- 31 Ekim 2022
- 283
- 153
- 33
- 30
- Konu Sahibi isimsizbayan
-
- #1
Kızlar selam
Bu ara bunu çok düşünüyorum
Ben mi anormalim yoksa düşüncelerim normal ama çevremdekiler yanlış olduğuna inanmamı mi sağlıyor bilemiyorum.
Evliyim çocuğumuz yok , eşimle ikimiz de çalışıyoruz
ekonomik olarak orta halliyiz. evlendiğim günden beridir 1 gün işsiz kalmamış ve yoğun iş yüküne rağmen devam eden biriyim .. evet iyi kazanıyorum ancak iş yerim çekilecek gibi değil insana değer verilmiyor ne yazık ki .
Sorun şu ki ben eşimin ailesinden hiç haz etmiyorum.
Maddi olarak onlara nazaran iyi durumda olduğumuz ve çocuğumuz olmadığı için başka çocukları olduğu halde sürekli eşimden istenir eşim yapar.ablasının kızı/ Yeğeni evlenecek buzdolabı istemiş tamam demiş eşim.
Annesine Yeğenine takması için altın sözü verdi ve kendi ayrıca takacağını söyledi.
Yeğeni de ailedeki diğer üyeler gibi para kaynağı olarak görür onun haricinde selamsız biridir hanımefendi süsünü eksik etmez ve benimle aynı yaştaki yeğeninin çalışmayıp gelip eşimden destek istemesi ve eşimin yapmasından nefret ediyorum. Bende çalışmayayım otursun bana baksın o zaman ki asla işten çıkmamı istemez
Bir diğer yeğeni okuyor ayda 1000 tl destek oluyoruz bunu ben söylemiştim abisinin durumu çok iyi değil 3 çocuğu okuyor zor vs diye söz vermedik ama hep destek oluyoruz . Evimize geliyor kıyafet vs alıyoruz
Üniversite okumaya bize yakın bir yere geldi ama bizden daha yakın mesafede diğer amcası ve kuzenleri olduğu halde gelir istediği zaman 1-2 hafta bizde kalır . İzinsiz gelir
Bu durumdan çok rahatsızım evimde 2 günden fazla kalan birine tahammül etmek istemiyorum işten geliyorum onun bulaşıkları ile uğraşmak günümü mutfakta yemekle çayla geçirmek istemiyorum
Geçen sene hastaydı bize gelecekti eşime istemiyorum dedim ben söyleyemem dedi ve ben çocuğu arayıp bizim evimiz müsait değil uyuz hastalığı bana bulaşırsa işe gidemem ve bu lüksüm yok demiş göndermiştim çok utandım ve eşimin beni onunla muhatap etmesi ayrıca sinirimi bozdu
Önümüzdeki sene düğün var biz tatilde olacağız Allah nasip ederse , köydekiler düğüne buraya gelip bizde kalmak ister ve eşim anahtar verirse diye deliriyorum şimdiden
Böyle yaşamak istemiyorum çok mutsuzum
Yanlış mı düşünüyorum abartıyor muyum?
Kendi alanım benim evim konusunda çok hassasım
Kalabalığı misafiri de uzun vadede hiç ama hiç sevmiyorum
Eşim anlamıyor , konuşsakta çözülmüyor
Eskiden ailesi gelir 3-4-5-6 ay kalırdı bunu aştık ki onu da babası bana küstü de gelmiyor diye aştık sanırım emin değilim .
Odamda tek başıma oturuyorum onlar ise salonun keyfini çıkarıyor , ha tabi yemek çay hizmetleri sona erdikten sonra …
Karışık ve uzun oldu
Böyle hayat geçer mi ? Bunlara boyun eğeceksem ekonomik özgürlüğümün ne anlamı var ?
Bu arada öz kendi ailem ise benimle konuşmuyor , 1 sene önce tesettürden çıktığım için .
Kimsem yok ..
Bu ara bunu çok düşünüyorum
Ben mi anormalim yoksa düşüncelerim normal ama çevremdekiler yanlış olduğuna inanmamı mi sağlıyor bilemiyorum.
Evliyim çocuğumuz yok , eşimle ikimiz de çalışıyoruz
ekonomik olarak orta halliyiz. evlendiğim günden beridir 1 gün işsiz kalmamış ve yoğun iş yüküne rağmen devam eden biriyim .. evet iyi kazanıyorum ancak iş yerim çekilecek gibi değil insana değer verilmiyor ne yazık ki .
Sorun şu ki ben eşimin ailesinden hiç haz etmiyorum.
Maddi olarak onlara nazaran iyi durumda olduğumuz ve çocuğumuz olmadığı için başka çocukları olduğu halde sürekli eşimden istenir eşim yapar.ablasının kızı/ Yeğeni evlenecek buzdolabı istemiş tamam demiş eşim.
Annesine Yeğenine takması için altın sözü verdi ve kendi ayrıca takacağını söyledi.
Yeğeni de ailedeki diğer üyeler gibi para kaynağı olarak görür onun haricinde selamsız biridir hanımefendi süsünü eksik etmez ve benimle aynı yaştaki yeğeninin çalışmayıp gelip eşimden destek istemesi ve eşimin yapmasından nefret ediyorum. Bende çalışmayayım otursun bana baksın o zaman ki asla işten çıkmamı istemez
Bir diğer yeğeni okuyor ayda 1000 tl destek oluyoruz bunu ben söylemiştim abisinin durumu çok iyi değil 3 çocuğu okuyor zor vs diye söz vermedik ama hep destek oluyoruz . Evimize geliyor kıyafet vs alıyoruz
Üniversite okumaya bize yakın bir yere geldi ama bizden daha yakın mesafede diğer amcası ve kuzenleri olduğu halde gelir istediği zaman 1-2 hafta bizde kalır . İzinsiz gelir
Bu durumdan çok rahatsızım evimde 2 günden fazla kalan birine tahammül etmek istemiyorum işten geliyorum onun bulaşıkları ile uğraşmak günümü mutfakta yemekle çayla geçirmek istemiyorum
Geçen sene hastaydı bize gelecekti eşime istemiyorum dedim ben söyleyemem dedi ve ben çocuğu arayıp bizim evimiz müsait değil uyuz hastalığı bana bulaşırsa işe gidemem ve bu lüksüm yok demiş göndermiştim çok utandım ve eşimin beni onunla muhatap etmesi ayrıca sinirimi bozdu
Önümüzdeki sene düğün var biz tatilde olacağız Allah nasip ederse , köydekiler düğüne buraya gelip bizde kalmak ister ve eşim anahtar verirse diye deliriyorum şimdiden
Böyle yaşamak istemiyorum çok mutsuzum
Yanlış mı düşünüyorum abartıyor muyum?
Kendi alanım benim evim konusunda çok hassasım
Kalabalığı misafiri de uzun vadede hiç ama hiç sevmiyorum
Eşim anlamıyor , konuşsakta çözülmüyor
Eskiden ailesi gelir 3-4-5-6 ay kalırdı bunu aştık ki onu da babası bana küstü de gelmiyor diye aştık sanırım emin değilim .
Odamda tek başıma oturuyorum onlar ise salonun keyfini çıkarıyor , ha tabi yemek çay hizmetleri sona erdikten sonra …
Karışık ve uzun oldu
Böyle hayat geçer mi ? Bunlara boyun eğeceksem ekonomik özgürlüğümün ne anlamı var ?
Bu arada öz kendi ailem ise benimle konuşmuyor , 1 sene önce tesettürden çıktığım için .
Kimsem yok ..