Kesinlikle haklısınız. Orası sizin yuvanız sizin özel ve kişisel alanınız, akrabalık mecburiyletlerine, akraba terörüne katlanmak zorunda değilsiniz.Kızlar selam
Bu ara bunu çok düşünüyorum
Ben mi anormalim yoksa düşüncelerim normal ama çevremdekiler yanlış olduğuna inanmamı mi sağlıyor bilemiyorum.
Evliyim çocuğumuz yok , eşimle ikimiz de çalışıyoruz
ekonomik olarak orta halliyiz. evlendiğim günden beridir 1 gün işsiz kalmamış ve yoğun iş yüküne rağmen devam eden biriyim .. evet iyi kazanıyorum ancak iş yerim çekilecek gibi değil insana değer verilmiyor ne yazık ki .
Sorun şu ki ben eşimin ailesinden hiç haz etmiyorum.
Maddi olarak onlara nazaran iyi durumda olduğumuz ve çocuğumuz olmadığı için başka çocukları olduğu halde sürekli eşimden istenir eşim yapar.ablasının kızı/ Yeğeni evlenecek buzdolabı istemiş tamam demiş eşim.
Annesine Yeğenine takması için altın sözü verdi ve kendi ayrıca takacağını söyledi.
Yeğeni de ailedeki diğer üyeler gibi para kaynağı olarak görür onun haricinde selamsız biridir hanımefendi süsünü eksik etmez ve benimle aynı yaştaki yeğeninin çalışmayıp gelip eşimden destek istemesi ve eşimin yapmasından nefret ediyorum. Bende çalışmayayım otursun bana baksın o zaman ki asla işten çıkmamı istemez
Bir diğer yeğeni okuyor ayda 1000 tl destek oluyoruz bunu ben söylemiştim abisinin durumu çok iyi değil 3 çocuğu okuyor zor vs diye söz vermedik ama hep destek oluyoruz . Evimize geliyor kıyafet vs alıyoruz
Üniversite okumaya bize yakın bir yere geldi ama bizden daha yakın mesafede diğer amcası ve kuzenleri olduğu halde gelir istediği zaman 1-2 hafta bizde kalır . İzinsiz gelir
Bu durumdan çok rahatsızım evimde 2 günden fazla kalan birine tahammül etmek istemiyorum işten geliyorum onun bulaşıkları ile uğraşmak günümü mutfakta yemekle çayla geçirmek istemiyorum
Geçen sene hastaydı bize gelecekti eşime istemiyorum dedim ben söyleyemem dedi ve ben çocuğu arayıp bizim evimiz müsait değil uyuz hastalığı bana bulaşırsa işe gidemem ve bu lüksüm yok demiş göndermiştim çok utandım ve eşimin beni onunla muhatap etmesi ayrıca sinirimi bozdu
Önümüzdeki sene düğün var biz tatilde olacağız Allah nasip ederse , köydekiler düğüne buraya gelip bizde kalmak ister ve eşim anahtar verirse diye deliriyorum şimdiden
Böyle yaşamak istemiyorum çok mutsuzum
Yanlış mı düşünüyorum abartıyor muyum?
Kendi alanım benim evim konusunda çok hassasım
Kalabalığı misafiri de uzun vadede hiç ama hiç sevmiyorum
Eşim anlamıyor , konuşsakta çözülmüyor
Eskiden ailesi gelir 3-4-5-6 ay kalırdı bunu aştık ki onu da babası bana küstü de gelmiyor diye aştık sanırım emin değilim .
Odamda tek başıma oturuyorum onlar ise salonun keyfini çıkarıyor , ha tabi yemek çay hizmetleri sona erdikten sonra …
Karışık ve uzun oldu
Böyle hayat geçer mi ? Bunlara boyun eğeceksem ekonomik özgürlüğümün ne anlamı var ?
Bu arada öz kendi ailem ise benimle konuşmuyor , 1 sene önce tesettürden çıktığım için .
Kimsem yok ..
Yazınızı okurken içim ezildi.. resmen hissettim bu iç sıkışıklığınızı.Kızlar selam
Bu ara bunu çok düşünüyorum
Ben mi anormalim yoksa düşüncelerim normal ama çevremdekiler yanlış olduğuna inanmamı mi sağlıyor bilemiyorum.
Evliyim çocuğumuz yok , eşimle ikimiz de çalışıyoruz
ekonomik olarak orta halliyiz. evlendiğim günden beridir 1 gün işsiz kalmamış ve yoğun iş yüküne rağmen devam eden biriyim .. evet iyi kazanıyorum ancak iş yerim çekilecek gibi değil insana değer verilmiyor ne yazık ki .
Sorun şu ki ben eşimin ailesinden hiç haz etmiyorum.
Maddi olarak onlara nazaran iyi durumda olduğumuz ve çocuğumuz olmadığı için başka çocukları olduğu halde sürekli eşimden istenir eşim yapar.ablasının kızı/ Yeğeni evlenecek buzdolabı istemiş tamam demiş eşim.
Annesine Yeğenine takması için altın sözü verdi ve kendi ayrıca takacağını söyledi.
Yeğeni de ailedeki diğer üyeler gibi para kaynağı olarak görür onun haricinde selamsız biridir hanımefendi süsünü eksik etmez ve benimle aynı yaştaki yeğeninin çalışmayıp gelip eşimden destek istemesi ve eşimin yapmasından nefret ediyorum. Bende çalışmayayım otursun bana baksın o zaman ki asla işten çıkmamı istemez
Bir diğer yeğeni okuyor ayda 1000 tl destek oluyoruz bunu ben söylemiştim abisinin durumu çok iyi değil 3 çocuğu okuyor zor vs diye söz vermedik ama hep destek oluyoruz . Evimize geliyor kıyafet vs alıyoruz
Üniversite okumaya bize yakın bir yere geldi ama bizden daha yakın mesafede diğer amcası ve kuzenleri olduğu halde gelir istediği zaman 1-2 hafta bizde kalır . İzinsiz gelir
Bu durumdan çok rahatsızım evimde 2 günden fazla kalan birine tahammül etmek istemiyorum işten geliyorum onun bulaşıkları ile uğraşmak günümü mutfakta yemekle çayla geçirmek istemiyorum
Geçen sene hastaydı bize gelecekti eşime istemiyorum dedim ben söyleyemem dedi ve ben çocuğu arayıp bizim evimiz müsait değil uyuz hastalığı bana bulaşırsa işe gidemem ve bu lüksüm yok demiş göndermiştim çok utandım ve eşimin beni onunla muhatap etmesi ayrıca sinirimi bozdu
Önümüzdeki sene düğün var biz tatilde olacağız Allah nasip ederse , köydekiler düğüne buraya gelip bizde kalmak ister ve eşim anahtar verirse diye deliriyorum şimdiden
Böyle yaşamak istemiyorum çok mutsuzum
Yanlış mı düşünüyorum abartıyor muyum?
Kendi alanım benim evim konusunda çok hassasım
Kalabalığı misafiri de uzun vadede hiç ama hiç sevmiyorum
Eşim anlamıyor , konuşsakta çözülmüyor
Eskiden ailesi gelir 3-4-5-6 ay kalırdı bunu aştık ki onu da babası bana küstü de gelmiyor diye aştık sanırım emin değilim .
Odamda tek başıma oturuyorum onlar ise salonun keyfini çıkarıyor , ha tabi yemek çay hizmetleri sona erdikten sonra …
Karışık ve uzun oldu
Böyle hayat geçer mi ? Bunlara boyun eğeceksem ekonomik özgürlüğümün ne anlamı var ?
Bu arada öz kendi ailem ise benimle konuşmuyor , 1 sene önce tesettürden çıktığım için .
Kimsem yok ..
Yazınızı okurken içim ezildi.. resmen hissettim bu iç sıkışıklığınızı.
Siz değil eşiniz kötü demek de istemem, isteyenin bir yüzü vermeyenin iki yüzü kara demişler, sizi de zora sokmuyorsa veriyor demek. Ama bunun yerine bi krediye girilse bi mal mülk edinilse belki insanlar da talep etmez borçları var vs diye, ya da eşiniz akıllanır ne bileyim.
Yaşınız kaç bilmiyorum ama siz kendi doğrunuzu bulmuş onun peşinden koşmuşsunuz ailenizin sizinle konuşmamasını bile göze almışsınız. Bu yapıda bir insansanız bunlara gelemezsiniz, çok haklısınız zaten gelmeyin de.
Bir de bu süreçte eşinizi destekçi miydi size? Yani sırf bu aileye karşı kendini kullandırma durumu değil de, diğer açılardan ilişkiniz nasıl, değerli misiniz onun gözünde? Bunları iyice ölçüp tartmak gerekir diye düşünüyorum.
Eşim için bunlar o kadar normal kiiii
Benim hissettiklerim yüzünden uzunca süre ben kendimi kötü hissettim . Hatayı hep kendimde aradım benim ailevi yönlerim eksik diye düşündüm hep. Ama hayır eşim ve ailesinin yaşam kültürü şok geri maalesef
Eşim senelerde evli ablasında kalmış vs hep böyle büyümüşler birbirlerinde kalarak .
Dünden beri surat asıyorum yeğeni az önce halasına gitmiş 1 geceliğine giderken bana iyi akşamlar dedi ve cevap vermedim
Hemen eşim gelip neden cevap vermediğimi sormaya başladı ve tepkisi gidip yatmak oldu
bu adamla nasıl konuşabilirim bilmiyorum
Anlaşılmayacağım için hep sustum sanırım
Eşim aldığım kararımda yanımda değildi ama umursamamıştım
ikili ilişkimizde hiç sorunumuz yok gayet iyi anlaşırız ama konu aile olunca biz yokuz maalesef
Siz kötü biri değilsiniz eşiniz çok duyarsız size karşı.İkinizinde çalışıp çabaladığı paralar ile el aleme para yediriyor.Siz 1 hafta eşinizin yeğeninin gelip sizde kalmasını çekmişsiniz en azından.Bunu kolay kolay kabul etmez kimse.Ben kendim yatılı misafir pek sevmem dediğiniz gibi hizmetleri bitmiyor.Şöyle bir yol deneyebilirsiniz para konusunda maaşınızı kendinize saklayın eve harcamayın ben kendim birikim yapıcam deyip evin harcamalarına katılmayın.Evin tüm masrafı eşinizin sırtına binince dağıtacağı parada olmayacak böylelikle.Köyden misafirlerin gelip siz evde olmadan evinizi otel niyetine kullanmalarıda kabul edilebilir değil.Bu konudada eşinize tavrınızı net bir şekilde ortaya koyun.Sizin bu tarz konuları eşinizle çözmeniz lazım.Onun düzelmesi lazım bu problemlerin olmaması içinKızlar selam
Bu ara bunu çok düşünüyorum
Ben mi anormalim yoksa düşüncelerim normal ama çevremdekiler yanlış olduğuna inanmamı mi sağlıyor bilemiyorum.
Evliyim çocuğumuz yok , eşimle ikimiz de çalışıyoruz
ekonomik olarak orta halliyiz. evlendiğim günden beridir 1 gün işsiz kalmamış ve yoğun iş yüküne rağmen devam eden biriyim .. evet iyi kazanıyorum ancak iş yerim çekilecek gibi değil insana değer verilmiyor ne yazık ki .
Sorun şu ki ben eşimin ailesinden hiç haz etmiyorum.
Maddi olarak onlara nazaran iyi durumda olduğumuz ve çocuğumuz olmadığı için başka çocukları olduğu halde sürekli eşimden istenir eşim yapar.ablasının kızı/ Yeğeni evlenecek buzdolabı istemiş tamam demiş eşim.
Annesine Yeğenine takması için altın sözü verdi ve kendi ayrıca takacağını söyledi.
Yeğeni de ailedeki diğer üyeler gibi para kaynağı olarak görür onun haricinde selamsız biridir hanımefendi süsünü eksik etmez ve benimle aynı yaştaki yeğeninin çalışmayıp gelip eşimden destek istemesi ve eşimin yapmasından nefret ediyorum. Bende çalışmayayım otursun bana baksın o zaman ki asla işten çıkmamı istemez
Bir diğer yeğeni okuyor ayda 1000 tl destek oluyoruz bunu ben söylemiştim abisinin durumu çok iyi değil 3 çocuğu okuyor zor vs diye söz vermedik ama hep destek oluyoruz . Evimize geliyor kıyafet vs alıyoruz
Üniversite okumaya bize yakın bir yere geldi ama bizden daha yakın mesafede diğer amcası ve kuzenleri olduğu halde gelir istediği zaman 1-2 hafta bizde kalır . İzinsiz gelir
Bu durumdan çok rahatsızım evimde 2 günden fazla kalan birine tahammül etmek istemiyorum işten geliyorum onun bulaşıkları ile uğraşmak günümü mutfakta yemekle çayla geçirmek istemiyorum
Geçen sene hastaydı bize gelecekti eşime istemiyorum dedim ben söyleyemem dedi ve ben çocuğu arayıp bizim evimiz müsait değil uyuz hastalığı bana bulaşırsa işe gidemem ve bu lüksüm yok demiş göndermiştim çok utandım ve eşimin beni onunla muhatap etmesi ayrıca sinirimi bozdu
Önümüzdeki sene düğün var biz tatilde olacağız Allah nasip ederse , köydekiler düğüne buraya gelip bizde kalmak ister ve eşim anahtar verirse diye deliriyorum şimdiden
Böyle yaşamak istemiyorum çok mutsuzum
Yanlış mı düşünüyorum abartıyor muyum?
Kendi alanım benim evim konusunda çok hassasım
Kalabalığı misafiri de uzun vadede hiç ama hiç sevmiyorum
Eşim anlamıyor , konuşsakta çözülmüyor
Eskiden ailesi gelir 3-4-5-6 ay kalırdı bunu aştık ki onu da babası bana küstü de gelmiyor diye aştık sanırım emin değilim .
Odamda tek başıma oturuyorum onlar ise salonun keyfini çıkarıyor , ha tabi yemek çay hizmetleri sona erdikten sonra …
Karışık ve uzun oldu
Böyle hayat geçer mi ? Bunlara boyun eğeceksem ekonomik özgürlüğümün ne anlamı var ?
Bu arada öz kendi ailem ise benimle konuşmuyor , 1 sene önce tesettürden çıktığım için .
Kimsem yok ..
Kötü biri değilsiniz. Kötü olanlar belli eşiniz sömürülmeye alışmış .Kızlar selam
Bu ara bunu çok düşünüyorum
Ben mi anormalim yoksa düşüncelerim normal ama çevremdekiler yanlış olduğuna inanmamı mi sağlıyor bilemiyorum.
Evliyim çocuğumuz yok , eşimle ikimiz de çalışıyoruz
ekonomik olarak orta halliyiz. evlendiğim günden beridir 1 gün işsiz kalmamış ve yoğun iş yüküne rağmen devam eden biriyim .. evet iyi kazanıyorum ancak iş yerim çekilecek gibi değil insana değer verilmiyor ne yazık ki .
Sorun şu ki ben eşimin ailesinden hiç haz etmiyorum.
Maddi olarak onlara nazaran iyi durumda olduğumuz ve çocuğumuz olmadığı için başka çocukları olduğu halde sürekli eşimden istenir eşim yapar.ablasının kızı/ Yeğeni evlenecek buzdolabı istemiş tamam demiş eşim.
Annesine Yeğenine takması için altın sözü verdi ve kendi ayrıca takacağını söyledi.
Yeğeni de ailedeki diğer üyeler gibi para kaynağı olarak görür onun haricinde selamsız biridir hanımefendi süsünü eksik etmez ve benimle aynı yaştaki yeğeninin çalışmayıp gelip eşimden destek istemesi ve eşimin yapmasından nefret ediyorum. Bende çalışmayayım otursun bana baksın o zaman ki asla işten çıkmamı istemez
Bir diğer yeğeni okuyor ayda 1000 tl destek oluyoruz bunu ben söylemiştim abisinin durumu çok iyi değil 3 çocuğu okuyor zor vs diye söz vermedik ama hep destek oluyoruz . Evimize geliyor kıyafet vs alıyoruz
Üniversite okumaya bize yakın bir yere geldi ama bizden daha yakın mesafede diğer amcası ve kuzenleri olduğu halde gelir istediği zaman 1-2 hafta bizde kalır . İzinsiz gelir
Bu durumdan çok rahatsızım evimde 2 günden fazla kalan birine tahammül etmek istemiyorum işten geliyorum onun bulaşıkları ile uğraşmak günümü mutfakta yemekle çayla geçirmek istemiyorum
Geçen sene hastaydı bize gelecekti eşime istemiyorum dedim ben söyleyemem dedi ve ben çocuğu arayıp bizim evimiz müsait değil uyuz hastalığı bana bulaşırsa işe gidemem ve bu lüksüm yok demiş göndermiştim çok utandım ve eşimin beni onunla muhatap etmesi ayrıca sinirimi bozdu
Önümüzdeki sene düğün var biz tatilde olacağız Allah nasip ederse , köydekiler düğüne buraya gelip bizde kalmak ister ve eşim anahtar verirse diye deliriyorum şimdiden
Böyle yaşamak istemiyorum çok mutsuzum
Yanlış mı düşünüyorum abartıyor muyum?
Kendi alanım benim evim konusunda çok hassasım
Kalabalığı misafiri de uzun vadede hiç ama hiç sevmiyorum
Eşim anlamıyor , konuşsakta çözülmüyor
Eskiden ailesi gelir 3-4-5-6 ay kalırdı bunu aştık ki onu da babası bana küstü de gelmiyor diye aştık sanırım emin değilim .
Odamda tek başıma oturuyorum onlar ise salonun keyfini çıkarıyor , ha tabi yemek çay hizmetleri sona erdikten sonra …
Karışık ve uzun oldu
Böyle hayat geçer mi ? Bunlara boyun eğeceksem ekonomik özgürlüğümün ne anlamı var ?
Bu arada öz kendi ailem ise benimle konuşmuyor , 1 sene önce tesettürden çıktığım için .
Kimsem yok ..
Teşekkür ederim inşallahÇok haklısınız. Allah çıkış yolu göstersin, ailenize eşinize izan versin.