merhabalar arkadaşlar,
eşimin ailesi ile mesafeliyim, genelde yapım böyledir aslında.
nişanlılık dönemimizde bize ev alacaklarını söylediler, sonra bu yalan oldu. sonra kendileri evinden çıkıp uygun bir ev alacaklarını söylediler. bu da yalan oldu. ne benim ne de ailemin bu yönde talebi olmadı. ben her zaman dürüstlük aradım karşımdaki insanlarda. sonra bi ev buldu kp evin tutarının yarısını kendisi vereceğini söyledi, yarısını da düğün takısı ile kapatacağını söyledi. ben kabul ettim. çeyizim gitti yerleşti, ancak bina yeni olduğu için doğalgazı ve suyu yoktu. düğüne kadar gelecek dedi kp ama gelmedi. 3 ay bu şekilde yaşadık. bu süreçte kv yakın mesafede olmamıza rağmen çamaşırlarını getir yıkayalım bile demedi. ben dayımlara götürüp yıkayıp getirdim.
sonra evin yarısının parasını kp vermedi aslında bizi eşimi de beni de kandırmış oldu. düğünde takı fazla olmadığı için borç olduğu gibi kaldı ve kredi çektik. eşime destek olmak için 2,5 saatlik mesafede olan işimden ayrılmadım. 7 ay boyunca çalıştım. fakat süreçte benim annemlere yakın olan işime gitmem sorun oldu. elalem ne der diye eşimi doldurdular ama bir kuruşta destekte bulunmadılar. evime yakın bir iş buldum ve şuan şükürler olsun çalışıyorum yine. eşimin maaşı olduğu gibi krediye gidiyor. kv olsun kp olsun bir kez olsun sormazlar ne durumda olduğumuzu, çok zor günler geçirdik. kv nin huyu genelde bizimle alakası olmayan şeyleri anlatır, bizimle ilgili tek soru sormaz geçim sıkıntısı ile ilgili. eşimi yanımda över, kötü alışkanlığı yok vs vs sanki ben kötü bir insanmışım gibi.. beni oğluna düşkün olduğu için sevdiğini söyledi.
eşimde çok dağınık alışarak büyümüş. üstünden çıkanı neresi olsa oraya atar, toplamaz. bende eşimi uyarıyorum olmaz böyle bende çalışıyorum, yoruluyorum vaktim kalmıyor dinlemeye üstünü topla diye.. o da annem böyle değildi dedi. bende senin annen değilim ben, hem annen çalışmıyor dedim. dün kv lere gittik. eşim durup dururken benim için annesine, kendisi çok rahat alıştırdığını söylediğimi anlattı gülerek. kv de ben kıyamam oğluma çalışıyor, yoruluyor olsun ben hep toplardım dedi. bende dedimki ben çalışıyorum anne yoruluyorum, evin bütün yükü bende. insanın çorabını kirliye atması çok değil dedim, ben yapamam öyle kendisi toplasın dedim. kv, biz seni gelin olarak aldık, sende toplayacaksın mecburen dedi. bunları duyduktan sonra çok üzüldüm çok sinirlendim, çok kızgınım.. bende dedim ki benim görevim buysa o zaman işe gitmeyeyim evde olup, bu işlerler uğraşayım, o da evi geçindirsin gece gündüz çalışsın dedim. evet çalışır dedi benim oğlum. eşim annesinin bu sözlerine bişey demedi. üstüne ben neden cevap verdim diye beni suçladı sonradan. beni oğluna hizmet eden biri olarak mı görüyor anlamıyorum. zaten pek hoşlanmıyordum, bu sözler üzerine iyice soğudum kayınvalidemden. ben fedakarlık gösteriyorum, eşimle evimiz olsun diye. onlardan bir talebim de yok ama bu muameleler, kayırmalar hiç hoşuma gitmiyor.. onların yalanlarından dolayı sıkıntılar çektik. ama utanacakları yerde yağ gibi üste çıkıyorlar..
yeni aklıma geldi arkadaşlar. uzak mesafede olan işime giderken, kv yine '' oğlumun yemegimi işten gelir gelmez hazır et, o dayanamaz aç kalmaya ben hep hazır ederdim'' demişti. ki ben işten eve eşimden 2 saat sonra geliyordum. eşim benden önce evde oluyordu... bunu da kendisi biliyordu bu arada.
arkadaşlar bu konu eşimle aramda iki gündür kavgaya sebep oldu. annesinin ısrarla saflıktan dolayı söylediğini anlatıyor. sorun bendeymiş gibi yansıtıyor, annesine toz kondurmuyor. ben herşeyi problem yapıyomusum. annesi melek gibiymiş. dedim ki annen saf gibi görünüyor ama laf sokmaya çalışıyor bana. ikimizde insanız çalışıyoruz, birbirimize saygımız olmalı. bana çalışma çık işten ben kime çalışıyorum sana çalışıyorum senin için ikimiz için çalılıyorum anneme babama götürüp vermiyorum paramı dedi. sonra bu eve de kimse gelmesin ne senin tarafından ne benim tarafımdan. kuzenim kız arkadaşını getirmişti önceden bize, onu öne sürdü xxx bu eve karı kız getiriyor ben senin hatırına ses çıkarmıyorum (ki kuzenim ilk defa kız arkadaşıyla gelmişti, eşim kendisi çağırmıştı kuzenimi avize taktırmak için o da kız arkdasıyla gelmişti) sonra abimi öne sürdü abim evlendim evleneli 1 kez geldi evime alkol içti diye başıma kalktı. eniştemi öne sürdü sonradan telefonda kendisi efendim dememiş açarken buyur demiş. bunları bahane edip benim hatrıma sustuğunu söyledi. bende sinirlendim her kavgada bunları söylüyor çünkü. şimdi de böyle olmaz ayrılalım demeye başladı. bende annemi aradım anlattım durumu kavga sebebini annemde bana kızdı kv den desen ne var bunda dedi. eşime de kızdı bana da kızdı. bugün annem rahatsız olduğu için yanına gideceğim iş çıkışı, eşim bunu duydu. benden izin almadan gidemezsin diye sms atmış. ama kendisi bana söylemeden annesine gizli gizli gidiyor. ben bunu gündeme getirmiyorum. son sms inde ayrılalım böyle evlilik olmaz diyor. bu arada ailesiyle problemimim olmadığını yani onların değil, kendisinin hatalarını gözden geçirmesini söyledim. gerçekten aile umrumda değil, onun yaptıkları hoşuma gitmiyor. sizce ben mi abartıyorum, ne yapmam gerekir?
sonuç;
arkadaşlar günaydın,
cuma günü, akşam eşimde peşime takılıp annemlere geldi. biz gittiğimizde babam uyumuştu. anneme, babama ve ablama konuyu yalan yanlış anlatıp durmuş. anneme anlattım bende doğru bir şekilde. annem ikimize de kızdı. eşim sabah erkenden kalkıp gitti, babamın ve ablamın yüzüne bakamayacağı için. sonra beni aradı yarın sabah gel, ben sana izin vermedim gitmen için. bir de önce annemi, sonra beni arayıp doğalgazı kesmişler diyor, halbuki 2 gün günü geçtiğinde kesinti olmuyor, kombinin baz ayarını yapamadığı için açamamış kombiyi. üstüne yalan söylüyor, hem de bunu anneme söylüyor kesinti olmuş diye. annemde sinirlendi. yeter artık dedi banane sizin gazınızdan o zaman faturanı zamanında yatırsaydın dedi. bende böyle söyleyince bana çok sinirlendim ve inadına gitmek istemedim. sonra tekrar annemi babamı arayıp neden akıl vermiyorsunuz, orda niye tutuyorsunuz diyor benim için. ben inatlaştığım için bu sabah oradan işime gelecektim. çünkü gittiğimden haberi vardı hatta kendisi de benimle geldi. ama ondan izin alacakmışım. bende izin ne dedim, ben çocuk değilim, sadece haber veririm. sana da uyarsa birlikte gideriz veya bana planın varsa söyleyebilirsin, şuan gitmeyelim birlikte bunu yapalım diyebilirsin dedim. ben annemle babam huzursuz olmasın diye dün eve döndüm. normalde iş yerinden bir arkadaşımla birlikte gelecektim. ama eşim babamı arayıp ben tanımıyorum geleceği adamı arabasına bindirmem dedi. babamda çok sinirlendi. o zaman toplu taşıma araçlarına da bindirme, hem 7 ay boyunca 5 saatlik yolda gece yarılarında iş gelip giderken neden bunu sorgulamadın dedi. babam ayrılacaksınız ayrılın dedi artık, sizin baştan beri yanlışlarınıza göz yumuyorum, kızım beni aramıyor derdi olduğunda sen neden arayıp detayı anlatıyorsun diye kızdı. neresi inceyse oradan kopsun, benim evladım sahipsiz değil dedi. ve eve gittim, eşim izin almak değil de rızamı alarak gitmeni isterdim dedi. sonra kendi ailesini aradı, gelmeyin bir daha buraya, bende size gelmiycem dedi. neden böyle dediğine de anlam veremedim. sonra da eşim, bensiz evde yapamadığını, annesine ve ablasına gittiğinde önüne yemek için peynir, zeytin koymuşlar çok sinirlendiğini benim yerimin bambaşka olduğunu söyledi. abisine gitmiş, orada da yatamamış, çok soğukmuş vs vs. yani bütün bunlara kızdığını bana da o yüzden böyle davrandığını söyledi. aslında babam bu denli kızmasaydı yumuşamayacaktı eşim. bir daha bu hareketleri tekrar ederse bir şans daha vermemeyi düşünüyorum.. ve şimdi eşimin ailesi, eşim gelmeyin dediği için benden bilecekler. halbu ki ben ne gelin, ne de gelmeyin asla demedim, demem de...
eşim ailemle yüz göz oldu iyice. ben aramadan kendisi arıyor, sorunlarımızı anlatıyor. ailem nefret etti artık. aramasın diyor bizi, kendiniz çözün probleminizi. artık eşimden soğudum, ailemin gözünden çok düştü. çok utanıyorum artık.. ne yapmam gerekiyor, sizler olsanız ne yapardınız?
eşimin ailesi ile mesafeliyim, genelde yapım böyledir aslında.
nişanlılık dönemimizde bize ev alacaklarını söylediler, sonra bu yalan oldu. sonra kendileri evinden çıkıp uygun bir ev alacaklarını söylediler. bu da yalan oldu. ne benim ne de ailemin bu yönde talebi olmadı. ben her zaman dürüstlük aradım karşımdaki insanlarda. sonra bi ev buldu kp evin tutarının yarısını kendisi vereceğini söyledi, yarısını da düğün takısı ile kapatacağını söyledi. ben kabul ettim. çeyizim gitti yerleşti, ancak bina yeni olduğu için doğalgazı ve suyu yoktu. düğüne kadar gelecek dedi kp ama gelmedi. 3 ay bu şekilde yaşadık. bu süreçte kv yakın mesafede olmamıza rağmen çamaşırlarını getir yıkayalım bile demedi. ben dayımlara götürüp yıkayıp getirdim.
sonra evin yarısının parasını kp vermedi aslında bizi eşimi de beni de kandırmış oldu. düğünde takı fazla olmadığı için borç olduğu gibi kaldı ve kredi çektik. eşime destek olmak için 2,5 saatlik mesafede olan işimden ayrılmadım. 7 ay boyunca çalıştım. fakat süreçte benim annemlere yakın olan işime gitmem sorun oldu. elalem ne der diye eşimi doldurdular ama bir kuruşta destekte bulunmadılar. evime yakın bir iş buldum ve şuan şükürler olsun çalışıyorum yine. eşimin maaşı olduğu gibi krediye gidiyor. kv olsun kp olsun bir kez olsun sormazlar ne durumda olduğumuzu, çok zor günler geçirdik. kv nin huyu genelde bizimle alakası olmayan şeyleri anlatır, bizimle ilgili tek soru sormaz geçim sıkıntısı ile ilgili. eşimi yanımda över, kötü alışkanlığı yok vs vs sanki ben kötü bir insanmışım gibi.. beni oğluna düşkün olduğu için sevdiğini söyledi.
eşimde çok dağınık alışarak büyümüş. üstünden çıkanı neresi olsa oraya atar, toplamaz. bende eşimi uyarıyorum olmaz böyle bende çalışıyorum, yoruluyorum vaktim kalmıyor dinlemeye üstünü topla diye.. o da annem böyle değildi dedi. bende senin annen değilim ben, hem annen çalışmıyor dedim. dün kv lere gittik. eşim durup dururken benim için annesine, kendisi çok rahat alıştırdığını söylediğimi anlattı gülerek. kv de ben kıyamam oğluma çalışıyor, yoruluyor olsun ben hep toplardım dedi. bende dedimki ben çalışıyorum anne yoruluyorum, evin bütün yükü bende. insanın çorabını kirliye atması çok değil dedim, ben yapamam öyle kendisi toplasın dedim. kv, biz seni gelin olarak aldık, sende toplayacaksın mecburen dedi. bunları duyduktan sonra çok üzüldüm çok sinirlendim, çok kızgınım.. bende dedim ki benim görevim buysa o zaman işe gitmeyeyim evde olup, bu işlerler uğraşayım, o da evi geçindirsin gece gündüz çalışsın dedim. evet çalışır dedi benim oğlum. eşim annesinin bu sözlerine bişey demedi. üstüne ben neden cevap verdim diye beni suçladı sonradan. beni oğluna hizmet eden biri olarak mı görüyor anlamıyorum. zaten pek hoşlanmıyordum, bu sözler üzerine iyice soğudum kayınvalidemden. ben fedakarlık gösteriyorum, eşimle evimiz olsun diye. onlardan bir talebim de yok ama bu muameleler, kayırmalar hiç hoşuma gitmiyor.. onların yalanlarından dolayı sıkıntılar çektik. ama utanacakları yerde yağ gibi üste çıkıyorlar..
yeni aklıma geldi arkadaşlar. uzak mesafede olan işime giderken, kv yine '' oğlumun yemegimi işten gelir gelmez hazır et, o dayanamaz aç kalmaya ben hep hazır ederdim'' demişti. ki ben işten eve eşimden 2 saat sonra geliyordum. eşim benden önce evde oluyordu... bunu da kendisi biliyordu bu arada.
arkadaşlar bu konu eşimle aramda iki gündür kavgaya sebep oldu. annesinin ısrarla saflıktan dolayı söylediğini anlatıyor. sorun bendeymiş gibi yansıtıyor, annesine toz kondurmuyor. ben herşeyi problem yapıyomusum. annesi melek gibiymiş. dedim ki annen saf gibi görünüyor ama laf sokmaya çalışıyor bana. ikimizde insanız çalışıyoruz, birbirimize saygımız olmalı. bana çalışma çık işten ben kime çalışıyorum sana çalışıyorum senin için ikimiz için çalılıyorum anneme babama götürüp vermiyorum paramı dedi. sonra bu eve de kimse gelmesin ne senin tarafından ne benim tarafımdan. kuzenim kız arkadaşını getirmişti önceden bize, onu öne sürdü xxx bu eve karı kız getiriyor ben senin hatırına ses çıkarmıyorum (ki kuzenim ilk defa kız arkadaşıyla gelmişti, eşim kendisi çağırmıştı kuzenimi avize taktırmak için o da kız arkdasıyla gelmişti) sonra abimi öne sürdü abim evlendim evleneli 1 kez geldi evime alkol içti diye başıma kalktı. eniştemi öne sürdü sonradan telefonda kendisi efendim dememiş açarken buyur demiş. bunları bahane edip benim hatrıma sustuğunu söyledi. bende sinirlendim her kavgada bunları söylüyor çünkü. şimdi de böyle olmaz ayrılalım demeye başladı. bende annemi aradım anlattım durumu kavga sebebini annemde bana kızdı kv den desen ne var bunda dedi. eşime de kızdı bana da kızdı. bugün annem rahatsız olduğu için yanına gideceğim iş çıkışı, eşim bunu duydu. benden izin almadan gidemezsin diye sms atmış. ama kendisi bana söylemeden annesine gizli gizli gidiyor. ben bunu gündeme getirmiyorum. son sms inde ayrılalım böyle evlilik olmaz diyor. bu arada ailesiyle problemimim olmadığını yani onların değil, kendisinin hatalarını gözden geçirmesini söyledim. gerçekten aile umrumda değil, onun yaptıkları hoşuma gitmiyor. sizce ben mi abartıyorum, ne yapmam gerekir?
sonuç;
arkadaşlar günaydın,
cuma günü, akşam eşimde peşime takılıp annemlere geldi. biz gittiğimizde babam uyumuştu. anneme, babama ve ablama konuyu yalan yanlış anlatıp durmuş. anneme anlattım bende doğru bir şekilde. annem ikimize de kızdı. eşim sabah erkenden kalkıp gitti, babamın ve ablamın yüzüne bakamayacağı için. sonra beni aradı yarın sabah gel, ben sana izin vermedim gitmen için. bir de önce annemi, sonra beni arayıp doğalgazı kesmişler diyor, halbuki 2 gün günü geçtiğinde kesinti olmuyor, kombinin baz ayarını yapamadığı için açamamış kombiyi. üstüne yalan söylüyor, hem de bunu anneme söylüyor kesinti olmuş diye. annemde sinirlendi. yeter artık dedi banane sizin gazınızdan o zaman faturanı zamanında yatırsaydın dedi. bende böyle söyleyince bana çok sinirlendim ve inadına gitmek istemedim. sonra tekrar annemi babamı arayıp neden akıl vermiyorsunuz, orda niye tutuyorsunuz diyor benim için. ben inatlaştığım için bu sabah oradan işime gelecektim. çünkü gittiğimden haberi vardı hatta kendisi de benimle geldi. ama ondan izin alacakmışım. bende izin ne dedim, ben çocuk değilim, sadece haber veririm. sana da uyarsa birlikte gideriz veya bana planın varsa söyleyebilirsin, şuan gitmeyelim birlikte bunu yapalım diyebilirsin dedim. ben annemle babam huzursuz olmasın diye dün eve döndüm. normalde iş yerinden bir arkadaşımla birlikte gelecektim. ama eşim babamı arayıp ben tanımıyorum geleceği adamı arabasına bindirmem dedi. babamda çok sinirlendi. o zaman toplu taşıma araçlarına da bindirme, hem 7 ay boyunca 5 saatlik yolda gece yarılarında iş gelip giderken neden bunu sorgulamadın dedi. babam ayrılacaksınız ayrılın dedi artık, sizin baştan beri yanlışlarınıza göz yumuyorum, kızım beni aramıyor derdi olduğunda sen neden arayıp detayı anlatıyorsun diye kızdı. neresi inceyse oradan kopsun, benim evladım sahipsiz değil dedi. ve eve gittim, eşim izin almak değil de rızamı alarak gitmeni isterdim dedi. sonra kendi ailesini aradı, gelmeyin bir daha buraya, bende size gelmiycem dedi. neden böyle dediğine de anlam veremedim. sonra da eşim, bensiz evde yapamadığını, annesine ve ablasına gittiğinde önüne yemek için peynir, zeytin koymuşlar çok sinirlendiğini benim yerimin bambaşka olduğunu söyledi. abisine gitmiş, orada da yatamamış, çok soğukmuş vs vs. yani bütün bunlara kızdığını bana da o yüzden böyle davrandığını söyledi. aslında babam bu denli kızmasaydı yumuşamayacaktı eşim. bir daha bu hareketleri tekrar ederse bir şans daha vermemeyi düşünüyorum.. ve şimdi eşimin ailesi, eşim gelmeyin dediği için benden bilecekler. halbu ki ben ne gelin, ne de gelmeyin asla demedim, demem de...
eşim ailemle yüz göz oldu iyice. ben aramadan kendisi arıyor, sorunlarımızı anlatıyor. ailem nefret etti artık. aramasın diyor bizi, kendiniz çözün probleminizi. artık eşimden soğudum, ailemin gözünden çok düştü. çok utanıyorum artık.. ne yapmam gerekiyor, sizler olsanız ne yapardınız?
Son düzenleme: