Ben delirmiyim de kimler delirsin 😕

Sevgili anneler, bebeniz uyurken iş yapmayı bırakın lütfen, böyle hayat mı geçer?

Gece sabaha kadar uyuma, bütün gün kucağında artık danalığa erişmiş bir şey taşı, gündüz kazara biraz uyuyunca da yemek yapacağım diye koştur.
Delirmeyelim lütfen, olmayıversin o yemek.

Çocuk uyuyunca nasıl mı yapılıyor, yapılmıyor.
Bebe kucaktayken bir çorba pişiriliyor veya fî tarihinde yapılıp buzluğa atılmış köfteler kızartılıyor(kendiniz yemeyin, azaltmayın stoğu).
Yoğurt, kuruyemiş, meyve.
Zaten bunların hepsini aynı günde yerse maşallah.

Kendimize yemek de dolaptan bir-iki yaprak marul, içine sar peyniri, al sana öğle yemeği.
Aksama yemek Allah kerim, açlıktan ölecek değiliz.

2 yaşına kadar şaşmaz düzenimiz.
2 yaşından sonra da düzenli yemek yaptım diyemem.
3yaşa 1 ay kala hâla bir yemeğin altını 40 kez kapattığım da oluyor, kesintisiz yaptığım da.
Ama çeşit olayı kalktı.
3 yaşında da olsa biraz fazla iş yapsan arızaya bağlıyor.
Çünkü çocuk ilgi ister.
 
İşe dönme konusunda da birkaç cümle söylemek isterim.
Oğlum 13 aylıkken başladım, büyük bir hata yaptım.
Aslında iyi geldi bir taraftan, ev döngüsünde çok bunalmıştım, sosyal ortam ruhuma iyi geldi.
Ama uyumuyor uyumuyor.
O uykusuzluğa sabah erken kalkma, işe yetişme telaşı eklendi.
Derse giriyorum, uykusuzluktan dilim dönmüyor bazen.
Tekrar izne ayrılacaktım nerdeyse.
Bir şekilde hafifleye hafifleye gitti ama o da evde olmak kadar zordu.
 

Anneanne varsa ok ama daha çok küçük bakiciya birakilmak icin. Biraz daha buyuyup size doysun, derdini anlatsin biraz en azindan. Hepimiz yaşıyoruz aynı sıkıntıları. Inanin cok zor. Cocuk yetistirmek sabir isi. Bebeğin olumsuzluklarına odaklanma. Sonsuz merhamet ve sabir gösterebilirsen çok degil 1-1bucuk sene sonra sana arkadaş olacak, sakin, mutlu, olgun bir çocuk büyütursun. Kendini doldurup stres yuklu bir halde cocuga yuksek sesle ve asik suratla konusursan seni yillar yili yoracak yerinde durmak bilmeyen laftan anlamayan yaramaz bir cocuk buyutursun.Bugünler çok çabuk geçiyor emin ol. Karni mi doyurup sokağa çıkar yanına atistirmalik şeyler de al. Sana da ona da iyi gelir.
 
Ben de bazen psikolojim sağlığım daha önemli diyorum ama acı gerçekler geliyor hemen gözümün önüne.. yemek , bulaşık, çamaşır, ütü , temizlik........
 
Kucağımda otursun, emsin dedin ya anahtar bu :)
İstisnalar var ama emen bebekler anneye bağımlı oluyor resmen. evde babası bile olsa beraber tuvalete girdiğim, benden başka kimsede 5 dakikadan fazla durmayan bir tane de ben de var.
24 ayın dolmasını bekliyorum o ay kesicem sen neden kesmedin hala 30 ay emzirsem kafama huni takarım
 
Ben zaten huniyle geziyorum bir suredir
Bizde durumlar karisik , tam 24 aylikken ulke degistirdik , cocugun tum duzeni bozuldu vs vs uzun hikaye :) simdi de biraktiramiyorum
 
Normal sıklıkta uyansalar yine tolere edilebilir de bu kadar fazla uyanınca uykusuzluk ve yorgunluk insanı daha da tahammülsüz hale getiriyor. Her gün kamyon çarpmış gibi uyanmaktan bıktım. Bazı çocuklar fazla zor oluyor; bize de zorlar denk gelmiş. Geçsin, düzen otursun diye beklemekten başka bi şey yapamıyoruz.
 

Hiç aklıma gelmemişti çocukla oyun oynamak çok iyi fikirmiş cidden.

Hemen 3 yaşına kadar oynayamadigimiz tüm oyunlari oynayalım bugun.

Kokumdan da mahrum ediyordum hiç sarılmiyordum bu ara bir de sarılmayı deneyeyim

Tesekkurleeeeeer
 
Henüz hamileyim meleğim doğmadı ama sizi çok iyi anlıyorum. Zorlu bir surectesiniz sizi en çok belli ki dinlenememek yıpratıyor sinirlerinizi harap ediyor. Meleginiz diş çıkardığı için bu süreç de çok normal . Sakinleşti , ağrı kesici etkileri olan , sütü de arttıran bazı çaylar var onlardan kullanırsanız belki bir nebze de olsa faydası olur. Ayrıca siz meleginizle ilgilenirken lütfen eşinizden destek alın ev temizliği çamaşırlar ütü bulaşık vs vs böylece siz bu süreci yine bir nebze rahat atlatirsiniz . Meleginiz saglikla büyüsün
 
Ben de geçen yıl aynı durumdaydım. Ortalama 2-3 saat uykuyla işe gittim bir de. İşte de birbirinden yaramaz, terbiye yoksunu, laftan anlamayan 100 tane çocukla haşır neşirdim. İş kapısından adımımı dışarı attığımda da bana yapışık kızım. İşte nefes alma gibi bir durumum da yoktu. Aksine beni hayattan soğutan bir işti.
Ben gece uyumadığında sırtıma kanguruyla takar evin içinde,karanlıkta uyuyana kadar 1-2 saat gezdirirdim. Mesele durumu kabullenmek galiba, bu dönem böyle geçecek ama illa ki geçecek. Sizin eşiniz en azından haftada bir gün evden çıkartıp gezdiriyormuş kızınızı(başka bir konunuzdan hatırlıyorum). Deşarz olmak için çok büyük bir fırsat. Kıymetini bilin. Lütfen çocuğunuza tahammülsüz olmayın, tahammül edilmeyen çocuklarda çok büyük sıkıntılar oluyor ilerleyen yaşlarda.
 
Pırıl pırıl bir kafanız var maşallah
Yazdığım gayet ince mesajdan bu cevabı verebilmeniz büyük bir zeka göstergesi
 
Evet bebeğim doğduğundan beri uyku konusunda ciddi sorunlar yaşadım. Ben ona düzen kurmak için elimden geleni yaptım her bozulduğunda tekrar tekrar uğraştım ama şu saatte uyuyan bir bebek oldu bu durum beni artık ciddi anlamda yıpratıyor. Düzelsin diye sabırla bekledikçe daha da beter olmaya başladı.
Eşim her konuda yardımcı oluyor çok şükür. Ev işi bulaşık,çamaşır asma,tuvalet yıkamaya varana kadar her konuda yardımcı ama ben kendime o sırada vakit geçiremediğim vaktim inanılmaz kısıtlı olduğundan malesef gerginliğimi atamıyorum üzerimden. tek istediğim uyku saatleri düzene girsin. Bu şekilde devam ettiği sürece ben paikolojik olarak çöküyorum.
 

Evet bu tahammülsüzlük konusunda ciddi derecede rahatsızım kendimden. Nasıl aşarım bilmiyorum ama gerçekten artık iyice çığırından çıktı bu durum
Sabaha kadar uyumuyor nasıl kendimi toparlayabilirim? Gerçekten dün gece sabah 5 de uyudu. Artık uğraşmıyor yanıma koyuyorum orda uyuyana kadar oyalanıyor ama yerine götürdüğüm an uyanıyor. Yanımda bıraksam yataktan düşer diye korkuyorum çünkü yorgunluktan onu hissedemiyorum.
 

Ya emmeye kalsa uyusa keşke vallahi artık dayanamıyorm. İnanın tam dalıcam uyanıyor. Bazen 15 dk uyuyup geri uyanıyor yani gerçekten insanın sinirleri yıpranıyor çin işkencesi gibi. Ben ne zaman kafamı yastığa koysam uyanıyor ve çok sinir bozucu.
Ben bu kadar zor zamanlar yaşayan kimseyi duymadım çevremde.
 
Ben de bazen psikolojim sağlığım daha önemli diyorum ama acı gerçekler geliyor hemen gözümün önüne.. yemek , bulaşık, çamaşır, ütü , temizlik........

Ben ütü yapmayı bıraktım valla. Süpürgeyi genelde uyanıkken yapıyorum ki o da peşimde dolaşıyor o zaman.yemek de bu sıralar böyle uyurken yapmaya çalışıyorum ama normalde eğer gece güzel uyuyor ve ağrısız bir gün geçiriyorsa,o gün kahvemi alıp resmen uyanana kadar gerekirse sıkıntıdan patlıyorum :)))
 
Benimki diş çıkarıyor, 5 dakika ya uyuyor ya uyumuyor. O sırada ancak temel ihtiyaçlarımı karşılayabiliyorum. Ayrıca 5 yaşında bir kızım daha var.
 
Allah yardımcınız olsun kolaylık versin böyle durumlarda iyi dikelerden başka tavsiyem yok ne kadar zor olduğunu tahmin edebiliyorum. İnşallah bu süreç daha fazla uzamazda anılarda sen küçükken bana nerler çektirdin kıvamında kalır
 
Bence memeden kessen iyi olacak artik. Boyle giderse psikolojin cokecek cunku. 15 aydir emmis zaten. Boyle uykusuz cok zor. Allah sabir versin.
 
Dört yaştan bildiriyorum hala dibimden ayrılmıyor. Gece defalarca uyanıp su istiyor, sırtımı kaşı, popom kaşındı, ayağım kaşındı deyip kaşımamı istiyor. Biraz oyalansın mutlu olsun diye şişme havuz aldım. Her gün balkonu hazırlayıp havuzda eğlensin istiyorum. "anne arabamı verir misin, anne diğer arabayı da ver, anne sen de havuza girer misin, ooo anneye yazık o da suya girsin, sinek mi o? Sinek de havuza gelsin. Oo ekskavatör oyuncağım da gelsin havuza, anne nereye gidiyorsun buraya gel" şeklinde bir saniye rahat bırakmıyor. Bir yıldır yarım gün kreşe de gitti hala her an benimle olmak istiyor. Dört yıldır bir gece bile deliksiz uyumadım. Sabah sekizde ayağa kalkıp akşam dokuz buçukta ancak oturuyorum.

Şikayetçi miyim? Hayır. Bazen bunalıyorum, bazen öfkeleniyorum ama şikayetçi değilim. Benim oğlum böyle bir çocuk çünkü. Tamam haklısınız annelik zor, annelik yorucu. Ancak her konunuz bununla ilgili. Tanıdığım tanımadığım tüm insanlar beni ve oğlumu görünce "Allah yardımcın olsun" diyorlar. İnanın her detayı anlatsam, halinize şükredersiniz. Üstelik benim oğlumun durumu muhtemelen geçici bir durum değil. Anne olduğum sürece hep bunları yaşayacağım.

Şikayet etmek, yakınmak sadece var olan enerjinizi yok eder. Bu bir süreç ve bitecek. Böyle düşünürseniz daha sakin ve ılımlı olursunuz.
 
Bir cocuk yapan pisman birde yapmayan buyuyunce gecmiyorki buyunce daha beter kizim 5 yasina gorecek 3 yasina kadar hic evde cocuk yok gibiydi 2 senedir hergun sinir krizi gecirtiyor bana . Digeri 2 buçugu gecti ama hala memede yapisik ve hic durmuyor yerinde yani anlayacagin o durumlar hic bitmeyecek alismaya calis.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…