- 20 Ekim 2009
- 7.427
- 11.070
- 498
- Konu Sahibi karpuzkiraz
-
- #141
ben kendimi bu ilişkide böyle değersiz hissedersem ve ezilirsem böyle devam ederse haklısınız, ama çıkış yolu mutlaka olmalı..
evlenince daha kötü olur değil mi uğraşmaya değmez. neden ayrılma cesareti bulamıyorum peki her şeye rağmen?
iyi güzelde siz zaten aradınız size cevap vermediği için ikinciye arıyor mesaj atıyorsunuz olmadı bir daha arıyorsunuz üstüne hakaret ediyor.ilgilenmiyor degilsiniz ki daha ne yapacaktınız ki.o hakareti hak edecek hiç bir şey yapmadınız siz,sizi suçlu psikolojisine sokup kendini haklı göstermeye çalışıyor başarıyorda,gelmeyin oyununa.
Küçükken size değersiz olduğunuz mu hissettirildi hep? Veya size kendinizi değerli hissettiren kimse olmadı mı hayatınızda? Bu kadar bariz bir biçimde değersizmişsiniz gibi davranmanızın bir açıklaması olması lazım. Bence iyi bir psikolog bulup gidin. Umarım kendi içinizde olan sorunu kısa sürede halledip hayatınıza sadece size değer veren insanları alıp mutlu olursunuz.
Bak güzel kardeşim. Normalde fazla detay açık etmeyi sevmem ancak aenin iyiliğin için anlatacğım bir kaç şey.
Yıl 2007. Birini çok sevdim. Öyle böyle değil hani öl dese de ölsem diye ağzının içine baktım. Her hareketim her sözüm her kararım o'nun açısından suç ve kabahatti. Ne kadar ödün verirsem vereyim asla yaranamadım.
Bana ettiği küfürleri, hakaretleri burada yazmaya dilim varmıyor.
En küçük hakareti finocuk fino muç muş neredeymiş finocuk (bunlar sevgi sözü olarak söylenmiyor. Benim hep ona yalvarmamdan bahsediyor).
E küçük küfrü de beni kendi cinsel organına benzetmesiydi. Adım öyleydi. Canı sıkıldıkça bıktıkça öyle hitap ederdi bana.
İlişki süresince epey bir dayandım. Ha aptallığımdan ha cahilliğimden ha ilk aşkım son olsun derdinden.
Ama sonunda bitti ve bitiren de o'ydu.
Ben bu pislik herif yüzünden tam 2.5 sene depresyonun dibinde kaldım.
Ne özgüven
Ne yaşama arzusu
Ne hayattan beklenti
Hepsi kocaman bir sıfır.
Şimdi diyorsun ya acaba kızdırdım mı diye hiç ilgisi yok. Nefes almaya korkardım aman kızmasın diye ama küfrü de yerdim. O kadar kızıyorum ki kendime şimdi, o kadar üzülüyorum ki kaybettiğim zaman için. Ah keşke biri o zaman bana gerçek bir ilişki böyle olmaz vazgeç deseydi.
Farzedelim ki çokkk kızdırdın, çok kızdı sana köpürüyor.
İşte 2. Örneğim.
2. İlişkim ilkinden tam 6 sene sonra oldu. Hayatımda tanıdığım en iyi niyetli insandı. Ayrıldık zorundaydık aileleri aşamadık vs vs. İçimde en ufak bir kırgınlığım yok o'na.
Örneğe geçelim
İlişkimiz devam ederken onu çok ama çok zor duruma düşürecek bir şey yaptım. Öyle ki işinden olmasına sebep olacak kadar büyük bir şeydi. Buna rağmen ne hakaret ne küfür ne de en ufak bir şey duymadım. Bana sadece "e aferin unfortunate insan azcık dikkat eder" dedi.
Adam işini kaybetmek üzereyken bile bana tek kötü söz söylemedi.
Ama adam gibi adamdı ama insan gibi insandı.
Bu kötülüğü yapma kendine güzel kardeşim yapma.
Şu an zor gibi görünüyor ama inan bana ilerisi çok daha zor.
Gençliğine, kadınlık gururuna, onuruna yazık.
yuhh diorum ya yuhh artık adam sana şıllık diyor sen hala özür diliyorsun büyük konuşmayım ama o adamla ben olsam görüşmezdim bir daha sen iyi misin canım ya
çok teşekkür ederim. benim de bu ilk ilişkim. çok benzer şeyler yaşamışsınız benim şu an yaşadıklarımla.
merhaba arkadaşlar direk olaya gireceğim. erkek arkadaşım bu sabah bana hasta olduğunu söyledi ben de şöyle yap böyle yap tavsiye verdim konuştuk biraz, neyse aradan bir süre geçti ben de merak ettim nasıl oldun diye yazdım whatsapptan mesaj iletilmedi. demek ki dışarıda diye düşündüm çünkü interneti yok evdeki internetten bağlanıyor. aradım meşgule attı. bi yarım saat sonra ses çıkmayınca tekrar aradım yine meşgule attı. ama başka bir işaret de yok yani müsait değilim sonra arayayım seni falan yok sadece meşgule atıyor.
neyse biraz daha bekledim tekrar aradım açmadı bu sefer meraklandım iyice. tekrar arayınca açtı ve 'müsait olunca ararım seni hadi by' gibi bir şey söyledi sert bir sesle. mesajlar da iletilmişti bu arada eve dönüp öyle açtı yani aramamı. ben de tamam dedim bekledim ama beklerken de mesaj attım neden böyle yaptın ki ben sana bir şey mi yaptım da kızdın, ulaşamadım kaç saat falan bir sürü mesaj attım. mesajlara bakıp bakıp çıkıyor. sonra aradı bağırdı ben sana ne dedim müsait olunca arayacağım dedim sen ne ısrarla mesaj atıyorsun anlaman mı kıt... bir sürü hakaret.
ben de aramadım ki mesaj attım müsait olunca bakarsın diye dedim. bağırıp durdu bağırma kavga edecek bir şey yok falan dedim. ''şıllık'' dedi bana yüzüme kapattı telefonu.
ağladım uzun süre sonra mesaj attım kötü bir niyetim yoktu ulaşamayınca merak ettim üst üste mesaj attığım için özür dilerim falan dedim cevap yok. aradım birkaç kere açmadı. sonra cevap yazdı işte sen benim sorunlarımla ilgilenmiyorsun bencilsin istemiyorum seni samimiyetine inanmıyorum bıktırdın artık kaç gündür yetti falan yazdı. ben de açıkladım işte gerçekten kötü bir niyetim yoktu ısrarla mesaj attım çünkü seni merak etmiştim ulaşamayınca endişelendim kızacağını düşünemedim özür dilerim barışalım falan dedim aradım sonra. iyi tamam barışalım dedi sonra alelacele kapatmak istedi okula gideceğim geç bile kaldım falan dedi konuşmak istemedi benimle.
ben de üzüldüğümle ağladığımla kaldım! ne gerek vardı bu kadar büyütmeye?
ya sonrasında bu olayı evirir çevirir benim haksız olduğum pozisyonuna getirirdi. onun bana o lafı etmesinde kendini haklı görürdü. sen de olayı sana küfür edeceğim seviyeye getirmeseydin derdi. hem suçlusun hem bir özür bile dilemiyorsun derdi. ben bunları bildiğim için alttan aldım özür diledim kapansın gitsin dedim konu ama yanlış yaptım..
Bazılarında olmadığı için olanlar bu kadar değerliKadinlik gururu cok guzel bir sey ya keske herkeste olsa
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?