurtta kaldım. Yemek temizlik vs sorumluluğu hiç üstlenmedim. Evlendim, sudan çıkmış balık gibi kimi zaman ağlayarak kimi zaman gülerek ev işlerini yaptım. Mutfaktan yana hiç sıkıntım yok. Bunca yıldır içimde sakladığım bir aşçı varmış! :) Ama temizlik, düzen hak getire! Eşim de aksine aşırı titiz ve düzenlidir. Kısacası ben sadece evde yemek ve bulaşıkla ilgilenirim bi de o temizlik yaparken ayak işlerini yaparım. Geri kalan herşeyle eşim ilgilenir. Onun işi çok rahat, ben işte daha fazla yoruluyorum, biraz fazla uyuyayım diye sahur işiyle o ilgilenir, diğer işleri de yine bu sebeple yapar.

Şımarık ben; yine de evliliğin getirdiği sorumlulukla başa çıkamıyorum. Ramazandan dolayı mı bilmiyorum, iş çıkışı 6:30'da evde oluyorum. İftara kadar sofra hazırlıyorum. İftardan sonra bulaşıkları toparla et derken önceleri saat 10'da mutfaktan çıkıyodum, şimdi biraz hızlandım galiba, 9,40 da falan çıkıyorum. :) Zamanla hepsine alışacağıma inanıyorum ve bunun için uğraşıyorum. Eskiden hem işe gider, hem 3 tane farklı kursa gider, hem kitap okumaya, hem yazmaya, hem de gezmeye vakit bulurdum. Ve sürekli enerjim tavandı. Günde 5 saat uyur ve hayatımı uykuya harcamadığım için kendimi şanslı hissederdim. Sürekli gülerdim. Ramazan'ı bahane etmicem çünkü Ramazanlarda da evin neşesiydim! Sahurda bütün milleti kaldırır, güldürür, şakalar yapardım. Şimdi ise sürekli ruh gibiyim! Her fırsatta uyumaya çalışıyorum. Sürekli kamburumu göbeğimi salıp, bitkin bi halde geziyorum. Çok yorgun hissediyorum. Bu yaşıma kadar doğru düzgün hastaneye gitmişliğim yoktur. Sağlıklı, sağlam, dirençli biriydim. Evlenmeden 3 ay önce korkunç bir kaza yaptım ve ölümden döndüm. Kolum kırıldı, başıma dikişler atıldı. Bir sürü yara bere... Ama hiç sızlanmadım. Dedim ya çok dirençliyimdir. Hasta olduğumu da kolay kolay kabullenmem! Evlendikten hemen sonra bir yığın hastalık peydah etti! Önce kırılan kolum, yaptığım en ufak işlerde bile dayanılmaz derecede sızlıyor. Sonra böbrek taşı düşürdüm. Hemen arkadan dişlerim problem çıkardı. 20'lik dişim dahil 3 dişime işlem yapıldı. Yetmedi diş eti rahatsızlığı yaşadım. Diş etimi yaktılar, Sürekli dilimde yaralar çıkmaya başladı. Yemek yiyemez oldum. 2 haftada bir kabız veya ishal oluyorum, yemek sonraları mide bulantılarım başladı. Bir de nedense kendimi sürekli hamile gibi hissetmeye başladım. Allah büyük dert vermesin ama sürekli bir şekilde hastayım! Geçen hafta bi tartışma yaşadık. konu bi şekilde bebek mevzusuna geldi. psikolojik olarak kendimi sürekli hamile hissediyorum ama erkeklerin bu konuda ne kadar öküz olduğunu okuyorum buradan ve bu sebeple bu zamana kadar hiç hamilelik şüphesi veya bebekten bahsetmemiştim. Sadece geçen ay düşük yaptığımı zannedip, bebeğimiz düştü vs gibi bişeyler söylemiştim.''Sen çocuk bakabilecek sorumluluğa sahip değilsin şu an, bebek falan isteme lüksün yok.'' dedi. Ben de ''Zaten bebek istemiyorum kendi evimize yerleşmeden.'' dedim. Olursa tabi dünyalar benim olur çünkü sanki bu dünyaya anne olmak için gelmişim gibi. Hayattaki en büyük hayalim 4 çocuk sahibi olmak! :) Ama tabi şu an için istemiyorum ve dk hapıyla korunuyorum. Ama Ramazan dolayısı ile pek düzenli kullanamadım.

Reglim bu zamana kadar saati saatine şaşmazdı ama geçen ay 15 günde bir oldum ve düşük yaptığımı zannettim. Çünkü çok farklı bi kanamaydı. Siyah toz gibi şeyler geliyodu ara ara. Evlendim, hap kullanıyorum, hormonlardandır falan dedim. Şimdi de adetim 4 gün gecikti. Ramazanı maaşallah hiç tatile çıkamadan tümünü tuttum. Dün sabah işe gittim, iş arkadaşlarım, sende bi güzellik var bugün falan dediler. Akşam da kayınvalidemde yemekteydik. Kayıvalidem ayrı, görümcelerimin ikisi ayrı ayrı yüzün sanki nurlu gibi, çok masum, çok tatlı görünüyosun dediler. Tabi ben bunu 2 ay önce namaza başlayıp bu zamana kadar bırakmamama, Kadir gecesi dolayısı ile ettiğim dualara falan bağladım başta. Bi de bu halsizlik, uykusuzluk hallerim olunca şüphelendim biraz acaba hamile miyim diye. Dün akşam sahurda yine doğru düzgün yemek yiyemedim dilimdeki yaralar yüzünden. Sızlandım durdum! Bir de bu hamilelik şüphelerimden bahsettim eşime. Eşim de dedi ki: ''Sen evlliğin sorumluluklarıyla başa çıkamıyosun. Evlendiğimizden beri sürekli hastasın, yok yere kendini hamile zannediyosun. Psikoloğa gitmen gerekiyor bence.'' dedi. Hiç sesimi çıkarmadım. Namaz kılıp yatağa geçtim. Bu arada düşünüyorum tabii, bunca zamandır turp gibiyken şimdi niye sürekli hastayım? Hastalıklarım başım ağrıyo, vs olsa tamam psikolojik dicem ama hepsi gözle görülür rahatsızlıklar. Acaba vücut psikolojik yorgunluğumu bu şekilde mi dışarı atıyo? gibi şeyler düşündüm. Eşim yanıma geldi, sordum;''Psikolog konusunda ciddi miydin?'' dedim. ''Yooo, değildim tabii.'' dedi. Halbuki ciddiyim dese gitmek istediğimi söyleyecektim. Velhasıl kelam Ramazan rehaveti mi? Evlilik psikolojisi mi? Nedir anlamadım... Benim neyim var???

Yaşadıınız herşey psikosomatik..psikoloji sadece baş ağrısı vs yapmaz tüm hastalıkların temelinde vardır..özellikle sizn gibi uykuyla vakit harcadığını zanneden boş kalamayan(kendiyle başbaşa boş kalıp duygularını hissetmemek için) sürekli kendine meşguliyet arayıp duygularından kaçmaya çalışan,hastalıklarını kabullenmeyen inkar eden(genelde bu tarz kanser hastaları %99 ölür iyileşmez)

Eğer yanılmıyorsam ben sizin asla hesap ödemem,hesaba bakmam bile falan gibi birkaç tane garip yorumunuzu okumuştum kafanızda tuhaf şemalar belirlemiş ona göre davranıyosounuz ve duygularınıza uzaksınız..en çok psikomatik hastalıklara sahip insanlar sizin gibiler genelde..asıl sorunu içerdeki duyguyu hissetmediğinizden vücut sürekli tepki veriyor..kendinize biraz değer veriyorsanız eşinizi falan boşverin kesinlikle iyi bir psikoterapiste gidin ..

hayat15 · 24 Temmuz 2014

belki de evliliği eşi, kocayı, yeni gelinliği sen çok ciddiye alıyorsun da vücudun - yapma bu kadar sahip herkes evleniyor- diyordur sana :KK14:

nick in bile tazecik gelin. Başka vasfın meşgalen yok mu kuzum senin? Sadece taze gelin ve ev işleri yapan üni. mezunu yüzünden nur akan bi bayan mısın sen? Ciddiye alma bu kadar. Evlenmişsin ne güzel tadını çıkar bugünlerin. Ev işleri de olduğu kadar olmadığı kader :KK53:

Benim neyim var? Sorun kocamda zannederken bende çıktı galiba! :( Yardım edin lütfen.

Popüler Üye

Aktif Üye

Aktif Üye

Sadece İmtihan....

Aktif Üye

Akıp gider deli zaman...

Oğlum,canımdan canımm

Aktif Üye

Guru

Popüler Üye

Başlangıç:104 Güncel :65

kaktüs

Popüler Üye

* hasta la vista baby *

♈

Aktif Üye

Popüler Üye

Guru

Üye

Guru

Benzer Konular