- 29 Mayıs 2021
- 13.179
- 85.402
- 36
Kesinlikle katiliyorum, bir bebegimiz var evde uc dil konusuluyor.Benim şahsi fikrim bir cocuga yapilacak en güzel yatirim en az 2 dili iyi seviyede ôgrenip, tüm dünyada egiitm alip, calisabilecek, yasayabilecek seviyeye getirmek. Dünya vatandasi haline getirebilmek. Bu seviyede yabanci dili, orda ki özel okullarin genelde international (ne bileyim ozel amerikandir, pierre lotidir) olanlarindan çıkanlar native derecede konusabiliyor. Bu nedenle dili ogrenmek icin parayi 10 küsur sene siradan bi ozel okula göndermek yerine yurtdisina dil okuluna harcamak bence daha faydali. Ha tip vs tüm dunyada geçerliligi olan bi meslek okur. Ona bile denklik ve dil ariyor yurtdisi. Dolayisiyla dil öğrenmek önemli Turkiye de siradan bi iste vasat veya bi tik üstü bir maaşa talim etmesin cocugum diyosaniz bence dile yatirim en güzeli. Parayi kazanan evini de alir, arabasini da.
Hiç yapmamak bencedeCocugum yok ve dusunmuyoruz pek ona rağmen kendimiz için birikim yapiyoruz belli bir ölçüde, oyle bugun kazandik yiyelim durumu yok.
1-2 tane cocuk yapip ya da yapmayi dusunup hiç birikim yapmamak bu ulkede biraz sorumsuzca geliyor bana.
Orta bir yer bir denge kurmak gerekli.Oturacak bir evinin olması birikim değil gereklilik bence, iki sene öncesine kadar öyleydi en azından şuan fiyatlar almış başını gitmiş durumda orasi ayrı. Eşimin babası zamanında evini şaşmış saçma bir sebepten emekli oldu yıllardır eşim ödüyor başka türlü geçinmeleri zor. İleride Çocuklara yatırım değil ama yük olmamak için gerekli bir ev.
Onu haricinde bir miktar birikim de gerekli ama sadece birikiminin yaşamak ot gibi yaşamaktan başka bir sey değil. Çocuk için birikimi sadec ev araba olarak görenler çok sığ düşünüyor. Cocuk gezecek, görecek,dışarıdaki hayatın farkında olacak. Yaşı küçük diye anlamıyor değiller gayet anlıyorlar. Yaşları büyüdükçe eğitim konusunda masrafları elbette artacak ona göre bir yol çizilir ama mal üstüne mal çocuğu sosyal hayattan mahrum etmek aslında çocuğu kullanarak cimriliğini örtmeye çalışmak bence.
Ne geleni olduğu gibi harcamak ne de sürekli yatırım yapmaya çalışmak ortada bir yerde durmak lazım.
Hiç yapmamak bencede
yanlis.
Ben insanustu çaba harcayanlari görüyorum.
Yoksa illa eğitimine yemesine içmesine harcıyoruz.
Ama bazısı sadece emlak pesinde.
Şanssız değil:) benim dedem anneme İstanbul'un göbeğinden ev vermiş mesela. Belki olmasaydı yılları taksitle ev almak için kemer sıkmakla geçecekti. Ya da şu an çoğu İstanbullu gibi ev sahibi kirayı yüzde yüz arttırmak istiyor diye dertlenip tasinma telaşına düşecekti...iki ev arsa araba en luksunden.
Hala da emlak alma derdindeler.
Bu çocuklar daha mı sansli?
Yıllık 40 bine kolej mi kalmış, o fiyata adam akıllı yer yokturBende bir dershanede öğretmenim. Çoğunun çocugu var.Benim yok. Dershanedeki öğretmenlerin çogu çocuklarını koleje gönderiyor. Hatta özelde çalışanlarda öyle. Çocukları 4 5 yaşındayken anaokuluna bile özeli tercih ediyorlar.Bir hocamız oglunu 8.ci sınıfa kadar koleje göndermiş. Şimdi kızında okula başlayacak. Onu da göndermem lazım. Yoksa haksızlık olur diyor. Ve yıllık 40 bin TL istemiş okul.Benim çevremdeki öğretmenlerde böyle.Bir hocamız deli gibi çalışıyor. Karısı da öğretmen. İkiside hem özel ders hem dershane hem de okulda 30 Saat derse giriyormuş. Çok yoruluyorum diyor, seneye dershane düşünmüyor.Ama rezidansta kalıyor.Aylık 12 bin lira veriyor. Anlattığınız gibi sürekli yatırım yapıyorlar. Bence genel olarak öğretmenler bu şekilde. Gezeyim tozayım diye düşünmüyorlar. Hep yatırım yapıyorlar sanırım.
Benim annem satip yerse kavga cikariririm valla cbvchxhxŞanssız değil:) benim dedem anneme İstanbul'un göbeğinden ev vermiş mesela. Belki olmasaydı yılları taksitle ev almak için kemer sıkmakla geçecekti. Ya da şu an çoğu İstanbullu gibi ev sahibi kirayı yüzde yüz arttırmak istiyor diye dertlenip tasinma telaşına düşecekti...
Aynı dedem diğer çocuğuna da ev birakti, onun kirasiyla kadın çocuğunu sınav senesinden önce şehrin en güzel okullarından birine verdi. Normalde olsa öyle bir bütçesi yok, zorlana zorlana mahalle dershanesine gönderirdi. Aynı şekilde 'çocuk şehir dışı okul kazanınca kirayı çocuğa vereyim' diye düşünüyor.
Öteki dedem de babama gelir getiren bir bahçe birakti. Bizimkiler ilgilenmediği için başkasına toplatiyorlar, çok kar etmiyorlar ama emekli olunca kendileri ilgilenseler ellerine sırf o bahçeden toplu para geçer. İnsanlar o yılki ekinin parasıyla umreye falan gidiyor,çocuğunu evlendiriyor.
Bence önemli şeyler bunlar.
Tabii ki kendilerinden vermesinler o kadar ama kötü de yapmıyorlar.
Ha ben ailem bana mal bıraksın ister miyim?
Aileme de hep diyorum, satıp yiyip güzel bir yaşlılık gecirseler çok daha mutlu olurum :) zaten çocuğa bir mal mülk birakiyorsan yüzde seksen bir kavga anlaşmazlık çıkıyor diğer cocuklarinin arasında. Miras işi hep böyledir
Şuan hicbirsey garanti değil.O da onlarin hayat tarzi bazilari seviyor yemeyip icmeyip ev almayi.Tatile gitse o kadar keyif almaz.
Ha ama oturulacak bir ev olmali, o gereklilik bence, 2. 3. Ev icin ugraşip yemeyip icmeyenler ayri
Ama hani dunya yansa benim param gelir diye bir garantisi olmayan ve Turkiyede yaşayan insanlarin birikimsiz harcama yapmasi buyuk risk. Yarin ne olur belli degil.
Egitimler, kurslar da ucuz seyler degiller neticede.
Aynen öyle.Şanssız değil:) benim dedem anneme İstanbul'un göbeğinden ev vermiş mesela. Belki olmasaydı yılları taksitle ev almak için kemer sıkmakla geçecekti. Ya da şu an çoğu İstanbullu gibi ev sahibi kirayı yüzde yüz arttırmak istiyor diye dertlenip tasinma telaşına düşecekti...
Aynı dedem diğer çocuğuna da ev birakti, onun kirasiyla kadın çocuğunu sınav senesinden önce şehrin en güzel okullarından birine verdi. Normalde olsa öyle bir bütçesi yok, zorlana zorlana mahalle dershanesine gönderirdi. Aynı şekilde 'çocuk şehir dışı okul kazanınca kirayı çocuğa vereyim' diye düşünüyor.
Öteki dedem de babama gelir getiren bir bahçe birakti. Bizimkiler ilgilenmediği için başkasına toplatiyorlar, çok kar etmiyorlar ama emekli olunca kendileri ilgilenseler ellerine sırf o bahçeden toplu para geçer. İnsanlar o yılki ekinin parasıyla umreye falan gidiyor,çocuğunu evlendiriyor.
Bence önemli şeyler bunlar.
Tabii ki kendilerinden vermesinler o kadar ama kötü de yapmıyorlar.
Ha ben ailem bana mal bıraksın ister miyim?
Aileme de hep diyorum, satıp yiyip güzel bir yaşlılık gecirseler çok daha mutlu olurum :) zaten çocuğa bir mal mülk birakiyorsan yüzde seksen bir kavga anlaşmazlık çıkıyor diğer cocuklarinin arasında. Miras işi hep böyledir
Hem güzel zaman geçirmek ister, hemde geleceğe yatırım ister . Fazla abartmamak sartiyla , herhafsonu çıkıp para harcamak yerine evdede kaliteli zaman geçirebilirsiniz çocuğunuzla, bir parka çıkarsınız vbBunun doğrusu var mı ?
Nedir hangisi bilemedim.
Hep özel okula gönderiyorlar.
Bana ozel okul gereksiz geliyor şartlara göre değişebilir tabiki de.
Çocuklar aileden güzel zaman gecirmek mi ister yoksa geleceğini garantilemelerini mi?
Bugünlerde anne oldugum için böyle fedakarlık mi yapmam gerekiyor bilemedim.
Bizim ev kentsel dönüşüme girecek,gökdelen olacak. Bana herhangi bir konuda 'sen ne düşünürsün' dedikleri zaman asla fikrimi belirtmem bile. Evi alan dedem, yenileyen babam. Tuglasina çimento mu sürdüm de söz hakkım olsun..ne yaparlarsa yapsınlar:)Benim annem satip yerse kavga cikariririm valla cbvchxhx
Sizin eviniz var miydi?Aynen öyle.
Bu kafa bir tarafımızda var.
Ben ne kadar bundan hoslanmasam da beynimin bir tarafı yapmak zorundasın diyor.
O iç sesim bana bu konuyu actirdi.
Aslında benim çevremde üniversite de de kizlar hep yakinirdi.
Babam savurgan yemiş içmiş bize birşey bırakmamış gibisinden.
Bilincaltim bunlari dile getiriyor belki de.
Şuan hicbirsey garanti değil.
Bu ülke şartlarında illa birşeyler şart kiralar aşırı uçuk.
Ev araba şart onları bende sağladım sayılır az borcumuz var.
Ama hani ben artık o borçlar bitince biraz eğitime harcarim okadar birikim yaparim kafasindayim.
Ama ikinci ev yada daha lüks araba ya da arsa...
Bunların sonu yok.
Tekken asla düşünmeyecegim şeyleri illa çocuğum var diye onlara mal mülk bırakmak için herşeyden ödün vermek doğru mu aslında bu kafamı kurcaladi.
Bu da yanlış aslında, örnek vermem ayıp mı olacak bilemedim ama Allah rahmet eylesin bizim bir enişte vardı eşim tarafından, cüzdan unutan enişte diyorduk ona, hayatı boyunca hep birikim yaptı sayısını kendisinin bile unuttuğu kadar çok emlak birikimi yaptı, onlarca ev ve arazi yanısıra Türkiye’de ve Almanya’daki bankalarda milyarlarca lira parası vardı, ne gezmesini bilirdi ne harcamasını, arabaya koyduğu benzini dahi hesaplar mümkünse size kitlerdi, ne zaman beraber bir yerlere gitsek cüzdanı evde unuturdu:))) Ne oldu hayatı yaşayamadan öldüler karı-koca, bir oğulları vardı bizlerle yaşıt, anne babası öldüğünde iyi ki bana böyle bir servet bıraktılar deyip rahmet okumadı aksine sövdü çocukluğu gençliği hep varlık içinde yoklukla geçti, cimrilik yüzünden hep bir şeylerden kısıtlandı diye, bazı insanlar birikim yapmayı hırs haline dönüştürebiliyor bana göre bu da yanlış, biriktir biriktir ömür geçiyor yaşlanıyorsun bu seferde biriktirdiklerini yemeye veya gezip tozmaya sağlığın elvermiyor ölüyorsun.Hiç yapmamak bencede
yanlis.
Ben insanustu çaba harcayanlari görüyorum.
Yoksa illa eğitimine yemesine içmesine harcıyoruz.
Ama bazısı sadece emlak pesinde.
Artık çocuğum da öyle alıştı ki parktan memnun olmuyor hiç.Hem güzel zaman geçirmek ister, hemde geleceğe yatırım ister . Fazla abartmamak sartiyla , herhafsonu çıkıp para harcamak yerine evdede kaliteli zaman geçirebilirsiniz çocuğunuzla, bir parka çıkarsınız vb
Ev var ben kimseye yük olmam o kafada değilim.Sizin eviniz var miydi?
Bence önceliğiniz kendinize ev almak olsun. Çünkü evi olmayan her yaşlı , çocuğunun sırtına yüktür.
Tamam çocuğa mal mülk bırakmayın ama sırtına da kambur olmayin
Bazısı da asiri mutlu bu durumdan istee.Bu da yanlış aslında, örnek vermem ayıp mı olacak bilemedim ama Allah rahmet eylesin bizim bir enişte vardı eşim tarafından, cüzdan unutan enişte diyorduk ona, hayatı boyunca hep birikim yaptı sayısını kendisinin bile unuttuğu kadar çok emlak birikimi yaptı, onlarca ev ve arazi yanısıra Türkiye’de ve Almanya’daki bankalarda milyarlarca lira parası vardı, ne gezmesini bilirdi ne harcamasını, arabaya koyduğu benzini dahi hesaplar mümkünse size kitlerdi, ne zaman beraber bir yerlere gitsek cüzdanı evde unuturdu:))) Ne oldu hayatı yaşayamadan öldüler karı-koca, bir oğulları vardı bizlerle yaşıt, anne babası öldüğünde iyi ki bana böyle bir servet bıraktılar deyip rahmet okumadı aksine sövdü çocukluğu gençliği hep varlık içinde yoklukla geçti, cimrilik yüzünden hep bir şeylerden kısıtlandı diye, bazı insanlar birikim yapmayı hırs haline dönüştürebiliyor bana göre bu da yanlış, biriktir biriktir ömür geçiyor yaşlanıyorsun bu seferde biriktirdiklerini yemeye veya gezip tozmaya sağlığın elvermiyor ölüyorsun.
Hiç yapmamak bencede
yanlis.
Ben insanustu çaba harcayanlari görüyorum.
Yoksa illa eğitimine yemesine içmesine harcıyoruz.
Ama bazısı sadece emlak pesinde.